Καθοριστική είναι η 28η Φεβρουαρίου για την Σερβία, η οποία ελπίζει ότι θα καταστεί υποψήφιο μέλος της Ε.Ε. Απόφαση γι’ αυτό το ζήτημα μπορεί να ληφθεί σήμερα, στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Ένωσης για γενικά ζητήματα σε επίπεδο υπουργών Ευρωπαϊκών υποθέσεων των 27 χωρών της Κοινότητας.
Το ίδιο έλπιζε η Σερβία και τον Δεκέμβριο, αλλά στη Σύνοδο των Βρυξελλών δεν ικανοποιήθηκε, παίρνοντας παράταση για σήμερα, προκειμένου να υπάρξει βελτίωση στο ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου. Από την παύση των βομβαρδισμών, και με την ανάληψη της εξουσίας από τον κ. Τάντιτς -που δεν έκρυψε την απόλυτη ταύτισή του με την αμερικανική πολιτική- η Σερβία υπέστη πολλές ταπεινώσεις, τις οποίες ο πολιτικός της κόσμος αποδέχθηκε υποστηρίζοντας ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. είναι καθοριστικής σημασίας.
Μάλιστα, παραδίδοντας τον Μιλόσεβιτς, της είχαν υποσχεθεί και δάνειο 300 εκατ. δολ. και υπήρξαν διαμαρτυρίες διότι οι Δυτικοί το λησμόνησαν. Επακολούθησε η παράδοση Κάραζιτς και Μλάντις, αλλά πάντα κάτι επί πλέον της ζητούν. Η σερβική κυβέρνηση έκανε και την σημαντικότερη παραχώρηση προχθές (24 Φεβ 2012), να αναγνωρίσει ουσιαστικά το Κοσσυφοπέδιο.
Εκπρόσωποι του Βελιγραδίου και της Πρίστινα κατέληξαν σε συμφωνία για το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου. Κατά τη συμφωνία, που έκλεισε στις Βρυξέλλες, η Σερβία ναι μεν δεν αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της αποσχισθείσας από αυτήν περιφέρειας, ωστόσο αναγνωρίζει το δικαίωμά του Κοσσυφοπεδίου να συμμετέχει σε περιφερειακές οργανώσεις στα Βαλκάνια. Πέραν αυτού οι δύο πλευρές συμφώνησαν για την κοινή φύλαξη των αμφισβητούμενων συνόρων.
Η συμφωνία κλείστηκε μετά από δύο ημέρες συνομιλιών με τη μεσολάβηση της Ε.Ε. Αυτή είναι η πρώτη συμφωνία, στην οποία κατορθώνουν οι πλευρές να οδηγηθούν από το 2008, όταν το Κόσοβο μονομερώς διακήρυξε την απόσχισή του από τη Σερβία.Οι Αρχές της Πρίστινα είναι βέβαιες ότι σε μελλοντική προοπτική θα ανοίξουν και δική τους διπλωματική αντιπροσωπεία στο Βελιγράδι.
Πάντως, ένας αστερίσκος στην επιτραπέζια ταμπελίτσα «Κόσοβο» θα υποδεικνύει ότι η αναγραφή δεν προσδιορίζει το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου και ότι ανταποκρίνεται στο ψήφισμα Νο 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς και στη γνώμη του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης σχετικά με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου.
Αυτούς τους αστερίσκους τους πρωτομάθαμε κι εμείς στη δεκαετία του 1980, όταν υπογραφόταν η παραμονή των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα, αλλά ο «κυρίαρχος» λαός ενημερωνόταν ότι θέσαμε αστερίσκο αμφισβήτησης, όπως κάναμε και σε όλες τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ. Κι έτσι ο λαός έμενε ικανοποιημένος, ότι ενδίδαμε μεν σε ό,τι μας ζητούσαν, αλλά με… αστερίσκο!
Έτσι λοιπόν, από εδώ και πέρα το Κοσσυφοπέδιο θα υπογράφει διεθνείς συμφωνίες εκπροσωπώντας τον εαυτό του. Ανοίγει και ο δρόμος στην Ελλάδα να το αναγνωρίσει de jure, αφού de facto ήδη έχει συμβεί αναγνωρίζοντας τα διαβατήριά του (άλλος εμπαιγμός αυτός).
Εκτός από τη σερβική αντιπολίτευση, αντίδραση στη Συμφωνία Σερβίας – Κοσσυφοπεδίου εξέφρασε και η Ρωσία, διότι η μοναδική χώρα στην οποία μπορεί να στηριχθεί στα Βαλκάνια απέμεινε η Σερβία, και διαπιστώνει ότι την χάνει κι αυτήν. Αξιοπρόσεκτη η γνώμη του Ρώσου ιστορικού – σλαβολόγου και σχολιαστή διεθνών θεμάτων, που δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση «pravda.ru», κ. Βαντίμ Τρουχατσόφ:
«Η συμφωνία αυτή είναι άλλο ένα βήμα προς την αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου από πλευράς Βελιγραδίου. Είναι ολοφάνερο ότι η φράου Μέρκελ, η οποία τον Αύγουστο του περασμένου έτους μετέβη στη Σερβία και πίεζε την κυβέρνηση της χώρας, πέτυχε αυτό που ήθελε και ο κ. Τάντιτς για άλλη μια φορά υποχώρησε στις απαιτήσεις της.
» Μου είναι δύσκολο να καταλάβω, αν συνειδητοποιεί ο Σέρβος ηγέτης ότι η υπόθεση δεν θα τελειώσει με την επαρχία του Κοσόβου. Φοβάμαι ότι σειρά έχει η Βοεβοδίνα και το Σαντζάκ. Νομίζω ότι η Σερβία στο τέλος θα πάρει το καθεστώς του υποψήφιου μέλους της ΕΕ, όμως το ερώτημα είναι με ποια σύνορα θα μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αξίζει άραγε αυτή η θυσία;».
Για κατακλείδα να σημειώσουμε, ότι πολλές φορές εκφράσαμε την γνώμη σ’ αυτήν τη στήλη, ότι ο τεμαχισμός της Σερβίας δεν ολοκληρώθηκε (ούτε και των άλλων βαλκανικών κρατών, αλλά της Σερβίας προηγείται). Το 30% της Βοϊβοντίνα είναι Ούγγροι και ήδη πέτυχαν ένα βαθμό αυτονομίας από το Βελιγράδι, ενώ στο Σαντζάκ και γενικότερα στην κοιλάδα του Πρέσεβο, η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων είναι Αλβανοί. Έπονται και άλλα.
Ο Μακεδών
