Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Ο Ερντογάν και άλλοι Τούρκοι πολιτικοί αφού επανέφεραν σε κατάσταση αιχμαλωσίας τον πάνσεπτο ιερό ναό της Αγίας Σοφίας, στην Κωνσταντινούπολη, αγλάισμα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, φτάνουν σε τόση διαστροφή, ώστε να λένε ότι την «απελευθέρωσαν» μετατρέποντάς την σε τζαμί και βεβηλώνοντάς την. Τόση αγριότητα μόνο στους μουτζαχεντίν και στους άλλους φανατικούς του Ισλάμ βρίσκει κάποιος…
Μιλώντας ο Ερντογάν για το ανοσιούργημά του δικαιολογήθηκε ότι ενήργησε «σύμφωνα με την κληρονομιά του Μωάμεθ του Πορθητή». Μηδένισε έτσι την ενέργεια του Κεμάλ, που τη μετέτρεψε σε μουσείο και ανάδειξε έτσι τα μοναδικά ψηφιδωτά της και άλλα εντός αυτής αριστουργήματα. Ο Εντογάν προτίμησε την προ 570 ετών ενέργεια του Μωάμεθ από αυτήν του Κεμάλ, πριν από 89 χρόνια.
Για να δούμε την κληρονομιά που άφησε ο Μωάμεθ στον Ερντογάν ανατρέχουμε στον Γεώργιο Φραντζή που, ευρισκόμενος στην Βασιλεύουσα, βίωσε την εκεί εξόντωση των χριστιανών – ο ίδιος φυλακίστηκε και βασανίστηκε – και έγραψε το «Χρονικό της Αλώσεως». Γράφει μεταξύ άλλων για τον Μωάμεθ:
« Ο Μωάμεθ, ο γυιός της ανομίας, ο πρόδρομος του αντιχρίστου, έκανε την προσευχή του αφού ανέβηκε πάνω στην Αγία Τράπεζα. Αχ αλίμονο τι συμφορά, τι φρικιαστικό παράδοξο! Αλίμονο πού καταντήσαμε και τι είδαμε; Τούρκος μέσα στο άγιο θυσιαστήριο, εκεί όπου τοποθετούνται τα λείψανα Αποστόλων και μαρτύρων, και πάνω σε αυτό ο ασεβής;»
Ο Σπ. Ζαμπέλιος γράφει σχετικά: «Ο Σουλτάνος κατελθών εν τη αγία Σοφία και αποβάς του ίππου, και εισελθών εντός εκέλευσε ένα των Τούρκων ιερέων να αναβή επί του άμβωνος και να διαλαλήση την μωαμεθανικήν προσευχήν. Αυτός δε ο βασιλεύς αναβάς επί της Αγίας Τραπέζης επανέλαβε την δέησιν υψηλή τη φωνή..».
Ο σημαντικός Γάλλος ιστοριοδίφης Γουσταύος Σλουμπερζέ (1844-1929) πέραν των χρονικών των Φραντζή, Δούκα, Κριτόβουλου και Χαλκοκονδύλη συγκέντρωσε και διηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων της άλωσης και περιγράφει τη συμπεριφορά των στιφών του Μωάμεθ στην Αγιά Σοφιά. Πλήθος Χριστιανών είχε συρρεύσει σε Αυτήν μήπως και οι άπιστοι την θεωρήσουν άσυλο…Όμως αυτοί διήρπασαν ό,τι πολύτιμο υπήρχε, ατίμασαν τις γυναίκες και φόνευσαν τους γηραιούς άνδρες και τους νέους τους πήραν αιχμαλώτους. Ο χότζας Σαάδ-ουδ-διν μαρτυροί ότι οι Τούρκοι εισβολείς ενήργησαν σύμφωνα με το παράγγελμα της θρησκείας τους: «Φονεύετε τους γέροντας, αιχμαλωτίζετε τους νέους».
Οι Τούρκοι, με εντολή του Μωάμεθ, μέσα στον ναό της Αγίας Σοφίας αφού δολοφόνησαν, έκλεψαν, βεβήλωσαν, εβίασαν, τον άδειασαν από τα πτώματα και εγκατέστησαν δημόσιες γυναίκες και στάβλους για τα άλογά τους. Έριχναν δε τα αγιώτατα των λειψάνων μεταξύ γουρουνιών και σκυλιών. Βασανιστικό θάνατο βρήκαν πολλοί αρχιερείς και εκατοντάδες ιερέων, σύμπας ο ανώτερος κλήρος της βασιλευούσης, που βρίσκονταν εντός του ναού. Συνελήφθησαν, απογυμνώθηκαν, δέθηκαν και οι νεότεροι πουλήθηκαν ως σκλάβοι, ενώ οι γέροντες εφονεύθησαν.
Αυτή τη συμπεριφορά του Μωάμεθ και των άλλων προγόνων του ζήλεψε ο πρόεδρος Ερντογάν. Με τη λογική αυτή η Τουρκία βαδίζει στον εικοστό πρώτο αιώνα και αυτήν την Τουρκία ανέχονται και συνεργάζονται τα δημοκρατικά συμμαχικά μας κράτη.-
***
Από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο του Γ. Παπαθανασόπουλου Κρυπτοχριστιανοί στη σύγχρονη Τουρκία, 8 διηγήματα με βάση την αλήθεια.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Το ταξίδι – προσκύνημα που έκαμα κατά τη δεκαετία του 1990 στην Τουρκία και πιο συγκεκριμένα στον Πόντο, στην Ιωνία, στην Καππαδοκία και στην Κωνσταντινούπολη ήταν ευλογημένο. Βίωσα κατά το δυνατόν την Πίστη που είχαν διαχρονικά οι εκεί Έλληνες. Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη και ευχάριστη όταν, κατά την επίσκεψη μου, που ήταν συνάμα προσκύνημα και ρεπορτάζ, στην Κωνσταντινούπολη και στη Μικρά Ασία, γνώρισα κρυπτοχριστιανούς στη σύγχρονη Τουρκία. Έτσι ονομάστηκαν εκείνοι οι Ρωμιοί που επί τουρκοκρατίας για να αποφύγουν τα δεινά του ραγιά και τον θάνατό τους, προτίμησαν και προτιμούν να συμπεριφέρονται ως μουσουλμάνοι, αλλά στην ψυχή τους παρέμεναν και παραμένουν Ρωμιοί, Ορθόδοξοι Χριστιανοί και Έλληνες. Οι περισσότεροι και οι περισσότερες ήσαν και είναι τραγικές φυσιογνωμίες. Έκαμαν και κάνουν κάτι που δεν θέλουν και κρύβουν αυτό που πιστεύουν. Τα παρατιθέμενα διηγήματα στον πυρήνα τους αποδίδουν πραγματικά γεγονότα. Τα περισσότερα βίωσε ο ίδιος ο συγγραφέας, τα υπόλοιπα είναι από μαρτυρίες αξιόπιστων προσώπων. Για λόγους ευνοήτους τα ονόματα δεν είναι τα αληθινά. Όμως το γεγονός είναι πως πάνω στην αλήθεια, όπως την έζησα, πλάθεται η μυθοπλασία.
