από το Άρδην τ. 47, Ιούνιος 2004
“Για ρεαλιστικη πολιτικη και κοινά συμφέροντα Ελλάδος και Τουρκίας ομίλησε πρόσφατα η Αθήνα. Ένα πράγμα όμως λησμόνησε να ξεκαθαρίση, ότι στα κοινά τους συμφέροντα δεν συμπεριλαμβάνεται ο σφαγιασμός των ιερών δικαίων του Κυπριακού Ελληνισμού. Είναι καιρός να το ξεκαθαρίση αυτό η επίσημη Ελλάς. Διότι υπάρχουν πολλοί φόβοι ότι το κυπριακό πρόβλημα αποτελεί σήμερα για την επίσημη Ελλάδα απλό πονοκέφαλο από τον οποίο πάση θυσία επιθυμεί να απαλλαγή, ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε θυσίες επί της Κύπρου και του λαού της. Εάν η κυβέρνησις των Αθηνών έχει συμφέροντα περισσότερα να εξυπηρετήση εγκαταλείπουσα μόνην την Κύπρον, είναι καιρός να το διακηρύξη ευθαρσώς και όχι να συνθηκολογή με την Τουρκίαν στην απουσία του κυπριακού λαού που είναι ο μόνος που δικαιούται να αποφασίση διά την τύχην του. Η Κύπρος έχει ανάγκην την βοήθειαν της Ελλάδος αλλά και χωρίς αυτήν δεν πρόκειται να συνθηκολογήση τα δίκαιά της ούτε και την εθνικήν της συνείδησιν και το εθνικόν της φρόνημα να απαρνηθή. Η εθνική μας πίστις και οι εθνικοί της προσανατολισμοί πηγάζουν ευθέως από την Ιστορίαν της και όχι από οιεσδήποτε πρόσκαιρες κυβερνήσεις της Ελλάδος. Αυτή η αιματοποτισμένη ιστορία συντηρεί και θα συντηρεί αιώνια την προσήλωσιν του κυπριακού λαού προς την αθάνατη ιδέαν της Ελλάδος”.
(Ομιλία στο μνημόσυνο των πεσόντων της Ομορφίτας – 29 Δεκεμβρίου 1968)
Για να θυμόμαστε, τώρα, που η υπονόμευση του Τάσου Παπαδόπουλου αρχίζει να θυμίζει την υπονόμευση της Κυπριακής Δημοκρατίας, πριν πολλά – πολλά χρόνια. Οι αυτουργοί φαινομενικά διαφορετικοί. Τι τους ενώνει; Το αφεντικό: Η.Π.Α.
