του Παναγιώτη Καυγά*
Το νομοσχέδιο που έχει τεθεί σε διαβούλευση για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, θεσπίζει με το άρθρο 24 την καταβολή εκ μέρους του κράτους χρηματικής επιβράβευσης σε όσους καταγγείλουν επώνυμα φορολογικές παραβάσεις τις οποίες θα μπορούν να διαπιστώσουν, μέσω της εφαρμογής της Α.Α.Δ.E. Appodixi σαρώνοντας απλώς το QR code.
Ανάμεσα στα άλλα ουσιώδη κι επουσιώδη του συγκεκριμένου άρθρου, το οποίο τροποποιεί το άρθρο 54στ’ του Ν4987/2022 ΚΦΔ, συναντούμε τα κάτωθι:
3. Αν, κατόπιν επώνυμης καταγγελίας σε βάρος οντότητας του ν. 4308/2014, μέσω της εφαρμογής σάρωσης «QR code appodixi» της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) που αφορά σε στοιχεία λιανικής πώλησης, διενεργηθεί φορολογικός έλεγχος και επιβληθεί πρόστιμο, για παραβίαση ή παραποίηση ή επέμβαση στη λειτουργία των Φ.Η.Μ., σύμφωνα με το παρόν, ο καταγγέλλων λαμβάνει χρηματική επιβράβευση μετά από απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. Δεν δικαιούνται τη χρηματική επιβράβευση υπάλληλοι της Α.Α.Δ.Ε., του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, καθώς και οι υπάλληλοι της Διεύθυνσης Οικονομικής Αστυνομίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, που ασκούν ελεγκτικά καθήκοντα.
4. Η χρηματική επιβράβευση ανέρχεται στο δεκαπλάσιο της αξίας της συναλλαγής του εκδοθέντος στοιχείου λιανικής, για το οποίο έγινε η καταγγελία, συμπεριλαμβανομένου του αναλογούντος Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και σε καμία περίπτωση δεν υπολείπεται των εκατό ευρώ (100 €), ούτε υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες ευρώ (3.000 €). Αν η καταγγελία αφορά περισσότερα φορολογικά στοιχεία που εξέδωσε η ίδια οντότητα, η χρηματική επιβράβευση υπολογίζεται επί του εκδοθέντος φορολογικού στοιχείου με τη μεγαλύτερη αξία.
5. Η χρηματική επιβράβευση του παρόντος δεν εμπίπτει σε καμία κατηγορία εισοδήματος και απαλλάσσεται από κάθε φόρο, κράτηση, τέλος ή εισφορά υπέρ του Δημοσίου, Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου ή τρίτων και είναι ανεκχώρητη και ακατάσχετη στα χέρια του Δημοσίου ή τρίτων, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, δεν δεσμεύεται και δεν συμψηφίζεται με βεβαιωμένα χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και τα νομικά τους πρόσωπα, τα ασφαλιστικά ταμεία και τα πιστωτικά ιδρύματα και δεν υπολογίζεται στα εισοδηματικά όρια για την καταβολή οποιασδήποτε παροχής κοινωνικού ή προνοιακού χαρακτήρα.
6. Κατά παρέκκλιση του άρθρου 77 του ν. 4727/2020 (Α΄ 184), η απόφαση για την καταβολή της χρηματικής επιβράβευσης δεν αναρτάται στο Διαδίκτυο στο Πρόγραμμα «Διαύγεια» .
Διακρίνουμε εδώ τα χρηματικά ποσά που θα δίδονται, κυμαίνονται από 100€ έως 3000€, είναι αφορολόγητα και ακατάσχετα και τέλος δεν αναρτώνται στην Διαύγεια, διότι ο καλός «καταδότης» θέλει την μαύρη κουκούλα του, μία παράδοση που είναι διαχρονική και παγκόσμια και καλύπτει τον άνθρωπο που έχει τον δείκτη του χεριού του προτεταμένο!
Υπενθυμίζω και την παράδοση της οικογενείας Μητσοτάκη γύρω από το θέμα «Απόδειξη». Το 1992 η προεκλογική εκστρατεία του Κων. Μητσοτάκη στηρίχτηκε στο σύνθημα…Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη! Συγκέντρωνες αποδείξεις και δημιουργούσες το αφορολόγητο εισόδημα.
Έτη τριάκοντα κι ένα μετά ένας άλλος Μητσοτάκης ο Κυριάκος το επαναφέρει μεν αλλά πλέον ως ένα ψηφιακό εργαλείο που ο καθένας εξ ημών θα έχει πρόσβαση για να δημιουργήσει ένα επιπλέον εισόδημα.
Καλούνται πλέον οι πολίτες αυτού του τόπου ακόμα και οι φοροφυγάδες αλλά και οι χρωστούντες στο δημόσιο και όχι μόνο, να βγάλουν ένα καλό μηνιαίο εισόδημα, αφορολόγητο δηλαδή μαύρο χρήμα, ακατάσχετο ακόμα και αν χρωστούν στο δημόσιο και σε τρίτους!
Φυσικά πρέπει να ελεγχθεί η φοροδιαφυγή, αλλά τον 21ο αι. με την συνδρομή της τεχνολογίας και την ύπαρξη συστημάτων ΑΙ, (τεχνητής νοημοσύνης), δεν επιτρέπεται στην κάθε κυβέρνηση να καλύπτει την αδυναμία ή και ανικανότητα της να εισπράξει τους αναλογούντες φόρους μέσω των τεκμηρίων δαπανών διαβίωσης, που έρχονται από το μακρινό 1977 και τον Αθ. Κανελλόπουλο καθώς και με την επιστράτευση «ρουφιανιάς».
Η χρήση επιπλέον εργαλείων και δράσεων, όπως η μείωση της επιδοματικής πολιτικής, η αντικατάσταση της επιδότησης της ανεργίας με την επιδότηση της εργασίας, η αύξηση των μισθών, η πάταξη του παραεμπορίου των αδήλωτων «επιχειρηματιών», (άνω των 150000 είναι οι αδήλωτες επιχειρήσεις, ρομά, μεταναστών κ.α., με τζίρο δισεκατομμυρίων), την σωστή και άμεση σε χρόνους λειτουργία των θεσμών στην χώρα μας, (βλ. απονομή Δικαιοσύνης, ασφάλεια στους δρόμους και στα σχολεία κ.ο.κ). Ο αυστηρός έλεγχος των καρτέλ των τροφίμων, της ενέργειας, των φαρμάκων και των τραπεζών που λειτουργούν κερδοσκοπικά με την άμεση και δημοσιοποιημένη επιβολή ποινής. Συνεπώς απαιτείται πρωτίστως η εδραίωση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο κράτος.
Χρειάζεται λοιπόν ένα πλέγμα ενεργειών που μπορεί να μην είναι άμεσα συνδεδεμένες με φοροδιαφυγή αλλά είναι προαπαιτούμενες για την αποδοχή από την κοινωνία της φορολόγησης της ή αντιστρόφως για να μην αποδέχεται η κοινωνία της φοροδιαφυγή,
Όπως έλεγε ο κάποτε θυμόσοφος λαός μας, το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι κι αυτό σημαίνει δύο κυρίως πράγματα, πρώτον ότι τα 50 τελευταία έτη υπάρχει η βεβαιότητα ότι οι φόροι δεν επιστρέφουν όλοι πίσω στην κοινωνία όπως είναι και ο σκοπός τους και δεύτερον έχει εμπεδωθεί για τα καλά στην συλλογική συνείδηση του Έλληνα, ότι η διαπλοκή μεταξύ των κυβερνήσεων, των οικονομικών ελίτ και των συνδικαλιστών-ψηφοφόρων, οδηγεί ένα σημαντικό μέρος των εσόδων του κράτους, από την είσπραξη των άμεσων κι έμμεσων φόρων, εκτός των αναγκών λειτουργίας του κράτους και της στήριξης της κοινωνίας.
*Λογιστής-Φοροτεχνικός
