Εντυπωσίασε με την εμφάνισή του στο «Αέρινο» Καλαμπάκας
Του Σωτήρη Κύρμπα (Ρήξη φ. 133)
Δεν υπήρχε περίπτωση να μην ανταποκριθούμε θετικά στην είδηση ότι ο Διονύσης Σαββόπουλος θα εμφανιζόταν στα μέρη μας και συγκεκριμένα στο «Αέρινο» της Καλαμπάκας, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα από ολόκληρη τη μουσική του πορεία από το 1964 μέχρι σήμερα. Βρεθήκαμε, χαρήκαμε και απολαύσαμε τον Νιόνιο που, παρά τα εβδομήντα τρία του χρόνια δεν λέει να… γεράσει, καθώς κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή θαρρείς ότι δεν πέρασε ούτε μέρα από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε το «Φορτηγό», ή ακόμη προγενέστερα.
Μαζί του συμπρωταγωνίστησαν στη σκηνή ο κορυφαίος ηλεκτρικός μπασίστας Γιώτης Κιουρτσόγλου και ο νέος σολίστ του πιάνου Στάθης Άννινος, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν απολύτως και επένδυσαν μουσικά με τον καλύτερο τρόπο τα διαχρονικά τραγούδια του συνθέτη.
Δεν ήταν και λίγα τα τραγούδια που ερμήνευσε ο Σαββόπουλος: Είκοσι τέσσερα (24) συνολικά από τα πιο παλιά μέχρι τα σχετικώς πρόσφατα. Σιγοτραγουδώντας τα, τα καταγράψαμε με τη σειρά που παρουσιάστηκαν, έτσι για να έχουμε μια εικόνα από το πλούσιο πρόγραμμα που είχε ετοιμάσει για τη φετινή περιοδεία του ανά την Ελλάδα με τίτλο «Μικρή Ανοιξιάτικη Τουρνέ»:
Τι έπαιξα στο Λαύριο, Άγγελος εξάγγελος, Παράγκα, Στη συγκέντρωση της Ε.Φ.Ε.Ε., Και τι ζητάω, Μπάλλος, Έρχεται βροχή έρχεται μπόρα, Ας ερχόσουν για λίγο (διασκευή του παλιού τραγουδιού του Σογιούλ), Ζεϊμπέκικο, Το χειμώνα ετούτο, Συννεφούλα, Ντιρλαντά (σε «εκσυγχρονισμένη» διασκευή), Θαλασσογραφία, Μαύρη θάλασσα, Σαν τον Καραγκιόζη, Δημοσθένους λέξις, Μη μιλάς άλλο για αγάπη, Να με προσέχεις, Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας, Σου μιλώ και κοκκινίζεις, Το σώσε! (διασκευή του “Gimme some lovin’ των Steve Winwood, Spencer Davis, Muff Winwood), Ας κρατήσουν οι χοροί, Μια θάλασσα μικρή και τελευταίο το Ωδή στο Γεώργιο Καραϊσκάκη.
Εκεί βεβαίως που τον Νιόνιο τον απολαύσαμε ακόμη περισσότερο ήταν σε αρκετούς μονολόγους του, που ανάμεσα στα τραγούδια έβρισκε την ευκαιρία να ξετυλίγει και να μεταφέρει το ακροατήριο εν είδει «παραμυθιού» σε άλλες εποχές, ή να περιγράφει τη στάση ζωής του σήμερα. Ο Σαββόπουλος απέδειξε ακόμη μια φορά ότι εκτός από μεγάλος τραγουδοποιός, είναι μέγιστος «παραμυθατζής» με την καλύτερη δυνατή έννοια της λέξης.
Σε περσινή συνέντευξή του (στον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο για το ΒΗΜΑgazino της 22/08/2016) εξάλλου είχε αποκαλύψει ότι «…εκεί που του έδωσα και κατάλαβε ήταν όταν απέκτησα εγγόνια. Είπα ένα παραμύθι, είπα δύο και ύστερα πήρα φόρα και σκάρωνα ιστορίες. Με μεγάλη επιτυχία. Άφηναν τα νιντέντο και άκουγαν εμένα»!
Κάτι «ξέχασε» όμως να μας πει…
Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με μια αίσθηση κενού σε όσους παρακολουθούν κατά βήμα την πορεία του μεγάλου βάρδου: Δεν ερμήνευσε ούτε ένα κομμάτι από τον συγκλονιστικό τότε (1989) δίσκο του «Το κούρεμα».
Εάν επρόκειτο για μερικά ακόμη τραγουδάκια, δεν υπήρχε και λόγος αναφοράς. Όμως, όταν στο ρεπερτόριό του συγκαταλέγονται τραγούδια τόσο ευστόχως παρεμβατικά στη νεοελληνική κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, που ακόμη και σήμερα αγγίζουν τον παλμό της επικαιρότητας, είναι αμαρτία για τον Θεό να μην τα συμπεριλαμβάνει στις εμφανίσεις του.
Δεν περιμέναμε να ακούσουμε το… ακραίο «Κωλοέλληνες» ή το σκανδαλιστικά… επίκαιρο «Το Μητσοτάκ», άντε και το «Η αποτυχία της αριστεράς» (μην τυχόν δυσαρεστήσει κάποιους από το ακροατήριο), αλλά το θαυμάσιο «Εμείς του ’60» γιατί να μην έχουμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε ζωντανά από τον ίδιον;
Ίσως να είναι επιλογή του σημερινού Σαββόπουλου να μην παρουσιάζει τραγούδια «αιχμηρά», γιατί όπως ο ίδιος έλεγε πάλι στην ίδια περσινή συνέντευξη: «Όσες φορές δυσαρεστήθηκε το ακροατήριο, έλεγα στον εαυτό μου: Την επόμενη φορά πρέπει να το προσέξεις, να τα πεις πιο μαλακά…»
Τελικά όμως αυτό είναι και ένα από τα καίρια διλήμματα του κάθε καλλιτέχνη: Να αποφασίζει με «ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει», για να χρησιμοποιήσουμε στίχο του ίδιου του Σαββόπουλου.
Ελπίζουμε οι επιλογές του να είναι πρόσκαιρες και στο μέλλον να έχουμε την ευκαιρία (αν συνδυαστεί μάλιστα και με καινούργιο δίσκο θα ήταν υπέροχο) να τον ακούσουμε αιρετικό, καυστικό ή και αιχμηρό, έτσι όπως εμείς έχουμε γνωρίσει τον Σαββόπουλο.
