από το Άρδην τ. 45, Ιανουάριος 2004
Από τον λόγο του Russell Means, μέλους του Αμερικανικού Ινδιάνικου Κινήματος, στους ιερούς βράχους του Black Hills. (1980)
TO “REVOLUTION” π.χ. σημαίνει επανάσταση ή απλώς μία περιστροφή* που στηρίζεται έτσι κι αλλιώς στη μονοπολική “διαλεκτική” που αντιλαμβάνεται ο δυτικός πολιτισμός γύρω απ’ τον εαυτό του, αξιοποιώντας τις εντός του αντιθέσεις για να κάνει άλλο ένα βήμα στη γραμμική του αντίληψη για την εξέλιξη; Η περιστροφή των λέξεων έρχεται εδώ να βοηθήσει τον ίδιο προσπαθώντας να πείσει τους λαούς να συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι. Κοιτώντας και ακούγοντας τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τον πόλεμο στο Ιράκ, αναρωτιόμαστε πού είναι η αλήθεια τελικά, για την οποία γίνεται τόσος λόγος από ΜΜΕ και ηγέτες, Αμερικανούς και Ευρωπαίους. Είναι σ’ αυτά που λέμε. Μόνο που έχουν υποστεί την παραπάνω διαδικασία. Προπαντός όμως είναι σε αυτά που δεν λέμε.
Οι δυτικοί πέρασαν αιώνες για να καταλήξουν στο τι είναι “έθνος”. Αποκαλούν και δέχονται τους Αμερικανούς σαν έθνος, μόνο και μόνο επειδή υιοθέτησαν τη δυτική μορφή οργάνωσης “δημοκρατία” – “κράτος”.
0α μας ήταν αδιάφορο το εάν οι Η.Π.Α. είναι έθνος ή όχι εάν δεν υπήρχαν οι συνέπειες. Αλλά ας πάμε λίγο πιο πίσω. Οι πόλεμοι με τους αυτόχθονες “επίσημα” τελείωσαν το 1885. Η σφαγή βέβαια συνεχίστηκε. Εάν πάρουμε υπόψη μας την ιστορία (αν και δεν είμαστε από τους φανατικούς υποστηρικτές της), θα δούμε ότι τα έθνη των αυτοχθόνων δεν αποδέχτηκαν την κατοχή των εδαφών τους. Με τις συνθήκες ειρήνης σταμάτησαν τον πόλεμο. Έκτοτε δέχονται ότι είναι σε κατοχή όσο κι αν κάποιοι μπορεί να γελάσουν. (Ίσως έτσι να γέλαγαν και οι Οθωμανοί στην Ελλάδα μετά από τα πρώτα 200 χρόνια κατοχής.)
Οι αυτόχθονες στην Αμερική συνεχίζουν να πιστεύουν στην ανάσταση των εθνών τους. Αρκούν 100 χρόνια κατοχή σε κάποιο κομμάτι γης για να αποκαλούνται οι νέοι του κάτοικοι έθνος; Τα έθνη στηρίχτηκαν σε κοινές αξίες που βασίζονταν στο παρελθόν τους, είτε με αυτό που στην Ελλάδα αποκαλέσαμε πολιτισμό ή, σε πρωτογενείς λαούς άλλων ηπείρων, κουλτούρα. Η σύνθεση των ανθρώπων στα 100 χρόνια που πέρασαν στις Η.Π.Α. δεν μπόρεσε να γεννήσει τίποτα.
Μιμήθηκαν τους Ευρωπαίους (σε αντίθεση με αλλού, π.χ. Μεξικό) στον τρόπο ζωής μπαίνοντας και οι μέχρι τότε σκλάβοι στην ίδια διαδικασία και μην παίρνοντας τίποτα από τους αυτόχθονες. Η γρήγορη ανάπτυξη αυτής της κοινωνίας δεν της έδωσε το χρόνο για την εσωτερική ζύμωση, εκείνη που θα της επέτρεπε να αποκαλείται έθνος.
Οι αυτόχθονες στην Αμερική λένε ότι ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς του ανθρώπου είναι η δύναμη. Αντιθέτως, το νέο κράτος στηρίχτηκε ακριβώς σε αυτό. Οι εθνικές ομάδες που μετανάστευσαν στην Αμερική (Ηνωμένες Πολιτείες) δεν κράτησαν τη συνοχή τους, διασκορπίστηκαν έτσι ώστε μετατράπηκαν σε μονάδες. Στην πορεία ήρθαν τα λόμπυ που είναι στην ουσία οικονομικές κάστες, παρόλο που θέλουν να εμφανίζονται σαν εθνικές ομάδες. (Ειλικρινά δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς, σε μια παρέλαση εθνικο-απελευθερωτικής επετείου, μπορείς να εκφράζεσαι υπέρ της κατοχής σε μια άλλη χώρα εάν και εφόσον σε αγγίζει πραγματικά το ιστορικό γεγονός, όπως έγινε με το ελληνοαμερικανικό λόμπυ στην επέτειο της 25ης Μαρτίου). Γεγονότα όπως κινήματα των μαύρων, των αυτοχθόνων του ’73, κινήματα ενάντια τον πόλεμο του Βιετνάμ, κατάργησης της επετείου της ανακάλυψης από τον Κολόμβο και πολλά άλλα λιγότερο γνωστά, που θα έθεταν τη βάση αξιών για τη δημιουργία ενός έθνους ή πολυεθνικού κράτους με τη συμμετοχή των αυτοχθόνων όχι πλέον σαν ρεζέρβες, αλλά διατηρώντας τον παραδοσιακό τρόπο και τα εδάφη τους χωρίς συρματοπλέγματα, χτυπήθηκαν στη γέννησή τους.
Οι Η.Π.Α., σαν κράτος, μετατράπηκαν σε έδρα πολυεθνικών εταιρειών και αυτό καθόρισε την εξέλιξή τους. Ναγκασάκι, Χιροσίμα, Κορέα, Βιετνάμ, Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, ομοιότητες πολλές, όποιες και εάν είναι οι δικαιολογίες. Όλα αυτά είναι συνέχεια μιας πορείας προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Για να είναι λειτουργική η προσπάθεια των Η.Π.Α., έπρεπε, λοιπόν, να αξιοποιηθούν τα ευρωπαϊκά οράματα που έχουν αποδειχθεί ως τα μόνα που είναι εγγύηση “κοινωνικής σταθερότητας”. Δεν είμαστε αντι-αμερικάνοι γιατί έτσι κι αλλιώς το κράτος των Η.Π.Α. δεν εκφράζει τίποτα ή σχεδόν τίποτα, θεωρούμε την πολεμική μηχανή των Η.Π.Α. το μακρύ χέρι του ευρωπαϊσμού, μιας φιλοσοφίας που, από διαφορετικούς δρόμους αλλά με κοινή αφετηρία, τον Διαφωτισμό, θέλει να διαμορφώσει τον πλανήτη κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Επιχειρούν τον εξευρωπαϊσμό του πλανήτη από το 1500 με την αποικιοκρατία και από το 1900 με πιο συγκεκριμένο τρόπο, ιδρύοντας κράτη.
Σήμερα επιχειρούν το τελευταίο στάδιο, τον κρατισμό και τη δημοκρατία, γι’ αυτό και σιωπούν στα εγκλήματα των Αμερικάνων. Η παραπάνω διαδικασία είναι απαραίτητη προκειμένου να προχωρήσει η παγκοσμιοποίηση της αγοράς σε λαούς που δεν έχουν “καλή σχέση” μαζί της. 0 σκοπός αγιάζει τα μέσα, αυτό το ξέρουν καλά, το έχουν κάνει και οι ίδιοι κατά καιρούς στο παρελθόν. 0 Μπους και οι στρα-τοκράτες του κάποια στιγμή θα ακολουθήσουν, πριν ή μετά την παγκόσμια δικτατορία που επιθυμούν, την τύχη των αυτοκρατόρων.
Αυτό που θα μείνει θα είναι το κέρδος των ευρωπαϊστών.
Αυτός είναι ο λόγος που οι Ευρωπαίοι δέχονται τις Η.Π.Α. ως έθνος-κράτος, κάτι που ανταποκρίνεται στις αναγκαιότητες της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας, φιλοσοφικής, οικονομικής, κλπ. Υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσαμε να έχουμε μία γκρούπα εταιρειών σε υπό κατοχή έδαφος από τους σεκιουριτάδες των εταιρειών.
0 δυτικός πολιτισμός δεν είναι μονόδρομος. Οι λαοί έχουν τη δική τους κουλτούρα και έχουν όλο το δικαίωμα να την διατηρούν όπως κρατούν οι δυτικοί τη δημοκρατία τους. Το αίμα που κυλάει στο Ιράκ δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο. Εδώ και πολύ καιρό γίνεται το ίδιο στη Δυτική Παπούα με χιλιάδες νεκρούς και με την άδεια του Ο.Η.Ε.
Αλλά και στην περιοχή μας θα συνεχιστεί με άλλες χώρες. Το χειρότερο από όλα είναι ότι ο Ευρωπαίος πολίτης, μόλις σταματήσουν τις αναφορές τα ΜΜΕ, δεν νιώθει καμία απώλεια, είναι έτοιμος να δεχθεί την επόμενη είδηση γιατί γι’ αυτόν η ιστορία έχει γραμμική πορεία. Η ανθρώπινη ζωή μετατράπηκε σε στατιστικές, χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον η περιστροφή των λέξεων έτσι και με τέτοιο τρόπο ώστε να χάνει την αξία της. Και είναι προϊόν του δυτικού πολιτισμού αυτό, δεν είναι ούτε των Βουσμάνων ούτε των Ινδιάνων στον Αμαζόνιο. Είναι προϊόν αυτής της φιλοσοφίας που βάζει σε αντιπαράθεση το έχω με το (ω. “Η φυσική τάξη πραγμάτων θα υπερνικήσει όλες τις δυσκολίες. Εκείνοι που ασκούν προσβολή θα σβήσουν, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα ελάφια όταν ασκούν προσβολή στην αρμονία πολλαπλασιαζόμενα υπερβολικά σε μία δεδομένη περιοχή. Είναι μόνο ζήτημα χρόνου μέχρι να συμβεί αυτό που οι Ευρωπαίοι ονομάζουν μαζική καταστροφή των παγκόσμιων αναλογιών”.
Ο δυτικός πολιτισμός έφτασε πλέον σε ένα στάδιο που έχει ανάγκη τον πόλεμο και την καταστροφή-ανασυγκρότηση για να επιβιώσει η οικονομία του. Μπορεί να φαίνονται οι “αμερικανοί” πεζοναύτες αλλά δεν έχει καμία σημασία. Σε άλλες περιοχές, στα σιωπηλά, όπως στον Ειρηνικό, οι G7 και ο Ο.Η.Ε. χάρισαν 17 χιλιάδες νησιά στην Ινδονησία με τριακόσια διαφορετικά έθνη, προκειμένου να κάνει τη βρώμικη δουλειά του “εκπολιτισμού” τους. Εξαπλώνοντας ο δυτικός πολιτισμός με τη βία τη δημοκρατία του, εκεί που αντέχει ακόμα το ζω, μη επιτρέποντας την ύπαρξη ενός άλλου πόλου που θα μπορούσε να διατηρεί τις ισορροπίες, οδηγεί τα πράγματα σε ανισορροπία. Μόνο που αυτή τη φορά η “αυτοκρατορία” έχει απλωθεί σε όλον τον πλανήτη. Η πτώση που θα ακολουθήσει θα παρασύρει τα πάντα.
Υπάρχει ακόμα τρόπος.
Ο Ο.Η.Ε. να σταματήσει να εκφράζει τα κράτη που αναδείχθηκαν μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Με μια πίεση από τα κάτω, να μετατραπεί στην πραγματικότητα σε Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, όπου θα εκφράζονται τα έθνη με σεβασμό προς την κοινωνική τους δομή, οργάνωση και τρόπο ζωής, ανεξάρτητα από την ύπαρξη κρατικής οντότητας. Αυτό θα μπορούσε να είναι μία από τις αιχμές του κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση εξασφαλίζοντας τη διαφορετικότητα των Εθνών και την ισορροπία επάνω στη Μάνα ΓΗ. “Με τους όρους της αποπνευματικοποίησης του σύμπαντος, η διανοητική διαδικασία δουλεύει έτσι ώστε η καταστροφή του πλανήτη να γίνεται ενάρετη. Όροι όπως η πρόοδος και η ανάπτυξη χρησιμοποιούνται σαν λέξεις κάλυψης εδώ, όπως οι όροι νίκη και ελευθερία δικαιώνουν τις σφαγές στη διαδικασία της απανθρώπισης”.
Russell Means
Περιοδικό Pogrom
