του Θ. Ντρίνια, από το Άρδην τ. 55, Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2005
Οι γιάνκηδες αλωνίζουν
Το ότι η χώρα τα τελευταία 10-15 χρόνια έχει γίνει σκορποχώρι στο οποίο αλωνίζουν οι αμερικάνικες υπηρεσίες, ελέγχοντας, εκβιάζοντας, χρηματίζοντας, εκμαυλίζοντας και στρατολογώντας, θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ. Βέβαια, αυτό γίνεται και με παραδοσιακές μεθόδους αλλά και με πιο σύγχρονες, πιο ντελικάτες, πιο «ΜΚΟ» θα τις λέγαμε!
Διαβάσαμε κάποια στιγμή το καλοκαίρι ένα ταπεινό μονόστηλο που ανακοίνωνε ότι για δέκατη χρονιά θα διεξαγόταν, μεταξύ 14 Ιουλίου και 7 Αυγούστου, στην Κρήτη, το Διεθνές Ινστιτούτο Πολιτικών και Οικονομικών Σπουδών (ΔΙΠΟΣ). Ενενήντα νέοι επιστήμονες από 22 χώρες των Βαλκανίων και της Ν.Α. Μεσογείου (Ελλάδα, Τουρκία, FYROM, Σερβία, Βοσνία, Συρία, Αίγυπτος, Παλαιστίνη, Ισραήλ, κλπ.), καθώς και των ΗΠΑ(!), παρακολούθησαν ένα πρόγραμμα στόχος του οποίου ήταν (οι υπογραμμίσεις δικές μας): «…η συμβολή στην ολοκληρωμένη εκπαίδευση και προετοιμασία των νέων «πιθανών» ηγετών του αύριο. Παράλληλα, παρέχεται η δυνατότητα στους νέους αυτούς ανθρώπους… ενθαρρυμένοι από τους οργανωτές, να παραμερίσουν εχθρότητες κι αντιπαλότητες και να δημιουργήσουν ένα δίκτυο συνεργασίας που πιθανόν να διαρκέσει σ’ όλη τους τη ζωή και να αποδειχθεί χρήσιμο και για τις χώρες τους»! Ποιοι είναι, λοιπόν, αυτοί οι διοργανωτές που «ενθαρρύνουν» τους νέους να … αφήσουν τα μίση; Είναι η Ελληνική Ένωση για Ατλαντική και Ευρωπαϊκή Συνεργασία, μια ΝΑΤΟϊκή ΜΚΟ, η οποία επαίρεται ότι το καταστατικό και ο εσωτερικός κανονισμός της «είναι εγκεκριμένο από την Ένωση Ατλαντικού Συμφώνου» και ότι, μαζί με αντίστοιχες εθνικές ενώσεις άλλων κρατών, «… αποτελούν τον ουσιαστικό σύμβουλο της Γεν. Γραμματείας του ΝΑΤΟ και αναγνωρίζονται ως ο σημαντικότερος εταίρος στην εν γένει χάραξη της πολιτικής και ιδιαίτερα της πληροφόρησης για τη Συμμαχία», και το Fund for American Studies, ένα υπερσυντηρητικό ίδρυμα που ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ως απάντηση στο τεράστιο κύμα αντικυβερνητικών διαδηλώσεων και ενεργειών που συγκλόνισε τότε την Αμερική. Σκοπός του ιδρύματος, να αποκτήσουν οι Αμερικανοί φοιτητές εμπιστοσύνη στα αμερικανικά πολιτικά και οικονομικά ιδεώδη και στο σύστημα της ελεύθερης αγοράς! Στην πορεία, οι επικεφαλής του ιδρύματος κατάλαβαν ότι τα «αμερικανικά ιδεώδη» υπηρετούνται καλύτερα όταν γίνονται αποδεκτά και από νέους άλλων εθνών και έτσι άρχισαν να στήνουν διάφορα «Ινστιτούτα» στο εξωτερικό, όπως το ΔΙΠΟΣ, για την «… προετοιμασία νέων ανθρώπων στην ηγεσία και την υπεράσπιση της ελευθερίας»!!
Έτσι δεν νιώσαμε έκπληξη όταν, μετά από έρευνα, διαπιστώσαμε ότι οι δωρητές που συνεισέφεραν για τη διεξαγωγή του «Ινστιτούτου» στα Χανιά ήταν μεταξύ άλλων: η Ακαδημία Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, η Ακαδημία Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, η Στρατιωτική Ακαδημία των ΗΠΑ, το Shelby Cullom Davis Foundation (αμερικανικό ρεπουμπλικανικό ίδρυμα), το Pierce F. and Enid Goodrich Foundation (θυγατρικό ίδρυμα του υπερνεοφιλελεύθερου Liberty Fund), το Wilbur Foundation (υπερσυντηρητικό αμερικανικό ίδρυμα για «την ενίσχυση των σταθερών αξιών»), το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, η κυρία Lesley Israel (Αμερικανοεβραία πολιτική σύμβουλος, αντιπρόεδρος της οργάνωσης NCSJ που δραστηριοποιείται για τα δικαιώματα των Εβραίων στις χώρες της τέως Σοβ. Ένωσης, με σκοπό την άσκηση πίεσης στις δυτικές κυβερνήσεις και τις ΗΠΑ υπέρ τους και για την ανεμπόδιστη μετανάστευσή τους από τις τέως Σοβιετικές Δημοκρατίες, καθώς και επικεφαλής της Επιτροπής Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας της αμερικανικής φιλοϊσραηλινής ΜΚΟ Anti-Diffamation League, η οποία είναι γνωστή για τις επιθέσεις της εναντίον της Ελευθεροτυπίας, των σκιτσογράφων Στάθη και ΚΥΡ, του Μίκη Θεοδωράκη κ.ά, επειδή άσκησαν κριτική στα εγκλήματα του Σαρόν!), κ.ο.κ. Όλα τα «καλά παιδιά» δηλαδή, δωρητές της συνάντησης!! Και από κοντά, το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού (εύγε, κ. Τατούλη!) και ο Δήμος Χανίων (διπλό εύγε, Κρητικέ δήμαρχε!). Έτσι, για να βλέπουμε πώς χτίζονται από τώρα τα «Σχέδια Ανάν» και οι «βελούδινες επαναστάσεις» του μέλλοντος!
Ο φίλος ο καλός…
Θα θυμάστε όλοι ότι, όταν ο Καραμανλής εξαπέλυε τη θερινή «σεμνή και ταπεινή» επίθεσή του στις λαϊκές τσέπες και δικαιώματα, ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου (πιο γνωστός ως «Γιωργάκης») παραθέριζε παρατεταμένα κάπου στην Κρήτη. Κάποιες εφημερίδες έγραψαν ότι, όταν αποφάσισε να επιστρέψει επιτέλους στο κλεινόν άστυ, λοξοδρόμησε λίγο για Κυπαρισσία μεριά όπου παραθέριζε ο αγαπημένος του σύμβουλος, από την εποχή που ήταν ΥΠΕΞ, Άλεξ Ρόντος. Αν αληθεύει το γεγονός, ίσως να ήθελε να τον συγχαρεί για το τελευταίο του κατόρθωμα υπέρ της ελευθερίας. Ήταν ο μοναδικός Έλλην (;) που υπέγραφε το κείμενο 71 «προσωπικοτήτων» απ’ όλο τον κόσμο, το οποίο δημοσιεύτηκε στους Financial Times την 9η Μαΐου 2005, την ημέρα που ηγέτες απ’ όλον τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στη Μόσχα για να τιμήσουν τα 60 χρόνια από την αντιφασιστική νίκη. Οι «προσωπικότητες», που στο κείμενο αυτοχαρακτηρίζονται «πολίτες της Ευρω-Ατλαντικής κοινότητας δημοκρατιών», ψέγουν τους ηγέτες για την επιλογή της Μόσχας ως επίκεντρου των εορτασμών. Η αιτία είναι ότι η ρωσική κυβέρνηση παραβιάζει τα δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες καθώς προχωρεί σε «… επιλεκτικές διώξεις πολιτών που συμμετείχαν στη φιλελευθεροποίηση του οικονομικού και πολιτικού συστήματος της χώρας» και συνεχίζει να δρα με στόχο «… τον εκφοβισμό άλλων πλουσίων ατόμων και την ανάκτηση του ελέγχου σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας»! Είναι φανερό ότι οι εν λόγω κύριοι δεν νοιάζονταν για τα δικαιώματα των απλών Ρώσων πολιτών αλλά για τον εσμό μαφιόζων τύπου Χοντορκόφσκυ, που καταλήστευσαν, εν μία νυκτί, επί Γέλτσιν, τον πλούτο της Σοβ. Ένωσης και οδήγησαν σε πλήρη εξαθλίωση τους λαούς της! Σ’ αυτούς που υπογράφουν συγκαταλέγονται κι άλλα επώνυμα «μπουμπούκια» όπως, ο Γουίλιαμ Κρίστολ (εμπνευστής της γνωστής βίβλου των ψυχοπαθών γύρω από τον Μπους «Σχέδιο για ένα Νέο Αμερικανικό Αιώνα»), ο Αντρέ Γκλυκσμάν, ο Βάτσλαβ Χάβελ και αρκετοί Λιθουανοί, Εσθονοί, Λετονοί διανοούμενοι και πολιτικοί. Ίσως ο κ. Ρόντος και η παρέα του να επιθυμούσαν να πραγματοποιηθούν σε κάποια απ’ αυτές τις χώρες οι εορτασμοί για την αντιφασιστική νίκη, οι οποίες ως γνωστόν αντιστάθηκαν «λυσσαλέα» στους Ναζί με έναν ιδιόρρυθμο τρόπο: πρόλαβαν και σκότωσαν όλους τους Εβραίους και κομμουνιστές συμπολίτες τους για να μην το κάνουν τα Ες – Ες!
Να μην ξεχνάμε ότι αυτός ο άνθρωπος καθόριζε την πολιτική της χώρας στα Βαλκάνια επί Γιωργάκη ΥΠΕΞ…
Κυανόκρανοι δολοφόνοι
Το παγκόσμιο σοκ για τις επιθέσεις στο Λονδίνο συνέβαλε στο να ξεχαστεί μια αιματοβαμμένη ιστορία που εκτυλίχτηκε τις ίδιες μέρες στην πρωτεύουσα της Αϊτής, Πορτ ο Πρένς. Τα ξημερώματα της 6ης Ιουλίου, δυνάμεις του Ο.Η.Ε. διεξήγαγαν μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση στη φτωχογειτονιά Σιτέ Σολέιγ, με στόχο την εξόντωση της «συμμορίας» του Emmanuel “Dread” Wilme, οπαδού του ανατραπέντος προέδρου Ζαν Μπερτράν Αριστίντ. Η γειτονιά κυκλώθηκε από βαριά οπλισμένους κυανόκρανους και τεθωρακισμένα ενώ από πάνω πετούσαν πολεμικά ελικόπτερα. Η εξόντωση των «συμμοριτών» κατέληξε σε λουτρό αίματος με τουλάχιστον 23 νεκρούς, στην πλειοψηφία τους άοπλους πολίτες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν κι έχουν φωτογραφήσει μέλη αμερικανικών ανθρωπιστικών οργανώσεων που έτρεξαν αμέσως στην περιοχή κι ενώ οι νεκροί δεν είχαν ακόμα περισυλλεγεί. Αρκετοί σκοτώθηκαν πηγαίνοντας στη δουλειά, άλλοι μέσα στα σπίτια τους κι ένας παπάς μέσα στην εκκλησία που ισοπεδώθηκε από πυρά ελικοπτέρου! Τραγικότερη η ιστορία μιας γυναίκας που σκοτώθηκε μαζί με τα δυο μωρά της από χειροβομβίδα μέσα στο δωμάτιο όπου κοιμόνταν. Σύμφωνα με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, 26 άνθρωποι από τη γειτονιά μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο τραυματισμένοι από σφαίρες. Είκοσι εξ αυτών ήταν γυναίκες και παιδιά ενώ μια έγκυος έχασε το έμβρυο από πυροβολισμό. Η σφαγή αυτή ήταν συνέχεια άλλων επιθέσεων σε φτωχογειτονιές της πρωτεύουσας όπως η Μπελ Αιρ, η Σολίνο κλπ., οι οποίες εντάθηκαν μετά από προτροπές του Αμερικανικού ΥΠΕΞ και εκπροσώπων των ντόπιων ελίτ προς τον Ο.Η.Ε. να «λάβει σκληρά μέτρα απέναντι στους υποστηρικτές του Αριστίντ». Και από ό,τι φαίνεται οι δυνάμεις του Ο.Η.Ε. αποδείχτηκαν ιδιαίτερα αποτελεσματικές!
Οι ιθαγενείς της Αλάσκας εναντίον του πετρελαίου
Οκτώ φορές την τελευταία εικοσαετία το πανίσχυρο πετρελαϊκό λόμπι των ΗΠΑ έχει προωθήσει σχέδια μέσω των κυβερνητικών «υπαλλήλων» του για να αρθεί η απαγόρευση εξόρυξης πετρελαίου από το Αρκτικό Καταφύγιο Άγριας Ζωής, στη βορειότερη ακτή της Αλάσκας. Όλες απέτυχαν εξαιτίας της μεγάλης κινητοποίησης των Ιθαγενών της Αλάσκας, επιστημονικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων, της εκκλησίας κλπ. Τώρα, για ένατη φορά, στα τέλη Σεπτέμβρη, η κυβέρνηση της μαριονέτας των πετρελαιάδων, που ονομάζεται Πρόεδρος Μπους, ζητάει από το Κογκρέσο να εγκρίνει την άρση απαγόρευσης. Αιτιολογία, η «ενίσχυση της εθνικής ασφάλειας» μέσα από την αύξηση της εσωτερικά παραγόμενης στις ΗΠΑ ποσότητας πετρελαίου και η συνακόλουθη μείωση της εξάρτησης από ξένες χώρες. Για πολλές επιστημονικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις, αυτό θα σημάνει την καταστροφή μιας από τις τελευταίες ρεζέρβες άγριας ζωής στην Αλάσκα, με ανυπολόγιστες οικολογικές συνέπειες. Για τα 7.000 εναπομείναντα μέλη του Έθνους των Gwich’in, δηλαδή των ιθαγενών που ζουν στην περιοχή, θα σημάνει την αρχή του τέλους της φυλής και του τρόπου ζωής τους. Στην περιοχή ζουν τα μεγαλύτερα κοπάδια καριμπού τα οποία αποτελούν για αιώνες τη βάση της διατροφής τους, ενώ χρησιμοποιούνται για την ένδυση και τα καταφύγιά τους. Οι Gwich’in έχουν τραγούδια και χορούς αφιερωμένα σ’ αυτά, λένε παραμύθια με ήρωες τα καριμπού κι όταν τα σκοτώνουν χρησιμοποιούν κάθε κομμάτι τους. «Τα καριμπού είναι τα πάντα. Είναι αυτό που είμαστε!», λένε οι ίδιοι. Οι εκπρόσωποί τους είναι σίγουροι ότι η εκδίωξη των καριμπού από την περιοχή λόγω μόλυνσης και όχλησης από τις δραστηριότητες άντλησης (μηχανές εξόρυξης και άντλησης, βυτιοφόρα, πλοία, αεροπλάνα, κλπ.) θα επιφέρει το τέλος του έθνους τους κατά τον ίδιο τρόπο που η εξόντωση των βουβαλιών από τους λευκούς οδήγησε και στην εξόντωση των Ινδιάνων των ΗΠΑ τον 19ο αιώνα. Αλλά και η γη του καταφυγίου είναι για τους Gwich’in ιερή. Εκεί έχουν φωλιές 135 ενδημικά είδη πτηνών, βρίσκουν καταφύγιο πολικές αρκούδες, λύκοι, αλεπούδες, λευκές κουκουβάγιες κλπ. Γι’ αυτό και στη γλώσσα τους την περιοχή την αποκαλούν «Το Ιερό Μέρος Όπου Η Ζωή Άρχισε»! Στον αγώνα τους, που κορυφώνεται με μεγάλη διαδήλωση στην Ουάσιγκτον στις 20 Σεπτέμβρη, οι Gwich’in έχουν την αμέριστη συμπαράσταση 400 εκ των επίσημα αναγνωρισμένων φυλών ιθαγενών των ΗΠΑ, οι οποίες μάχονται αλληλέγγυα για να σωθούν οι αρχαίες γνώσεις και τα ιερά τους μέρη. Όπως τονίζει ο Kelvin Long, από το έθνος των Ναβάχο: «…έχουμε μείνει ελάχιστοι πια ιθαγενείς στη Βόρεια Αμερική που μιλάμε τη γλώσσα μας, ξέρουμε τις προσευχές μας, μπορούμε να αναγνωρίσουμε ένα φυτό… Είμαστε οι τελευταίοι στηριγμένοι σ’ αυτόν τον πολιτισμό. Θα είμαι εκεί και θα σταθώ στο πλάι τους».
Νέα Ορλεάνη: Οι στατιστικές του θανάτου…
Η κυβέρνηση Μπους:
Από το 2000, περιέκοψε 71,2 εκατ. δολάρια από τον προϋπολογισμό του Σώματος του Μηχανικού των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, που ήταν υπεύθυνο για τα αντιπλημμυρικά έργα στην περιοχή του Δέλτα του Μισισιπή, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει για τις ανάγκες του πολέμου στο Ιράκ.
Αποφάσισε στις αρχές του χρόνου να εγκρίνει 11 εκατ. δολάρια για το αντιπλημμυρικό πρόγραμμα της Λουϊζιάνα, ενώ το Σώμα του Μηχανικού είχε ζητήσει τουλάχιστον 62 εκατομμύρια.
Αποχαρακτήρισε για «αναπτυξιακούς» λόγους περίπου 60.000 στρέμματα υδροβιοτόπων στην περιοχή, οι οποίοι λειτουργούσαν σαν φυσική ζώνη προστασίας.
Έστειλε το 40% των ανδρών της Εθνοφρουράς του Μισισιπή και το 35% της Λουϊζιάνα στο Ιράκ μαζί με το σύνολο σχεδόν του εξοπλισμού τους σε υδροφόρες, φορτηγά, γεννήτριες, μηχανήματα καθαρισμού νερού κλπ.
Δεν προέβη σε καμιά ειδική προετοιμασία εκκένωσης της πόλης της Νέας Ορλεάνης για τους περίπου 100.000 φτωχούς και ανήμπορους της πόλης που δεν διέθεταν αυτοκίνητο ή πιστωτική κάρτα για να αναζητήσουν καταφύγιο αλλού ή δεν τους το επέτρεπαν οι φυσικές τους δυνάμεις.
…και οι στατιστικές της πτωχής Κούβας!
Τον Σεπτέμβρη του 2004, η Κούβα χτυπήθηκε από τον τυφώνα Ιβάν. Η ταχύτητα των ανέμων έφτασε τα 200 χλμ. την ώρα. Ο κυβερνητικός μηχανισμός, με πρωτόγονα μέσα λόγω του 45ετούς εμπάργκο των ΗΠΑ (ελάχιστα φορτηγά και κείνα του ’50), απομάκρυνε πριν από το χτύπημα του τυφώνα 2 εκατομμύρια ανθρώπους, το 15% του συνολικού πληθυσμού της χώρας!! Οι 100.000 απ’ αυτούς (όσοι και οι εναπομείναντες στη Νέα Ορλεάνη) απομακρύνθηκαν μέσα στις τρεις πρώτες ώρες της κινητοποίησης!! Μαζί απομακρύνθηκαν και τα ζώα και τα πουλερικά τους (!) γιατί, αν πνίγονταν, θα σήμαινε λιμός για τους χωρικούς μετά το χτύπημα του τυφώνα. Το 78% των 2 εκατ. ανθρώπων φιλοξενήθηκαν στα σπίτια συμπατριωτών τους σε ασφαλείς περιοχές! Το αποτέλεσμα του τυφώνα ήταν: κανένας νεκρός! Παράγοντες του Ο.Η.Ε. μιλούσαν για υπόδειγμα προετοιμασίας αντιμετώπισης μιας φυσικής καταστροφής…
ο Λοξός
