του Mumia Abu Jamal, από το Άρδην τ. 19-20, Απρίλιος-Ιούνιος 1999
Ο Mumia Abu-Jamal, είναι ιστορικό στέλεχος της οργάνωσης των “Μαύρων Πανθήρων”. Έχει καταδικασθεί μετά από σκευωρία σε θάνατο και γίνεται μια παγκόσμια εκστρατεία για τη διάσωση του.
Καθώς μια φονική βροχή από 6όμ8ες υψηλής τεχνολογίας πέφτει πάνω από τη Γιουγκοσλαβία, μια καταιγιστική βροχή προπαγάνδας πέφτει πάνω στους Αμερικανούς πολίτες: Ψέματα κατευθυνόμενα από’ τα ΜΜΕ, σχεδιασμένα να δασκαλέψουν το λαό, ώστε να υποστηρίξει σκληρότερα στρατιωτικά μέτρα εναντίον ενός κυρίαρχου κράτους, εν ονόματι της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
To NATO δεν είναι παρά ένα φύλο συκής για τα αμερικανικά “συμφέροντα” και ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας δεν είναι παρά μια οικουμενική επίδειξη της σκληρότητας της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Μια επίδειξη; 0 τερατώδης ατομικός βομβαρδισμός της Ιαπωνίας, ενώ είχε ουσιαστικά ηττηθεί στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν ήταν απαραίτητος, από στρατιωτική άποψη, αλλά πολιτικά σχεδιασμένος, ώστε να δείξει στους Ρώσους ότι οι ΗΠΑ ήταν και θα είναι στο εξής το αφεντικό. Ήταν μια μαζική, δολοφονική επίδειξη.
Παρομοίως, ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας αντιμετωπίζει τους Σέρβους όπως οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν τους Γιαπωνέζους κατά τη διάρκεια του πολέμου, δηλαδή ως στήριγμα για την επίδειξη της αυτοκρατορικής ισχύος.
Αν δεχθούμε τους ισχυρισμούς ότι οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για τα “ανθρώπινα δικαιώματα” ή τα “δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων”, όπως προβάλλει συνέχεια ο τύπος τότε τι γίνεται με τη μεγαλύτερη εθνική μειονότητα της Αμερικής τους Αφροαμερικανούς;
Η παγκοσμίου κύρους οργάνωση της Διεθνούς Αμνηστίας, δια στόματος του Γενικού Γραμματέα της, Pierre Sane, λίγες μέρες πριν από τους βομβαρδισμούς ανακοίνωσε ότι “οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι συνεχείς και γενικευμένες και φαίνεται να στρέφονται δυσανάλογα εναντίον ανθρώπων που προέρχονται από φυλετικές ή εθνικές μειονότητες”.
Η κριτική του Sane αφορά την αστυνομική βία και τις εκτελέσεις στις ΗΠΑ. Παραπέρα, σε διεθνές επίπεδο, ας δούμε πως ανταποκρίνονται οι ΗΠΑ στα αιτήματα των “απελευθερωτικών κινημάτων” των καταπιεσμένων. Όταν οι αγωνιστές για την ανεξαρτησία του Πουέρτο Ρίκο άρχισαν να υψώνουν τη φωνή τους, οι ΗΠΑ δεν υποστήριξαν αυτή την “εθνική μειονότητα”, επιχείρησαν (και ακόμα επιχειρούν) να τους συντρίψουν, να τους φυλακίσουν και να τους φιμώσουν.
Ας πάρουμε το ζήτημα των Παλαιστινίων, των Κούρδων, του Ανατολικού Τιμόρ, των Κολομβιανών ανταρτών, ποιους έχουν υποστηρίξει συστηματικά οι ΗΠΑ, τους λαούς που καταπιέζονται ή τις κυβερνήσεις που οι ίδιες εξοπλίζουν;
Δεν πρόκειται λοιπόν για τα “ανθρώπινα δικαιώματα”. Ούτε βέβαια νια τις “εθνικές μειονότητες”. Το θέμα δεν είναι η “γενοκτονία”. Είναι να καταστεί σαφές ποιος θα είναι το “αφεντικό” τον επόμενο αιώνα. Να κρατηθεί η Ρωσία στη θέση της και η Ευρωπαϊκή Ένωση να μείνει υποχείριο της Wall Street.
Ο βομβαρδισμός της Σερβίας είναι απόηχος των βομβαρδισμών τριών άλλων κρατών τους προηγούμενους έξι μήνες του Ιράκ, του Σουδάν και του Αφγανιστάν. Και για τον ίδιο ακριβώς λόγο, δηλαδή για να δείξουν ότι μπορεί να γίνει, ασχέτως αν εφαρμόζουν το δήθεν “διεθνές δίκαιο”. Διαποτίζουν τον κοσμο με τρομο, με σκοπο να πετύχουν προς όφελος του αμερικανικού κεφαλαίου, αυτό που ο πρώην πρόεδρος Τζορτζ Μπους προσπάθησε να κάνει αλλά απέτυχε: την εγκαθίδρυση μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
Μερικές μέρες πριν από τους βομβαρδισμούς, η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Δημοκρατία της Τσεχίας έβαλαν την υπογραφή τους ως νέα μέλη του NATO, απομονώνοντας, ουσιαστικά, τη Ρωσία. Μόνο η Σερβία και τα κράτη της Γιουγκοσλαβίας αρνήθηκαν να ενταχθούν στο NATO και ο βομβαρδισμός είναι η τιμωρία τους.
Ο λαμπρός και τιμημένος εθνικιστής ηγέτης μας, ο Malcolm Χ, μας έμαθε να εξετάζουμε την ιστορία. Αν κοιτάξει κανείς την ιστορία, ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας γίνεται ξεκάθαρος.
Οι αυτοκρατορίες διατηρούνται, όχι με το λόγο, αλλά με τον ανελέητο τρόμο. Έτσι συνέβη με τη Ρώμη, το ίδιο συμβαίνει και με τις ΗΠΑ. Ο έξοχος επαναστάτηςΧιοΰι Π. Νιούτον, ο ιδρυτής του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων, εξηγούσε ότι “οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν υπήρξαν ποτέ ένα έθνος, θεωρούνται μία αυτοκρατορία. Ένα έθνος-κράτος που έχει μετασχηματιστεί σε μια δύναμη που ελέγχει όλες τις χώρες και τους λαούς του κόσμου”. Ο Χιούι είχε δίκιο τότε και η απάντησή μας ήταν να αντιταχθούμε στην αυτοκρατορία. Οφείλουμε να πράξουμε και τώρα το ίδιο.
Κάτω ο ιμπεριαλισμός! Να σταματήσουμε τους βομβαρδισμούς! Έξω το NATO και οι ΗΠΑ από τη Γιουγκοσλαβία!
Μετάφραση: Φώτης Καραμεσίνης
