από το Άρδην τ. 45, Ιανουάριος 2004
Πάνω από 35 χώρες σ’ όλο τον κόσμο εφαρμόζουν περιορισμούς στην καλλιέργεια και διακίνηση των μεταλλαγμένων.
Πρόσφατα μάλιστα επικυρώθηκε από 50 χώρες (όχι από ΗΠΑ και Ελλάδα) το πρωτόκολλο για τη Βιοασφάλεια (γεννήθηκε στην Παγκόσμια Διάσκεψη στο Ρίο το 1992), που αναγνωρίζει το δικαίωμα των κρατών να αρνούνται τους γ.τ.ο.. με βάση την αρχή της προφύλαξης. Μέχρι τον περασμένο Ιούλιο, στην Ευρώπη, ίσχυε το λεγόμενο “Μορατόριουμ”, δηλ. πολιτική δέσμευση των υπουργώνν Περιβάλλοντος για μη έγκριση νέων γ.τ.ο. όσον αφορά στην εισαγωγή τους και την καλλιέργεια τους. (Το Μορατόριουμ που ήταν πρωτοβουλία του Έλληνα υπουργού Κολιο-πάνου το 1998, δεν ίσχυε για τις ζωοτροφές, π.χ. δύο εργοστάσια στην Ελλάδα.)
Αυτές οι εξελίξεις είχαν αποκοιμίσει κατά κάποιον τρόπο το ευρωπαϊκό κίνημα ενάντια στα μεταλλαγμένα, κανοντάς το να πιστέψει ότι τελικά δεν θα επιτραπούν στην Ευρώπη, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων είναι ενάντια (70,9% στην Ε.Ε., 93% στην Ελλάδα). Όμως οι εταιρίες βιοτεχνολογίας (που σήμερα έχουν συγχωνευθεί σε 3-4 γίγαντες) έχουν επενδύσει πάρα πολλά στον τομέα για να τα παρατήσουν τόσο εύκολα. Έχοντας σαν μοχλό την κυβέρνηση Μπους, προσπαθούν να πετύχουν την απελευθέρωση της διακίνησης και της καλλιέργειας – εκτροφής τους παντού.
Τον περασμένο Μάιο οι ΗΠΑ προσέφυγαν στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (Π.Ο.Ε.) ενάντια στην Ευρώπη, απειλώντας με μεγάλα πρόστιμα, επειδή δεν απελευθέρωνε την αγορά της.
Στη συνάντηση κορυφής Ε.Ε. – ΗΠΑ, στο τέλος Ιουνίου (πρόεδρος Ε. Ε. Σημίτης), ο Μπους πίεσε τους Ευρωπαίους για το θέμα και αυτή η πίεση είχε αποτελέσματα (εξάλλου μετά τη ρήξη στον πόλεμο του Ιράκ, η Ε.Ε. ήθελε να αποκατασταθούν οι σχέσεις).
Στις αρχές Ιουλίου λοιπόν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε αυτό που η επιτροπή πρότεινε, δηλ. την απελευθέρωση της διακίνησης των γ.τ.ο. στα τρόφιμα, αρκεί να υπάρχει σήμανση στην ετικέτα τους, αν στα συστατικά τους υπάρχουν γ.τ.ο. πάνω από το 0,9%.
Τέρμα δηλ. το Μορατόριουμ. Η απόφαση για την καλλιέργεια τους αφέθηκε στα Εθνικά Κοινοβούλια, αφού πρώτα δημιουργηθεί το πλαίσιο για την “συνύπαρξη” των γ.τ. καλλιεργειών με τις άλλες (συμβατικές – βιολογικές).
Για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Επίτροπο Γεωργίας Φίσλερ δεν μπαίνει πια θέμα απαγόρευσης της καλλιέργειάς τους (προβάλλοντας την αρχή της επικουρικότητας, όπου το δικαίωμα του ενός αγρότη, που θα ήθελε τυχόν να καλλιεργήσει τέτοια είδη, υπερτερεί σε σχέση με τα δικαιώματα της μεγάλης πλειοψηφίας που είναι ενάντια). Το μόνο που συζητάει είναι οι συνθήκες συνύπαρξης. Μιλάει για “ζώνες ανάσχεσης”, “φράγματα γύρης”, έλεγχο της παραγωγής ως προς την επιμόλυνση κλπ. Οι εταιρίες θα ήθελαν βέβαια να μην υπάρχει καθόλου σήμανση, ούτε “μέτρα προφύλαξης”, ώστε απ’ τη μια, να μην υπάρχει δυνατότητα μποϋκοταρίσματος και απ’ την άλλη να ξεπεράσουν την αντίληψη ότι η επιμόλυνση είναι επικίνδυνη ή ζημιογόνα. Όμως ξέρουν ότι αυτά είναι το πρώτο βήμα (ήδη έκαναν πάνω από 20 αιτήσεις για καινούργιους γ.τ.ο.). Με τη διακίνηση και τη “συνύπαρξη” θα πετύχουν αυτό που θέλουν, αφού τα γ.τ.ο. είδη θα περάσουν σ’ όλη την τροφική αλυσίδα και στις άλλες καλλιέργειες, γιατί η επιμόλυνση δεν θα αποφευχθεί με οποιαδήποτε μέτρα (εκτός του ότι είναι ανεφάρμοστα και θα παρθούν μόνο και μόνο για να κρατηθούν τα προσχήματα, όλοι οι ερευνητές δέχονται ότι η γενετική ρύπανση μέσω των ανέμων και των εντόμων είναι αναπόφευκτη σε μεγάλες αποστάσεις, ακόμα και από Ήπειρο σε Ήπειρο). Έτσι όταν επιτραπεί η καλλιέργεια τους και γενικευθεί η επιμόλυνση, θα ισχυρισθούν ότι κάθε αντίσταση είναι μάταιη, αφού τα γονίδια τους θα περάσουν και στα άλλα είδη.
Οι επιπτώσεις των μεταλλαγμένων (περιβαλλοντικές, ανθρώπινης υγείας, εξάρτησης της διατροφής και των παραγωγών απ’ τις εταιρίες) αφορά σ’ όλη την κοινωνία, σε τοπικό, εθνικό, πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Αφορά: στους παραγωγούς συμβατικών γεωργικών προϊόντων (εξάρτηση, συμβόλαια με τις εταιρίες που έχουν πατεντάρει αυτά τα είδη). Στους οικοπαραγωγούς ιδιαίτερα (αφού οι επιμόλυνση θα είναι ο τάφος της βιοκαλλιέργειας), στους καταναλωτές ειδών διατροφής και κύρια τους βιοκαταναλωτές (αλλεργικές αντιδράσεις, τοξικότητα, αντιθρεπτικές αντιδράσεις, ανθεκτικότητα σε αντιβιοτικά, απρόβλεπτοι μέχρι τώρα κίνδυνοι). Στις περιβαλλοντικές -οικολογικές οργανώσεις (διαγονιδιακή ρύπανση, εξαφάνιση ειδών και αλλοίωση βιοποικιλότητας, αύξηση αντοχής σε ζιζανιοκτόνα-εντομοκτόνα, ανυπολόγιστες και μη αναστρέψιμες επιδράσεις στο περιβάλλον). Στους γιατρούς, τους νομικούς και γενικά στους επιστήμονες με τις οργανώσεις τους (κίνδυνοι υγείας, νομικό πλαίσιο για προφύλαξη και αποζημιώσεις απ’ τους υπαίτιους των επιπτώσεων) καθώς και στους διανοούμενους; αφού αυτή η Τεχνολογία βάζει και θέματα βιοηθικής. Στους ενεργούς πολίτες και κύρια όσους συμμετέχουν στο κίνημα της αντιπαγκοομιοποίησης (μεταλλαγμένα: προϊόντα μιας κατ’ εξοχήν παγκοσμιοποιημένης γεωργίας, αποτέλεσμα μιας κα: εξοχήν παγκοσμιοποιημένης τεχνολογίας
Είναι λοιπόν αναγκαίο να δημιουργηθεί, τον επόμενο καιρό, ένα δυναμικό μέτωπο αντίστασης, ένα κίνημα σαν το αντιπυρηνικό κίνημα των προηγούμενων δεκαετιών, που θα βάλει στοχο την ανατροπή αυτής της εξέλιξης μακροπρόθεσμα, κινούμενο στους εξής άξονες: Ι. Παραγωγικό, με πληροφόρηση για το που θα υπάρχουν μελλοντικά γ.τ. καλλιέργειες kg. οργάνωση ομάδων παρέμβασης με τη δημιουργία δικτύων διατήρησης και διάδοσης τοπικά.. ποικιλιών – ρατσών και στήριξης των υπαρχόντων, με τη δημιουργία και στήριξη δίκτυα.·, ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών μεταξ. ανθρώπων και ομάδων των πόλεων με οικοπαραγωγούς της υπαίθρου καθώς και στήριξη τω. τοπικών αγορών, όπου απευθύνονται βασικά τα μικρά αγροκτήματα (βασικό: ζωοτροφές). 2. Καταναλωτικό, με μποϋκοτάζ των γ.τ. ειδών, ξεκινώντας άμεσα, ακόμα και πριν εφαρμοσθεί η σήμανση, αφού υπάρχουν κατάλογοι εισαγόμενων προϊόντων που περιέχουν τέτοια συστατικά (βασικό: στα σχολεία). 3 . Επιστημονικό – ιατρικό – νομικό – βιοηθικο με προπαγανδιστικό χαρακτήρα και στόχο η Ελλάδα να υπογράψει το πρωτόκολλο για τη βιοασφάλεια και να ανακηρυχθεί ζώνη απαλλαγμένη από γ.τ.ο., χωρίς ψευδαίσθηση ότι οι πολιτικοί στο κοινοβούλιο θα πάρουν μέτρα ενάντια στις εταιρίες.
4. Σύνδεση με τη ευρωπαϊκό – παγκόσμιο κίνημα ενάντια στα μεταλλαγμένα. Στην Ευρώπη υπάρχει τέτοιο δίκτυο οργανώσεων (Genetic Forum στην Αγγλία, No Gen στην Ολλανδία, Ge-ethisches Netzwerk στη Γερμανία, No-Patents-on Life πανευρωπαϊκή κ.λπ.).
Αυτή η κίνηση είναι αναγκαίο να δημιουργήσει Τοπικές, αλλά και Πανελλαδικές δομεί για να δρα αντίστοιχα.
Σε τοπικό επίπεδο θα πρέπει με πρωτοβουλία μας να δημιουργηθεί μια μόνιμη κίνηση από ενδιαφερόμενα άτομα και κοινωνικές ομάδες, που σιγά-σιγά θα αναπτύξει σχέσεις με τους χώρους που αναφέρθηκαν πριν, ώστε μακροπρόθεσμα, μέσα από μια σειρά δραστηριοτήτων, να δημιουργηθεί αυτό το δυναμικό μέτωπο αντίστασης στην περιοχή μας.