Ας ξεκινήσουμε όμως απ’ τα σεμινάριά της, που ξεκινάνε την επόμενη εβδομάδα, 21 Οκτωβρίου, παραθέτοντας μερικούς απ’ τους εισηγητές της:
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος διδάσκει Αριστοφάνη. Ο Βασίλης Βασιλικός θα πηγαίνει από την Βουλή στην Ανοιχτή Τέχνη για να μεταρφέρει την πείρα και τις γνώσεις του στο σεμινάριο Δημιουργικής Γραφής. Ο Γιάννης Μετζικώφ στην Ενδυματολόγία/Σκηνογραφία. Ο Μάνος Στεφανίδης 1στην Ιστορία της Τέχνης. Ο κριτικός κινηματογράφου, στο Αθηνόραμα, Χρίστος Μήτσης στην Ιστορία Κινηματογράφου. Ο Βασίλης Καραποστόλης διδάσκει Πολιτισμό και Επικοινωνία. Ο Νίκος Γραμματικός σκηνοθεσία κινηματογράφου. Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης δημιουργική γραφή. Η Αγγελική Παπαθεμελή υποκριτική θεάτρου. Η Αγαθή Δημητρούκα στιχουργική, η Μαριέττα Πεπελάση ψυχολογία, ο Οντέτ Βαρών Βασάρ ιστορία, ο Αργυρώ Πιπίνη συγγραφή παραμυθιού, ο Γιάννης Ξανθόπουλος σενάριο, η Χάρις Κανελλοπούλου επιμέλεια Εκθέσεων, ο Αλέξανδρος Στάνας Πολιτιστική Δαχείριση, η Δήμητρα Τουλάτου επιμέλεια/διόρθωση Κειμένου.
Για περισσότερες πληροφορίες και για το πλήρες πρόγραμμα της Ανοιχτής Τέχνης, πατήστε εδώ: http://www.anoixtitexni.gr/ Πριν περάσουμε στις εκδηλώσεις να πούμε πως τα σεμινάρια είναι συνολικής διάρκειας τρίων μηνών, και πιο συγκεκριμένα είναι δώδεκα εβδομαδιαία δίωρα σεμινάρια.
Ο δολοφονημένος Κώστας Καραγιώργης στο αναλόγιο της Ανοιχτής Τέχνης από τον Τάκη Χρυσικάκο!
Αποσπάσματα από το «απαγορευμένο» θεατρικό έργο του Γιώργου Σκούρτη «Υπόθεση ΚΚ» διαβάστηκαν στην τιμητική βραδυά για τον θεατρικό συγγραφέα Σκούρτη που διοργάνωσε την προηγούμενη εβδομάδα η Ανοιχτή Τέχνη. Για τον Γιώργο Σκούρτη μίλησαν ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο Παναγιώτης Μέντης (ο αναγγελθείς Γιώργος Αρμένης ακύρωσε τελευταία ώρα) και διάβασε αποσπάσματα από την «Υπόθεση ΚΚ» (Κώστας Καραγιώργης) ο Τάκης Χρυσικάκος δίνοντας σάρκα και οστά στην αγωνία και στην συντριβή του Κώστα Καραγιώργη που φυλακισμένος απ’ τους ίδους του τους συντρόφους έβλεπε να τον οδηγούν στον θάνατο. Όλα αυτά στο Βουκουρέστι το 1954, στο πλαίσο των εσωκομματικών εκκαθαρίσεων εκείνης της περιόδου.
Τελικά όχι μόνο τον δολοφόνησαν αλλά πέταξαν και το πτώμα του και δεν είπαν ποτέ στους οικείους του πού το πέταξαν, να το πάρουν να το θάψουν. Αυτό είναι και το συγκλονιστικό θέμα και έργο του Σκούρτη, η μάνα που παρακαλάει να της πουν πού πέταξαν το πτώμα του γιου της. Το θεατρικό αντίστοιχο του «Κιβώτιου», που καλό είναι να βρεθούν γενναίοι άνθρωποι που θα αψηφίσουν τις «απαγορεύσεις» που προέρχονται από γνωστο κομματικό χώρο και θα το ανεβάσουν.
Ο Τάκης Χρυσικάκος λοιπόν έδωσε «φωνή» στον Κώστα Καραγιώργη μέσα στην απόλυτη σιωπή και προσοχή των παρευρισκομένων που παρακολουθούσαν και άκουγαν συγκλονισμένοι τα «λόγια» του Καραγιώργη που αντηχούσαν δραματικά στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ανοιχτής Τέχνης (που καλό θα ήταν να επαναλάβει την εκδήλωση σε έναν πιο μεγάλο χώρο).
Αυτή είναι όμως μια απ’ τις λειτουργίες της Τέχνης: Ενοποιεί τον χρόνο και τους ανθρώπους και φέρνει την Ιστορία στο παρόν. Κι η μετεμφυλιακή ιστορία είναι πικρή αλλά πολύ, μα πολύ διδακτική. Συγχαρητήρια σε όλους τους συνετελεστές της εκδήλωσης.
Ανοιχτή Τέχνη, Φιλελλήνων και Ναυάρχου Νικοδήμου 2, Σύνταγμα. 210 32 27 188 info@anoixtitexni.gr www.anoixtitexni.gr Γραμματεία: 12-9μμ καθημερινώς, Σάββατο: 12-4 μμ
2 ΣΧΟΛΙΑ
Φιλότιμες οι προσπάθειες των ανθρώπων που αναλαμβάνουν αυτές τις πρωτοβουλίες.
Σήμερα όμως η παραγωγή και η διάδοση της γνώσης καθώς περάσαμε στην ψηφιακή εποχή γίνεται με φρενήρεις ρυθμούς.
Αν κάποιος ξέρει καλά μία ξένη Γλώσσα π.χ. Αγγλικά μπορεί να μάθει ότι θέλει από το διαδίκτυο. Μπορεί να διδαχθεί την τέχνη του συγγραφέα, την τέχνη του ζωγράφου και ένας μεταπτυχιακός φοιτητής μαθαίνει με εντατική και στοχευμένη εργασία στο διαδίκτυο μέσα σε 6 μήνες περισσότερα από ότι θα μάθαινε σε 5 χρόνια από τον επιβλέποντα καθηγητή κατά την εκπόνησης διδακτορικής διατριβής. Υπάρχουν στο διαδίκτυο π.χ. άπειρα tutorials στο youtube . Τα λέω αυτά ως ειδικευμένος επιστήμων των θετικών επιστημών και ως πολύγλωσσος.
Η παρακολούθηση τέτοιων σεμιναρίων έχει ίσως κοινωνική αξία, και η επικοινωνία με άλλους ανθρώπους που θέλουν να μάθουν κάτι, ίσως δεν είναι ανώφελη. Πρέπει όμως να ξέρουμε που βαδίζουμε.
Συμπληρώνω το πρώτο σχόλιό μου με κάποιος προσωπικές πολιτικές απόψεις. Τι δουλειά είναι αυτή να ασχολούνται στην Ελλάδα με τον Κ. Καραγεώργη, που εκπόνησε το σχέδιο για την κατάληψη της Κόνιτσας στην αποτυχημένη αιματηρή μάχη του ΔΣΕ στον εμφύλιο πόλεμο; Αν πρόκειται να φανεί μέσα από αυτές τις ενασχολήσεις το δράμα ενός ταλαντούχου ανθρώπου που πίστεψε σε φούμαρα και εργάσθηκε με αυταπάρνηση για την υπόθεση του Stalin πρωτοστατώντας στην ανταρσία κατά νομίμου κράτους μέλους του ΟΗΕ, έχει καλώς. Αλλά πάλι η λήθη είναι καλύτερη. Φοβάμαι όμως ότι δεν πρόκειται περί αυτού. Στην Ελλάδα επικρατεί η ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς και εγώ ως μορφωμένος άνθρωπος και κάτοικος εξωτερικού εδώ και πολλά χρόνια τα βλέπω ως Παλαιόν Εορτολόγιον.
Και ο κ. Βασιλικός εκπρόσωπος της Ελλάδος στην Unesco, πως να σκέφτεται τώρα, που έδωσε πολιτική υποστήριξη στον κ. Τσίπρα, ο οποίος έφερε την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού, ιδίως σε εκείνο το τρομακτικό καλοκαίρι του 2015;