του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Όπως όλα δείχνουν, μετά από επτά χρόνια πολέμου στην πολύπαθη Συρία, το «φινάλε» αυτής της διεθνούς αναμέτρησης θα παιχτεί στην επαρχία Ιντλίμπ, στα βορειοδυτικά της χώρας, στα σύνορα με την Τουρκία (χάρτης 1). Σε μια περιοχή όπου έχουν συγκεντρωθεί όλοι οι ηττημένοι τζιχαντιστές του πολέμου, μαζί με 2,9 εκατομμύρια αμάχους, από τους οποίους το 1,4 είναι πρόσφυγες από άλλες περιοχές της Συρίας.
Χάρτης 1
Ποιες ομάδες ισλαμιστών βρίσκονται όμως στο Ιντλίμπ και ποιος είναι ο αριθμός τους που θα αντιμετωπίσει αργά ή γρήγορα τον συριακό στρατό του Άσαντ, που έχει περικυκλώσει την περιοχή μαζί με τους Ιρανούς και τους Ρώσους (χάρτης 2);
Κατ’ αρχάς, οι ομάδες που χαρακτηρίζονται απ’ όλο τον διεθνή παράγοντα ως τρομοκρατικές και ελέγχουν το μισό περίπου της επαρχίας Ιντλίμπ. Σύμφωνα με δικές της δηλώσεις το Μέτωπο Al-Nusra, που μετονομάστηκε σε Hay’at Tahrir al-Sham (HTS), διαθέτει τουλάχιστον 37.800 πάνοπλους μαχητές, Σε αυτούς προστίθενται άλλοι 7.700 του «Ισλαμικού Μετώπου του Τουρκεστάν», αποτελούμενο από ισλαμιστές Ουιγούρους της επαρχίας Σινγιάνγκ της δυτικής Κίνας. Επιπλέον υπάρχουν και 8.000 τζιχαντιστές από τον Καύκασο που διακρίθηκαν ήδη στον πόλεμο της Τσετσενίας, αλλά και υπολείμματα πολλών μικρότερων ομάδων του ηττημένου Ισλαμικού Χαλιφάτου (ISIS) και άλλων μικρών εξτρεμιστικών οργανώσεων.
Ακόμα πιο σύνθετη είναι η δεύτερη μεγάλη ομάδα, των «μετριοπαθών ισλαμιστών», που κατέχουν το βόρειο τμήμα της επαρχίας που βρίσκεται σε άμεση επαφή με τα τουρκικά στρατεύματα στο Αφρίν. Πρόκειται για διάφορες ομάδες ισλαμιστών που προέρχονται κυρίως από την Al–Qaeda και που μόλις τον περασμένο Μάιο συνασπίστηκαν, υπό τη διεύθυνση και πλήρη στήριξη (λογιστική, οικονομική κ.λπ.) της Τουρκίας, στο «Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο» (ΕΑΜ). Πρόκειται για τους λεγόμενους «Άνδρες του Ερντογάν» που πολεμούν τόσο ενάντια στο συριακό στρατό όσο και ενάντια στους Κούρδους που ελέγχουν το βορειοανατολικό τμήμα της Συρίας. Είναι άγνωστο ακόμη πόσοι Τούρκοι στρατιώτες έχουν εισχωρήσει στο ΕΑΜ. Επισήμως είναι γνωστό ότι η νατοϊκή Τουρκία διατηρεί ήδη 12 στρατιωτικές βάσεις στην επαρχία Ιντλίμπ (χάρτης 2) και 1.200 στρατιώτες, που στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότεροι. Σε αντίθεση με τη Ρωσία και τη Συρία οι μαχητές του ΕΑΜ δεν θεωρούνται από τη Δύση τρομοκράτες. Συνολικά και οι δύο αυτές μεγάλες ομάδες συγκεντρώνουν περίπου 100.000 έμπειρους μαχητές, οι οποίοι έχουν και τη δυνατότητα να κατασκευάζουν χημικά όπλα.
Χάρτης 2
Είναι ήδη βέβαιο ότι η χρήση χημικών ενάντια στους αμάχους θα σηματοδοτούσε την ανοιχτή πλέον εμπλοκή στον πόλεμο των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Βρετανίας κατά του συριακού στρατού, αρκεί ν’ «αποδείξουν» ότι η διαταγή γι αυτό ήταν του Άσαντ. Ακόμη και η Γερμανία ενδέχεται να συμμετάσχει στη νέα «συμμαχία των προθύμων» αν γίνει χρίσει χημικών όπλων και ο «πόλεμος της προπαγάνδας» έχει ήδη αρχίσει.
Εδώ και καιρό η Ρωσία προειδοποιεί ότι μια συντονισμένη επίθεση της Δύσης με πρόφαση τα χημικά θα είναι καταστροφική, πολύ περισσότερο που οι μυστικές της υπηρεσίες παρουσιάζουν σχέδια των τζιχαντιστών για μια επίθεση με χημικά που θα την χρεώσουν στον Ασάντ (False Flag). Κάτοικοι της περιοχής του Ιμπλίντ ισχυρίζονται ότι τα γυρίσματα του φιλμ με την σκηνοθετημένη επίθεση χημικών από τον συριακό στρατό έχουν ήδη ξεκινήσει στο χωριό Dschisr asch-Schughur από ανθρώπους του Nahost-TV. Στο πλαίσιο αυτό η Μόσχα ενοχοποιεί και τα λεγόμενα «Λευκά Κράνη» για τον ύποπτο, φιλοτζιχαντιστικό ρόλο τους στην περιοχή. Αντίθετα οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι έχουν «αποδείξεις» ότι ο Άσαντ ετοιμάζει χημικό πόλεμο και έχουν την συντεταγμένη στήριξη όλων των «σοβαρών» ΜΜΕ της Δύσης που άρχισαν ήδη εδώ και μερικές εβδομάδες να χτυπούν «τα τύμπανα του πολέμου» για μια ακόμη φορά. Το ερώτημα βέβαια που δεν απαντούν βεβαίως είναι γιατί να θέλει ο Άσαντ, που κερδίζει τον πόλεμο, όταν από αυτό δεν θα έχει κάποιο στρατιωτικό πλεονέκτημα και κυρίως επειδή μια τέτοια ενέργεια θα ισοδυναμούσε σε διπλωματικό και στρατηγικό επίπεδο με αυτοκτονία.
Ακόμη όμως και μια τελική νίκη του Άσαντ στο Ιντλίμπ και το τέλος των τζιχαντιστών δεν θα σήμανε το τέλος των συρράξεων. Η απώλεια του Ιντλίμπ ισοδυναμεί για την Τουρκία με καταστροφή γι’ αυτό και δεν είναι καθόλου σίγουρο αν οι Τούρκοι θα έφευγαν οικιοθελώς από εκεί. Εξάλλου, οι λογαριασμοί του Ερντογάν και του ΕΑΜ με τους Κούρδους της Συρίας παραμένουν ακόμα ανοιχτοί, όπως και αυτός της Συρίας με τους Κούρδους.
Εν τω μεταξύ, χθες η Ρωσία ξεκίνησε στη Σιβηρία την μεγαλύτερη στρατιωτική άσκηση μετά από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, το 1981. Συμμετέχουν: 300.000 στρατιώτες, 36.000 άρματα μάχης, 80 πολεμικά πλοία και 1.000 αεροπλάνα, και ελικόπτερα. Στην εβδομαδιαία άσκηση συμμετέχουν και 3.000 στρατιώτες και 30 αεροπλάνα από την γειτονική Κίνα και τη Μογγολία. Από την άλλη πλευρά το ΝΑΤΟ ετοιμάζεται για τις 25 Οκτωβρίου (μέχρι 7 Νοεμβρίου) την μεγαλύτερη στρατιωτική άσκηση μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου: 40.000 στρατιώτες από συνολικά 30 χώρες του ΝΑΤΟ και συμμαχικών κρατών. Ο κίνδυνος γενικευμένης σύρραξης πάντως είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο για τη Συρία.
