Δεν είναι μόνο οι Τούρκοι που εκλαμβάνουν τις διαδοχικές ελληνικές υποχωρήσεις ως ήδη «Κεκτημένο»…
του Λάζαρου Μαύρου από την Σημερινή
Προ δεκαετίας – κατ’ ακρίβειαν χρόνου Τρίτη, 11η Φεβρουαρίου 2014 ήτανε – διά της προσωπικής «επιφοιτήσεως» τής και τότε στο Υπ.Εξ. των ΗΠΑ και στο Κυπριακό αναμειχθείσας Βικτώριας Νούλαντ, ο τότε ΠτΔ Νίκος Αναστασιάδης προσέφερε στο εμπλουτιζόμενο «φέτα-φέτα» από το 1977 τουρκικό «Κεκτημένο των Συνομιλιών», την ΙΣΟ-ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ. Επιπρόσθετος υποτροπιασμός της ούτω καλούμενης «Πολιτικής Ισότητας» (18% = 82%) που είχαν τσεπώσει από το 1989 οι Τούρκοι.
– Έκτοτε η Ισο-Κυριαρχία του 2014 απετέλεσε χρήσιμο εφαλτήριο για την απαίτηση των Τούρκων Κατακτητών περί «Κυριαρχικής Ισότητας και Ίσου Διεθνούς Καθεστώτος» του κατοχικού ψευδοκράτους τους…
Είχε περιληφθεί στην 3η από τις επτά παραγράφους της Κοινής Διακήρυξης Αναστασιάδη – Έρογλου της 11.2.2014. Ορίζουσα ότι η Κυριαρχία «προέρχεται ΕΞΙΣΟΥ από Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους».
Στη γενόμενη τότε πρόσθετη ελληνική υποχώρηση, θεωρήθηκε ως δήθεν ασφαλιστική δικλίδα η 5η παράγραφος της Κοινής Διακήρυξης, που έλεγε ότι «οι διαπραγματεύσεις βασίζονται στην αρχή πως τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί μέχρι να συμφωνηθούν όλα».
– Εις μάτην όμως. Διότι, όπως ανέκαθεν συμβαίνει, οι Κατακτητές αφού αποταμίευσαν στο διαπραγματευτικό τους θησαυροφυλάκιο ως δικό τους Κεκτημένο την ΙΣΟ-ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, την έκαναν βατήρα για τον επόμενό τους στόχο. Και πέταξαν στον σκουπιδοτενεκέ την ρήτρα του «ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΙ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΘΟΥΝ ΟΛΑ».
Δεν είναι μόνο οι Τούρκοι που εκλαμβάνουν τις διαδοχικές ελληνικές υποχωρήσεις ως ήδη «Κεκτημένο» τους σκαλοπάτι για παραπέρα. Το ίδιο ακριβώς κάνουν, επηρεάζοντας και τον ΟΗΕ με τις μεθοδεύσεις τους ως αναγνωρισμένοι παγίως κιόλας «Pen Holders» στο Συμβούλιο Ασφαλείας, οι και απαρχής πρωταίτιοι του κυπριακού προβλήματος Βρετανοί του Φόρεϊν Όφεως.
– Ασφαλώς δεν παρεξέκλινε ούτε χιλιοστό από την εφαλτηριοποίηση του «Κεκτημένου» της ΙΣΟ-ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ του 2014 ο νυν Ύπατος Αρμοστής της Βρετανίας εν Κύπρω Ιρφάν Σιντίκ, με τα όσα δήλωσε την παρελθούσα Κυριακή, 4.2.2024, στη λευκωσιάτικη έκδοση της αθηναϊκής «Καθημερινής» και τα οποία ανακοινώθηκε πως δυσαρέστησαν την κυπριακή Κυβέρνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη.
– Και ασφαλώς οι εντός του Σ.Α. του ΟΗΕ εμπειρότατοι και δολιότατοι «Pen Holders» του βρετανικού Foreign Office, Εγγυήτρια Δύναμη συνάμα, διατίθενται προθυμότατοι να… καθοδηγήσουν και την αποστολή που τώρα ανέλαβε στο Κυπριακό η απεσταλμένη του Γ.Γρ. των Ηνωμένων Εθνών Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ.
Αλλά φευ, δεν είναι μόνον οι του Φόρεϊν Όφεως. Είναι και εξ ημών των ιθαγενών οι κορδακιζόμενες εισέτι εν Κύπρω ως ισχυρότερες κομματικές ηγεσίες των ΔηΣυ-ΑΚΕΛ. Αμφότερες ομού ηττηθείσες για πρώτη φορά σε προεδρικές εκλογές τον παρελθόντα Φεβρουάριο 2023 από τον νυν ΠτΔ.
– Μόλις την προπερασμένη εβδομάδα στην «Συνολική Πρόταση με Τέσσερις Άξονες» για το Κυπριακό, την οποία κατέθεσε στον Πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη ο Γ.Γρ. του ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου, περιλαμβάνεται ονομαστικά και η «Κοινή Διακήρυξη του 2014», όπως δημοσίευσε η κομματική του «Χαραυγή», 25.1.2024.
– Δηλαδή η ΙΣΟ-ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ των Αναστασιάδη-Έρογλου. Συναριθμούμενη στην πρόταση του ΑΚΕΛ μαζί με την «Εκ Περιτροπής Προεδρία» και το «Πλαίσιο Γκουτέρες που δεν μπορεί να αμφισβητούνται α λα καρτ σημεία του». Μαζί και η «συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στα θέματα Φυσικού Αερίου». Συν η «μελλοντική όδευση Αγωγού Φυσικού Αερίου προς την Τουρκία» κ.λπ., κ.λπ… Με τα δικά τους λόγια, τα ίδια και τ’ αυτά μηρυκάζουν και οι της ηγεσίας του όσου απέμεινε ενδοσπαρασσόμενου ΔηΣυ…
– Γραμμή του Φόρεϊν Όφεως τζιαι… ο Θεός να μας ελεήσει!
Επιπλέον επικίνδυνο: Στην ρέουσα συγκυρία το πολύ σημαντικότερο που προκύπτει είναι η νέα επιτυχία του επικεφαλής των Τούρκων Κατακτητών, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στενότερου εν τω ΝΑΤΟ συνεργάτη της Ρωσίας του Πούτιν, για την επανασυγκόλληση των σχέσεων Τουρκίας – ΗΠΑ:
– Η άρση της αμερικανικής άρνησης επανεξοπλισμού της Τουρκίας με μαχητικά αεροσκάφη F-16. Και η μεθόδευση απόκτησης και των F-35. Με ήδη προβαλλόμενη τη «συνταγή» μετακίνησης από την Τουρκία των ρωσικών της S-400 (που προκάλεσαν την κρίση με τις ΗΠΑ) στο έτερο του τουρκισμού «ένα έθνος, δύο κράτη», κράτος του Αζερμπαϊτζάν της.
– Τα F-35 υποσχέθηκε μάλιστα αυτοπροσώπως, σπεύδουσα στην Άγκυρα, η και τώρα ιθύνουσα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ Βικτώρια Νούλαντ. Και… αίφνης ανακοίνωσε η τουρκική εταιρεία “Baykar”, του επί θυγατρί γαμπρού του Ερντογάν, Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ, την κατασκευή εργοστασίου μη επανδρωμένων αεροσκαφών «ντρόουνς» στο… Κίεβο. Στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας, υποφέρουσας από 24.2.2022 την συνεχιζόμενη ρωσική εισβολή.
Δεν αποτελεί κάτι το πρωτάκουστο στα ανέκαθεν «πάρε-δώσε» της διεθνούς πολιτικής. Πασίγνωστο γαρ ειδικότερα για την Τουρκία από τον τερματισμό του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου 1914-1918, μετά και από την ρωσική επανάσταση του 1917 των Μπολσεβίκων του Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνωφ Λένιν που προικοδότησαν τον τουρκικό Κεμαλισμό 1919-1922 και, επιτακτικότερα, ιδίως στα μετέπειτα του Β΄ Παγκ. Πολέμου χρόνια, της αντιπαράθεσης Δύσης-Ρωσίας (ΕΣΣΔ) ώς τις μέρες μας:
– Πόσο πολυτιμότερη πολυτιμότερη θεωρούν την Τουρκία για τα στρατηγικά τους συμφέροντα οι ΗΠΑ και η Βρετανία και το… υπόλοιπο ΝΑΤΟ στην γεωγραφική μας περιοχή, στο υπογάστριο της Ρωσίας του Βλαντίμιρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν;
– Και πόσο ικανότερα δι’ εαυτήν, αξιοποιεί αυτά της τα προσόντα η ίδια η Τουρτζιά.
– Ασκώντας, όχι μόνο ατιμώρητα αλλά κι επικερδώς την εκβιαστική της πολιτική του Εκκρεμούς.
– Ώστε να εισπράττει και ν’ αποταμιεύει, και εξ Ανατολών και εκ Δυσμών κ.ο.κ., όσους περισσότερους μπορεί Συντελεστές Εθνικής Ισχύος.
– Τους οποίους στοιβάζει, με σχέδιο κι επιμονή, ούτως ώστε ν’ αναδειχθεί ως Νεο-Οθωμανική Ηγεμονία στην περιοχή και στον κόσμο.
– Όχι ως πειθήνιο όργανο του αμερικανικού ή του ρωσικού ιμπεριαλισμού. Αλλ’ ως αυτοκρατόρισσα – νεοσουλτάνος – του δικού της τουρκικού νεο-οθωμανικού ιμπεριαλισμού.
Απ΄την άλλη: Πόσα άραγε κέρδη κατάφεραν, οι κυβερνήσεις του ελλα-δικού μας και του κυπριακού μας κράτους, να αποσπάσουν έως τώρα, για τους δικούς μας Συντελεστές Εθνικής Ισχύος, στη διάρκεια των κακών σχέσεων Τουρκίας – ΗΠΑ;
– Πόσο ισχυρότερες κατέστησαν η Ελλάς και η Κύπρος, απέναντι στην τουρκική απειλή, εξαιτίας της προσήλωσής τους στη Δύση και στις ΗΠΑ, σε όλη τη διάρκεια των αντι-Δυτικών και αντι-αμερικανικών σκακιστικών κινήσεων τού αναγορευθέντος ως «Διεθνούς Εμβέλειας Σκακιστή» Ερντογάν;
– Πόσο αποδοτικότερα καρποφόρες διακρατικές σχέσεις, διεθνείς συνεργασίες και συμμαχίες, υπέρ του Ελληνισμού έναντι του τουρκικού επεκτατισμού στην Κύπρο και στο Αιγαίο, κατάφερε να εξασφαλίσει η διπλωματία και η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος και της Κύπρου;
– Τουλάχιστον για τις ελλα-δικές μας ένοπλες δυνάμεις μετράμε βεβαίως τα F-16 βάιμπερ, τα γαλλικά Ραφάλ και τις αναμενόμενες φρεγάτες Μπελαρά.
– Για την Κύπρο, όμως, τι;
