Που οφείλεται η ήττα της «αριστεράς», ποιες οι νέες προκλήσεις στα νέα γεωπολιτικά δεδομένα.
του Νίκου Ντάσιου
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου σηματοδοτεί το οριστικό τέλος μιας μακράς ιστορικής εποχής 50χρόνων, με τον ενταφιασμό ΣΥΡΙΖΑ και ΜΕΡΑ 25 που συμπύκνωναν στον ιδεολογικό τους πυρήνα όλο το αξιακό σύστημα αυτής της εποχής, στην πιο ακραία του εκδοχή δηλαδή. τον αριστερό εθνομηδενισμό.
Είναι η πρώτη φορά σε αυτή την ιστορική περίοδο που η αντιπολίτευση όχι μόνο δεν κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει κάτι από τις μεγάλες κρίσεις που συντελέσθηκαν στα 4 τελευταία χρόνια, αλλά αντίθετα να έχει αυτή απώλειες έναντι της Κυβέρνησης που τις διαχειρίστηκε, καταλήγοντας σε μια πρωτοφανή ήττα 20 μονάδων και απώλεια όλων των εκλογικών περιφερειών της χώρας -ακόμα και της Κρήτης!- με μοναδική εξαίρεση τη Ροδόπη λόγω της συνεργασίας με το Τουρκικό Προξενείο. Αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει στοιχειώδη αίσθηση του μεγέθους της ήττας οφείλει πάραυτα να παραιτηθεί επωμιζόμενος τις ευθύνες.
Τα ποιοτικά ευρήματα όλων των πρόσφατων δημοσκοπήσεων απεικόνιζαν την βαθύτερη μετατόπιση των προτεραιοτήτων του εκλογικού σώματος που δεν βρήκαν ποτέ απήχηση στο αφήγημα της αντιπολίτευσης. Σε συνθήκες γεωπολιτικής αστάθειας, -περιφερειακής και πλανητικής-,και πολλών συνδυαστικών κρίσεων όπως η κλιματική, η ενεργειακή, το μεταναστευτικό αλλά και ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία, το πρώτιστο ζητούμενο των πολιτών καθίσταται η ασφάλεια, η άμυνα κι η αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση των ασύμμετρων απειλών.
Ο καταγγελτικός λόγος κι η εμφυλιο-πολεμική ρητορική ακραίας χυδαιότητας που εμμονικά στοχοποιούσε το πρόσωπο του πρωθυπουργού για τα Τέμπη, τις υποκλοπές, την διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, τους θανάτους την περίοδο της πανδημίας ή αποδίδοντας συλλογική ευθύνη στο Κυβερνών κόμμα για τους βιασμούς, τις γυναικοκτονίες, ή την υπερβολή στην εμφάνιση μιας κοινωνίας με πτωχευμένους πολίτες στα όρια της ανέχειας, έβρισκαν όλο και λιγότερη απήχηση στο εκλογικό σώμα και από ένα σημείο και μετά το απωθούσε. Αποκορύφωμα οι δηλώσεις Κατρούγκαλου περί επαναφοράς του ληστρικού ασφαλιστικού Νόμου και το άνοιγμα Τσίπρα προς τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής.
Η κοινωνική απεύθυνση της Αριστεράς έχει ήδη μετατοπιστεί σε ανώτερα μεσο-στρώματα (οικονομικά και μορφωτικά) όπως άλλωστε και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της που ουδεμία σχέση έχουν με τους κοινωνικά αποκλεισμένους.
Αντίθετα τα πιο πληβειακά και εγκαταλειμμένα από τις ελίτ στρώματα στην φάση της παγκοσμιοποίησης, είναι περισσότερο επιρρεπή στον επιθετικό λόγο της άκρας δεξιάς και στην συνωμοσιολογία (κυρίως Ρωσικής προελεύσεως). Αυτό άλλωστε ερμηνεύει την διατήρηση της βουλευτικής παρουσίας του κόμματος του Βελόπουλου, που κεφαλαιοποίησε την λαϊκή οργή για την συμφωνία των Πρεσπών αλλά και τα υψηλά ποσοστά της Νίκης στην Βόρεια Ελλάδα που επενδύει στο θρησκευτικό συναίσθημα για να επιτύχει μια σύζευξη θρησκείας και πολιτικής.
Η συντριπτική νίκη της ΝΔ, που δεν πίστευε ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στο βραδινό του διάγγελμα, φαίνεται πως καθιστά δεδομένη την ανανέωση της εντολής διακυβέρνησης της ΝΔ ακόμα κι αν οδηγηθούμε σε δεύτερες κάλπες, οπότε και θα οξυνθούν ακόμα περισσότερο οι τάσεις αποσυσπείρωσης στην αντιπολίτευση.
Ο μονοπολισμός όμως της κεντροδεξιάς και το έλλειμμα αντιπολίτευσης ενέχουν προβλημάτων που θα διαφανούν στην αναμέτρηση της με τα υπαρξιακά ζητήματα της συλλογικής ασφάλειας, την επόμενη μέρα του σχηματισμού Κυβέρνησης.
Η αίσθηση της παντοδυναμίας της ΝΔ σε συνθήκες έλλειψης αντιπολίτευσης και η ενδεχόμενη υποχώρηση από τις εθνικές «κόκκινες γραμμές» υπο τις πιέσεις των Δυτικών συμμάχων ενδέχεται να οδηγήσει σε μεγαλύτερους κινδύνους μετά την διαφαινόμενη επανεκλογή Ερντογάν. Μια προοπτική εξισορρόπησης θα επέφεραν πολιτικές διεργασίες στο κοινωνικό κέντρο στη βάση ενός νέου δημοκρατικού πατριωτικού προτάγματος με σαφή γεωπολιτική τοποθέτηση της χώρας στο άκρο του δυτικού κόσμου, θεματοφύλακας ενός μεγάλου πολιτισμού κι ενός νέου συλλογικού οράματος που θα ωθούσε στην εσωτερική ανασυγκρότηση της χώρας.
Ανάλογη θα έπρεπε να είναι η στόχευση του σημερινού –ή κάποιου άλλου- Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, απομακρύνοντας όλα εκείνα τα παλαιοκομματικά βαρίδια, από τον Σκανδαλίδη, τον Λαλιώτη έως τον ΓΑΠ, που επιδίωκαν όλη την προηγούμενη περίοδο την περιβόητη προοδευτική συνεργασία και την ανατροπή της ΝΔ.
Στο κοινωνικό σώμα οι διεργασίες των μετασχηματισμών παρά την ωριμότητα που αρχίζει να διαφαίνεται είναι αργές, αφενός λόγω της γήρανσης της κοινωνίας αφετέρου της παρακμής, κυρίως στο επίπεδο των αξιών και της μόρφωσης που συντελέσθηκε την περίοδο της οικονομικής κρίσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις χθεσινές εκλογές ψήφισαν περί τα 6 εκατ. Ελλήνων σε σύνολο 9,8 εκατ εγγεγραμμένων και μόλις 18χιλ έλληνες της ομογένειας λόγω των προσκομμάτων που έθεσαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την ψήφο των ομογενών!
Την ίδια στιγμή 6 εκατομμύρια ήταν μόνο αυτοί που ψήφισαν για πρώτη φορά στη γειτονική Τουρκία ενώ σύμφωνα με τα πρόσφατα αποτελέσματα των Τουρκικών εκλογών το 25 % των ψηφισάντων είναι υπερεθνικιστές και το 50% ακραίοι ισλαμιστές…
