του Α. Άναγνου, από το Άρδην τ. 56, Οκτώβριος – Νοέμβριος 2005
Στην ΑΥΓΗ της 18-6-2005 δημοσιεύθηκε ένα άρθρο από κάποιον κ. Διονύση Γουσέτη, αναφορικά με την τερατογένεση του Σχεδίου Ανάν. Στην εξυπηρέτηση οποιωνδήποτε συμφερόντων αντιπροσωπεύει, αντί να κάνει το καθήκον του ως αρθρογράφος και να ανιχνεύσει την αλήθεια, ο κ. Γουσέτης καταφεύγει στην εύκολη λύση των εξυβρίσεων και ανυπόστατων κατηγοριών.
Ο κ. Γουσέτης με αποκαλεί «εθναμύντορα, βραδυφλεγή, βραδύνοα» και ουσιαστικά ψεύτη. Από όλα αυτά, δέχομαι μόνο τον χαρακτηρισμό του εθναμύντορα. Πραγματικά, ως Έλληνας στρατιώτης, πολέμησα για την πατρίδα στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αντιμετώπισα τις σφαίρες του εχθρού, πράγμα που ίσως να μην έχει κάνει ο κυρ Διονύσης.
Από τον καιρό που μετανάστευσα στην Αμερική, μεταπολεμικά, και έγινα Αμερικανός πολίτης, εξακολούθησα τον αγώνα για την Ελλάδα με πολιτικά μέσα. Σε συνεργασία με άλλους ομογενείς, ως μέλη του Ελληνοαμερικανικού Συμβουλίου, κάνουμε συνεχώς επαφές με μέλη του Κογκρέσου και προσπαθούμε να τους πληροφορήσουμε και να τους πείσουμε ότι μια ανεξάρτητη, δημοκρατική και ισχυρή Ελλάδα εξυπηρετεί τα αμερικάνικα συμφέροντα πολύ περισσότερο παρά μια επιθετική, επεκτατική, στρατοκρατούμενη και καταπιεστική Τουρκία που είναι εστία ανωμαλίας στην περιοχή. Αυτές οι προσπάθειες κορυφώθηκαν με την τουρκική εισβολή της Κύπρου, που ήταν όχι μόνο μια επίθεση εναντίον του ελληνισμού αλλά και βάναυση παραβίαση της ειρήνης, του διεθνούς δικαίου και βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τέτοιες προσπάθειες ομογενών Αμερικανών περιλαμβάνει το ελληνικό λόμπυ, που αποτελείται από εθελοντές και είναι ανιδιοτελές, εν αντιθέσει με το τουρκικό λόμπυ, το οποίο λαμβάνει μεγάλα ποσά από την τουρκική κυβέρνηση και χρησιμοποιεί επαγγελματίες.
Υπ’ αυτήν την ιδιότητα ήμουν παρών, και μάλιστα κράτησα και σημειώσεις, σε μια συγκέντρωση Ελληνοαμερικανών που έλαβε χώρα στην Ουάσιγκτον στις 11-12 Ιουνίου 2003. Μεταξύ άλλων προσωπικοτήτων που έκαναν παρουσιάσεις ήταν και ο κ. Ντάνιελ Φριντ, ανώτερος αξιωματούχος του Στέητ Ντηπάρτμεντ, αποσπασμένος προσωρινά στο εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας. Στις 12 Ιουνίου (αλλού αυτή η ημερομηνία έχει αναφερθεί κατά λάθος ως 26 Ιουνίου, αλλά δεν αλλάζει την ουσία), ο κ. Φριντ είπε μεταξύ άλλων το εξής, επί λέξει: «όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει το πέρασμα των στρατευμάτων μας από το έδαφός της προς το Βόρειο Ιράκ, της προσφέραμε δύο κίνητρα: έναν αριθμό δισεκατομμυρίων, σε δάνεια και παροχές, και την Κύπρο υπό την μορφή του Σχεδίου Ανάν». Κατάπληκτος, μόλις δόθηκε η ευκαιρία, υπέβαλα την ακόλουθη ερώτηση στον κ. Φριντ: επαναλαμβάνοντας τη δήλωσή του, πρόσθεσα: «όταν η Τουρκία αρνήθηκε το πέρασμα των αμερικανικών στρατευμάτων, αποσύρατε το ένα κίνητρο, τα δισεκατομμύρια δολάρια, γιατί δεν αποσύρατε και το άλλο κίνητρο, το Σχέδιο Ανάν;». Ο κ. Φριντ ενώ είχε την ευκαιρία να πει: κύριε, με παρεξηγήσατε, δεν με καταλάβατε καλά, δεν εννοούσα αυτό που λέτε, η απάντησή του ήταν απλώς: «Όχι, όχι, το Σχέδιο Ανάν είναι το μόνο πάνω στο τραπέζι», εννοώντας υπό συζήτηση.
Τώρα η δήλωση του κ. Φριντ δεν ήταν ούτε προκλητική, ούτε αδιακρισία, ούτε αποκάλυψη κρατικού μυστικού. Εξέφραζε απλώς την κεχαραγμένη πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης. Στις 26 Φεβρουαρίου, σχεδόν τέσσερις μήνες πριν τη δήλωση Φριντ, η δημοσιογράφος Τζούντι Ντέμπσεη, έγραφε στην έγκυρη εφημερίδα Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς το εξής: «Ανώτερα στελέχη της κυβέρνησης Μπους έχουν προτείνει στους Τούρκους στρατιωτικούς πιο ευνοϊκούς όρους στο πακέτο των Ηνωμένων Εθνών για τη Βόρεια Κύπρο, σε αντάλλαγμα της τούρκικης συνεργασίας για την παροχή βάσεων και υλικής υποστήριξης για τον πόλεμο εναντίον του Ιράκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ». Και παρακάτω, στο ίδιο άρθρο, αναφέρεται: «Διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι ο κ. Ανάν θα προτείνει τροποποιήσεις, δίνοντας περισσότερο έδαφος στους Τουρκοκύπριους, αυξάνοντας τον αριθμό των εποίκων που μπορούν να παραμείνουν, και αλλοιώνοντας τον αριθμό των ελληνικών και τουρκικών στρατευμάτων που θα βασίζονται στο νησί, το οποίο πρόκειται να αποστρατιωτικοποιηθεί».
Η δήλωση του κ. Φριντ μπορεί να πέρασε απαρατήρητη από την αμερικανική κοινή γνώμη, η οποία είναι συνηθισμένη στην φιλοτουρκική πολιτική των κυβερνήσεων των ΗΠΑ. Οι περισσότεροι Αμερικανοί, στη χώρα αυτή των μεγάλων διαστάσεων, δεν ενδιαφέρονται για τα προβλήματα μιας μικρής μακρυνής χώρας σαν την Κύπρο.
Εμείς όμως, ως μέλη του Ελληνοαμερικανικού Συμβουλίου, δεν κρατήσαμε τη δήλωση του κ. Φριντ μυστική. Αμέσως μετά τις 12 Ιουνίου, αρχίσαμε επαφές με μέλη του Κογκρέσου, ξεσκεπάζοντας το Σχέδιο Ανάν, γι’ αυτό που είναι: κατευνασμός της Τουρκίας, για κάτι στο οποίο δεν ανταποκρίθηκε η Τουρκία. Χρησιμοποιήσαμε τη δήλωση Φριντ ως τεκμήριο μιας άδικης πολιτικής. Δώσαμε τη μάχη εκεί που έπιανε τόπο, στο Κογκρέσο, και όχι στον ελληνικό τύπο, όπου ο βραδυφλεγής κ. Γουσέτης μόλις τελευταία ανακάλυψε τη δήλωση Φριντ.
Αλλά υπάρχει και άλλος λόγος για την εντατική αμερικανική πίεση υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Και αυτό ήταν ότι πλησίαζε η 1η Μαΐου 2004, ημέρα της ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήταν φανερό ότι το Κυπριακό έπρεπε να λυθεί πάση θυσία, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, για να μην είναι εμπόδιο στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.
Είναι πασίγνωστο ότι, χρόνια τώρα, οι ΗΠΑ προωθούν με κάθε τρόπο την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ο λόγος είναι ότι η Τουρκία στην Ε.Ε. θα είναι ο Δούρειος Ίππος, ο οποίος θα εξασθενήσει την Ε.Ε. ώστε να μην απειλείται η απόλυτη κυριαρχία της υπερδύναμης.
Όποιος εξετάσει το Σχέδιο Ανάν που προέβλεπε τη τουρκοποίηση της Κύπρου, την συντριπτική του μεροληψία υπέρ των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας, την νομιμοποίηση της εισβολής και της κατοχής, την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου, θα πρέπει αντικειμενικά να συμπεράνει ότι αυτό το σχέδιο δεν είναι ούτε δίκαιο ούτε βιώσιμο. Ευτυχώς, ο κυπριακός λαός το απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία. Μάλιστα, 68% όλων των Κυπρίων, συμπεριλαμβανόμενων και των Κατεχόμενων και των εποίκων, το καταψήφισε.
Όσοι είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν την Κύπρο για να τελειώσει η φασαρία, θα πρέπει να λογαριάζουν ότι μετά την Κύπρο έρχονται τα Ίμια, και μετά οι γκρίζες ζώνες, η διχοτόμηση του Αιγαίου και άλλα καλά.
Νομίζω ότι ο κ. Γουσέτης πρέπει να ζητήσει συγνώμη από τους αναγνώστες του.
31 Ιουλίου 2005
Άρης Ανάγνος
(Αναγνωστόπουλος)
8124 West Third Street
Los Angeles, Ca. 90048
