Η εθνική άµυνα της χώρας στο στόχαστρο της αντιπολίτευσης
του Νικόλα Δημητριάδη
Φαίνεται ότι οι εξοπλισμοί της κυβέρνησης έχουν προκαλέσει μεγάλη ανησυχία, όχι μόνον στον Ερντογάν και τους Τούρκους επιτελείς (που βλέπουν το «παράθυρο ευκαιρίας» για επίθεση στην Ελλάδα να κλείνει ερμητικά) αλλά και… στην ελληνική αντιπολίτευση, που έχει πυκνώσει τελευταία τις επιθέσεις της στο πρόγραμμα επανεξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, κάνοντας λόγο για κούρσα εξοπλισμών. Ο Σύριζα καταψηφίζει την αγορά των επιπλέον Ραφάλ και αναρωτιέται στις ανακοινώσεις του: «Πού σταματούν οι αυξανόμενες εξοπλιστικές δαπάνες;» Ο Γ. Βαρουφάκης διαβεβαιώνει ότι πρέπει να σταματήσουν οι εξοπλισμοί, καθώς είναι μάταιοι. Σαν άλλος Σοϊλού, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Η Τουρκία θα δίνει πάντα περισσότερα»1. Παράλληλα αντιτίθεται στην αγορά των αεροσκαφών F-35, καθώς –όπως είπε– οι μηχανικοί της Αεροπορίας είναι λίγοι και δεν θα προφταίνουν να τα συντηρήσουν! Στην ίδια γραμμή και το ΚΚΕ, βέβαια, που καταψηφίζει όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα.
Ο δε λαλίστατος κ. Αποστολάκης, συμβούλευε την κυβέρνηση να μην ξοδεύει τόσα χρήματα σε εξοπλισμούς, ενώ, ταυτόχρονα, δήλωνε πριν λίγες μέρες ότι, σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου, η χώρα «θα καταστραφεί» και ο πόλεμος «θα μας πάει 100 χρόνια πίσω»2. Κι όμως, οι αδιανόητες αυτές δηλώσεις έρχονται τη στιγμή που η επιθετικότητα της Τουρκίας καθιστά τη σύγκρουση όλο και πιο πιθανή (παρεμπιπτόντως, «100 χρόνια πίσω» μας είναι το 1922…). Είναι να απορεί κανείς για τους λόγους που οδηγούν τον άνθρωπο αυτό να κάνει τέτοιες δηλώσεις (και να απορεί, βέβαια, και για τον Κ. Μητσοτάκη, που ήθελε να του αναθέσει και υπουργείο).
Οι δηλώσεις αυτές συνοδεύονται και από μία πραγματική επικοινωνιακή εκστρατεία, με διαρκή δημοσιεύματα, που παρουσιάζουν στην κοινή γνώμη μία στρεβλή εικόνα: ότι δήθεν η Ελλάδα αποδυναμώνεται, ενώ η Τουρκία ενισχύεται. Η εφημερίδα Δημοκρατία αναρωτιέται αν «είμαστε όντως έτοιμοι για πόλεμο;»3 (με αρνητική, ασφαλώς, την απάντηση), ενώ η ιστοσελίδα slpress διαβεβαιώνει ότι σε περίπτωση ελληνοτουρκικής ρήξης, «εἶναι σίγουρη ἡ ἀμοιβαία καταστροφή, ἀσχέτως νίκης ἤ ἥττας»4.
Συνεχίζεται, παράλληλα, η παραπληροφόρηση περί «αποστρατιωτικοποίησης των νησιών»5, ένεκα της απόσυρσης των άχρηστων BMP-1 και της άρνησης τάχα των Η.Π.Α. να ενισχυθούν τα νησιά με αμερικάνικα όπλα. Κι όμως, είναι πλέον γνωστό (ακόμη και στους Τούρκους) ότι τα νησιά έχουν ενισχυθεί, με αμερικανικά μάλιστα οχήματα (τα «M-1117», που, σε αντίθεση με τα BMP-1, είναι πλήρως λειτουργικά), ενώ τις επόμενες ημέρες αναμένονται και τα πρώτα γερμανικά οχήματα μάχης Μάρντερ, που θα ενισχύσουν ουσιαστικά τους σχηματισμούς τεθωρακισμένων στον Έβρο.
Όσο για την Τουρκία, τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ (αλλά και ο επίσημος Σύριζα) συνεχίζουν να ανακοινώνουν κάθε λίγο και λιγάκι την αγορά νέων F-16, όταν, στην πραγματικότητα, εδώ και τρία χρόνια δεν έχουν πάρει ούτε… βίδα. Άλλωστε, ακόμη κι αν επιτραπεί εντέλει από τις Η.Π.Α. το πρόγραμμα αυτό, θα απαιτήσει πολλά χρόνια μέχρι να πραγματοποιηθεί. Η κοινή γνώμη στην Ελλάδα, όμως, βομβαρδίζεται διαρκώς από δημοσιεύματα που θέλουν τις Η.Π.Α. και την υπόλοιπη Δύση να εγκαταλείπει την Ελλάδα υπέρ της Τουρκίας.
Εν τέλει, όλοι αυτοί οι όψιμα ανησυχούντες, κάνουν πως δεν βλέπουν την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα: Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ενισχύονται, ενώ οι τουρκικές αντιμετωπίζουν σωρεία προβλημάτων. Τα εξοπλιστικά της Τουρκίας εμφανίζουν μεγάλες καθυστερήσεις και κενά, ως αποτέλεσμα, α) του άτυπου εμπάργκο που της έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, β) της αδυναμίας της να αποκτήσει τεχνογνωσία κρίσιμη για την αμυντική της βιομηχανία και γ) της κατρακύλας της τουρκικής λίρας που δυσχεραίνει την αγορά όπλων, ιδίως των εισαγόμενων τεχνολογικά προηγμένων συστημάτων.
Έτσι, τα F-16 της γείτονος παραμένουν χωρίς πρόγραμμα εκσυγχρονισμού και σταδιακά καθηλώνονται από την έλλειψη ανταλλακτικών. Το φιλόδοξο πρόγραμμα ναυπήγησης πλοίων και υποβρυχίων πηγαίνει από αναβολή σε αναβολή. Τα σύγχρονα άρματα μάχης «Αλτάυ», που θα έπρεπε εδώ και χρόνια να εξοπλίζουν τους σχηματισμούς της Ανατολικής Θράκης, είναι άφαντα. Όσο για το περίφημο «τουρκικό μαχητικό», το TF-X, αυτό παραμένει… μακέτα που περιφέρεται από έκθεση σε έκθεση για να τονώσει το ηθικό των ψηφοφόρων του Ερντογάν. Μόνον ο τομέας των μη επανδρωμένων προχωράει ικανοποιητικά.
Σε κάθε περίπτωση, οι εξοπλισμοί δεν γίνονται στη βάση σύγκρισης απόλυτων αριθμών – «πόσα έχω εγώ και πόσα έχεις εσύ». Οι εξοπλισμοί καθορίζονται βάσει των αμυντικών αναγκών κάθε χώρας, που στην περίπτωση της Ελλάδας και της Τουρκίας διαφέρουν. Η Ελλάδα δεν στοχεύει να… κατακτήσει την Τουρκία. Δεν έχει εισβάλει στη Συρία και το Ιράκ, δεν πολεμάει στη Λιβύη. Η Ελλάδα εξοπλίζεται για να υπερασπιστεί το εθνικό έδαφος (σε Ελλάδα και Κύπρο) και για να διασφαλίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Οι στόχοι αυτοί είναι σήμερα απολύτως εφικτοί για τη χώρα μας.
Πράγματι, όλα δείχνουν ότι τα τελευταία χρόνια το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων ενισχύεται. Αν, δε, υπήρχε στην Ελλάδα σοβαρή αντιπολίτευση, θα τη βλέπαμε να πιέζει την κυβέρνηση όχι να σταματήσει, αλλά, αντιθέτως, να εντείνει τις προσπάθειες αυτές για ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων: θα ασκούσε κριτική για τα εξοπλιστικά που έχουν εγκριθεί, αλλά καθυστερεί η υλοποίησή τους, θα έθετε στο τραπέζι την αύξηση της θητείας και τη στράτευση στα 18, θα ζήταγε αύξηση των κονδυλίων για εκπαίδευση του προσωπικού κ.λπ. κ.λπ.
Και όλα αυτά, σήμερα, έχουν γίνει ακόμη πιο προφανή, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Μια Ουκρανία που καταφέρνει να αντισταθεί, παρά το μεγάλο έλλειμμα ισχύος (μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι σαφώς καλύτερα εξοπλισμένη από την Ουκρανία, η δε Τουρκία σαφώς πιο αδύναμη από τη Ρωσία). Αν τα κατάφερε η Ουκρανία, είναι γιατί από το 2014 και μετά, όταν ο στρατός της βρέθηκε σχεδόν υπό διάλυση, έκλεισε τα αυτιά της στους εκεί «Βαρουφάκηδες» και ακολούθησε ένα εντατικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης, επανεξοπλισμού και εκπαίδευσης του στρατού της, πράγμα που της επιτρέπει σήμερα να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. Το σημαντικότερο, δε, όπλο της Ουκρανίας ήταν και είναι το ηθικό του πληθυσμού της, που της επέτρεψε να αντισταθεί, όταν όλος ο κόσμος θεωρούσε την αντίσταση στον «μπαμπούλα» του ρωσικού στρατού μάταιη.
Εν τέλει, το ηθικό ενός λαού είναι το πρώτο και κύριο όπλο που διαθέτει για την άμυνά του. Γι’ αυτό και πρέπει να αποτελεί το πρώτιστο μέλημα, τόσο των κυβερνήσεων όσο και των υπόλοιπων πολιτικών κομμάτων. Οι κραυγές των αντιπολιτευόμενων, ακόμα και αν γίνονται για ψηφοθηρικούς λόγους, εν τέλει το μόνο που καταφέρνουν είναι να υποσκάπτουν το ηθικό του ελληνικού λαού και να υπονομεύουν την εθνική άμυνα. Ελπίζουμε να αντιληφθούν το ατόπημά τους και να σταματήσουν αυτές τις πρακτικές, που το τελευταίο διάστημα (ιδίως από τον περασμένο Μάρτιο) έχουν πληθύνει ανησυχητικά.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1 https://mera25.gr/gianis-varoufakis-stin-ert-leme-elate-na-syzitisoume
-prin-tis-ekloges-giati-an-erthete-meta-tha-sas-mavrisoume/
2 www.tovima.gr, 13 Οκτωβρίου 2022.
3 Eφ. Δημοκρατία, πρωτοσέλιδο 1ης Οκτωβρίου 2022.
4 https://slpress.gr/ethnika/oi-kateynastes-tis-toyrkias-koitoyn-tora-pros
-oykrania-meria/
5 «Γίνεται αποστρατιωτικοποίηση νησιών με την απόσυρση όπλων για την Ουκρανία; Ο Ε. Αποστολάκης απαντά», www.militaire.gr, 24/09/2022.
Ενισχύστε την προσπάθειά μας κάνοντας μια δωρεά στο Άρδην πατώντας ΕΔΩ.
Γνωρίστε τα βιβλία των Εναλλακτικών Εκδόσεων
Ακολουθήστε το Άρδην στο Facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του Άρδην στο Youtube
1 ΣΧΟΛΙΟ
Ωραία τα γράφει ο Νικόλας. Μπράβο!
Αλλά πέραν των άλλων χρειαζόμαστε και εθνική αμυντική βιομηχανία τώρα, άμεσα. Αν είχαμε πατριώτες πολιτικούς, προς τα εκεί θα έπρεπε να στρέψουν την αναπτυξιακή ρότα της χώρας – κατασκευή οπλικών συστημάτων σε σύνδεση με την γένεση βαριάς βιομηχανίας προϊόντων πολιτικής χρήσης.
Η Ελλάδα δεν θα γίνει ποτέ στοιχειωδώς ανεξάρτητη, εάν δεν εκβιομηχανισθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό και μάλιστα σε τομείς που ενσωματώνουν υψηλή τεχνολογία, είτε αμυντική είτε όχι. Το ζήτημα είναι υπαρξιακό για την πατρίδα μας.