του Κωνσταντή Σεβρή από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Διώκεται από τις αρχές το αυθόρμητο κίνημα της 28ης Οκτωβρίου
Λίγες μέρες πριν τους εορτασμούς της επετείου του Πολυτεχνείου, σε ιστοσελίδες της Θεσσαλονίκης διέρρευσε από την Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης η είδηση έναρξης προανακριτικής διαδικασίας για τα γεγονότα της 28η Οκτωβρίου 2011. Με το πέρας λίγων ημερών, δεκαεφτά διαδηλωτές έλαβαν κλήση να παρουσιαστούν και να δώσουν εξηγήσεις για τα γεγονότα εκείνης της ημέρας.
Το νέο ήθος και ύφος των διωκτικών αρχών στην εποχή της κυβέρνησης των «προθύμων» γίνεται άμεσα αντιληπτό διαβάζοντας τη δικογραφία που συντάχθηκε στην ασφάλεια.
Κατηγορητήριο βασισμένο σε βίντεο που δημοσιεύτηκαν σε ιστοσελίδες ή στο Γιουτιούμπ. Ταυτοποιήσεις κατηγορουμένων με τη χρήση του Φέισμπουκ ή φωτογραφιών τους στο διαδίκτυο. Κατηγορούμενοι γιατί εντοπίστηκαν να φωνάζουν «Η χούντα δεν τελείωσε το ’73», «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», «Όχι στη Νέα Κατοχή».
Ζητήσαμε από τα δύο νεαρότερα μέλη της ομάδας των διωκόμενων να μας μιλήσουν για τη δίωξή τους. Ο Δημήτρης Γκαζής, φοιτητής και μέλος της Κ.Ο.Ε. μας αναφέρει:
Μια απ’ τις πρώτες πράξεις της νέας κατοχικής συγκυβέρνησης Παπαδήμου είναι η έρευνα για απόδοση ευθυνών σε δέκα εφτά απ’ τους χιλιάδες πολίτες που την 28η Οκτώβρη βρεθήκαμε στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης και διεκδικήσαμε το νόημα της ημέρας τιμής του αντιφασιστικού αγώνα.
Την 28η Οκτώβρη (δυο μόνο μέρες μετά τα μεγάλα ΝΑΙ της κυβέρνησης για τη νέα δανειακή σύμβαση και τη μόνιμη επιτροπεία), χιλιάδες πολίτες σε κάθε πόλη της Ελλάδας βροντοφωνάξαμε το δικό μας μεγάλο ΟΧΙ στη νέα κατοχή. [ ]
Οι 17 «κληρωθήκαμε», απ’ τους χιλιάδες που διεκδικήσαμε να πραγματοποιηθεί η παρέλαση (όπως και έγινε), μόνο μπροστά στον λαό και απαιτήσαμε να αποχωρήσουν οι επίσημοι, οι σύγχρονοι Τσολάκογλου (από την εξέδρα που, προκλητικά, είχε στηθεί ακριβώς κάτω απ’ το γερμανικό προξενείο), που χειροκροτούν τη μετατροπή της πατρίδας μας σε αποικία της Γερμανίας, της τρόικας και των επιτρόπων της ΕΕ. [ ]
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πως η δίωξη εναντίον των δέκα εφτά, είναι δίωξη εναντίον όλου του λαού που αγωνίζεται για το ψωμί και την ελευθερία του. Η απάντησή μας πρέπει να είναι μία, το μέτωπο για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και τη σωτηρία του λαού, η ενότητα, η αλληλεγγύη και ο συνεχής αγώνας, μέχρι να φύγουν όλοι τους και να ανοίξει ένας νέος δρόμος για τη χώρα.
Ο Γιώργος Μπύρος, φοιτητής, συντάκτης της εφημερίδας μας και μέλος της Κίνησης Πολιτών Άρδην, σημειώνει:
Την 28η Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε ο πιο λαμπρός εορτασμός της επετείου του ΟΧΙ. Σε όλες τις παρελάσεις ανά τη χώρα ο κόσμος έκφρασε την οργή του στο σάπιο πολιτικό σύστημα, αναγκάζοντας σε πολλές πόλεις τους πολιτικούς να το βάλουν στα πόδια. Μέχρι πριν τρία χρόνια, οι ίδιοι πολιτικοί που σήμερα φυγαδεύονται και φοβούνται να κυκλοφορήσουν δημόσια, ψηφοθηρούσαν δίνοντας υποσχέσεις για ρουσφέτια. Ήταν οι νεοέλληνες αγάδες, τώρα δεν τολμούν να βγουν από το σπίτι τους. Σαν να μην έφτανε αυτό, πρωταγωνιστής των κινητοποιήσεων ήταν ο ίδιος ο λαός! Όχι τα κόμματα, ούτε οι αποστεωμένοι χώροι της δήθεν αμφισβήτησης, αλλά απλοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
Αυτές οι ανατροπές επέτειναν τον πανικό της ελληνικής κυβέρνησης και ώθησαν τον Παπανδρέου να εκβιάσει το λαό, με δημοψήφισμα και απειλή άμεσης εξόδου από το ευρώ.
Στη Θεσσαλονίκη, που ήταν το επίκεντρο των αντιδράσεων λόγω της παρουσίας του Προέδρου της Δημοκρατίας (που δεν έχει πει λέξη ούτε για ένα από τα μνημόνια και τα νομοσχέδια των δύο τελευταίων χρόνων), χιλιάδες πολίτες κατέκλυσαν αυθόρμητα το δρόμο που θα γινόταν η παρέλαση βροντοφωνάζοντας ΟΧΙ στη νέα κατοχή και απαιτώντας ειρηνικά από τους επισήμους να αποχωρήσουν για να πραγματοποιηθεί η παρέλαση μπροστά στο λαό, όπως και έγινε. […]
Από αυτή την ιστορία η ασφάλεια, με άνωθεν πολιτικές εντολές, επέλεξε δεκαεφτά άτομα για να ασκήσει διώξεις. Πρόκειται για διώξεις προσχηματικές, συμβολικές –θέλουν να εκφοβίσουν τον κόσμο για να κάτσει στ’ αβγά του. Πιστεύω ότι δεν φοβούνται τίποτε περισσότερο, επί της ουσίας, όσο τις αυτόνομες, μαζικές κινητοποιήσεις, που δεν είναι προβλέψιμες, ούτε ελέγχονται από κανέναν.
Τα εκατοντάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης και οι χιλιάδες υπογραφές συνευθύνης που έχουμε συλλέξει δείχνουν ποια είναι η πραγματική άποψη του λαού γι’ αυτές τις διώξεις: Δεν πρόκειται να πετύχουν το σκοπό τους και η νομικά και πολιτικά αστήριχτη δικογραφία θα μπει στο αρχείο.
Σήμερα οι δεκαεφτά κατηγορούμενοι περιμένουν αν και με ποιες κατηγορίες θα ασκηθεί ποινική δίωξη εις βάρος τους. Στη Θεσσαλονίκη έχει δημιουργηθεί μια πρωτοβουλία με το όνομα «Ήμουν κι εγώ εκεί», που έχει ήδη συγκεντρώσει υπογραφές συμπαράστασης, ενώ αρκετά μέλη της έχουν αυτοβούλως δηλώσει στις διωκτικές αρχές πως «ήταν κι αυτοί εκεί», ζητώντας να κατηγορηθούν και οι ίδιοι.