του Λ. Μαύρου, από το Άρδην τ. 40-41, Ιανουάριος-Μάρτιος 2003
0 μαχητικός και διωκόμενος από το φασιστικό κατοχικό καθεστώς δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ έγραψε άρθρο υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας και εναντίον του
διχοτομικού Σχεδίου Ανάν. (Το αναδημοσίευσε σε μετάφραση και το προέβαλε στην πρώτη της σελίδα η εφημερίδα Πολίτης το Σάββατο 25/1/03). αποκαλυπτικό είναι ότι, εκείνοι που προπαγανδίζουν υπέρ του Σχεδίου Ανάν και επικαλούνται προς τούτο τους Τουρκοκυπρίους, μπροστά στο «αντι-Ανάν» άρθρο του Σενέρ Λεβέντ, αίφνης βουβάθηκαν. Τους έλειψε το μελάνι. Χάλασε το πληκτρολόγιο του ηλεκτρονικού τους υπολογιστή. Δέθηκε η γλώσσα τους. Κι όταν καλούνται ευθέως να σχολιάσουν, τους πιάνει λόξυγγας και ψελίζουν ότι «ο Λεβέντ είναι αμυδρή μειοψηφία» (δήλωση στο Ράδιο Πρώτο 27/ 1/03 του Μ. Παπαπέτρου, Κυβ. Εκπροσώπου του κ. Κληρίδη και εκ των ηγετών του κόμματος των Ε.ΔΗ. του 2,59%). ολοι εκείνοι που είναι πρόθυμοι να υπογράψουν τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας χάριν της λύσης προτεκτοράτου που απαιτεί το Σχέδιο Ανάν και επικαλούνται τις κινητοποιήσεις των Τουρκοκυπρίων εναντίον του Ντενκτάς, τώρα γυρίζουν αλλού το κεφάλι και σφυρίζουν αδιάφορα.
Το άρθρο του Σενέρ Λεβέντ υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας και εναντίον του διχοτομικού Σχεδίου Ανάν αποτελεί «γροθιά στο στομάχι» της επιχειρηματολογίας τους.
Γι’ αυτό και βουβάθηκαν. Γι’ αυτό και στέρεψε ο αρθρογραφικός τους οίστρος. Διότι -ό,τι και να λένε- είναι στην ουσία ιδιοτύπως «ντενκτασικοί». Η συνέχιση των διαδικασιών επί τη βάσει και εντός των πλαισίων του Σχεδίου Ανάν, ουσιαστικά διασώζει, συντηρεί και επιτρέπει τη νίκη του «ντενκτασισμού» σε βάρος και των Τουρκοκυπρίων.
Το Σχέδιο Ανάν δεν έπεσε από τον ουρανό. Το είπαν και οι εκπρόσωποι του Γ,Γρ. του ΟΗΕ, το επιβεβαιώνουν και οι «ημέτεροι» διαπραγματευτές. Αποτελεί προσπάθεια συγκερασμού και γεφύρωσης των «θέσεων των δύο πλευρών». Αποτελεί προσπάθεια συμβιβασμού, όχι βέβαια με τους Τουρκοκύπριους, γενικά και αφηρημένα, αλλά συγκεκριμένα και ειδικά με τον κατοχικό «ντενκτασισμό».
Το άρθρο του Σενέρ Λεβέντ υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι εναντίον του «ντενκτασισμού». Είναι η μαχητική εναντίωση στον «ντενκτασισμό». Η πολιτική γραμμή της διαπραγμάτευσης για «λύση Ανάν» είναι η προσπάθεια συμβιβασμού και συνθηκολόγησης με τον «ντενκτασισμό».
Εδώ βρίσκεται η ουσία της διαφοράς μεταξύ εκείνων που αποδέχονται και εκείνων που απορρίπτουν το Σχέδιο Ανάν:
– οι πρώτοι, οι αποδεχόμενοι, είναι οι συνθηκολογούντες με τον «ντενκτασισμό». Είναι, στην πράξη, τα ιδεολογικοπολιτικά στηρίγματα του Ραούφ Ντενκτάς στις ελεύθερες περιοχές. Αυτοί που τον θέλουν -και δεν δέχονται να τον αλλάξουν- ως συνομιλητή.
– οι δεύτεροι, οι απορρίπτοντες, αντιθέτως, είναι οι μαχητικοί, οι διεκδικούντες την κατάρρευση του «ντενκτασισμού». Οι αγωνιζόμενοι για να ξεφύγει το πλαίσιο λύσης από τις συμπληγάδες της συνθηκολόγησης με τον «ντενκτασισμό».
Γι’ αυτό και οι πρώτοι, αυτοδιαφημιζό-μενοι ως «επαναπροσεγγιστές», τάχα μου, και γνοιαζόμενοι δήθεν για τους Τουρκοκύπριους και την «επανένωση», συνθηκολογούντες με τον Ντενκτάς, ένιωσαν το άρθρο Λεβέντ ως γροθιά στο στομάχι της επιχειρηματολογίας τους. Διότι είναι ένα άρθρο που σαφέστατα τους καλεί να αγωνιστούν υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία, όμως, οι ίδιοι έχουν ήδη προδώσει και την παραδίδουν προς διάλυση στη συνθηκολόγηση του Σχεδίου Ανάν.
