του Λουάν Ράμα, από το Άρδην τ. 7 Μάρτιος-Απρίλιος 1997
Τη γύκτα της 2 προς 3 Μαρτίου, η μυστική αστυνομία του Μπερίσα έβαλε φωτιά στα γραφεία της σύνταξης της εφημερίδας Koha Jone(“Ἡ εποχή µας”, ανεξάρτητη εφημερίδα των Τιράνων που κυκλοφορεί σε 52.000 αντίτυπα… Στο νότο της Αλθανίας την ἴδια στιγµή, οἱ εξεγερµένοι καίνε τα γραφεία της εφημερίδας Rilindja Demokratike , δημοσιογραφικού οργάνου του Μπερίσα…
Από τη στιγµή που οἱ Αλβανοί κατέβηκαν στους δρόµους, εδώ και δύο µήνες, η τηλεόραση φυλάγεται από µονάδες στρατού. Και οἱ δημοσιογράφοι της αντιπολίτευσης καταδιώκονται. Στα τέλη Ιανουαρίου χτύπησαν τον αρθρογράφο Edi Rama με σιδερολοστούς στο κεφάλι και επιτέθηκαν δύο φορές στον Gjergi Zefi αναπληρωτή αρχισυντάκτη της Aleanca. Στα τέλη Φεβρουάριου, πράκτορες. της μυστικής αστυνομίας άρπαξαν από το γραφείο του τον αναπληρωτή αρχισυντάκτη της εφηµερίδας Republika Genc Obani και τον μετέφεραν έξω από την πρωτεύουσα όπου τον χτύπησαν. βάρβαρα, με συνέπεια να περιοριστεί κατά πολύ η ὁρασή του και να παραλύσει το ένα του πόδι.
Στην πραγματικότητα, ο τύπος της Αλβανίας παρέμεινε ελεύθερος µόνο τρία χρόνια από το 1991 έως το 1993.. Από τη στιγµή που ο ανεξάρτητος και αντιπολἰτευόµενος τύπος άρχισε να επιτίθεται στην Κυβέρνηση του Δημοκρατικού Κόμματος για υπερβάσεις, διαφθορά και παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η αλβανική αστυνομία φυλάκισε πολλούς δηµοσιογράφους, όπως τους Aleksander Frangaj και Martin Leka. Δεν δίστασε να χρησιµοποιήσει όλα τα µέσα -κόψιµο του ηλεκτρικού και του τηλεφώνου, ανακρίσεις, κυνηγητό και απαγωγές των δηµοσιογράφων- για να υποτάξει τον τύπο. Οι αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες πολυάριθμων διεθνών οργανώσεων έμειναν χωρίς αποτέλεσµα. Σήµερα ο ανεξάρτητος τύπος έπαψε να υπάρχει στην Αλβανία, Όλες οι εφηµερίδες της αντιπολίτευσης απαγορεύτηκαν. Στα Τίρανα έκλεισαν Και τα γραφεία του BBC Και της Φωνής της Αμερικής που εκπέμπουν στα αλβανικά,
5 Μαρτίου
“Ανταποκριτής της Koha Jone στο Παρίσι.