Θα αναφέρω τέσσερις περιπτώσεις αρνητικών συνεπειών, με ελάχιστες παρατηρήσεις, ώστε να διευκολυνθεί ο διάλογος κατόπιν:
1. Η παραπέρα μείωση των προσωπικών και συλλογικών σχέσεων των παιδιών των πόλεων.
2. Η εξάρτηση από ένα ακόμη μηχάνημα, που λειτουργεί ως «ενδιάμεσο» στην «επικοινωνία» των παιδιών μεταξύ τους, αλλά και με τους γονείς τους ή άλλα κοντινά τους πρόσωπα, με επιπτώσεις στην προσωπική και συλλογική τους συνείδηση.
3. Οι πιθανές επιπτώσεις στην υγεία τους, κυρίως στα ευαίσθητα όργανα του κορμιού (εγκέφαλος, καρδιά, γεννητικά όργανα).
4. Οι οικονομικές επιπτώσεις και η ανακατανομή των αγοραστικών ενδιαφερόντων τους.
Από τη μικρή αυτή ανάλυση, γίνεται ορατή η ανάγκη της πρωτογενούς πρόληψης, δηλαδή μιας συλλογικής προσπάθειας σε πολλά επίπεδα, με στόχο τόσο την αποφυγή αυτής της κατάχρησης και εξάρτησης των παιδιών του στενού μας περιβάλλοντος, όσο και τη μείωση των πιθανοτήτων για τα παιδιά της διπλανής αλλά και κάθε πόρτας.
*Αντιπρόεδρος του ΣΠΕΚΕΟ – «Παλμός Ζωής» (Συλλόγου Πρόληψης Ενημέρωσης Κατά Εξαρτησιογόνων Ουσιών) περιοχής Δήμου Μεσσάτιδος Αχαΐας.
Σημειώσεις
1. http://www.saferinternet.gr/Default.aspx?PageContentID=48&tabid=43
2. http://www.physics4u.gr/news/2005/scnews1769.html