Αρχική » Οι υπνοβάτες και ο βαρώνος Μινχάουζεν – πολιτικό λάθος και σωστό δημοψήφισμα

Οι υπνοβάτες και ο βαρώνος Μινχάουζεν – πολιτικό λάθος και σωστό δημοψήφισμα

από Άρδην - Ρήξη

Από την ιστοσελίδα του Άρδην από χθες έχουμε ανοίξει ένα διάλογο σχετικά με το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Στα πλαίσια αυτού του διαλόγου πέρα από κείμενα του Άρδην αναδημοσιεύουμε και κείμενα άλλων, όπως το παρακάτω και άλλα στη συνέχεια, που θεωρούμε ότι διαφωτίζουν πλευρές όσων συμβαίνουν. 

Άρδην

Του Γιώργου Ριτζούλη από το ιστολόγιο Μετά την Κρίση

Το δημοψήφισμα αποφασίστηκε γιατί ο πρωθυπουργός ήταν βέβαιος πως οποιαδήποτε συμφωνία με τους εταίρους, είτε με βάση το σχέδιο των θεσμών, είτε το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης (άλλωστε μικρές διαφορές είχαν), δεν θα περνούσε στη Βουλή με πλειοψηφία βουλευτών του κυβερνητικού συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Τόσο απλός ήταν ο βασικός λόγος.

Ήταν όμως και κάτι άλλο, σε δεύτερο πλάνο, «κάτι πιο βαθύ που λέρωνε» ήδη την αστραφτερή, δημοφιλή εικόνα του: Ο κ. Τσίπρας ήξερε πως ακόμη και άν περνούσε στη Βουλή κάποια συμφωνία, στη συνέχεια, αυτός και η κυβέρνησή του έπρεπε κάτι να εφαρμόσουν στην πράξη  – και κυρίως να αποφασίσουν για μερικές κρίσιμες μεταρρυθμίσεις στον παραγωγικό ιστό της χώρας και στις κοινωνικές της ισορροπίες, είτε αυτές προβλέπονταν είτε όχι από τη συμφωνία. Αυτή τη φορά, έπρεπε αναγκαστικά να κυβερνήσουν. Αν αποδέχονταν τυπικά τη συμφωνία, χωρίς στη συνέχεια κάτι να πράξει, σε ένα ή δύο χρόνια θα κατατάσσονταν και αυτός στη σειρά των αποτυχημένων τέως πρωθυπουργών της κρίσης που κυβέρνησαν κυττώντας άπρακτοι τον καιρό να περνά: Κ. Καραμανλής, Γ. Παπανδρέου, Α. Σαμαράς, Α. Τσίπρας…
Γνώριζε επίσης πως με αυτή την κυβερνητική σύνθεση, μ’ αυτά τα κυβερνητικά κόμματα, με αυτό το πολιτικό και υπηρεσιακό προσωπικό, οι δημιουργικές πολιτικές και η διακυβέρνηση για την επακεκκίνηση και για την κοινωνική συνοχή είναι αδύνατες.
Και οι εταίροι; Οι εκπρόσωποί τους, δηλαδή η κυβερνώσα σήμερα πολιτική ελίτ της ΕΕ, στους 5 μήνες της εικονικής διαπραγμάτευσης, συνέχισαν αυτό που γίνεται ήδη από το 2010. Συνέχισαν να περπατούν στην κρίση σαν υπνοβάτες, συντηρώντας το βαθύ δημοκρατικό έλλειμμα, χειριζόμενοι την Ευρώπη ως «ένα ελιτίστικο εγχείρημα αποκομμένο από τους πολίτες της» (Χάμπερμας). Πολιτικοί αυτοϋποβαθμισμένοι σε ταμίες, σε αναλυτές δημοσκοπήσεων και σε νομικούς συμβούλους τραπεζών, αυτό μπορούν να κάνουν, τίποτε περισσότερο.

Έτσι, σε μια μακρά διαπραγμάτευση – οπερέττα, είδαμε από τη μια πλευρά το κακό πολιτικό μείγμα, την πολιτική απειρία και ανεπάρκεια των νεοφώτιστων της Αθήνας, με αιθεροβάμονες φαντασιώσεις, κακές ανδρεοπαπανδρεϊκές μιμήσεις (χωρίς έλεγχο του κόμματος) και αδυναμία να εκτιμηθεί η συγκεκριμένη κατάσταση, ενώ από την άλλη τους «πολιτικούς-ζόμπι» στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο. Το πιο ουσιαστικό αποτέλεσμα της οπερέττας ήταν η ακόμη μεγαλύτερη διάλυση της πραγματικής οικονομίας στην Ελλάδα και η πτώση της αξιοπιστίας της Ένωσης στο βαθύτερο σημείο της: όλος ο πλανήτης σήμερα αναρωτιέται άν και πότε θα συμβεί Grexit και Brexit.

Γι’ αυτό το συνονθύλευμα από πολιτικούς χωρίς όραμα και τελικά χωρίς πολιτική στην Βρυξέλλες και από μαθητευόμενους μάγους στην Αθήνα, το δράμα της φτώχειας και της ανεργίας και οι χαμένες γενιές στην «ιδιόμορφη» Ελλάδα, αλλά και η αποτυχία (μέχρι τώρα) της ευρωπαϊκής παραγωγικής οικονομίας να επωφεληθεί ουσιαστικά από την προσφορά χρήματος της ΕΚΤ, είναι τόσο λίγο σημαντικά όσο και η ιστορική κοινή μοίρα των ευρωπαϊκών εθνών. Μια αποτυχία σε όλα αυτά τους φαίνεται παράπλευρη απώλεια. Αυτό που υπολογίζουν οι μεν είναι η ευρωστία της χρηματοπιστωτικής, εικονικής οικονομίας και των ολιγομελών κοινωνικών στρωμάτων που επωφελούνται από αυτήν. Αυτό που υπολογίζουν οι δε, είναι να διατηρηθεί το αποτυχημένο μετεμφυλιακό (και κυρίως το μεταπολιτευτικό) κοινωνικό συμβόλαιο στην Ελλάδα, του πελατειακού κράτους και των εξασφαλισμένων πελατών του.
Το δημοψήφισμα ήρθε πολύ αργά. Έπρεπε να είχε αποφασιστεί και να γίνει έγκαιρα, Φεβρουάριο ή Μάρτιο, και να είχε καθαρό ερώτημα προς τους Έλληνες πολίτες: Ποιά Ελλάδα θέλουμε; Να συνεχίσουμε, έστω «με δάκρυα και ιδρώτα» (Βαρουφάκης), την επίπονη κοινή πορεία με την κοινή συντροφιά, αλλάζοντας όμως ως κοινωνία τον κρατικό «κακό εαυτό μας», απορρίπτοντας επιτέλους τις κληρονομιές του μακροχρόνιου Οθωμανισμού και φροντίζοντας για κοινωνική συνοχή αντί για εγωϊσμό και για λάϊφ-στάϊλ; Ή ν’ ανοίξουμε πανιά για άγνωστες θάλασσες, μοναχικοί, αδιόρθωτοι και πτωχαλαζονικοί;
Ωστόσο ακόμη και τώρα, ακόμη και έτσι που προέκυψε, με τον κ. Τσίπρα την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενον, η απόφασή του είναι στην πράξη σωστή, ανεξάρτητα από τα κίνητρα.
Μετά τις 5 Ιουλίου η Ελλάδα δεν θα είναι ίδια με πριν. Ούτε η λοιπή Ένωση. Η κίνηση αυτή, άν και μοιάζει με ζαριά ζαλισμένων απο τους καπνούς τζογαδόρων, έρχεται σαν μια εξαγνιστική νεροποντή που ταράζει όλο τον βάλτο, ελληνικό και ευρωπαϊκό, τον πλημμυρίζει και μετατρέπει τα στάσιμα νερά του σε κινούμενα.
Όσοι πολίτες έχουμε βιώσει και γνωρίζουμε τον τόπο μας και πού ανήκει, τη θέση μας μέσα στη σκληρότατη ελληνική κοινωνία του όψιμου καπιταλισμού και την διαδρομή μας, θα επιλέξουμε να συνεχίσουμε «με δάκρυα και ιδρώτα» την επίπονη κοινή πορεία. Μαζί με τους εργαζόμενους της λοιπής Ευρώπης, από κρίση σε κρίση, άν έτσι το θέλει η ιστορία. Είμαστε πολλοί και δεν είμαστε αυτόχειρες.
Ο κ. Τσίπρας μοιάζει εκ πρώτης όψεως με τον βαρώνο Μινχάουζεν που κόλλησε στο βάλτο και για να μη πνιγεί κέντρισε το άλογο και πιάστηκε από τα μαλλιά του. Το αποτέλεσμα δεν θα είναι αυτό που μας αφηγείται: ο ίδιος δεν θα σηκωθεί λίγο ψηλότερα. Ομως ο βάλτος κινείται, κι έτσι ο πρωθυπουργός προσφέρει υπηρεσία και γράφει ιστορία, γιατί αυτή η «απρόβλεπτη» πολιτική επίπτωση είναι που μετράει στην πράξη.

*Το Άρδην την Πέμπτη 2 Ιουλίου στις 20.00 οργανώνει εκδήλωση – συζήτηση με θέμα: “Το δημοψήφισμα και οι συνέπειές του“. Θα μιλήσουν:

Κώστας Δαμαβολίτης, βουλευτής ΑΝΕΛ

Γιώργος Καραμπελιάς, Άρδην

Γιώργος Παπαδόπουλος – Τετράδης, πρ. διευθυντής σύνταξης Ελευθεροτυπίας

Στην αίθουσα Ρήγας Βελεστινλής, Ξενοφώντος 4 στο Σύνταγμα.

ΣΧΕΤΙΚΑ

9 ΣΧΟΛΙΑ

Common sense 30 Ιουνίου 2015 - 19:59

Ε ρε κάτι ζεϊμπέκικα… μέχρι και στη γείτονα μας πήρανε χαμπάρι και μας δουλεύουνε…
http://www.tanea.gr/news/politics/article/5253976/ksafnikh-epithesh-filias-apo-ton-ntaboytogloy-dhlwnei-etoimos-na-bohthhsei/

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ν.Π 30 Ιουνίου 2015 - 23:36

Μόνο που αυτή “η απρόβλεπτη πολιτική επίπτωση που μετρά στην πράξη” ήταν απολύτως προβλέψιμη : η χρεωκοπία της χώρας Αυτή την υπηρεσία προσέφερε ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο κ. Τσίπρας γράφοντας την ιστορία της απόλυτης ψευτιάς του, της υπέρβασης της εντολής που πήρε τον Γενάρη και την καταστροφή της χώρας 5 μήνες μετά. Άξιος !!
Δεν ξέρω αν κίνησε τον βάλτο με την “εξαγνιστική νεροποντή της πρότασής του” μετά την 5η Ιούλη, ξέρω όμως ότι πάντα ο βάλτος με ή χωρίς βροχή καταπίνει τους πάντες, ιδανικούς και μη αυτόχειρες.
Λυπάμαι κ. Ριτζούλη για τη πρωτότυπη σουρεαλιστική σας σύλληψη. Όμως Το συμβαίνον έχει ήδη συμβεί ………. Με τις υγείες μας!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
aftercrisis 1 Ιουλίου 2015 - 01:09

Ας περιμένουμε λίγο. Σε μερικές μέρες θα ξέρουμε άν το συμβαίνον είναι ανατάξιμο ή μη, άν θα είναι επίπονα ανεκτό, αφόρητο και κακό, ακόμη χειρότερο ή χείριστο.
Το σίγουρο είναι ότι θα ξεκαθαρίσει προς τα που θα κατευθυνθούν τα νερά του ελληνικού βάλτου: προς την κοινή κοίτη με τα άλλα ρυάκια και ποτάμια της ηπείρου μας ή προς το άγνωστο (χωρίς βάρκα της ελπίδας)

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Κώστας Δημογιάννης 1 Ιουλίου 2015 - 02:43

Γράφετε: «Από την ιστοσελίδα του Άρδην από χθες έχουμε ανοίξει ένα διάλογο…». Πρίν δύο ημέρες έγραψα δύο σχόλια, δύο γραμμές το καθένα, ένα για το άρθρο σας «Τά ψέμματα της κυβέρνησης» και ένα για το άρθρο «Επιστολή Κ. Χρυσόγονου προς Αλ. Τσίπρα». Επειδή δεν είδα τά σχόλια μου ύστερα από ένα εύλογο χρονικό διάστημα, τά ξαναέστειλα νομίζοντας ότι ίσως είχε υπάρξει κάποιο τεχνικό πρόβλημα κατά την μεταβίβαση. Πάλι δεν εδημοσιεύθησαν. Τά σχόλια μου δεν ήσαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο είτε υβριστικά ή απρεπή. Επομένως δεν τά δημοσιεύσατε επειδή δεν σάς άρεσε το περιεχόμενο και η θέση τους. Αυτό δείχνει το πώς αντιλαμβάνεστε τον «διάλογο» και λέει πολλά από μόνο του. Παρεμπιπτόντως, παρατήρησα ότι τά σχόλια αναγνωστών στις αναρτήσεις σας για το θέμα του δημοψηφίσματος είναι πολύ λίγα, αν τις συγκρίνουμε μέ τον αριθμό των σχολίων σε άλλες προηγούμενες αναρτήσεις σας. Λογικά θα έπρεπε να ήσαν περισσότερα, δεδομένου τού ενδιαφέροντος για το ζήτημα. Να υποθέσει κάποιος ότι η λογοκρισία σας δεν ανέχεται επιχειρήματα πού καταρρίπτουν τά δικά σας σ’ αυτό το ζήτημα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
diaxeiristis 1 Ιουλίου 2015 - 09:29

Τώρα που μιλάτε κόσμια σας δημοσιεύσαμε το σχόλιο. Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύουμε το έχουμε πει τόσες φορές μην το κουράζουμε. Τα αρχικά σας σχόλια τα έχουμε, αν θέλετε να βρίσετε ελάτε να μας βρίσετε από δω να σας τα πούμε και εμείς. Και για να τελειώνουμε αν δεν σας αρέσουν οι θέσεις του Άρδην μην μπαίνετε στη σελίδα, πηγαίνετε να σχολιάσετε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, της Χρυσής Αυγής ή της ΝΔ, του Πασόκ, του Ποταμιού ή οποιασδήποτε άλλης ομάδας (που φυσικά τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα). Γι’ αυτό άσε τις εξυπνάδες και τις προβοκάτσιες.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Κώστας Δημογιάννης 1 Ιουλίου 2015 - 09:53

Αφήστε τα αυτά. Δέν σάς έβρισα!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
v(ο καημος της βαλτωσυνης) 1 Ιουλίου 2015 - 10:08

Ειναι ισως νωρις να αποτιμηθει αν προκειται για εξαγνιστικη νεροποντη για κουβαδακι η για καταστροφικο κατακλυσμο.Περιδιαβαινοντας τον αξιολογοτατο ιστοτοπο ειναι φανερο οτι ο μπλογκερ του εχει βαθια επιγνωση του βαλτου.Οπωσδηποτε πισω απ την αναγκαστικη καταφαση του “κατι πρεπει να γινει” και του “η ιστορια προχωρα” ξαναγυρνα στο μυαλο “η ναυτία μπρος στο αδιέξοδο” του Μοσκωφ.
Στον καημο της Ρωμιοσυνης υπηρχε η παρηγορια του ” ο σπόρος της δράσης του καρπίζει συχνά σε ξένο χωράφι” .Θα συμβει ξανα .Απ τους χιλιαδες που φυγανε η θα φυγουν θα προελθει μια μαγια που θα παιξει κυριαρχο ρολο στην ευρωπαικη ζωη του μελλοντος αναλογη μ αυτη των εβραιων στο παρελθον.Ειναι κι αυτο μια διεξοδος για καποιους….
Κι αν ως κυριολεξια ,δηλαδη ως οικοσυστημα, ο βαλτος εχει πια ξαναποκτησει την αξια του, ως μεταφορα της εθνικης και κρατικης μας ζωης το κλιμα του μοιαζει με ποιημα της Κ.Γωγου :

Κανείς δε θα γλιτώσει.
Κι αυτό το μακέλεμα δε θάχει
ούτε μισό μισοσβησμένο Όχι.
Θα βουλιάζουμε–βουλιάζουμε–
κατακόρυφα με 300 και βάλε
σε συφιλιδικά νερά χωρίς τέλος
με αφορισμούς και χτυπήματα στο κεφάλι
απο διαμαντένιους σταυρούς τραβεστί πατέρων
γλείφοντας
υπογράφοντας
ικετεύοντας
κι ουρλιάζοντας ξεφτιλισμένα ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ.

Αν οπως σωστα γραφει ο Γ.Κ. “ο τόπος μας δεν έχει αλλά περιθώρια, ανθρώπινα, δημογραφικά, γεωπολιτικά για ήττες” το μονο υδατινο αποθεμα για το βαλτο που μπορω να σκεφτω ειναι ακριβως ο ελληνισμος της Διασπορας και μια κινηση επαναπατρισμου αναλογη του Σιωνιστικου κινηματος που θα διεκδικουσε και θα μοιραζε τη γη των προγονων της πριν αυτη κατακλυστει απο επηλυδες.
Το ελλαδιτικο κρατος ομως, μεσω της χαντουμικης και μαυροκορδατειας αριστερας,δειχνει συμπτωματα αυτοκτονικου ιδεασμου.Ετσι αντι να αποδωσει τα πολιτικα τους δικαιωματα στους Ελληνες ανεξαρτητα απ τη χωρα κατοικιας τους επιδιωκοντας την εμπλοκη τους και την σταδιακη επανελκυση τους,ιθαγενοποιει με βαση τον τοπο γεννησης.Αν ο γερμανικος ιμπεριαλισμος καποια στιγμη σταματα επειδη σκονταφτει στην εθνικη κυριαρχια ο γειτονας υπερεργολαβος ειναι πιθανο να μην δειξει τετοιο ενδοιασμο.Φιλανδοποιημενη ,ταυλανδοποιημενη και κολομβιοποιημενη η χωρα βρωμαει θανατο οπως ο πρωτοκλαστης και πρωτομυριστης Γιουνκερ ομολογησε.Αν η επιθεση της Λιθουανης πρωθυπουργου που τιμησε τις ναζιστικες παραδοσεις του λαου της μπορει να εκληφθηκε ως δραση φερεφωνου, οι δηλωσεις του Βουλγαρου και επειτα του Τουρκου πρωθυπουργου θυμιζουν οτι το αιμα ελκει καρχαριες και η πτωμαινη τσακαλια….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
v(ο καημος της βαλτωσυνης) 1 Ιουλίου 2015 - 11:41

Υ.Γ. Το να αποδιδονται καποιες συμπεριφορες σε “κληρονομιές του μακροχρόνιου Οθωμανισμού” ειναι κοινος τοπος πολλα χρονια. Αυτο που δεν ξερω ειναι αν εχει διερευνηθει η σχεση που μπορει να υπαρχει με την επιδραση του κακοχωνεμενου μαρξισμου .Αντι για τον αρχετυπικο προημηθεικο τροπο της προσφορας και αυτοθυσιας συναντας απο φτωχοδιαβολους μεχρι μεγαλοκαθαρματα ,που κλεβουν η εκμεταλευονται το κρατος και ταυτοχρονως με διαστροφικο τροπο απαλλασονται απο συνειδησιακα προβληματα επικαλουμενοι την ταξικη φυση του αστικου κρατους στον καπιταλισμο !!! Το αντιστοιχο βεβαια συμβαινει και με φιλελεθερη προβια που αντιμαχεται την υπερφορολογηση και την στερηση της επιχειρηματικης ελευθεριας δηθεν αλλα μαλλον αυτο ειναι νεοτερο φρουτο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ευτραπελία 1 Ιουλίου 2015 - 20:03

Αντιγράφω από olympia.gr:

“Ο Αλέξης Τσίπρας θα αποδεχτεί όλους τους όρους των πιστωτών που ήταν στο τραπέζι αυτό το σαββατοκύριακο με λίγες μικρές αλλαγές, σύμφωνα με το γράμμα που έστειλε ο Ελληνας πρωθυπουργός το βράδυ της Τρίτης και το οποίο έχουν στην κατοχή τους οι Financial Times .(Παρατίθεται η επιστολή στα Αγγλικά και το εξής σημείο της το μεταφέρω εδώ:)… the Hellenic Republic is prepared to accept this Stuff Level Agreement subject to the following amendments, additions or clarifications,as part of an extention of the expiring EFSF program and the new ESM Loan Agreement for which a request was submitted today, Tuesday June 30th 2015.”[,,,] «Η Ελληνική Δημοκρατία είναι προετοιμασμένη να αποδεχθεί αυτήν την συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, υπό την αίρεση των ακόλουθων τροποποιήσεων, προσθηκών ή διευκρινίσεων, στο πλαίσιο μιας παράτασης του λήγοντος προγράμματος (διάσωσης) και της νέας δανειακής συμφωνίας για την οποία υπεβλήθη αίτημα σήμερα, Τρίτη 30 Ιουνίου 2015», γράφει ο κ. Τσίπρας.

Ζητώ τη γνώμη σας επί του θέματος (και επειδή δεν μπορώ να παρίσταμαι στην ενδιαφέρουσα συζήτηση που οργανώνετε την Πέμπτη):

Το ESM είναι ή δεν είναι χειρότερο από το ΔΝΤ;
Αν ισχύουν τα όσα διαβάζουμε γι’ αυτόν τον υπερκρατικό μηχανισμό δεν είναι επικίνδυνη προοπτική η όποια δέσμευση της χώρας μας;

Περιμένω με αγωνία την απάντησή σας.
Ευχαριστώ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ