του Γ. Παπαγιαννόπουλου, από το Άρδην τ. 63, Φεβρουάριος – Μάρτιος 2007
Ο ι πολυαναμενόμενες προτάσεις του Φιλλανδού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μάρτι Αχτισάαρι δόθηκαν εντέλει στις 2 Φεβρουαρίου, όπως είχε προαναγγελθεί. Η «σχεδόν» ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου (Κοσσόβου) είναι προ των πυλών. Η πρόταση συνοδεύεται από χρονοδιαγράμματα, για να αποφευχθούν ισχυρές αντιδράσεις από την πλευρά των Σέρβων. Το ΠΟΙΟΙ θα διαφυλάξουν την τάξη και θα έχουν το πάνω χέρι στην περιοχή έχει τη σημασία του: Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα στείλει ένα σώμα 1.300 στρατιωτών ή και αστυνομίας για την προσχηματική «προστασία» των εναπομεινάντων 100.000 Σέρβων στην περιοχή. Εγκαθιδρύεται ένα διεθνές «ανεξάρτητο» προτεκτοράτο, την ευθύνη του οποίου θα έχει η Διεθνής Ομάδα Καθοδήγησης, που θα αντικαταστήσει τη σημερινή Ομάδα Επαφής. Το τελικό καθεστώς της περιοχής θα κριθεί και θα βεβαιωθεί από τη Διεθνή Ομάδα Καθοδήγησης. Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ θα διατηρηθούν επ’ αόριστον. Οι προτάσεις του Μάρτι Αχτισάαρι δημιουργούν μια νέα χώρα, έστω και υπό ΝΑΤΟϊκή προστασία, αφού αποσπούν το Κοσσυφοπέδιο από τη σερβική κυριαρχία. Σύμφωνα με τις προτάσεις, το Κοσσυφοπέδιο (Κόσσοβο):
- θα έχει δική του σημαία και δικό του εθνικό ύμνο.
- θα έχει δικό του σύνταγμα, το οποίο θα εγκριθεί από συντακτική συνέλευση, στην οποία η σερβική μειονότητα δεν θα έχει κανενός είδους βέτο (όπως π.χ. έχουν οι Τουρκοκύπριοι στην Κύπρο…).
- θα έχει ένοπλες δυνάμεις και διεθνή σύνορα.
- θα έχει και τις τρεις κρατικές εξουσίες (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική).
- θα μπορεί να εκπροσωπηθεί και να συμμετάσχει σε διεθνείς οργανισμούς, περιλαμβανομένου του δικαιώματος συμμετοχής στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ –περιλαμβάνονται επίσης προτάσεις για την κατοχύρωση της σερβικής μειονότητας και για την Ορθόδοξη Σερβική Εκκλησία, στην ευθύνη της οποίας είναι ορισμένα από τα ιερότερα και σημαντικότερα μνημεία (κάποια επιχείρησαν να καταστρέψουν κατά καιρούς οι Αλβανοκοσσοβάροι) της σερβικής εθνογένεσης, για να «χρυσωθεί» το χάπι προς τη σερβική πλευρά. Ως χάπι επίσης προς τις πολιτικές δυνάμεις της Σερβίας, η πρόταση συνοδεύεται από υποσχέσεις για τη μελλοντική ευρωπαϊκή προοπτική της Σερβίας.
Η πρόταση αυτή εδόθη προς τις δύο πλευρές, το Βελιγράδι και την Πρίστινα, δείγμα ότι ο ΟΗΕ αντιμετωπίζει ισότιμα τα δύο μέρη, ότι το Κοσσυφοπέδιο (Κόσσοβο) έχει ήδη ΑΠΟΣΠΑΣΤΕΙ από τη Σερβία και με τη «βούλα». Τυπικά, την τελική απόφαση για το μέλλον της περιοχής θα τη λάβει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την άνοιξη. Η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου, στην ουσία η βίαιη απόσχισή του μετά την επέμβαση του ΝΑΤΟ και λοιπών Δυτικών υπέρ των αλβανόφωνων, στο όνομα της «προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»(!), ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για οποιουδήποτε είδους αποσχιστικές εκρήξεις όχι μόνο στα Βαλκάνια αλλά και στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και αλλού. ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ την προηγούμενη κοινή ευρωπαϊκή συμφωνία, αυτό που η τελευταία Πράξη του Ελσίνκι προέβλεπε: ότι η αλλαγή συνόρων στην Ευρώπη είχε αποκλειστεί ρητά και κατηγορηματικά, ως κίνδυνος διατάραξης της ειρήνης και της ασφάλειας στη Γηραιά Ήπειρο. Τώρα επιχειρείται ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΝΟΡΩΝ στην Ευρώπη υπό τη σκέπη ή μάλλον την καθοδήγηση του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Η διάσπαση εθνικών κρατών και η αυτοδιάθεση μειονοτήτων αναδεικνύεται σε αποδεκτή αρχή, περιθωριοποιείται η εθνική κυριαρχία.
Η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου, προτεκτοράτου των επικυρίαρχων της Αυτοκρατορίας στην περιοχή, που επεκτείνεται πανταχόθεν στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και της διαρκούς προσπάθειας αφενός απομόνωσης της «Αρκούδας» και αφετέρου «ομαλοποίησης» του δρόμου του πετρελαίου από τη Μέση Ανατολή προς τη Δύση, είναι προ των πυλών.
Αν το παράθυρο που άνοιξε μείνει ανοιχτό, κινδυνεύει να μετατραπεί σε θύρα:
Ήδη ο Πρόεδρος Πούτιν συσχέτισε άμεσα την περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου με τις περιοχές της Αμπχαζίας, της Νότιας Οσετίας και της Υπερδνειστερίας, που ενδιαφέρουν τη Ρωσία _και τι θα γίνει με την Ισπανία και τους Βάσκους, ίσως και τους Καταλανούς;
Ό σο για την ελληνική πλευρά, ο συσχετισμός είναι άμεσος με το ψευδοκράτος στην κατεχόμενη Κύπρο (σήμερα), με τις υποβολιμαίες βλέψεις της Άγκυρας στη Δυτική Θράκη (αύριο).
Να γιατί στο Κόσσοβο δεν θα μπορούσε και δεν θα έπρεπε να παραχωρηθεί παραπάνω από μια διευρυμένη αυτονομία για το θέμα του αλβανικού αλυτρωτισμού και για το τι σηματοδοτεί αυτή η ανεξαρτητοποίηση της Επαρχίας θα μιλήσουμε σε άλλη ευκαιρία.
