Το να πανηγυρίζει κανείς επειδή ο Τράμπ και ο Βανς «έτριψαν στη μούρη των Ευρωπαίων την αντιδημοκρατικότητά τους» και να παραβλέπει πως κλείνουν deal με δικτάτορες και γενοκτόνους, -τις προσωποποιήσεις δηλαδή του αντιδημοκρατισμού-, υπονομεύοντας την υπόσταση και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, είναι με το συμπάθ(κ)ιο αποκαλυπτικό του καταπιεσμένου μας καφριλικιού και της μεγάλης μας σύγχυσης.
Απλά τα πράματα. Στους πολιτικούς «νάνους» της τωρινής ευρωπαϊκής ηγεσίας, στην τραγική τους ανικανότητα να ιεραρχούν τις αξίες και τις ανάγκες του ευρωπαϊκού κόσμου, το αντίπαλο δέος δεν είναι ο Τραμπισμός. Ο Τραμπισμός είναι η άλλη όψη -και μάλιστα η αισχρότερη αισθητικά και (γεω)πολιτικά-, του ιδίου νομίσματος.
Το αντίπαλο δέος σ’ όλα αυτά, είναι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση στη βάση της κοινής μας δημοκρατικής παράδοσης, της ανάγκης διάσωσης του πολιτισμού και των συνόρων μας, των εθνικών μας ιδιαιτεροτήτων και των κοινών προκλήσεων.
Υπό τις περιστάσεις, κάθε άλλο παρά εύκολο μοιάζει το να συγκροτηθεί μια τάση προς αυτή την κατεύθυνση, δυστυχώς… Μέχρι τότε όμως «κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα».
Υ.Γ: Το μένος και η χαιρεκακία διαφόρων φίλων και γνωστών κατά του ευρωπαϊκού οικοδομήματος εν γένει, πέραν από δήλωση αυτοκαταστροφικών τάσεων, είναι και αποκαλυπτική της ανεπαρκούς «ιδέας για την Ευρώπη» που έχουμε. Τι συνιστά και πού εδράζεται αυτή η κοινή μας ευρωπαϊκή μοίρα που βάλλεται από τα μέσα, από τα ανατολικά και τώρα και από την «τραμπική δύση»; Αξίζει πολύ να διαβάσει κανείς αυτά τα μικρά βιβλιαράκια δύο κορυφαίων πνευμάτων του πολιτισμού μας.
Ενισχύστε την προσπάθειά μας κάνοντας μια δωρεά στο Άρδην πατώντας ΕΔΩ.
Γνωρίστε τα βιβλία των Εναλλακτικών Εκδόσεων
Ακολουθήστε το Άρδην στο Facebook
Ακολουθήστε το Άρδην στο twitter
Εγγραφείτε στο κανάλι του Άρδην στο Youtube
1 ΣΧΟΛΙΟ
[…] https://ardin-rixi.gr/archives/261497 […]