Του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο
«Πρόκειται για μία εξέλιξη για την οποία κατ΄ επανάληψη είχαμε προειδοποιήσει τα τελευταία δύο χρόνια, τονίζοντας την ανάγκη της ορθής εκτίμησης των διαγραφόμενων κινδύνων και συνεπώς της αξιοποίησης των σημαντικών χρονικών οροσήμων που είχαμε μπροστά μας».
Θα μπορούσε να είναι δήλωση του Άντρου Κυπριανού με αφορμή την «εκλογή» του Τατάρ στην ηγεσία του κατοχικού καθεστώτος, έκανε πολλές παρόμοιες τη Δευτέρα και την Τρίτη. Αλλά αυτή ειδικά δεν είναι δική του. Είναι δήλωση του Νίκου Αναστασιάδη στις 19/4/2010, όταν ως πρόεδρος του ΔΗΣΥ τότε, σχολίαζε την «εκλογή» του Ντερβίς Έρογλου στο κατοχικό καθεστώς. «Η «εκλογή» του Ντερβίς Ερογλου στην ηγεσία της τ/κ κοινότητας δημιουργεί νέα, ανησυχητικά δεδομένα σε σχέση με τη διαπραγματευτική διαδικασία για λύση του Κυπριακού», έλεγε τότε ο κ. Αναστασιάδης και κατάγγελλε τον τότε Πρόεδρο, Δημήτρη Χριστόφια, ότι δεν αξιοποίησε τα σημαντικά χρονικά ορόσημα, ενώ επί δυο χρόνια τον προειδοποιούσε για τους διαγραφόμενους κινδύνους. Οι οποίοι διαγραφόμενοι κίνδυνοι ήταν η απομάκρυνση του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, που ήταν ένας Τουρκοκύπριος ηγέτης με τον οποίο μπορούσαμε να συνομιλήσουμε.
Όπως ακριβώς τα λέει σήμερα ο Άντρος Κυπριανού, που καταγγέλλει τον Νίκο Αναστασιάδη ότι δεν αξιοποίησε τα τρία τελευταία χρόνια «όταν απέναντί μας είχαμε έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορούσαμε να συζητήσουμε», έλεγε χαρακτηριστικά χτες στο ΡΙΚ. «Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στα κατεχόμενα για ανάδειξη του νέου ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας συνιστά άκρως αρνητική εξέλιξη για την προοπτική επίλυσης του Κυπριακού», έλεγε τη Δευτέρα σχολιάζοντας την «εκλογή» του Ερσίν Τατάρ. Και κατάγγελλε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, διότι, όπως έλεγε, «δυστυχώς τα τελευταία τρία χρόνια έχει αφεθεί ο χρόνος αναξιοποίητος για επανέναρξη των συνομιλιών». Το 2010, όμως, δεν κατάγγελλε τον τότε Πρόεδρο Χριστόφια ότι άφησε αναξιοποίητα τα χρονικά ορόσημα όταν είχε απέναντί του έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορούσαμε να συζητήσουμε, τον Ταλάτ, τον οποίο ακολούθησε ο Έρογλου. Ο εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, Σταύρος Ευαγόρου, μιλούσε για «μια αρνητική εξέλιξη με δεδομένες τις θέσεις που αυτός εξέφρασε διαχρονικά», αλλά καλούσε τις πολιτικές δυνάμεις «πέρα από μικροκομματικές σκοπιμότητες» να εργαστούν «προς την κατεύθυνση της οικοδόμησης αυτής της αναγκαίας ενότητας» (19/4/2010). Αλλά, τότε, ήταν ο νυν Πρόεδρος, ο Νίκος Αναστασιάδης, που έλεγε ότι «τα δεδομένα δεν μένουν στατικά, αλλά εξελίσσονται με τρόπο αρνητικό» και έστελνε δραματική επιστολή στον πρόεδρο Χριστόφια, που άφησε αναξιοποίητα τα χρονικά ορόσημα και ήρθε η εξέλιξη της «εκλογής» Έρογλου «για την οποία κατ΄ επανάληψη είχαμε προειδοποιήσει τα τελευταία δύο χρόνια». Όπως σήμερα, ακριβώς υπό τις ίδιες περιστάσεις, λέει ο Άντρος Κυπριανού: «Λυπούμαι να πω ότι τα δεδομένα σήμερα είναι πολύ πιο αρνητικά γιατί αφέθηκε χρόνος να παρέλθει δίχως την κατάλληλη αξιοποίηση».
Πέρασαν δέκα ολόκληρα χρόνια, το σκηνικό επαναλαμβάνεται ως να μην πέρασε ούτε μια μέρα. Αλλάζουν τα πρόσωπα, αλλάζουν οι ρόλοι, αλλά οι ατάκες, η φιλοσοφία, η επιχειρηματολογία παραμένουν ίδια κι απαράλλακτα. Λες και όλα γίνονται μόνο και μόνο για εσωτερική κατανάλωση, για να διαιωνίζεται το πολιτικό παιχνίδι των εναλλαγών στην εξουσία και στα κομματικά ποσοστά και μαζί του να διαιωνίζονται τα αδιέξοδα στο πρόβλημα της κατοχής μέχρι να το λύσει ο χρόνος. Χωρίς να νιώσει κανένας την υποχρέωση να εξηγήσει στον λαό πώς και γιατί, παρά τις προθέσεις τους και την αλληλοσυμπάθεια, που έλεγαν ότι είχαν, ούτε οι Χριστόφιας – Ταλάτ, ούτε οι Αναστασιάδης – Ακιντζί κατάφεραν να καταλήξουν σε μια κοινή συνισταμένη και σε μια διευθέτηση για το καλό της Κύπρου και όλων των Κυπρίων. Αν έχουν μια δικαιολογία για την «προεδρία» του Έρογλου και τώρα θα έχουν άλλη μία με την «προεδρία» του Τατάρ, ποια δικαιολογία έχουν για τα δέκα χρόνια που είχαν απέναντι τους δυο ανθρώπους, τον Ταλάτ και τον Ακιντζί, με τους οποίους μπορούσαν να συνεννοηθούν; Μήπως, το μεγάλο μας πρόβλημα είναι ότι επιμένουν να πολιτεύονται με κριτήρια καφενείου; Πότε επειδή απέναντι τους είναι ο συμπαθής Ταλάτ ή Ακιντζί και πότε ο αντιπαθής Έρογλου ή Τατάρ, αλλά σε κάθε περίπτωση αγνοώντας το πιο βασικό, ότι ένα έγκλημα εισβολής και κατοχής από ξένη χώρα που έχει επεκτατικές βλέψεις στην πατρίδα μας δεν μπορεί επ΄ ουδενί να έχει ανθρώπινες διαστάσεις.
aristosm@phileleftheros.com
