Οι ασφυκτικές πιέσεις για την αύξηση των εσόδων αποτυπώνονται με την αποστολή ειδοποιητηρίων
του Νίκου Ντάσιου από τη Ρήξη φ. 92
H επίσκεψη της τρόικας ήταν όπως αναμενοτάν άκρως πιεστική, δεδομένης της διεύρυνσης του ελλείμματος και άρα του αναπόφευκτου της ενεργοποίησης των ρητρών απόκλισης. Από τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών προκύπτει ότι η μαύρη τρύπα ξεπερνάει τα 3 δις €, δεδομένης της μεγάλης υστέρησης των εσόδων από τον ΦΠΑ και τις ασφαλιστικές εισφορές (1 δις στον προϋπολογισμό και 2 δις στα ασφαλιστικά ταμεία).Την ίδια στιγμή, η κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Κύπρου επιτείνει την εγχώρια ύφεση κατά 1 ποσοστιαία μονάδα.
Η άσκηση ασφυκτικών πιέσεων για την υλοποίηση όλων των τιμωρητικών δεσμεύσεων που περιλαμβάνονται στο τελευταίο Μνημόνιο, δηλ. άμεσες απολύσεις στο Δημόσιο, με στόχο τους 25.000 υπαλλήλους (τελικά περιορίστηκαν στις 15.000) έως το τέλος του 2013, και εφαρμογή των σχεδίων για άμεση κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων (κινητής και ακίνητης περιουσίας), τις καθιστά σχεδόν αναπόφευκτες. Οι ασφυκτικές πιέσεις για την αύξηση των εσόδων αποτυπώνονται με την αποστολή ειδοποιητηρίων σε 2,5 εκατ. φορολογούμενους –φυσικά πρόσωπα– για την ρύθμιση των χρεών τους, που υπολογίζονται στα 21 δις €. Επιπρόσθετα, με σχετική εγκύκλιο, το υπουργείο Οικονομικών ζητάει από τις διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων την παρακράτηση από το εφάπαξ όσων συνταξιούχων έχουν χρέη προς το Δημόσιο όπως και από την Ενιαία Αρχή Πληρωμής για ανάλογες παρακρατήσεις από τους λογαριασμούς μισθοδοσίας των υπαλλήλων. Με τον 6πλασιασμό των φόρων εισοδήματος, που στο σύνολο τους εκτινάχθηκαν από το 1,1 δις € σε 6,8 δις € μόλις σε 1 χρόνο, φτάσαμε στο οριακό σημείο εξάντλησης της φοροδοτικής ικανότητας της μεγάλης πλειοψηφίας των μεσο-στρωμάτων – κυρίως μισθωτών και συνταξιούχων!
Ειδικότερα για τα ακίνητα, η συνέχιση της είσπραξης του «χαρατσιού» από τη ΔΕΗ για μια ακόμα χρονιά δρομολογεί, σε συνδυασμό με την έκρηξη των ληξιπρόθεσμων στεγαστικών δανείων, την αδυναμία διατήρησης της ακίνητης περιουσίας για χιλιάδες επιπλέον ιδιοκτήτες. Στο 1 εκατ. έχουν φτάσει τα νοικοκυριά που έχουν ζητήσει κατά διαστήματα ρυθμίσεις για την αποπληρωμή των λογαριασμών της ΔΕΗ, ενώ 30.000 νοικοκυριά μένουν κάθε μήνα χωρίς ρεύμα! Οι επιβαλλόμενοι φόροι, που έχουν πλήξει τους ιδιοκτήτες ακινήτων, έχουν 8πλασιαστεί μόλις σε 3 χρόνια –το 2009 ανέρχονταν στα 500 εκατ. €, έναντι 4 δις € σήμερα– με αποτέλεσμα 160.000 ιδιοκτήτες να έχουν χάσει ήδη το σπίτι τους σε πλειστηριασμούς ενώ 40.000 βρίσκονται σε δικαστικές διενέξεις με τις Τράπεζες για κούρεμα των στεγαστικών δανείων τους.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες πολλών δανειοληπτών, εν όψει της ανακεφαλαιοποίησής τους, οι Τράπεζες, μέσω των Νομικών τους Υπηρεσιών, προχωρούν –σε περίπτωση μη εξυπηρέτησης των υποχρεώσεων– σε καταγγελία της σύμβασης με τους δανειολήπτες, κάνοντας απαιτητό το σύνολο του ποσού ανατοκισμένο! Προκειμένου να υπάρξουν εγγυήσεις των απαιτούμενων ποσών από τις Τράπεζες, δραστηριοποιούνται τελευταία όλο και περισσότερες εταιρείες Real Estate ξένων πολυεθνικών αλλά και εγχώριων οικονομικών παραγόντων, π.χ. Λάτσης. Η παροχή εγγυήσεων γίνεται με συμφωνία μηνιαίου μισθώματος προς την Εταιρεία, η οποία εγγράφει στο ενεργητικό της χιλιάδες τίτλους ακινήτων. Η αθέτηση των όρων της εγγύησης οδηγεί σε δέσμευση μισθών, καταθέσεων ή και εκποίηση περιουσιακών στοιχείων: σπιτιών, κτημάτων κ.ο.κ., παρακάμπτοντας τη νομοθεσία περί εγγύησης της πρώτης κατοικίας. Οι εταιρείες αυτές, όπως και τα δεκάδες ενεχυροδανειστήρια, αποτελούν τις εκφάνσεις μιας ενορχηστρωμένης επίθεσης βίαιης συσσώρευσης πλούτου, με αποτέλεσμα την απόλυτη εξαθλίωση των πολιτών και τη συνακόλουθη υποταγή τους. Καθίσταται άρα αναγκαίο να περάσουμε σε μια φάση συλλογικής άμυνας που θα συνδυάζει την αλληλεγγύη και την προάσπιση της ιδιοκτησίας, προκειμένου να διασφαλιστούν τα βασικά δημόσια αγαθά που είναι απαραίτητα για την ανθρώπινη επιβίωση (τροφή, στέγη, φυσικοί πόροι, ενέργεια κ.λπ) . Ένα κίνημα ανυπακοής στην καταβολή των φόρων είναι πλέον ώριμο, δεδομένου ότι, ήδη, πάνω από 1,3 εκατ. φορολογούμενοι αδυνατούν να εκπληρώσουν τις φορολογικές του υποχρεώσεις, μόλις το πρώτο τρίμηνο του 2013, λόγω έλλειψης εισοδήματος.
Την ίδια περίοδο, στην Ιρλανδία, είναι σε εξέλιξη ένα δυναμικό κίνημα άρνησης πληρωμών των νέων φόρων ακίνητης περιουσίας καθώς και ματαίωσης της αύξησης των φόρων στο νερό.
Μια ανάλογη εθνική καμπάνια εδώ θα μπορούσε να υποστηριχτεί από τη δράση: ανεξάρτητων πρωτοβάθμιων συλλόγων και εργατικών σωματείων, οργανώσεων και δικτύων αλληλεγγύης, που έχουν ήδη αναπτυχθεί, ενώσεων καταναλωτών, σε συνεργασία με τον δικηγορικό σύλλογο, νομικές υπηρεσίες και άλλους κοινωνικούς εταίρους. Σχεδόν ένα αιώνα πριν –πριν την ίδρυση της ΓΣΕΕ–, οι πρώτες 28 εργατικές οργανώσεις, που είχαν τον χαρακτήρα αδελφοτήτων και αλληλοβοηθητικών σωματείων, οργάνωσαν στην Αθήνα τις πρώτες μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στη φορολογία που επιβλήθηκε τότε.
Ως βάση νομιμοποίησης μιας τέτοιας πρωτοβουλίας θα μπορούσαν να είναι: τα άρθρα 22 και 32 του Ποινικού Κώδικα, που αποκλείουν τυχόν καταλογισμό ποινικών ευθυνών σε περιπτώσεις έκτακτης κατάστασης ανάγκης με απειλή εκποίησης της ατομικής περιουσίας, καθώς και η παρ. 4 του Άρθρου 120 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία: «H τήρηση του (Συντάγματος) επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία» .
Θα πρέπει να καταστεί συλλογική συνείδηση ότι παράνομοι είναι αυτοί που ψήφισαν υπέρ του πρόσφατου φορολογικού νομοσχεδίου, γεγονός που επικαλέστηκε ακόμα και η Διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών της Βουλής. Μία από τις παρατηρήσεις της Διεύθυνσης είναι ότι «η κατάργηση ή η θέσπιση αφορολόγητου ποσού εισοδήματος, το οποίο είναι χαμηλότερο από το ελάχιστο όριο διαβίωσης του φορολογουμένου ενδεχομένως δεν είναι συμβατή με την αρχή της φορολόγησης με βάση τη φοροδοτική ικανότητα, τον σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την υποχρέωση προστασίας της οικογένειας και της παιδικής ηλικίας».
Τα παραπάνω ζητήματα αποτελούν μέρος των προαπαιτούμενων μετασχηματισμών προκειμένου να διαμορφωθεί φορολογική συνείδηση στον τόπο μας και εν τέλει είναι συνάρτηση μιας βαθύτερης εθνικής συνείδησης που προτάσσει τη διοχέτευση των φόρων στην κάλυψη πρωτίστως των αναγκών της άμυνας και του κοινωνικού κράτους και άρα της ασφάλειας και της ευημερίας των πολιτών της επικράτειας και όχι της επιπρόσθετης συσσώρευσης πλούτου των υπερεθνικών Τραπεζών και των νέων Ηγεμονιών της Ευρώπης. Το ταμείο κοινωνικής αλληλεγγύης, που θεσμοθετήθηκε πρόσφατα στην Κύπρο, θα μπορούσε να αποτελέσει αντίστοιχο εγχώριο αίτημα, προκειμένου να καλύψουμε σταδιακά τις εθνικές μας ανάγκες, σε συνθήκες κατάρρευσης του τραπεζικού μας συστήματος και συνεχών εκβιασμών από τους διεθνείς τοκογλύφους, και να αξιοποιήσουμε εμείς τον δημόσιο πλούτο.
Η φορολογική αποχή θα πρέπει να συναρτηθεί με ανάλογους ποσοτικούς στόχους από την πλευρά της κοινωνίας, όπως π.χ. η προτεραιότητα είσπραξης των 13,7 δις € που έχουν επιδικαστεί από τα δικαστήρια –εκ των οποίων έχουν εισπραχτεί μόλις 650 εκατ. €–, η είσπραξη των αναλογούντων φόρων από τους φοροφυγάδες της λίστας Λαγκάρντ, η επιβολή φόρου στη μετακίνηση κεφαλαίων κ.ά.
Σε αυτή την οριακή στιγμή για το συλλογικό μας μέλλον, είμαστε υποχρεωμένοι να αντισταθούμε με κάθε τρόπο στον επικείμενο εξανδραποδισμό και στην υφαρπαγή του πλούτου μας πριν την οριστική διευθέτηση της μοίρας του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, είτε με τη μονομερή έξοδο της Γερμανίας είτε με τη διαμόρφωση της Ευρώπης των δυο ταχυτήτων, διασφαλίζοντας τη διατήρησή μας ως διακριτού πόλου μεταξύ Δύσης και οθωμανικής Ανατολής.
