του Β. Στοϊλόπουλου, από το Άρδην τ. 63, Φεβρουάριος – Μάρτιος 2007
Ακόμη υπάρχει χρόνος για ν’ αποφευχθούν οι καταστροφικές επιπτώσεις για τον πλανήτη από τις συντελούμενες κλιματικές αλλαγές. Εάν όμως συνεχιστούν με τον σημερινό ρυθμό οι εκπομπές των αερίων που συμβάλλουν στο Φαινόμενο του Θερμοκηπίου, σε λιγότερο από 15 χρόνια δεν θα υπάρχει οδός διαφυγής από μια κλιματική καταστροφή ασύλληπτων διαστάσεων. Αυτό επισημαίνεται στο 3ο αδημοσίευτο μέρος της 4ης Έκθεσης του ΟΗΕ για τις κλιματικές αλλαγές, που διέρρευσε στον Τύπο (Spiegel online), πριν δημοσιευτεί επισήμως τον ερχόμενο Απρίλιο.
Οι κίνδυνοι δεν προέρχονται μόνο από το περιβόητο CO2. Επιβεβλημένη είναι η δραστική μείωση και άλλων αερίων του Θερμοκηπίου, όπως π.χ. το μεθάνιο, στο πλαίσιο μιας «στρατηγικής των πολλών αερίων». Έτσι, στο στόχαστρο της κριτικής δεν είναι πλέον μόνο οι αυτοκινητοβιομηχανίες και τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, που πανθομολογουμένως επισπεύσανε την αλλαγή της ατμοσφαιρικής σύστασης, αλλά και η γεωργία και η κτηνοτροφία. Οι χώρες του «Τρίτου Κόσμου» που παρουσιάζουν μεγάλα ποσοστά οικονομικής ανάπτυξης έχουν πλέον ευθύνες ανάλογες των χωρών της καπιταλιστικής Μητρόπολης.
Από το 1970 οι εκπομπές των αερίων του Θερμοκηπίου έχουν αυξηθεί παγκοσμίως κατά 50%, ενώ αυτές των αυτοκινήτων διπλασιάστηκαν. Αδιαμφισβήτητο είναι πλέον το γεγονός ότι από το 1850 η θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά 0,80 C κι ότι η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε ήδη συνολικά κατά 17 cm. Για το 60% των αέριων εκπομπών ευθύνονται οι βιομηχανικές χώρες, που αναλογούν μόνο στο 20% του παγκόσμιου πληθυσμού. Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ, το 2020 η περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε CO2 δεν πρέπει να ξεπεράσει το όριοκαμπή των 420 ppm, από τα 384 ppm, που είναι σήμερα, όπου σημειώνεται μια ετήσια αύξηση των 2,5 ppm. Μόνο έτσι η αύξηση της θερμοκρασίας δεν θα ξεπεράσει τους 20 C, που θεωρείται το ανώτατο αποδεκτό όριο. Εάν αυτό δεν καταστεί δυνατό, τότε οι επιπτώσεις θα είναι ανεξέλεγκτες. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τις απίστευτες ποσότητες μεθανίου που θα απελευθερωθούν αν ξεπαγώσουν οι τεράστιες παγωμένες εκτάσεις της τούνδρας, και τι θα σημαίνει η παραπέρα αύξηση της οξύτητας των ωκεανών, που μέχρι τώρα έχουν απορροφήσει το 80% της θερμότητας που προστέθηκε στο κλιματικό σύστημα.
Τι άμεσα μέτρα προτείνονται στην έκθεση του ΟΗΕ για τον περιορισμό των επιπτώσεων; Βιοκαύσιμα, υβριδικά αυτοκίνητα, εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας, νέοι πυρηνικοί αντιδραστήρες, εκσυγχρονισμός των οικοδομών, αλλαγή στη ρυζοκαλλιέργεια. Είναι σαφές ότι οι συγκεκριμένες προτάσεις βασίζονται σε μια συγκεκριμένη πολιτική-οικονομική θεώρηση της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Όμως η υλοποίηση κι αυτών ακόμη των προτάσεων προϋποθέτει ριζοσπαστική αλλαγή πολιτικής και βεβαίως αστρονομικά χρηματικά ποσά. Το κόστος για την, επιθυμητή, δραστική μείωση των αέριων εκπομπών, μέχρι το 2030, είναι τρομακτικό και ανέρχεται, σύμφωνα με την Έκθεση, στα 16.000.000.000.000 δολάρια.
