του Γιώργου Καραμπελιά
από τη Ρήξη που κυκλοφορεί (τ.78)
Αυτός ο τόπος, εδώ και εννιακόσια χρόνια τουλάχιστον, βιώνει την ίδια μοίρα, βλέπει το ίδιο σενάριο να εκτυλίσσεται. Ο Τούρκος μας υποχρεώνει σε υποταγή στον Φράγκο, ο Φράγκος μας εξαθλιώνει οικονομικά, μας υποτάσσει πνευματικά και πολιτιστικά και έρχεται στη συνέχεια και πάλι ο Τούρκος να ολοκληρώσει τον ίδιο θανάσιμο και καταθλιπτικό κύκλο. Το 1071 οι Τούρκοι θα εισβάλουν στη Μικρά Ασία και με τη μάχη του Ματζικέρτ θα αποσπάσουν το μεγαλύτερο μέρος της από το βυζαντινό κράτος –και η καταστροφή θα ολοκληρωθεί με τη μάχη του Μυριοκεφάλου το 1176. Την ίδια χρονολογία, το 1071, οι Νορμανδοί θα καταλάβουν τη Νότια Ιταλία και τη Σικελία, και το 1081 το Βυζάντιο θα παραχωρήσει στη Βενετία, και σύντομα και στις υπόλοιπες ιταλικές πόλεις, εμπορικά προνόμια που μέσα σε εκατό χρόνια μετέβαλαν το Βυζάντιο σε ιταλική ημιαποικία. Όταν το 1182 θα ξεσηκωθούν οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης και θα φθάσουν μέχρι και σε σφαγές των Φράγκων, οι Βενετσιάνοι θα οργανώσουν την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης, το 1204, και τον διαμελισμό της Αυτοκρατορίας σε όλα τα φραγκικά «έθνη», Γάλλους, Γερμανούς, Ιταλούς, Εγγλέζους, Βέλγους κ.λπ.. Έτσι το Βυζάντιο θα αποδυναμωθεί θανάσιμα και παρά την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1261, δεν θα μπορέσει ποτέ να ξαναπάρει τα πάνω του. Οι Τούρκοι θα καταλάβουν τη Μικρά Ασία και το 1354 θα περάσουν στην Ευρώπη. Οι Βαλκάνιοι, Έλληνες, Σέρβοι, Βούλγαροι θα βγάζουν τα μάτια τους μεταξύ τους και οι Δυτικοί θα αφυπνιστούν πολύ αργά για να μπορούν να αντιδράσουν έναντι της Τουρκίας. Έ τσι οι Οθωμανοί θα καταλάβουν τη Βαλκανική επί πέντε αιώνες.
Και όμως, και στη διάρκεια αυτής της κατοχής, το ίδιο σενάριο θα παίζεται και πάλι. Όταν μετά το 1700 οι Έλληνες θα ξαναρχίσουν να δυναμώνουν οικονομικά, με το εμπόριο και τη ναυτιλία, πνευματικά, με τον φωτισμό του γένους, και στρατιωτικά, με το δυνάμωμα της κλεφτουριάς, ενώ η παρακμή της Τουρκίας θα αρχίσει να επιταχύνεται, οι Φράγκοι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν τους Έλληνες να αναστήσουν το κράτος τους, που φοβούνταν πως θα αποτελέσει έναν ανταγωνιστή τους στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μια στιγμή και μόνο θα αλλάξουν πολιτική, κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν θα είναι διαιρεμένοι μεταξύ Αγγλογάλλων και Γερμανών και οι πρώτοι θα προσπαθήσουν να διαμελίσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία για να πάρουν τα αραβικά πετρέλαια. Ωστόσο αμέσως μετά, από το 1920 και εξής, θα επανέλθουν στην παλιά στρατηγική: Να εμποδίσουν τη Ρωσία, να στηρίξουν την Τουρκία και να συρρικνώσουν την Ελλάδα σε ένα κρατίδιο-πελάτη τους στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Και αυτή την τακτική θα την κρατάνε απαρέκκλιτα μέχρι σήμερα, που ένας νέος κύκλος μοιάζει να διαγράφεται.
Μετά τις επιθετικές κινήσεις των Τούρκων, με την κατάληψη της Βόρειας Κύπρου το 1974 και τις διεκδικήσεις στο Αιγαίο, η Ελλάδα θα περάσει υπό την σκέπη των Φράγκων για να «προστατευτεί» από τους Τούρκους. Έτσι θα προσχωρήσει στην ΕΟΚ / Ευρωπαϊκή Ένωση / Ευρωζώνη, και θα μεταβληθεί σε ένα παράσιτο που κατανάλωνε ιταλικά ρούχα, γερμανικά αυτοκίνητα και υποβρύχια, γαλλικά αρώματα και Μιράζ, χάνοντας κάθε οικονομική αυτοδυναμία. Και όταν ήρθε η στιγμή της οικονομικής κρίσης, όταν το παράσιτο δεν μπορεί πια να καταναλώνει, οι Φράγκοι δείχνουν όλη την αγάπη τους για την Ελλάδα.
Έχει ολοκληρωθεί ή τείνει να ολοκληρωθεί μία φάση του κύκλου. Και επιταχύνεται η συνέχεια. Η νεοθωμανική Τουρκία καραδοκεί. Και αν ορισμένοι κύκλοι στη Δύση αρχίζουν να ανησυχούν, είναι ήδη αργά. Η Τουρκία επιθυμεί να ολοκληρώσει την απομάκρυνση της Κύπρου από την Ελλάδα ως πρώτο νέο μεγάλο βήμα της. Με την ευκαιρία της πρόσφατης κρίσης γύρω από τις έρευνες και την ΑΟΖ, η Τουρκία παρεμβαίνει ανοικτά απειλώντας, ενώ η Ελλάδα κρύβεται, έχοντας εγκαταλείψει με την συνέργεια των μειοδοτικών κυβερνήσεων των δύο χωρών ακόμα και τις τυπικές υποχρεώσεις της ως εγγυήτριας δύναμης της Κύπρου. Και μπορεί οι Τούρκοι να μην κάνουν ίσως άλλες κινήσεις αυτή την στιγμή, αλλά έχουν επιτύχει το μείζον, εμφανιζόμενοι ως ο αποκλειστικός συνομιλητής της κυπριακής κυβέρνησης. Το ελλαδικό ανδρείκελο, μετά την οικονομική καταστροφή της χώρας, έχει επιτύχει και τον δεύτερο στόχο του, την παράδοση της Κύπρου σε Τουρκία, Ισραήλ, Αγγλία. Και είναι βέβαιο πως θα ακολουθήσουν και τα επόμενα βήματα, στο Αιγαίο, την Θράκη και την μεταβολή, σε πρώτη φάση, της Ελλάδας σε condominium Ελλάδας-Γερμανίας. Και ο Μπουτάρης στη Θεσσαλονίκη είναι εδώ, για να τονίσει πως «οι Τούρκοι είναι πιο κοντά μας από τους Ευρωπαίους», προετοιμάζοντας το πέρασμα στη δεύτερη φάση του κύκλου, την οθωμανική.
Γι’ αυτό και οι πράκτορες ετοιμάζονται να πετσοκόψουν και τις αμυντικές δαπάνες με πρόσχημα την κρίση, ώστε να αφοπλιστεί εντελώς η χώρα. Και συνεπικουρούνται από τους χρήσιμους ηλίθιους της «Αριστεράς», ή όσους ονειρεύονται την «ουδετερότητα της Ελλάδας» –ίσως γιατί πουλάνε πολλούς δίσκους στην Τουρκία–, όπως ο Νταλάρας, που δήλωσε γυρνώντας από την «Ισταμπούλ», πως «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του». Γι’ αυτό και ο Μπεγλίτης στήνει παρακρατικό μαγαζί στο υπουργείο Άμυνας, για να μπορέσει να κάμψει την αντίσταση των αξιωματικών στα ξεπουλήματα που στήνει με τον πρωθυπουργό του.
Πρέπει λοιπόν να έχουμε συνείδηση πως δεν έχουμε ένα μέτωπο μόνο, αλλά δύο, και πως πίσω από τον Φράγκο, πίσω από τους Γερμανούς που ξανάρχονται, καραδοκούν οι αιώνιοι σύμμαχοί τους, οι Τούρκοι.
Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε απέναντι σε αυτή την εξέλιξη; Είναι άραγε μοιραία η επανάληψη του κύκλου;
Μόνο οι ραγιάδες και οι προσκυνημένοι έχουν χάσει τις μάχες πριν να τις δώσουν!
Διότι, ας είμαστε βέβαιοι πως τόσο η απόπειρα των Γερμανών να υποτάξουν την Ευρώπη (η τρίτη μέσα σε εκατό χρόνια), όσο και των Τούρκων να ανασυστήσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, θα προκαλέσουν σε μεσο/μακροπρόθεσμη βάση τέτοιες αντισυσπειρώσεις, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Μέση Ανατολή, ώστε τελικά να αποτύχουν. Το ερώτημα είναι αν εμείς θα αντισταθούμε και αν θα αποτελέσουμε ενεργό παράγοντα των αντισυσπειρώσεων που περιγράψαμε. Οι Έλληνες άρχισαν το ξήλωμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1821 και ήταν οι πρώτοι που αντιστάθηκαν σθεναρά στον Άξονα στο 1940-41. Και τότε υπήρχαν τουρκόφιλοι Μαυρογένηδες και γερμανόφιλοι Τσολάκογλου, αλλά και Κολοκοτρωναίοι και Βελουχιώτηδες. Και σήμερα υπάρχουν ο ΓΑΠ και ο Χριστόφιας, αλλά και απέναντι τους αγέρωχος ο Σολωμός Σολωμού.
Εμείς αυτή τη μάχη θα τη δώσουμε. Πιστεύουμε πως το ίδιο θα κάνει και η πλειονότητα του λαού, που μέσα από την πείρα του θα αναδείξει τις νέες ηγεσίες και τα νέα στελέχη αυτής της μεγάλης μάχης που έχει αρχίσει.
16 ΣΧΟΛΙΑ
Ελληνες, όλοι μαζί ενωμένοι κάτω απο τον ίδιο των προγόνων μας όρκο: “την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω”…
Ευχαριστώ κ. Καραμπελιά γιά το εξαιρετικό άρθρο. Σε μιά σελίδα περιγράψατε πολύ σωστά την φρικτή παρούσα συγκυρία, θέτοντάς την στο ιστορικό της πλαίσιο.
Εξαιρετικό άρθρο με τη συνήθη ποιότητα που διακρίνει τα κείμενα του κ. Καραμπελιά. Ωστόσο εκ νέου τίθεται το γνωστό ερώτημα. Μόνοι μας μπορούμε άραγε να αντισταθούμε σε τόσο μεγάλες εξωτερικές πιέσεις; Ποιοί θα μπορούσαν να είναι οι σύμμαχοί μας;
Οι Άραβες της Μεσογείου πλέον βρίσκονται σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου και κανείς δεν γνωρίζει τι τύπου καθεστώτα θα αντικαταστήσουν τα παλαιά.
Τα Βαλκάνια εν πολλοίς στρέφονται εναντίον μας λόγω των γνωστών ιστορικών ανταγωνισμών (Σκόπια, Αλβανία, ίσως και Βουλγαρία κλπ). Οι Σέρβοι έχουν τα δικά τους προβλήματα (απόσχιση Κοσσυφοπεδίου, Μαυροβουνίου κλπ). Εξαιρούνται μάλλον οι Ρουμάνοι (με επιφύλαξη διότι ακόμα διατηρούνται ρουμάνικες αναφορές περί κουτσοβλαχικού ζητήματος).
Οι Ρώσοι είναι άφαντοι στην περιοχή, όπως και στο ζήτημα της οικονομικής κρίσης. Πού είναι οι αναμενόμενες επενδύσεις (αγωγοί, συμπαραγωγή αμυντικού εξοπλισμού κοκ);
Απόντα είναι και τα υπόλοιπα πρώην σοβιετικά έθνη, όσα έχουν ιστορικούς δεσμούς με εμάς (Αρμένιοι, Γεωργιανοί, αλλά και Ουκρανοί, Λευκορώσοι κλπ).
Άραγε υπάρχει περιθώριο να επιδιώξουμε τη σύσφιξη των σχέσεων και τη διαμόρφωση εμπορικών, οικονομικών, πολιτιστικών και επιστημονικών δικτύων συνεργασίας με τη Δυτική Μεσόγειο (Απουλία, Καλαβρία, Σικελία, Μάλτα, Σαρδηνία, Ανδαλουσία, Βαλένθια*, Κορσική, νότια Γαλλία);
Επίσης τίθεται επιτακτικό το ερώτημα: το Ισραήλ μπορεί υπό προϋποθέσεις να γίνει σύμμαχός μας ή φιλοδοξεί να μας καταπιεί και αυτό;
*στην περιοχή της Βαλένθιας βρίσκεται το Έλτσε όπου κατοικούν οι αυτοαποκαλούμενοι pobladores Griegos, δηλαδή οι Έλληνες κάτοικοι.
Συμπληρώνω στα παραπάνω την επισήμανση ότι μέχρι στιγμής καθόλη την δραματική περίοδο της οικονομικής κρίσης είναι εντελώς άφαντοι οι Ελληνοαμερικάνοι. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες ελληνικές κοινότητες των ανεπτυγμένων χωρών (Καναδάς, Αγγλία, Αυστραλία κλπ).
Ειδικότερα από το περίφημο ελληνικό λόμπι της Αμερικής, που υποτίθεται ότι διαθέτει κάποιο πλούτο και ορισμένη πολιτική επιρροή, θα περίμενε κανείς μία στοιχειώδη ενίσχυση προς την πατρίδα, ή τουλάχιστον την έκφραση μιας φωνής διαμαρτυρίας για την αδικία που γίνεται στη χώρα μας.
Βεβαίως για την απουσία των Ελλήνων της Διασποράς από τα εδώ τεκταινόμενα πιθανόν να ευθύνεται αποκλειστικώς η συνήθης αδράνεια της ελλαδικής πολιτικής, που αφήνει ανεκμετάλλευτο ένα τόσο μεγάλο εθνικό κεφάλαιο.
Corto,
Με ολόκληρες χώρες μπορείς να κάνεις συμμαχίες. Όχι με κομμάτια χωρών.
Όσο για το ελληνικό λόμπι, αυτό απλά δεν υπάρχει, δηλαδή δεν είναι λόμπι.
Η γνώμη μου για συμμαχίες:
Με Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία και Μαυροβούνιο σαφέστατα πρέπει να αναπτύξουμε στενότατες σχέσεις και να κάνουμε στρατηγικές συμμαχίες. Το Ισραήλ και την Ρωσία πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε σαν τακτικούς συμμάχους για να προστατευτούμε από την Τουρκία. Με Β. Ιράκ – Κουρδιστάν και Αρμένιους στρατηγική συμμαχία. Με Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία συμμαχία εντός ΕΕ και ευρωζώνης. Όχι διάρρηξη σχέσεων με ΗΠΑ, απλώς να μην τους αφήνουμε να μας γ..νε.
ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ ΟΜΩΣ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ. Ελλάδα και Κύπρος μαζί.
προς Μπάμπη:
Σε ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις και συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με αυτές τις προοπτικές.
Βεβαίως πρέπει πρώτα απ’ όλα να ξυπνήσουμε και να αγωνιστούμε Ελλαδίτες και Κύπριοι, αλλά προτείνω να προσθέσουμε και τους Έλληνες της Διασποράς.
Να πάρει η ευχή τόσοι μπρούκληδες επιχειρηματίες στην Αμέρικα, δεν βρέθηκε μισός να επενδύσει στην ψωροκώσταινα;
Οι προδότες του Υπουργείου Εξωτερικών σκέφτηκαν αυτήν την παράμετρο ποτέ, αντί να γλύφουν μονοκόμματα Γερμανούς (με αόριστες υποσχέσεις περί φωτοβολταϊκών made in Siemens) και Άραβες (δηλαδή casino στο Ελληνικό);
έχει αναρτηθεί και από τον Ινφογνώμονα
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/10/blog-post_9650.html
και
απο μένα:
http://ange-ta.blogspot.com/2011/10/blog-post_09.html
το Αρθρο έχει αναρτηθεί σε περισσότερα από 20 ιστολόγια!
http://lomak.blogspot.com/2011/10/blog-post_6984.html
http://orthodoxhpisth.informe.com/forum/forum-f21/topic-t54-9300.html#p42733
http://orthodoxhpisth.informe.com/forum/forum-f21/topic-t54-9300.html#p42733
http://hellas.net/33957/meta-ton-fragko-o-tourkos/
http://promaxosathena.blogspot.com/2011/10/blog-post_08.html
http://kostasxan.blogspot.com/2011/10/blog-post_09.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FvhzE+%28%CE%91%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82%21%29
http://www.macedoniablogs.gr/%CE%91%CF%82_%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5_%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82!/2011/10/09/%CE%93%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF_%CE%B5%CE%BD%CF%8E_%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CE%BD_%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B9%CE%BA%CE%AC_%CE%B4%CE%B5%CE%BD_%CF%86%CE%B5%CF%8D%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BD_%CE%B1%CF%80__%CF%84%CE%BF_%CE%A0%CE%91%CE%A3%CE%9F%CE%9A
http://www.gataros1.info/2011/10/blog-post_10.html
http://best-of-news.blogspot.com/2011/10/blog-post_10.html#1
http://vouli-apopseis-gr.blogspot.com/2011/10/blog-post_10.html#more
http://troktiko.eu/?p=298555
ti mpourdes einai autes. zoume se ena kosmo pou oi kaliteroi epibionoun patontas pano stous adunamous. oi adunamoi einai oi ellines pou den paragoun kai skotonoun osous mporoun na paragoun. oi dunatoi einai autoi pou tora elegxoun kai tha elegxoun gia mia 10etia toulaxiston tin ellada. oti mas simbainei den einai sinomosia, einai prosopiki euthini. osoi tin to arnountai einai kata sinidisi aneuthinoi kai oti tous sinebei, tous simbainei k tha tous ksanasumbei.
oso gia tous tourkous, katelaban me poli eukolo tropo mia autokratoria xoris poli polemo. kommatia tou plu8ismou k perioxes me poli eukolo tropo apospazontousan xoris idieteri antistasi gia na apofigoun to bizantio k ti bromeri metaxeirisi autou. stin othomaniki autokratoria ipirxe euimeria tous protous aiones kai auto den sas to anefere kanenas sto sxoleio gia na sas kanei ellines k uperifanous. sto telos opos kai me to vizantio oi othomanoi ta skatosane ginane opos kai oi bizantinoi kai oi laoi tous egkatelispan…
i istoria epanalambanetai giati ta idia lathoi epanalabanontai ki oxi giati to eipe o nostradamos. eiste kata to megalitero pososto sinupeu8noi gia auto pou sumbainei sti xora. oi politikoi kai i politiki einai ena kommati apo tin elliniki koinonia pou vasizetai stis aksies k tis nootropies tis ellinikis koinonias. oi ellada den exei oikonomiki krisi, exei KOINONIKI krisi. Krisis koinonikis sineidisis kai upe8inotitas. Auto to sistima den tha mporouse na uparksei an auti i koinonia den to trofodotouse me antropous k psifous. alla sas arese. sas arese na nomizete oti uparxoun lefta stin agora. 🙂 ta lefta apo ta daneika kai tis epidotiseis, pou gemisas tin agora me reustotita (misthous, agores, kataskeues ktl). pote den akosa 5 xronia prin na bgalei glossa kanenas. giati pernagate kala, alla den rotisate apo erxontai ta lefta. poios ta paragei? o ellinas? ti na paragei? autos ksodeue ta daneika gia n agorasei oti den mporouse o idios na ftiaksei. 🙂 eperne daneika gia na agorasei apo auton pou ton daneize! kalo!
de tha allaksei tipota oso uparxetai kai skefteste me ton idio tropo…mia zoi upodouloi ki upoxeiria tha eiste…auti i istoria epenalambanetai…katastrepsate mia olokliri genia
Δεν ξέρω τί να πρωτοσχολιάσω. Σκέτο παραλλήρημα, χωρίς να στοχεύει κάπου συγκεκριμένα. Με το να φωνασκούμε και να χτυπούμε το χέρι στο τραπέζι, δεν καταφέρνουμε τίποτα.
Δείτε μια διπλωματική εργασία, που παραθέτω παρακάτω: κέντημα. Καμιά σχέση με τον παραπάνω οίστρο, που είναι καθόλα αντεπιστημονικός. Αν υπάρχει τρόπος για να βγούμε από το αδιέξοδο που βρισκόμαστε, αυτή είναι μία και μοναδική: να κάνουμε μια ψύχραιμη ανάλυση, καθόλα επιστημονική, και να τα βάλουμε όλα κάτω: όπως κάνει και ο παρακάτω φοιτητής, που βάζει γυαλιά σε ένα σωρό προβεβλημένους “διανοουμένους”, που μας κατακλίζουν με την ακατάσχετη φλυαρία τους.
http://elocus.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fdlib-portal%2F%2Fdlib%2F3%2Fb%2Ff%2Fattached-metadata-dlib-13ea583b8e924da363fd5b0dbcc288f3_1243838527%2F20080904_Malatras_Christos_Mc.pdf&lang=el&pageno=1&pagestart=1&width=595&height=842&maxpage=109
Συγγνώμη κε Παπαδόπουλε. Την επόμενη φορά που θα θελήσουμε να αντισταθούμε θα το ρίξουμε στη …συγγραφή paper και άμα θέλουμε και να το παρατραβήξουμε αγωνιστικώς, θα φτάσουμε μέχρι και σε δημοσίευση σε “έγκυρα” επιστημονικά περιοδικά! Υπάρχει βέβαια ένα προβληματάκι, ότι αν συνεχίσουμε έτσι ως λαός, δεν θα υπάρξει επόμενη φορά! Οπότε ασχοληθείτε εσείς με τα “επιστημονικά” δεδομένα κι αφήστε εμάς τους αστοιχείωτους να δώσουμε τη μάχη με τον “παραληρηματικό μας οίστρο”. Λόγω παραληρήματος, μάλιστα, πετάω και τις “αντιεπιστημονικές” έννοιες “λαϊκή πείρα”, “ιστορική πείρα”, οι οποίες φαντάζομαι θα χρειαστούν εκατοντάδες qualitative studies για να εξηγηθούν επιστημονικώς αλλά ω του θαύματος, για κάποιους μπορεί να είναι και οδηγός στην καθημερινή τους πάλη…
@ Κυριάκο Παπαδόπουλο
Χρησιμοποιείτε συνεχώς τον όρο ‘επιστημονικός’, μ’ έναν τρόπο εντελώς επαρχιώτικο και… αντιεπιστημονικό… Μου θυμίζει αυτό που λέγαμε παλιά ‘να ‘ρθει ένας επιστήμων, βρε παιδί μου, να μας σώσει’…
Επί της ουσίας, οι διαπιστώσεις του άρθρου είναι εντελώς… επιστημονικές και ιστορικότατες. Το άρθρο μιλάει για ένα εκκρεμές που καθορίζει την εξέλιξη του ελληνικού χώρου, και που λειτουργεί βάσει του συχετισμού δυνάμεων των δύο μεγάλων γεωπολιτικών όγκων που τέμνονται πάνω μας. Τούτον της Δύσης (Αποικιοκρατία) και τούτον της Εγγύς Ανατολής (Οθωμανισμός).
Το να αποκτήσουμε συνείδηση τούτης της πραγματικότητας, είναι ήδη ένα πολύ μεγάλο βήμα: Σημαίνει ότι καταλαβαίνουμε ξεκάθαρα και ρεαλιστικά, το τι μας συμβαίνει αυτή την στιγμήν. Και τούτο είναι ήδη ένα πρώτο βήμα για να λύσουμε το σύγχρονο ελληνικό πρόβλημα…
Αλλά εδώ, υπάρχει μια ολόκληρη εκστρατεία από την πλευρά της κυριαρχίας ώστε να μην έχουμε συνείδηση το που ζούμε και τι αντιμετωπίζουμε. Και ακριβώς αυτό στοχεύει το άρθρο.
Όσο αφορά για τις λύσεις. Τα πολιτικά άρθρα, η πολιτική εν γένει, είναι μια διαδικασία πρώτα και κύρια στοχαστική. Αν θέλουμε παυσίπονα και γιατροσόφια, καλύτερα να απευθυνθούμε στην φαρμακευτική, ή πιο εύκολα στην μαγγανεία. Το λέω αυτό γιατί τώρα τελευταία, και πάνω στην επιτακτική ανάγκη να βρεθεί κάποια διέξοδος στο ελληνικό δράμα, έχουν πέσει όλοι πάνω στην πολιτική και ζητούν εδώ και τώρα ‘λύσεις’, με τον ίδιο τρόπο που επισκέπτονται ένα διανυκτερεύον φαρμακείο για να ανακουφιστούν από έναν οξύ πονόδοντο… Κι ενώ, εδώ και 30 χρόνια έχουμε γράψει όλοι στα παλιά μας τα παπούτσια την πραγματικότητα και ζούμε στον κόσμο μας…
Αυτά δεν γίνονται… Ούτε ‘επιστημονικώς’… Ας σοβαρευτούμε, λοιπόν, κι ας συζητήσουμε επί της ουσίας….
Καλημέρα σας.
Με πολύ πνεύμα οι απαντήσεις του εξ απο δώ και Γιώργου Ρ. στον “επιστημονικό” λόγο.
Το Άρθρο έχει προκαλέσει μεγάλη εντύπωση. Έχει αναδημοσιευτεί σε πάνω απο 30 ιστολόγια, που σημαίνει ότι ο κόσμος αρχίζει να αποδέχεται αυτές τις απόψεις. Προφανώς και σιγουρότατα οι απόψεις του Γ. Καραμπελιά είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες, αλλά δεν είναι εκεί το ζήτημα.
Το ζήτημα είναι να κατανοήσουμε ότι η σημερινή Δύση, παραμένει όπως η τότε, εχθρός της Ελλάδας και επομένως μόνο με τις δικές μας δυνάμεις θα βγούμε από αυτή την κρίση που η ίδια η Δύση δημιούργησε και ο Γ.Π με τις κοόρτεις του επιδείνωσε και επιδεινώνει κάθε μέρα που περνάει πιο πολύ.
έχει αναρτηθεί και από εμένα
http://theodorosbatrakoulis.blogspot.com
Aναφορικά με τα ουσιωδέστατα ζητήματα που τίθενται από το άρθρο του Γ. Καραμπελιά και ορισμένα από τα σχόλια, θέλω να προσθέσω ορισμένες μάλλον σύντομες επισημάνσεις.
Η Τουρκία, διά στόματος Νταβούτογλου, ζητάει από την Ελλάδα να αποποιηθεί ένα νόμιμο δικαίωμά της, δηλαδή την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν. μ. ώστε να μας κάνει …τη χάρη η Τουρκία να άρει το casus belli, μια εντελώς αντίθετη στο Διεθνές Δίκαιο πράξη. Εξάλλου, ο Νταβούτογλου ισχυρίσθηκε ότι το Καστελόριζο δεν είναι νησί του Αιγαίου αλλά ‘‘αποτελεί τμήμα της Μεσογείου’’, επιχειρώντας να το θέσει εκτός διαπραγμάτευσης. Ετσι η Τουρκία, ανενόχλητη, θα έχει πλέον την πλήρη πρωτοβουλία στο θέμα του ορισμού Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στον χώρο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Η κυβέρνηση του Γ. Α. Π. αποφεύγει να προχωρήσει σε ανακήρυξη της ΑΟΖ της Ελλάδας. Οι προκλητικές πράξεις αμφισβήτησης του διεθνούς καθεστώτος στο Αιγαίο τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα στην παρούσα κρίσιμη συγκυρία, συνιστούσαν νέες επιδείξεις ισχύος της Τουρκίας, προβολής των αναθεωρητικών/ηγεμονικών επιδιώξεών της και δοκιμές διχοτόμησης του Αιγαίου Πελάγους υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ.
Η σύγκρουση του Ισραήλ με την Τουρκία άλλαξε την κατάσταση στο ‘‘τετράγωνο’’ Ελλάδα-Κύπρος-Τουρκία-Ισραήλ, αλλά έφερε σε δύσκολη θέση και σύγχυση και την Ελληνική διπλωματία. Από το καλοκαίρι του 2010 η Ελλάδα προωθούσε πολυεπίπεδη συνεργασία με το Ισραήλ, θεωρώντας το προνομιακό οικονομικό και στρατηγικό εταίρο της στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Κυρίαρχο στοιχείο στο ευρύτερο γεωπολιτικό σύστημα είναι μια τεράστια και επικίνδυνη γεωπολιτική ρευστότητα. Δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ακραίων εξελίξεων, μια από τις οποίες θα αποτελούσε η Τουρκία να οδηγηθεί σε εχθρική σχέση με τις ΗΠΑ, την Ευρώπη όσο και το Ισραήλ. Κατά συνέπεια, αυτό που χρειάζονται σε βάθος χρόνου, όλοι οι προαναφερόμενοι διεθνείς δρώντες είναι ισχυρές σταθερές πολιτικής που θα μπορούν να μειώσουν το βαθμό αβεβαιότητας και να αποτελέσουν κρίσιμης σημασίας στηρίγματα στην περίπτωση ουσιαστικών διαφοροποιήσεων. Η Ελλάδα αποτελεί ίσως τη μόνη χώρα στην περιοχή που μπορούσε να παίξει αυτό το ρόλο, καθώς είναι βαθιά ενταγμένη στους οργανικούς θεσμούς και τη γεωπολιτική υπόσταση της Δύσης. Ωστόσο, αυτό που στερείται για να μπορεί να παίξει έναν τέτοιο ρόλο είναι η ισχύς. Στην τουρκοϊσραηλινή αντιπαράθεση η Ελλάδα θα μπορούσε να αποφύγει να ταυτιστεί με το Ισραήλ, αλλά και να απομακρυνθεί, εγκαιρα, από την αυτοκαταστροφική πολιτική της ‘‘ελληνοτουρκικής προσέγγισης’’. Παράλληλα, έπρεπε να ενισχύσει τη γεωπολιτική της υποδομή, έτσι ώστε να γίνουμε εν δυνάμει ισχυροί παράγοντες στην περιοχή, αποτρέποντας ταυτοχρόνως την πιθανότητα να αποτελέσουμε το εξιλαστήριο θύμα σε μια πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας από πλευράς ΗΠΑ και Ισραήλ. Να αντιστρέψει τη συνεχή πορεία γεωπολιτικής εξασθένησης/έκλειψης και να ξαναγίνει μια οντότητα. Οχι εντασσόμενη στους στρατηγικούς σχεδιασμούς άλλου κράτους, αλλά ενισχύοντας την αυτόνομη, υπαρκτή γεωπολιτική της υπόσταση. Ολα τα παραπάνω ενδεχομένως φαίνονται πολύ θεωρητικά. Όμως μπορούσαν να βρεθούν άμεσα μέτρα που θα ενίσχυαν την «κρίσιμη γεωπολιτική υποδομή» της Ελλάδας. Θα την τοποθετούσαν στο κέντρο των εξελίξεων και θα αύξαναν αισθητά τη σπουδαιότητά της για το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, χωρίς ταυτοχρόνως να ενοχληθεί καμιά από τις αραβικές χώρες και χωρίς να χρειάζεται να μετατραπεί η διπλωματική φρασεολογία της Ελλάδας από φιλοαραβική σε φιλοϊσραηλινή. Ενα τέτοιο μέτρο πρότεινε ο συνάδελφος γεωπολιτικός αναλυτής Κώστας Γρίβας: η Ελλάδα να αποκτήσει άμεσα αντιβαλλιστικές ικανότητες. Βέβαια, μια παρόμοια επιλογή δεν πρέπει να συνδυαστεί με οποιασδήποτε ένταξη στον αντιβαλλιστικό σχεδιασμό των ΗΠΑ, που πιθανά θα προκαλούσε την αντίδραση της Ρωσίας.
Εναντι της τουρκικής στρατηγικής, η Ελλάδα όφειλε να προωθήσει μια καλά σχεδιασμένη συνεργασία ανάμεσα στους λαούς και στα βαλκανικά κράτη (Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία, Μαυροβούνιο), αυτοτελώς και στο πλαίσιο της Ε.Ε. Και, ως προς την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. να συμβάλει αποφασιστικά στην απόρριψη από τους Ευρωπαίους αυτής της επιδίωξης της Αγκυρας. Εξάλλου, έρχονται στην επιφάνεια διαρκώς διογκούμενα λαϊκά αισθήματα, που είναι πιθανό να προσλάβουν και αντιδυτικό, αντευρωπαϊκό χαρακτήρα. Οι μεγαλοτράπεζες, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Αμερικανοί και οι άλλοι κηδεμόνες της Ευρώπης και του ΔΝΤ, μας επιβάλλουν οικονομική τρομοκρατία και πολιτική κηδεμονία. Αυτοί οι διεθνείς δρώντες καθώς και οι συνέταιροί τους, οι νεοοθωμανοί, είναι οι πραγματικοί κυρίαρχοι στο γεωπολιτικό σύστημα Βαλκάνια-Μέση Ανατολή Καύκασος. Υπολογίσιμος αντίπαλος είναι δυνητικά η Ρωσία του Πούτιν (ενεργειακός γίγαντας), η οποία ωστόσο ακολουθεί τις ιδιαίτερες προτεραιότητές της (π. χ. ‘‘Ευρασία’’). Στη μετακομμουνιστική Ρωσία σταδιακά αναδύθηκαν στο προσκήνιο διαφορετικές ιδέες και δυνάμεις. Ανάμεσα τους υπήρχαν και ορισμένοι που φιλοδοξούσαν να αξιοποιήσουν την συμβολή των θεωρητικών του παλαιού ευρασιανισμού. Οι θεμελιώδεις αρχές της σκέψης του διάσημου γεωπολιτικού Αλεξάντερ Ντούγκιν παρουσιάζονται στο βιβλίο του με τίτλο Τα Θεμέλια της Γεωπολιτικής. Ενας άλλος Ρώσος γεωπολιτικός, ο Αλεξάντρ Προκάνωφ. Πρόκειται για συγγραφείς που ‘‘έπαιξαν στα σκοτεινά νερά’’ της Ακρας Δεξιάς, αλλά απολάμβαναν στη Ρωσία μιας ευρύτερης πολιτικής και διανοητικής αναγνώρισης. Ο Dugin διέθετε όχι ευκαταφρόνητη επιρροή σε ορισμένους ρωσικούς και πολιτικούς κύκλους.
Βεβαίως, δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί και η πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη και νέα οικονομική υπερδύναμη, η Κίνα. Ενώ ο παντοδύναμος μηχανισμός του Κομμουνιστικού Κόμματος εξακολούθησε να είναι κυρίαρχος, η Κίνα γνώρισε, κατά την μεταμαοïκή περίοδο, μια ταχύτατη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας που συνοδεύτηκε από ταχύτατους ρυθμούς ανάπτυξης. Η χώρα περιλαμβάνει στην επικράτειά της πολλές αναγνωρισμένες επισήμως εθνότητες πέραν της κυρίαρχης εθνοτικής ομάδας των Κινέζων Χαν. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται και μουσουλμανικές μειονότητες. Οι πιο πολυπληθείς είναι οι Χουέι (Hui), οι οποίοι ανήκουν από εθνογλωσσική άποψη στην πλειονότητα των Κινέζων Χαν, από τους οποίους διαφέρουν μόνον ως προς το ότι πρεσβεύουν το ισλάμ, και οι τουρκόφωνοι Ουιγούροι (Uyghur) του Ξινγκιάνγκ .
Οι δυτικοί κηδεμόνες μας και η νεοοθωμανική Τουρκία ευνοούν και προωθούν τις εθνομηδενιστικές ιδεολογίες στην Ελλάδα. Να μη δεχτούμε να είμαστε νεοραγιάδες των τραπεζών, δέσμιοι του μεταπρατισμού και του καταναλωτισμού, καθώς και γιουσουφάκια του νεοοθωμανισμού. Αλλιώς θα υποταχθούμε, απεμπολώντας ουσιαστικά την ανεξαρτησία μας, που κατάκτησαν οι πρόγονοί μας μετά από σπουδαίους αγώνες. Αυτή η κυβέρνηση που βρίσκεται σε απόλυτη σύγχυση δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ ακόμα. Στον αδιάκοπο αγώνα θα αναδειχτούν οι πολιτικοί σχηματισμοί που θα μπορέσουν να εκφράσουν αυθεντικά τα αισθήματα του λαού, να τα συνθέσουν σε μια νέα πορεία της κοινωνίας, στην διαμόρφωση ενός εναλλακτικού κοινωνικού/πολιτικού μοντέλου για τη χώρα.
Να οργανωθούν καλύτερα ο διάλογος και η κοινή δράση ανάμεσα στις ανεξάρτητες συλλογικότητες ενεργών πολιτών. Να αναπτυχθούν στοχευμένες και συσπειρωτικές δράσεις στα σημαντικά προβλήματα, με ενεργοποίηση των δυνάμεων της κάθε τοπικής κοινωνίας. Απαιτούμε διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τους αντισυνταγματικούς, οικονομικά και εθνικά απαράδεκτους όρους των ‘‘Μνημονίων’’ και των δανειακών συμβάσεων με την τρόικα ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΕ. Διεκδικούμε αποφασιστικά τον λογιστικό συμψηφισμό των πολεμικών οφειλών της Γερμανίας στην Ελλάδα (τουλάχιστον 162 δισ. ευρώ άτοκα) με το τρέχον (ανεπιβεβαίωτο) δημοσιονομικό χρέος. Να αποκασταθούν οι πολίτες θεσμικά στο δικαίωμά τους να ασκούν ελεύθερα κοινωνικό έλεγχο.
Προς: Autonomous Community – Hellenic Democracy
Γράψτε μας εάν θέλετε, κάποια στοιχεία για τον ρώσσικο Ευρασιανισμό. Υποπτεύομαι ότι αυτή η πολιτική θα συγκρούεται με τις παντουρκικές – τουρανικές τάσεις των νεο – Οσμανληδών στην κεντρική Ασία.
Εύκολο, απλό αλλά και ανώδυνο να προβαίνει κανείς σε αναλύσεις και να παίρνει θέσεις σε θέματα καθολικού η και μη ενδιαφέροντος, αδιαφορώντας μάλ-
λον σκόπιμα, για τους λόγους, για τα αιτια λ.χ. της μόνιμης κακοδαιμονίας μας. ΄Εχω την εντύπωση ότι κάθε θέση, κάθε άποψη μπορεί να αποβαίνει περισσότερο εποικοδομητική αν είναι έστω και μερι-
κώς, αντικειμενική και φυσικά κατατοπιστική και ενημερωτική.