… τῷ δὲ βασιλεί Ισαακίῳ κατακλείει ἐν καστελλίῳ καλουμένῳ
Μαρκάππῳ. Κατά δέ τοῦ ομοίου αὐτῷ Σαλαχαντίνου
ἀνύσας μηδὲν ὁ ἀλιτήριος, ἢνυσε τοῦτο καὶ μόνον, διαπράσας
τὴν χώραν Λατίνοις, χρυσίου χιλιάδων λιτρῶν διακοσίων. Διὸ
καὶ πολὺς ὁ ὀλολυγμός, καὶ ἀφόρητος ὁ καπνός, ὡς προείρηται,
ὁ ελθὼν ἐκ τοῦ βορρᾶ…
ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑΝ ΚΥΠΡΟΝ ΣΚΑΙΩΝ
Υπέρογκες αρχιτεκτονικές· Λαρίων Φαμαγκούστα Μπουφαβέντο· σχεδόν σκηνικά. Ήμασταν συνηθισμένοι να το στοχαζόμαστε αλλιώς το «Ιησούς Χριστός Νικά»
πού είδαμε κάποτε στα τείχη της Βασιλεύουσας, τα φαγωμένα από γυφτοτσάντιρα και στεγνά χορτάρια, με τους μεγάλους πύργους κατάχαμα σαν ενός δυνατού που έχασε, τα ριγμένα ζάρια.
Για μας ήταν άλλο πράγμα ο πόλεμος για την πίστη του Χριστού και για την ψυχή του ανθρώπου καθισμένη στα γόνατα της Υπερμάχου Στρατηγού,
πού είχε στα μάτια ψηφιδωτό τον καημό της Ρωμιοσύνης, εκείνου του πελάγου τον καημό σαν ήβρε το ζύγιασμα της καλοσύνης.
Ας παίζουν τώρα μελοδράματα στα σκηνικά των σταυροφόρων Λουζινιά κι ας φλομώνουνε με τον καπνό που μας κουβάλησαν από το βοριά.
Άσ’ τους να τρώγουνται και ν’ ανεμοδέρνουνται, ωσάν το κάτεργο που δένει μούδες· Καλώς μάς ήρθατε στην Κύπρο, αρχόντοι. Τράγοι και μαϊμούδες!
Γεωργίου Σεφέρη
———————————————————————————————————-
Σήμερα, πενήντα έτη μετά, μισό αιώνα δηλαδή η μισή Κύπρος στενάζει υπό την εξευτελιστική επικυριαρχία των Τούρκων…. Οι Τράγοι και οι μαϊμούδες είναι εκεί. Πατούν δίχως αιδώ και χωρίς φόβο τα ποτισμένα με αίμα, κυπριακά…ελληνικά, χώματα.
Η συλλογική Δύση, ερωτοτροπώντας με το σκοτάδι και το μηδέν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Σωτήρης Γουνελάς σε ένα από τα κείμενά του, έχει αποστρέψει το βλέμμα της από το πολύπαθο νησί προ πολλού.
Ο δυτικός πολιτισμός έχοντας ήδη αλλοτριώσει την υπόσταση του ανθρώπου επιφέροντας την πλήρη απανθρωποίησή του, προσπαθεί εναγωνίως να μετατρέψει τον άνθρωπο σε μετάνθρωπο. Οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ της δύσης όταν ερωτώνται για την πολύπαθη Κύπρο, διερωτώνται: Ποια Κύπρος; Η ελληνική κυβέρνηση προχωρά σε κοινές ενέργειες με τους Τούρκους στους διεθνείς οργανισμούς και αναφωνεί σιωπηλά κι αυτή: Ποια Κύπρος τώρα!!! Οι γενιές των νεότερων Ελλήνων ενίοτε ξαφνιάζονται, όταν ανακαλύπτουν ότι δεν υφίσταται κράτος ξεχωριστό στην κατεχόμενη Κύπρο με το όνομα ΤΔΒΚ!
Ένας άκρατος ατομικισμός και «πολιτιστική αμορφωσιά» έχει κυριεύσει τις κοινωνίες μας επιχειρώντας να καταργήσει τις έννοιες, πατρίδα, πολιτιστική κληρονομιά, ορθοδοξία, γλώσσα, κοινές ρίζες.
Ανατρέχοντας λοιπόν στο κείμενο του Νεόφυτου, που έζησε τα χρόνια της πρώτης αλώσεως της Πόλεως από τους Φράγκους το 1204 και κατέγραψε τα δεινά που υπέστη η Κύπρος και οι Άγιοι Τόποι από τους Μουσουλμάνους και τους Σταυροφόρους. Με κραυγή οδύνης σημείωνε: «Φύγαμε από τα σκυλιά και πέσαμε στα λιοντάρια»!
Ο Γιώργος Σεφέρης, που εν τέλει ούτε αυτός ξέφυγε από τα φαρμακερά βέλη της κακόβουλης, χαμερπούς κριτικής των οπαδών της ακυρωτικής κουλτούρας, βαθιά επηρεασμένος από τον Νεόφυτο και την Εγκλείστρα, το ασκητήριό του κοντά στην Πάφο, εμπνεύστηκε λίγους στίχους για την Ρωμιοσύνη και τους επιβουλευόμενους αυτήν.
Καταλήγει ο μεγάλος ποιητής μας με την ιδιαίτερη, όλο ζωντάνια και χρώμα γλώσσα του, ως άλλος Νεόφυτος: Καλώς μάς ήρθατε στην Κύπρο, αρχόντοι. Τράγοι και μαϊμούδες!
Αφιερωμένο στην Κύπρο μας, το Χρυσοπράσινο φύλλο* με τη χλωμή αλλά ζωντανή ελπίδα να την δούμε πάλι ελεύθερη κι ενωμένη.
- Ποίημα του Λεωνίδα Μαλένη, μελοποιημένο από τον Μ. Θεοδωράκη.
Παναγιώτης Α. Καυγάς
Λογιστής – Φοροτέχνης
