του Βάσου Φτωχόπουλου, από το Άρδην τ. 62, Νοέμβριος 2006 -Ιανουάριος 2007
Πρωτοπόρα ξανά η μικρή μας Κυπρούλλα. Με πρόσχημα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα τιμολόγια των περισσοτέρων εταιριών αναγράφουν όλα τους τα προϊόντα με τα λοιπά σχετικά στα ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες. Το ίδιο γίνεται και στις περισσότερες υπεραγορές όπως οι ταμπελίτσες με τα ονόματα των προϊόντων γράφονται πάλι με λατινικούς χαρακτήρες, όπως π.χ. kypriako halloumi, xinisteri, manouri horiatiko κ.ο.κ. Άσε που οι πινακίδες των αυτοκινήτων επανήρθαν στο λατινικό αλφάβητο. Άσε που τα περιοδικά (όλα πια) των συγκροτημάτων σπανίως καταδέχονται να έχουν ελληνικούς τίτλους, άσε που ο κάθε εξυπνάκιας λαϊφσταλίστας dimosiografos διαλέγει ξενικό όνομα για τη στήλη του. Το μάτι αγαπητοί φίλοι συνηθίζει. Το ίδιο κι ο εγκέφαλος ειδικά ο κυπριακός. Και είναι μία λίαν επικίνδυνη εξέλιξη. Οφείλουμε ν’ αντισταθούμε ΤΩΡΑ. Γιατί μας mas pianoun ton kolo entelos.
4Ο καινούριος Αρχιεπίσκοπος μπορεί να μας βγει και σε καλό. Αθόρυβα δίχως τυμπανοκρουσίες και μακάβρια μεταμνημόσυνα πήρε την βαλσαμωμένη καρδιά του Μακαρίου η οποία βρισκόταν στην Αρχιεπισκοπή και την έθαψε στο θρονί. Μπράβο του. Αν τον άφηναν στους Μακαριακούς μπορεί και να την έκθεταν στην πλατεία Ελευθερίας.
Τώρα λέγεται ότι θα μετακομίσει και τον κολοσσό του Μακαρίου, το άγαλμα αριστούργημα που καλύπτει τον ιστορικό χώρο της Αρχιεπισκοπής. Του ευχόμαστε καλή επιτυχία. Ας ελπίσουμε ότι επιτέλους βρήκαμε και ένα αρχιεπίσκοπο με …τιμή.
4Ο σκύλος μου ο Σαββάκης (στέλνω φωτογραφία του για δημοσίευση σε επόμενη έκδοση) αφού μου τά ‘πρηξε να τον πάρω περίπατο προς το περίπτερο και να του πάρω την αγαπημένη του γκοφρέτα επέστρεψε στο βιβλιοπωλείο και ευτυχώς πήγε στην γωνία του, εκεί δίπλα από την ελληνική ποίηση, για τον καθημερινό πρωινό υπνάκο του. Κάθισα στο γραφείο μου να ανοίξω το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο. Ξαφνικά ο Σαββάκης έξαλλος πάει προς την πόρτα, με τα πόδια του ψηλά στα τζάμια αρχίζει να γαβγίζει σαν μανιακός. Τρέχω στην πόρτα και τι βλέπω: την Ελένη Μαύρου υποψήφια, και νυν εκλεγείσα, δήμαρχο AKEL να μοιράζει φυλλάδια. Μόλις με είδε η Μαύρου, τρόμαξε περισσότερο και από το γάβγισμα του σκύλου. Έφυγε τρομοκρατημένη. Πήρα τον Σαββάκη στην αγκαλιά μου και του είπα: «Μπράβο Σαββάκη μου, είσαι το πιο έξυπνο σκυλί του κόσμου».
Για την Ελένη Μαύρου έχω άλλη μία ιστορία όταν ήταν ο Γ. Καραμπελιάς στην Λευκωσία για μία διάλεξη, αλλά θα την αφήσω για κάποια επόμενη έκδοση.
4Δύο ήταν τα αξιοσημείωτα των Αρχιεπισκοπικών εκλογών.
Α) Νίκησε ο υποψήφιος που πήρε τους λιγότερους ψήφους, οπότε αντί της άμεσης δημοκρατίας η Κυπρούλα ανέδειξε ένα καινούργιο όρο, την ανάποδη δημοκρατία.
Β) Το AKEL δεν έβγαλε αρχιεπίσκοπο, όσο σκληρά και αν πάλεψε.
Συμπέρασμα των Αρχιεπισκοπικών Εκλογών: Μόνο η Εκκλησία μπορεί να τα βάλει με το AKEL και να βγει και κερδισμένη.
4Το πιο πάνω συμπέρασμα δεν επιβεβαιώθηκε πλήρως στις δημοτικές εκλογές που μόλις έγιναν. Ο υποψήφιος του AKEL στη Λεμεσό Ανδρέας Χρίστου εν τέλει εξελέγη με 54% παρ’ όλο που η ανθυποψήφιος του ήταν κυρία με καλές σχέσεις με τον Μητροπολίτη Λεμεσού.
Στο ψευτοδίλημμα AKEL ή Εκκλησία εγώ προτιμώ την Εκκλησία. Στο πραγματικό δίλημμα AKEL ή Εκκλησία ούτε που χωράει δεύτερη σκέψη. ΕΚΚΛΗΣΙΑ!!!
Όλοι οι υποψήφιοι για τον Δήμο Λευκωσίας είναι οπαδοί του Σχεδίου Ανάν. Οι πιο φανατικοί είναι η Ελένη Μαύρου του AKEL και της λαϊκής συμμαχίας ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ- AKEL, η οποία κανονικά και αν έπαιρνε τους ψήφους των συνεργαζόμενων κομμάτων θα έπρεπε να πάρει πάνω από 60% και έφτασε μόλις το 34%. Διότι οι οπαδοί του ΟΧΙ είχαν άλλα σχέδια. Ωστόσο, με διαφορά μόλις 2% από την Μαραγκού και παρά την τεράστια πτώση σε ψήφους η Μαύρου τελικώς εξελέγη.
Ας όψεται η συμμαχία του Τάσσου με το ΑΚEL.
