Αρχική » Mας σπρώχνουν στον οικονομικό Αρμαγεδδώνα…

Mας σπρώχνουν στον οικονομικό Αρμαγεδδώνα…

από admin

της Ζέζας Ζήκου
αναδημοσίευση: Καθημερινή 18.09

Η ελληνική τραγωδία ανέδειξε ότι η γερμανική ισχύς επιτρέπει στο Βερολίνο να καθορίζει τους όρους του παιχνιδιού. Ομως, οι νέες δόσεις του φαρμάκου που προτείνουν η Μέρκελ και η τρόικα είναι ακραίες. Η Ευρωζώνη δεν είναι ριάλιτι, όπου τα μέλη της μπορούν να διώχνουν τον πιο αδύναμο κρίκο, σπρώχνοντάς τον στον οικονομικό Αρμαγεδδώνα. Αν η άρρωστη οικονομία μας εξαναγκαστεί να υιοθετήσει κι άλλα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα, τότε θα εκτιναχθεί αναμφίβολα η κοινωνική έκρηξη που θα θέσει όλα τα άλλα ζητήματα σε δεύτερη μοίρα. Είναι πλέον ζήτημα επιβίωσης να δοθεί στην Ελλάδα το περιθώριο να ανασάνει. Ο ελληνικός λαός κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες και ατελείωτες θυσίες, σε αντίθεση με την κυβέρνηση που πλέει σε ωκεανούς ψεύδους. Ομως, δεν πρέπει να τιμωρηθεί γι’ αυτό.

Ο κίνδυνος όμως να αισθανθούν η Ε.Ε. και το ΔNT αναγκασμένοι να αποσύρουν τη στήριξή τους στην κίβδηλη κυβέρνηση θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε μια χαοτική κατάσταση αδυναμίας εκπλήρωσης του χρέους, με συνέπειες κοινωνικού και οικονομικού χάους. Ηδη η πολιτική και η κοινωνική σταθερότητα έχουν αρχίσει να χάνονται. Μια πλαστική σφαίρα να ξεφύγει αρκεί για να μετατρέψει την επόμενη διαδήλωση σε πραγματικό εμφύλιο πόλεμο. Οπως σαρκαστικά έλεγε ο Τζον Μέιναρντ Κέινς, «μακροπρόθεσμα, είμαστε όλοι νεκροί». Ωστόσο, όμως, η επίμονη εστίαση των Ευρωπαίων ηγετών στο δόγμα «έγκλημα και τιμωρία» όντως σημαίνει την αναγγελία θανάτου όχι μόνον του ελληνικού λαού…

Το Eurogroup, στην προχθεσινή σύνοδο, αποφάσισε να αναβάλει για τον Οκτώβριο την απόφαση για την 6η δόση. «Θα λάβουμε την απόφασή μας για την επόμενη δόση της βοήθειας τον Οκτώβριο, με βάση τα συμπεράσματα της τρόικας», δήλωσε ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Kλοντ Γιουνκέρ σε συνέντευξη Τύπου μετά την ολοκλήρωση της άτυπης συνόδου των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στην Πολωνία. Είναι κρίσιμης σημασίας η «πλήρης εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος για τη δημοσιονομική προσαρμογή», προειδοποίησε… «Η μπάλα βρίσκεται στην πλευρά της Ελλάδας», σημείωσε και ο επίτροπος Οικονομικών της Ε.Ε. Ολι Ρεν, κρίνοντας πάντα με ποδοσφαιρικούς όρους ότι εξακολουθεί να είναι κρίσιμης σημασίας για την Ελλάδα η συνολική υλοποίηση των μέτρων λιτότητας!!! Και εγώ, απογοητευμένη ΑΕΚτζού, δεν έχω σε τίποτε να ελπίζω…

Η παταγώδης αποτυχία της κυβέρνησης να ελέγξει το «βαθύ κράτος» έχει μεταφέρει όλο το κοινωνικό και οικονομικό βάρος της προσαρμογής του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος ευλόγως έχει καταρρεύσει. Η αποτυχία είναι κυρίως πολιτική. Η διαφορά είναι ότι οι δανειστές μας υποδεικνύουν και μια λύση: αφού δεν μπορείτε να ελέγξετε το κράτος, χρεοκοπήστε όλοι μαζί, να τελειώνουμε! Η «κρίση του αιώνα» που βιώνουμε μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ευκαιρία για να ασχοληθούμε με την ουσία της πολιτικής και να απορρίψουμε τα διλήμματα που εξακολουθεί να θέτει χωρίς αιδώ η κυβέρνηση για τη δήθεν «σωτηρία» της χώρας. Ομως, οι αξίες καταστρέφονται. «Προχωρήστε σε στάση πληρωμών», συνιστούν οι Γερμανοί και καλούν την Ελλάδα να παραδεχθεί επισήμως ότι η χώρα έχει πτωχεύσει!

Το έλλειμμα της κυβέρνησης είναι βαθιά πολιτικό, όπως επισημαίνει ο «Economist». Στην παρούσα συγκυρία, οι ειδήμονες –το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα– ασχολούνται επισταμένως με την άθλια κατάσταση της οικονομίας μας. Ομως, το ενδεχόμενο να σφάλλουν κατά τρόπο τραγικό έχοντας διαμορφώσει τη συνταγή του Μνημονίου –για τη σωτηρία μας– δεν τους απασχολεί. Προφανώς είναι δικό μας πρόβλημα.

Σήμερα, οι πάντες ποντάρουν στη χρεοκοπία μας! Δύο διάσημοι Αμερικανοί οικονομολόγοι έχουν προτείνει ήδη –από τις αρχές του έτους– για την Ελλάδα ένα «σενάριο Αργεντινής». Ο διάσημος Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτζ (φίλος και σύμβουλος, ως γνωστόν, του Γιώργου Παπανδρέου) σε συνέντευξή του είπε: «Η Αργεντινή αποτελεί ένα καλό παράδειγμα. Αφού υποτίμησε το νόμισμά της και αναδιάρθρωσε το χρέος της, πλήρωσε ένα υψηλό τίμημα. Γνώρισε όμως στη συνέχεια έξι χρόνια ανάπτυξης, που της επέτρεψαν να μειώσει το ποσοστό της φτώχειας από 40% σε 13%. Η ανεργία της είναι σήμερα μικρότερη από εκείνη που γνωρίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Μπορεί να μη λύθηκαν όλα τα προβλήματά της, αλλά η κατάσταση είναι σήμερα αντικειμενικά καλύτερη από πριν. Βγαίνοντας από το ευρώ και αναδιαρθρώνοντας το χρέος τους, η Ελλάδα και η Ισπανία θα ανακτούσαν την ανταγωνιστικότητά τους. Δεν θα είχαν, βέβαια, πλέον πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές, αλλά αυτό συμβαίνει ήδη με την Ελλάδα. Αυτό που τους συμβαίνει σήμερα είναι η χειρότερη δυνατή τιμωρία…».

Ανάλογες απόψεις έχει διατυπώσει και ο άλλος Αμερικανός νομπελίστας, ο Πολ Κρούγκμαν. Οι δύο οικονομολόγοι δεν μπορεί ασφαλώς να κατηγορηθούν για άγνοια. Ούτε για δόλο, ότι θα ήθελαν ας πούμε την κατάρρευση του ευρώ γιατί το είδαν από την αρχή με κακό μάτι. Το πιο σουρεαλιστικό απ’ όλα είναι ότι τους διαψεύδει ο υπουργός που τη δεκαετία του ’90 επεξεργάστηκε και εφήρμοσε τη λεγόμενη «στρατηγική της Αργεντινής» κατ’ απαίτησιν του ΔΝΤ. Και προειδοποιεί την Ευρώπη ότι μια τέτοια στρατηγική θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία!

ΣΧΕΤΙΚΑ

3 ΣΧΟΛΙΑ

Ange-ta 18 Σεπτεμβρίου 2011 - 22:14

ψηφίστε υπέρ της απαίτησης των γερμανικών αποζημιώσεων:

http://www.greece.org/blogs/wwii/

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πεπιτο 19 Σεπτεμβρίου 2011 - 19:07

Η κυρία Ζήκου τα έχει… μπερδέψει! Τους Στίγκλιτς και Κρούγκμαν διαψεύσει ο υπουργός Οικονομίας του Μένεμ που κλείδωσε την ισοτιμία πέσο προς δολάριο στο ένα προς ένα ρίχνοντας την Αργεντινή στην ύφεση και την πτώχευση. Ο άνθρωπος περιοδεύει ακόμη τον κόσμο και κηρύσσει την πολιτική τη δική του και του ΔΝΤ υπερασπιζόμενος τα αίσχη του. Αντίθετα ο υπουργός του Κίρτσνερ, ο οποίος ξεκλείδωσε και υποτίμησε το πέσο περικόπτοντας το αργεντίνικο χρέος, όχι μόνο συμφωνεί με τους δύο Αμερικάνους, αλλά υπερακοντίζει. άλλωστε τον δικαιώνουν τα αποτελέσματα. Μη μπλέκουμε τα τσιράκια του ΔΝΤ με όσους έσωσαν τη χώρα τους

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Nicholas 20 Σεπτεμβρίου 2011 - 22:26

Ας ξεφορτωθεί το νεοελληνικό “κράτος” τους μισούς δημοσίους υπαλλήλους, που ούτως ή άλλως πληρώνονται για να κάθονται, καταργώντας και τη μονιμότητα με ένα δημοψήφισμα, και ας μειώσει τις αποδοχές των υπολοίπων στο μισό.
Αμέσως-αμέσως έχει με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια: και το “βαθύ κράτος” αποτελειώνει (αφού το κράτος γίνεται πλέον ρηχό) και τα δημοσιονομικά προβλήματα λύνει άπαξ και δια παντός χωρίς να ξεκάνει τις παραγωγικές δυνάμεις του έθνους και της κοινωνίας.
Απλά πράγματα αλλά από νεοέλληνες πολιτικούς δε γίνονται διότι αυτοί μπορούν να υπάρξουν μόνο μέσα στο σάπιο καθεστώς της μόνιμης δημοσιοϋπαλληλικής που οι ίδιοι δημιούργησαν. Θα είναι σαν ψάρια έξω από το νερό.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ