Του Γιάννη Ξένου
Η χθεσινή 13ωρη συνεδρίαση της ΚΕ του Σύριζα μας επιβεβαίωσε ότι στον Σύριζα μια απαραβίαστη κόκκινη γραμμή υπάρχει και αυτή είναι η προσπάθεια να διαψευσθεί το σενάριο περί αριστερής παρένθεσης, δηλαδή να διατηρήσουν την εξουσία με κάθε θυσία.
Πολλοί πίστευαν ότι στην χθεσινή Κεντρική Επιτροπή θα συνέβαιναν πράγματα και θαύματα, ότι ο Τσίπρας ίσως ακόμα και να χάσει το κόμμα του. Αλλά για άλλη μια φορά ο Σύριζα απέδειξε ότι στις κακοτοπιές συσπειρώνεται και η κάθε τάση παίζει τον προκαθορισμένο ρόλο της, όπως επιβάλλει το σενάριο. Χθες ο Τσίπρας, για πρώτη φορά φάνηκε ότι ελέγχει σε τέτοιο βαθμό την ΚΕ. Η πρότασή του για έκτακτο συνέδριο το Φθινόπωρο, που η Αυγή το τοποθετεί στα τέλη Σεπτεμβρίου ή αρχές Οκτωβρίου, πέρασε με μεγάλη άνεση. Η Αριστερή Πλατφόρμα δεν έβαλε καν ζήτημα καταμέτρησης γιατί προφανώς το αποτέλεσμα θα ήταν ντροπιαστικό γι’ αυτήν. Τα μέλη της ΚΕ αποφάσισαν να λύσουν τα χέρια του Τσίπρα και δι’ ανατάσεως της χειρός η μεγάλη πλειοψηφία ενέκρινε την εισήγηση του.
Υπενθυμίζουμε ότι λίγες μέρες πριν 109 από τα 201 μέλη της ΚΕ με κείμενό τους είχαν ταχθεί κατά της συμφωνίας που έφερε ο πρωθυπουργός ή ότι η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου παραλίγο να μην εγκριθεί από την ΚΕ, αφού τότε η πρόταση της Αριστερής Πλατφόρμας με τη στήριξη των μελών που ελέγχει η ΚΟΕ παραλίγο να υπερισχύσει της προεδρικής πρότασης.
Αυτά όμως στο παρελθόν, χθες τα πράγματα ήταν σοβαρά και οι οργανωτικοί ηγέτες του παλιού Συνασπισμού ανέλαβαν τη δουλειά και την έκαναν σωστά. Η απογοήτευση της Αριστερής Πλατφόρμας ήταν έκδηλη στην ανακοίνωση που εξέδωσε χθες βράδυ, η οποία ουσιαστικά είναι προμήνυμα αποχώρησής της από το κόμμα. Χαρακτηρίζουν το συνέδριο που θα γίνει το Φθινόπωρο «χωρίς νόημα», αφού μέχρι τότε θα έχει ψηφιστεί από τη Βουλή το τρίτο μνημόνιο. Και αναζητούν το δρόμο τους. Έτσι η προεδρική/κυβερνητική πτέρυγα κυριάρχησε –εξάλλου και τα περισσότερα μέλη της ΚΕ είναι ήδη διορισμένα, αυτοί, οι φίλοι και οι συγγενείς τους στον κρατικό μηχανισμό και την κυβέρνηση, και προφανώς δεν επρόκειτο να ταχθούν ενάντια στα συμφέροντά τους και να αμφισβητήσουν την «αριστερή»(!) κυβέρνηση.
Πάντως η ομάδα Λαφαζάνη-Νταβανέλου με ανοικτά δραχμικό πρόγραμμα, εισήλθε σε μία διαδικασία σύγκρουσης με την κυβέρνηση και τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ, η οποία δεν μπορεί παρά να οδηγήσει –πλέον– σε μια τελεσίδικη ρήξη και στη συγκρότηση αυτόνομου δραχμικού κόμματος. Κάποτε σε ένα άρθρο του Άρδην, που είχε δεχτεί πολλές επικρίσεις, γράφαμε πως επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είχε συγκροτηθεί με τρόπο τυχοδιωκτικό, αναπόφευκτα σε μία στιγμή κρίσης θα αρχίσει και το ξήλωμά του στα εξ ων συνετέθη (ανεμομαζώματα κ.λπ.). Τρεις συνιστώσες, από τις μεγαλύτερες, παίρνουν ήδη την άγουσα προς την έξοδο. Το μεγαλύτερο, αριστερό ρεύμα, των προερχομένων κυρίως από το ΚΚΕ και τους συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ και του Δημοσίου, οι τροτσκιστές της ΔΕΑ και οι κινεζόφιλοι της ΚΟΕ, καθώς και ένας ακαθόριστος αριθμός ανεξέλεγκτων τύπου Ζωής Κωνσταντοπούλου. Και μάλιστα ενόσω το κόμμα βρίσκεται μόλις στους πρώτους μήνες της εξουσίας του. Μπορούμε να φανταστούμε τι θα συμβεί την αμέσως επόμενη περίοδο και μάλιστα αν το κόμμα απολέσει την περιπόθητη εξουσία, θα γίνει φύλλο και φτερό. Τελικώς το κόμμα θα τριχοτομηθεί. Η κομμουνιστογενής πτέρυγα που είχε ακολουθήσει το ΚΚεσωτ., στον Συνασπισμό το 1989/92, επιστρέφει σε μια δραχμική αριστερά, που θα μπεί σε σκληρό ανταγωνισμό με το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ εσωτ, στις δύο του πτέρυγες την ΑΚΟΑ και την παλιά ΕΑΡ του Κύρκου θα μείνει να στηρίζει τον Τσίπρα μαζί με Πασοκους παντός καιρού, ενώ και η άκρα αριστερά των Εξαρχείων θα επιστρέψει σταδιακώς στην κοιτίδα της. Σε ένα δύο χρόνια το πολύ η διαδικασία θα έχει ολοκληρωθεί.
Στα αξιοπερίεργα της χθεσινής ΚΕ του Σύριζα ήταν η στάση της ΚΟΕ. Το απόγευμα παραιτήθηκε ο ηγέτης της Ρούντι Ρινάλντι και λίγες ώρες μετά 17 μέλη της ΚΕ που βρίσκονται κοντά στην ΚΟΕ παραιτήθηκαν και αυτά με ανακοίνωση που εξέδωσαν. Στην ανακοίνωση χρησιμοποιούν σκληρή γλώσσα κατά του Μαξίμου και των επιλογών της κυβέρνησης, όπως το συνηθίζει άλλωστε η ΚΟΕ το τελευταίο διάστημα. Αλλά η στάση τους τις τελευταίες εβδομάδες μπορεί με μια πρώτη ματιά να είναι συγκρουσιακή προς την κυβέρνηση και το Μαξίμου, στην ουσία όμως εκ του αποτελέσματος καταφέρνει να εξυπηρετεί το Μαξίμου. Ο Ρούντι Ρινάλντι παραιτήθηκε από την ΠΓ του Σύριζα πριν γίνει μια κρίσιμη συνεδρίαση για το αν θα αποφασιζόταν τακτικό ή έκτακτο συνέδριο και λειτούργησε υπέρ της πλειοψηφίας. Χθες με την παραίτηση 17 μελών της ΚΕ, πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία της Συνεδρίασης, ενίσχυσε ακόμα περισσότερο τους προεδρικούς και αποδυνάμωσε την εσωτερική αντιπολίτευση. Και υποστηρίζεται πως κάτι ανάλογο θα πράξουν και οι βουλευτές της ΚΟΕ. Στην πράξη λοιπόν, αντιπολιτευτικές κορώνες στις ανακοινώσεις, αλλά επιλογές στα όργανα που λύνουν τα χέρια του Τσίπρα!
Πώς όμως μπορεί να εξηγηθεί αυτό το παράδοξο; Η εξήγηση ότι η ΚΟΕ κατόρθωσε να εκλέξει στο προηγούμενο συνέδριο δυσανάλογα πολλά μέλη στην ΚΕ με την στήριξη της προεδρικής πλειοψηφίας για να μην κατορθώσουν να μπουν στην ΚΕ πρώην Πασόκοι ή άλλοι ανεξέλεγκτοι, δεν αρκεί για να δικαιολογήσει τη σημερινή στάση της. Μήπως είναι αίσθηση ενοχής για την στήριξη με όλες τις δυνάμεις τους ενός αντιδραστικού και καταστροφικού για τη χώρα εγχειρήματος; Μήπως υπήρχε κάποια συμφωνία με τον Τσίπρα; Πάντως η εγκατάλειψη της αντιπαράθεσης με τους προεδρικούς και τον Τσίπρα στα χέρια του Λαφαζάνη και του Νταβανέλου δεν καταδεικνύει πολιτικό θάρρος. Καταλαβαίνουμε την ανάγκη να μη ταυτιστούν με την Αριστερή Πλατφόρμα, αλλά για ποιο λόγο όμως να αφήσουν την μοναδική φωνή αντιπολίτευσης στους δραχμικούς; Εξέρχονται λάθρα; Και όμως ήταν μια ευκαιρία για μια γενναία κριτική και αυτοκριτική τοποθέτηση/σύγκρουση μέσα στα όργανα του κόμματός τους, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για κάτι διαφορετικό. Δεν το τόλμησαν όμως.
