Του Λεωνίδα Κουμάκη από την Ρήξη φ. 142
Η γειτονική Τουρκία στις μέρες μας βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο ενός «φρικτού ψυχασθενή» – ο χαρακτηρισμός ανήκει στον Τούρκο μπασκετμπολίστα του ΝΒΑ (New York Knicks) Ενές Καντέρ.
Εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκοι και Κούρδοι κάθε κατηγορίας (πολιτικοί, στρατιωτικοί, δικαστικοί, δημοσιογράφοι, δημόσιοι υπάλληλοι, επαγγελματίες κ.ο.κ.ε.) διώκονται με απίστευτη μανία γιατί … δεν συμφωνούν σε όλα με τον «φρικτό ψυχασθενή»!
Οι καθημερινές θεατρικές παραστάσεις μπροστά σε αλαλάζοντα πλήθη είναι το βίτσιο του. Το ίδιο ακριβώς με τη μεγαλομανή γυναίκα του, που βλέπει τον εαυτό της περίπου σαν αυτοκράτειρα και «επιμελείται αυτοπροσώπως» σε ποιους και πού θα μιλήσει.
Έτσι, ο «φρικτός ψυχασθενής» βάζει καθημερινά στο στόχαστρό του Αμερικανούς, Εβραίους, Γερμανούς, Γάλλους, Έλληνες, Κύπριους, Αιγύπτιους, Σύρους, Κούρδους, Αρμένιους, σε έναν ατέλειωτο κατάλογο «εχθρών» της νεοθωμανικής αυτοκρατορίας που ονειρεύεται. Φυσικά, προς μεγάλη τέρψη του αλαλάζοντος, επιλεγμένου φυσικά, πλήθους που απολαμβάνει το θέαμα.
Το τίμημα όμως που πληρώνει η Τουρκία στην επικίνδυνη νεοθωμανική φαντασίωση του «φρικτού ψυχασθενή» είναι τεράστιο για την τουρκική οικονομία συνολικά και ειδικά τον τουρισμό που αποτελεί τον μεγάλο αιμοδότη της – κάτι που μπορεί κάλλιστα να αποδειχτεί η «αχίλλειος πτέρνα» του.
Το δολάριο ήταν ίσο με την τουρκική λίρα πριν από αρκετά χρόνια και αγοράζεται πλέον με πέντε περίπου τουρκικές λίρες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τα επιτόκια δανεισμού της λίρας ήδη έχουν ξεπεράσει το 13%. Ο οίκος Moody’s, στις αρχές Μαρτίου 2018, υποβάθμισε κατά μία ακόμα βαθμίδα την πιστοληπτική αξιολόγηση της Τουρκίας, προκαλώντας την αναμενόμενη έκρηξη του «φρικτού ψυχασθενή».
Οι διαρκείς όμως, προς πάσα κατεύθυνση, εξάρσεις του «φρικτού ψυχασθενή», αρχίζουν επιτέλους να δημιουργούν δειλά-δειλά κάποιες πρακτικές αντιδράσεις:
Στην ακριτική Ορεστιάδα, οι κάτοικοι, σοκαρισμένοι από την αποκρουστική μετατροπή ενός συνηθισμένου περιστατικού στρατιωτών που χάνουν τον προσανατολισμό τους, σε πολιτικό παιχνιδάκι στα χέρια του «φρικτού ψυχασθενή», αποφάσισαν να μποϊκοτάρουν τα τουρκικά προϊόντα και να διακόψουν τα ταξίδια τους στην άλλη πλευρά των συνόρων.
Στη Θεσσαλονίκη, Επιτροπή Συμπαράστασης στους Δύο Έλληνες Στρατιωτικούς κήρυξε μποϊκοτάζ σε τουρκικά προϊόντα και στον τουρισμό, ζητώντας την άμεση απελευθέρωση και τον επαναπατρισμό των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, χωρίς ανταλλάγματα και χωρίς ανατολίτικα παζάρια.
Η Σαουδική Αραβία, ενοχλημένη από τα καμώματα του «φρικτού ψυχασθενή» στο Κατάρ, κήρυξε γενικό μποϊκοτάζ σε όλα τα τουρκικά προϊόντα, καλώντας μια μεγάλη ομάδα αραβικών χωρών που επηρεάζονται από αυτή (Μπαχρέιν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κ.α.) να κάνουν το ίδιο.
Στην Αίγυπτο, οι εκκλήσεις για μποϊκοτάζ εναντίον της Τουρκίας έχουν γίνει η πιο δημοφιλής τάση στα αιγυπτιακά κοινωνικά δίκτυα με χιλιάδες τουίτ (Hashtag «Μποϊκοτάζ των τουρκικών προϊόντων»).
Στις 5 Μαρτίου 2018, το μεγαλύτερο ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο του αραβικού κόσμου σταμάτησε τη μετάδοση πολύ δημοφιλών τουρκικών τηλεοπτικών προγραμμάτων στη Μέση Ανατολή, τα οποία διοχέτευαν διαρκώς τη σουλτανική προπαγάνδα.
Το τελευταίο μάλιστα σίριαλ «Ο τελευταίος Αυτοκράτορας», κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της νεοθωμανικής μεγαλομανίας του ψευτοσουλτάνου της Τουρκίας, δείχνει πώς σφάζονται οι «κακοί Έλληνες», οι «κακοί Εβραίοι» και οι «κακοί Αρμένιοι». Ο «φρικτός ψυχασθενής» επισκέφτηκε μάλιστα αυτοπροσώπως τον χώρο των γυρισμάτων για να συγχαρεί τους παραγωγούς –τελείως «συμπτωματικά», είναι πρόσωπα του καθεστώτος- και τους πρωταγωνιστές του σίριαλ.
Στην Ελλάδα καταφθάνουν συνεχώς Τούρκοι πολίτες ζητώντας πολιτικό άσυλο προκειμένου να γλιτώσουν από τα νύχια του «φρικτού ψυχασθενή». Σαράντα τρεις Τούρκοι ζήτησαν πολιτικό άσυλο το 2015, 189 το 2016 και… 1.827 το 2017! Φυσικά, δεν υπολογίζονται όσοι πέρασαν για τον ίδιο λόγο στην Ελλάδα χωρίς όμως να ζητήσουν πολιτικό άσυλο. Πόσοι ακόμα θα διαφύγουν στην Ελλάδα, μέσα στο 2018, δεν μπορεί κανείς να το υποθέσει εύκολα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Είναι εντελώς απαράδεκτη η ενδεχόμενη «ελαφρότητα» του Έλληνα καταναλωτή να αγοράζει τουρκικά προϊόντα, να επισκέπτεται τουριστικά την Τουρκία ή να συνεχίζει να παρακολουθεί τουρκικά σίριαλ, που δυστυχώς αφθονούν στην ελληνική τηλεόραση.
Δεν χρειάζεται να ενισχύουμε με οποιονδήποτε έμμεσο τρόπο έναν «φριχτό ψυχασθενή», που θεωρεί τον εαυτό του χαλίφη, σταλμένο από τον Αλλάχ να εξολοθρεύσει «τους απίστους».
Με δύο λόγια: Ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος και τελείως τρελός – όπως ακριβώς το καθεστώς που έχει επιβάλει στη χώρα του. Η οικονομία αποδειγμένα είναι η αχίλλειος πτέρνα του. Δεν αποτελεί λοιπόν εγκληματική αμέλεια να του προσφέρουμε, με οποιοδήποτε τρόπο, οποιασδήποτε κατηγορίας οικονομική υποστήριξη, που τελικά θα στραφεί εναντίον μας;
Και, για να το καταλάβουμε: «Οικονομική υποστήριξη» αποτελεί η αγορά τουρκικών προϊόντων και οι τουριστικές επισκέψεις στην Τουρκία. Το ίδιο ακριβώς και η παρακολούθηση τουρκικών σίριαλ στις τηλεοράσεις. Πότε επιτέλους θα το αντιληφθούμε;
2 ΣΧΟΛΙΑ
Ο άνθρωπος αυτός τον οποίο ορθότατα αναφέρετε ως φρικτό ψυχασθενή ανήκει στην κατηγορία εκείνων που στερούμενοι χιούμορ και γενικώς ανθρώπινων ψυχικών χυμών έχουν αιματοκυλίσει την ανθρωπότητα και στο τέλος εισέπραξαν νέμεση. Δυστυχώς, όπως η ιστορία έχει αποδείξει, αυτοί οι ψυχασθενείς (Χίτλερ, Μουσολίνι, Στάλιν) αφιονίζουν καταλλήλως τα ανώριμα πλήθη (η συνήθης κατάσταση του κάθε λαού) και με αυστηρά δομημένους κατασταλτικούς μηχανισμούς εξαπολύουν τον όλεθρο στα γειτονικά τους κράτη αρχικώς και κατόπιν πιο πέρα. Το ζητούμενο κάθε φορά στα φλογερά τους κηρύγματα είναι η αποκατάσταση της δήθεν αδικίας που επιφύλαξαν οι καταστάσεις στο δήθεν αδικημένο έθνος τους. Ο Στάλιν βέβαια ήταν διαφορετική περίπτωση συγκεκαλυμμένου ψυχασθενούς που λόγω αχανούς εκτάσεως της Σοβιετίας οι κραδασμοί της αρπακτικότητάς του (Φινλανδία, Πολωνία, Βαλτικά κράτη κ.λπ.) δεν έγιναν αισθητοί όσο θα έπρεπε στη Δύση. Ο σημερινός αποκρουστικός wanna be σουλτάνος έχει για ταίρι του τον άλλο ψυχασθενή της Β. Κορέας και λίγο παλιότερα τον φρικώδη Πολ Ποτ. Ενα άλλο κλασσικό παράδειγμα μη ψυχασθενούς (υποθέτω) αλλά μεγαλοφυούς ατζιτάτορα των μαζών ήταν αυτό του Μάο που φανάτισε τη “φωτισμένη” νεολαία του με την πολιτιστική (βλ. εκκαθαριστική) επανάσταση. Ο Φράνκο ήταν μια ιδιαίτερη κατάσταση καθώς ήταν απλώς σκληρός δικτάτορας χωρίς επεκτατικές διαθέσεις, δεν ήταν ψυχασθενής αλλά φανατικός εθνικιστής.
Το πρόβλημα με τον ψυχασθενή σουλτάνο είναι ότι έχει ανοίξει η όρεξή του και είναι μουσουλμάνος. Αν δεν ήταν μουσουλμάνος δεν θα φέρονταν έτσι. Εδώ που το έφτασε αν η Δύση δεν ξυπνήσει θα έχει κάνει παρόμοιο λάθος με τη μεσοπολεμική ανοχή που έδειχνε στον Χίτλερ. Ελπίζω ότι καθώς αυτός και η μουσουλμάνα γυναίκα του έχουν πλέον μεθύσει, να το τραβήξουν τόσο πολύ που η Ευρώπη και οι ΗΠΑ να ξυπνήσουν απότομα και οδυνηρά. Εμείς δυστυχώς είμαστε οι ατυχείς γείτονες του άτιμου, πονηρού και αιμοβόρου αυτού έθνους (δυστυχώς η ιστορία το αποδεικνύει, ας αλλάξουν, δικό τους πρόβλημα). Μην τρέφουμε αυταπάτες. Ας αφήσουμε πίσω τη μαλθακότητα. Πρέπει να γίνουμε Χριστιανικό Ισραήλ. Ειρήνη στην κοινωνία μας, έτοιμοι όμως για πόλεμο διαρκώς. Πατριωτικό μέτωπο πανενθικής εμβέλειας. Στράτευση στα 18 για όλους αγόρια και κορίτσια τώρα. Στράτευση 20 μηνών με συνεχή εφεδρεία μέχρι τα 45 με 5ετή μηνιαία επικαιροποίηση ετοιμότητας. Τέρμα οι γελοίες αναβολές και οι πονόδοντοι. Τα νιάτα μας, και να είμαστε σίγουροι γι’αυτό, όταν γνωρίζουν ότι όλοι, μα όλοι, θα υπηρετούν την πατρίδα στα 18 θα το απολαύσουν, θα είναι κάτι σαν προσκοπισμός αντρειοσύνης. Κατόπιν μπορούν να σπουδάσουν και να προκόψουν, να επιχειρήσουν, να εργαστούν γενικώς πιο ώριμοι, πιο παραγωγικοί, πιο ήρεμοι και το σπουδαιότερο με αγάπη για την πατρίδα τους. Αυτή την πατρίδα που οι θλιβεροί χαμένοι στο μυαλό και την ψυχή μπαχαλάκηδες καθημερινώς εξευτελίζουν. Αυτούς τους μπαχαλάκηδες βεβαίως τους έφτιαξε η λούμπεν πολιτική μπρουρζουαζία των αερολόγων και συμφεροντολόγων πολιτικών αλλά τώρα είναι καιρός όλα αυτά να μπουν στη θέση τους. Και θα μπουν στη θέση τους αν οι πολιτικοί αφήσουν τις γελοίες αντιπαραθέσεις και αρχισουν να μιλούν βάζοντας στο λεξιλόγιό τους τις λέξεις “πατρίδα”, “έθνος”, “αξία”. Να αρχίσουν τώρα να προετοιμάζουν τον λαό και να ζήσουν ασκητικά. Να θυσιάσουν τον εαυτό τους για την πατρίδα. Η υστεροφημία τους πρέπει να είναι το κίνητρό τους. Πατρίδα δεν υπάρχει χωρίς έδαφος-επικράτεια. Το πρώτο χρέος ενός ανθρώπου είναι η αγάπη και η προστασία της πατρίδας. Και μαζί με το έδαφος είναι οι τιμημένοι πρόγονοι των βωμών μας. Και μαζί με τους βωμούς μας θα προστατεύουμε και τις εστίες μας διότι η εστία στεγάζει την οικογένεια που δίδει συνέχεια στο έθνος. Υπέρ βωμών και εστιών κραυγάζει η ιστορία. Δεν προτρέπει υπέρ επιχειρήσεων και καλοπέρασης.
Θέλω να ελπίζω μέχρι να έλθει εκείνη η ώρα που η στράτευση και η αναδιοργάνωση του στρατεύματος κατά τα παραπάνω θα γίνει πραγματικότητα, ότι αυτό που υπάρχει βαθιά στην ψυχή του κάθε Ελληνα, έστω και αν σήμερα δεν το αντιλαμβάνεται, θα γίνει η σωτηρία του αν ό μη γένοιτο ο ψυχασθενής ανοίξει την πόρτα του φρενοκομίου.
Από σήμερα τίποτα τούρκικο να μην αγοράζεται στην πατρίδα μας. Υλικό ή άϋλο. Κανένας Ελληνας στα Ιωνικά παράλια, κανένας στην Κωνσταντινούπολη. Αφελείς συμπατριώτες μου σταματήστε να βλέπετε τα θλιβερά τουρκικά σίριαλ που αρμόζουν μόνο σε καθυστερημένους νοητικώς. Εντάξει δεν τόχατε καταλάβει και από συνήθεια ακούγατε την ακαλαίσθητη γλώσσα τους, αρκετά, στοπ εδώ.
Και για να μην παρεξηγηθώ, όλα τα παραπάνω δεν έχουν αρρωστημένες χρυσαυγίτικες καταβολές. Είμαι Ελληνας πατριώτης και δεν έχω ανάγκη να αφιονιστώ από κανέναν. Οι χουντικοί μου ήταν ανέκαθεν αντιπαθείς διότι λόγω απύθμενης ηλιθιότητας και ανικανότητας κατέστρεψαν την Κύπρο. Θα έπρεπε μόνο για αυτό να είχαν στηθεί στον τοίχο.
Τέλος, τίποτα από τα παραπάνω δεν υπονοεί απομονωτισμό. Με τον Τουρκικό λαό είμαστε καταδικασμένοι να συνυπάρχουμε όπως άλλωστε και με τους Σκοπιανούς. Ωραία το γνωρίζουμε. Ας αναπτύξουμε ειρηνικές σχέσεις στο διηνεκές και ας αυξήσουμε και τις εμπορικές και επιστημονικές μας ωσμώσεις. Ομως όλα αυτά στη βάση του διεθνούς δικαίου και των απαράβατων δικαιωμάτων κυρίαρχων κρατών. Η Ελλάς δεν προκαλεί, δεν δημιουργεί προβλήματα, άλλωστε δεν έχει διαπράξει φρικαλεότητες σε αντίθεση με τον ανατολικό γείτονα. Να τα ξεχάσουμε όλα; καλώς, όμως όταν με απειλείς τι θέλεις κύριε να κάνω; Θα επιχειρήσω να αμυνθώ λαβώνοντάς σε. Αν ηρεμήσεις και με πείσεις ότι θέλεις να γειτνιάζουμε ήρεμα καλώς, εδώ θα είμαστε.
Ό,τι και να λέτε τώρα εσείς και εγώ (που παρεμπιπτόντως συμφωνώ με το άρθρο 100%) το αυτάκι του καλο- (ή μήπως κακο-) μαθημένου ελληναρά (ή μήπως ελληνόφωνου;) ΔΕΝ ιδρώνει. Πάντοτε, και αυτό είναι ανά τους αιώνες το διαχρονικό “κουσούρι” του ελληνισμού, στα κρίσιμα εθνικά θέματα, οι ξένοι (φιλέλληνες, οργανισμοί και κράτη) ήταν περισσότερο ένθερμοι υποστηρικτές (ο καθένας βέβαια για τους δικούς του λόγους) των ελληνικών συμφερόντων, από τους ίδιους τους ιθαγενείς της …ψωροκώσταινας.
ΥΓ: Θα περίμενε κανείς μετά το περιστατικό στον Έβρο να στήσουμε και εμείς ένα παρόμοιο περιστατικό σε ανύποπτο χρόνο και τόπο και να συλλάβουμε και εμείς όχι 2 αλλά 4 τούρκους στρατιωτικούς, κάτι που όσο κι αν ακούγεται ως ολίγον “νοοτροπία Ράμπο” είναι ΚΑΙ εφικτό αλλά ΚΑΙ μέσα στα πλαίσια του ψυχρού πολέμου που διεξάγει η τουρκία. Αλλά, εδώ τώρα θα μου πείτε έχουν περάσει σχεδόν 44 χρόνια από το …καλοκαιρινό ΑΙΣΧΟΣ του 1974 και δεν έχουμε τολμήσει να αγγίξουμε ούτε …μύγα που πετάει εντός της τουρκικής επικράτειας (ακόμα και της παράνομης στην Κύπρο), θα τολμήσουμε να …απαγάγουμε (ό,τι δηλαδή έκαναν οι τούρκοι) στρατιωτικούς; Μα αυτό θέλει σοβαρές Ειδικές Δυνάμεις (κάτι που ΔΕΝ έχουμε, ΠΛΕΟΝ) αλλά κυρίως σοβαρή εξωτερική πολιτική (βούληση και θέληση) κάτι δηλαδή που δεν είχαμε ΠΟΤΕ από ιδρύσεως του “νέου” ελληνικού(;) κράτους.