498
Συγγραφέας: Της Σύνταξης
Άρδην τ. 57 (Δεκέμβριος ’05 – Ιανουάριος ’06)
Eδώ και ορισμένους μήνες, μέλη και φίλοι του περιοδικού Άρδην, καθώς και φίλοι που ανήκουν στον ευρύτερο «χώρο», όπως το περιοδικό Μανιφέστο της Χαλκίδας, ο Αντιφωνητής της Κομοτηνής, ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης –δέκα χρόνια μετά την έκδοση του διμηνιαίου Άρδην– συζητούν για την ανάληψη μίας ευρύτερης πρωτοβουλίας που αποσκοπεί στην έκδοση μιας εβδομαδιαίας πολιτικής εφημερίδας. (Και μόνο εάν δεν καταστεί αυτό άμεσα δυνατό, τη μεταβολή του Άρδην σε ένα μηνιαίο περιοδικό μεγάλης κυκλοφορίας.) Ο στόχος είναι μια κυκλοφορία 15-20.000 αντιτύπων σε πανελλαδική κλίμακα και πωλήσεις που να υπερβαίνουν τα 5-7.000 φύλλα.
Έτσι, στη σειρά των εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν τον Μάρτιο του 2006 για τα 10 χρόνια της έκδοσης του Άρδην, θα θέλαμε να προτείνουμε αυτό το νέο ιδεολογικό, πολιτικό και οργανωτικό βήμα.
Το πολιτικό σκηνικό στη χώρα μας είναι φθαρμένο και εξαντλημένο. Όλοι μας έχουμε κουραστεί ν’ ακούμε τα ίδια και τα ίδια από πολιτικές δυνάμεις που περιορίζονται σε μια λογική διαχείρισης, είτε πρόκειται για τα καθήκοντα της συμπολίτευσης είτε γι’ αυτά της αντιπολίτευσης.
Ταυτόχρονα, ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με την επιδείνωση μιας πολυεπίπεδης κρίσης: από τα μείζονα εθνικά και κοινωνικά θέματα, την Κύπρο, τον τουρκικό επεκτατισμό, την διάλυση των Βαλκανίων αλλά και την ανεργία, την φτώχεια, την ακρίβεια, τις περιφερειακές ανισότητες και τον αθηνοκεντρισμό, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την αποσάθρωση της παράδοσης και της κληρονομιάς μας, μέχρι τα μικρά καθημερινά, την διατροφή μας, τις συνθήκες και τους ρυθμούς της ζωής μας, τις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό, ο καθένας μας αναγνωρίζει την ανάγκη για μια συνολική εναλλακτική πρόταση, για μία λογική που να τολμάει να κοιτάξει κατάματα τα αδιέξοδα και να επιμένει σε συνολικές ρήξεις με το κατεστημένο που τα γεννά.
Πτυχές αυτής της ρήξης έχουν ήδη αναπτυχθεί τόσο μέσα από τις στήλες του Άρδην, όσο και από τις δημόσιες παρεμβάσεις όλων μας κατά τα τελευταία χρόνια: αφορούν την ενίσχυση της άμεσης δημοκρατίας και τον κοινοτισμό ως εναλλακτικές μορφές πολιτικής οργάνωσης, οι οποίες βρίσκονται πιο κοντά στην ιστορική πορεία του λαού μας απ’ ό,τι ο υφιστάμενος τρόπος διακυβέρνησης αλλά και επιτρέπουν στον λαό να εκφράσει και να ικανοποιήσει καλύτερα τις ανάγκες του. στις εναλλακτικές μορφές οικονομικής οργάνωσης (έμφαση στην μικρή κλίμακα της παραγωγής, συνεταιρισμοί, συλλογική διαχείριση των επιχειρήσεων κ.ο.κ.) που προκρίνουν την κοινωνική ισότητα έναντι των κραυγαλέων ανισοτήτων και της διάρρηξης του κοινωνικού ιστού. σ’ ένα όραμα παραγωγικής αναβάθμισης και απόρριψης του παρασιτισμού. στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, που θα μπορούσαν να δώσουν μια διέξοδο στην ενεργειακή εξάρτηση της χώρας, να βελτιώσουν την κατάσταση του περιβάλλοντος αλλά και να ενισχύσουν την πολυκεντρικότητα της χώρας· στον πατριωτισμό ως μια ιδιαίτερη, συγκεκριμένη σχέση με τον τόπο, την ιστορία και τον συνάνθρωπο που μάχεται ενάντια σε όσους επιβουλεύονται την συλλογική μας αξιοπρέπεια και την ελευθερία μας εντός και εκτός συνόρων· στους συνεταιρισμούς, την κοινωνική οικονομία και την αυτοδιαχειριζόμενη συλλογική ιδιοκτησία που προκρίνουν την ισότητα και το ευ ζην έναντι της φτώχειας και της εκμετάλλευσης· στην αντιεξουσιαστική και την ορθόδοξη ηθική που προκρίνουν την αλληλεγγύη, την συνεργασία και την ανιδιοτελή σχέση έναντι του ατομικισμού, του ανταγωνισμού, του καταναλωτισμού και των παραδόπιστων που κυριαρχούν στο αλλοτριωμένο κοινωνικό τοπίο· στην ελληνική παράδοση του μέτρου και της πληρότητας που υπερβαίνει τον κόσμο των εμπορευμάτων, έναν κόσμο της ύβρεως και της αλλοτρίωσης.
Ωστόσο δεν πιστεύουμε ότι υπάρχουν ακόμα οι δυνατότητες για τη διαμόρφωση ενός ευρύτερου πολιτικού ή οιονεί πολιτικού σχήματος, που θα αναλάμβανε να εκφράσει αυτές τις ανάγκες, για λόγους που έχουμε εξηγήσει πολλές φορές μέχρι σήμερα. Η κρίση που επέφερε η παρασιτική ενσωμάτωση της χώρας στη Δύση τα προηγούμενα χρόνια, η μαζική υποκατάσταση της εγχώριας εργατικής τάξης από τους μετανάστες εργάτες, η κρίση των οραμάτων και του πολιτικού προσωπικού της μεταπολίτευσης, παράλληλα με την παγκόσμια κρίση των εναλλακτικών αποπειρών του 20ού αιώνα, δεν επιτρέπουν ακόμα την συγκρότηση μιας σοβαρής πολιτικής κίνησης. Βρισκόμαστε ακόμα σε μια περίοδο ιδεολογικής προετοιμασίας. Μόνο που αυτή θα πρέπει να γίνει συστηματικότερη, πολιτικότερη και να αποκτήσει μαζικότερη απεύθυνση απ’ ό,τι στο παρελθόν. Σε αυτή την πραγματικότητα πιστεύουμε πως αντιστοιχεί η έκδοση ενός εντύπου ευρύτερης κυκλοφορίας, το οποίο θα λειτουργήσει σαν συλλογικός οργανωτής ενός ευρύτερου ρεύματος.
Πράγματι, μέχρι σήμερα, το διμηνιαίο Άρδην, καθώς και τα περιφερειακά έντυπα –Αντιφωνητής, Μανιφέστο, Λευκός Πύργος– λειτουργούσαν ως ιδεολογικό ανάχωμα στην επίθεση των δυνάμεων του εκσυγχρονισμού και της παγκοσμιοποίησης, επιχειρώντας μια νέα ιδεολογική σύνθεση. Τούτο καθόρισε και εν πολλοίς τον χαρακτήρα του Άρδην ιδιαίτερα: επιμονή στις κύριες αντιθέσεις, ενδελεχής ιδεολογική ανάλυση, σχολαστικά και μεγάλα άρθρα. Αυτός ο χαρακτήρας –που του προσέδωσε τα ιδιαίτερα πλεονεκτήματα για τα οποία έγινε γνωστό– ταυτόχρονα περιόριζε την συμμετοχή του ευρύτερου κόσμου στις διαδικασίες της έκδοσής του, στην αρθρογραφία κ.λπ. Εξ άλλου η διμηνιαία έκδοση προσφέρεται περισσότερο για εκτεταμένα κείμενα και σχετικά απόμακρη σχέση με την επικαιρότητα.
Πιστεύουμε, λοιπόν, πως μετά από δέκα χρόνια παρουσίας έχει ήδη διαμορφωθεί ένα πρώτο επίπεδο ιδεολογικής επεξεργασίας υψηλής ποιότητας. Αυτές τις πτυχές μιας οραματικής πρότασης φιλοδοξούμε να προτείνουμε μέσα από την έκδοση ενός εντύπου μαζικότερης απεύθυνσης.
Οι απαιτήσεις ενός νέου εντύπου, μεγάλης κυκλοφορίας, δεν αφορούν μόνο το περιεχόμενο, την άποψη που θα εκτίθεται μέσα από τις σελίδες του εντύπου. Αυτή, πρέπει να διαπερνά το σύνολο του εγχειρήματος, τον τρόπο που εκδίδεται και που λειτουργεί. Σκοπός μας δεν είναι να εκδώσουμε ένα έντυπο σαν όλα τα άλλα, που να τηρεί τις αποστάσεις του από τους αναγνώστες, να εκδίδεται ψυχρά από επαγγελματικά στελέχη και να φθάνει στον αναγνώστη μόνο από τα απρόσωπα δίκτυα διανομής. Σε μια στιγμή μάλιστα που ο τύπος και τα ΜΜΕ γενικότερα διανύουν μια περίοδο γενικευμένης παρακμής και δεν ανταποκρίνονται καθόλου στις ανάγκες των ενεργών πολιτών αυτού του τόπου.
Το εγχείρημά μας αυτό φιλοδοξεί να εξελιχθεί σ’ έναν χώρο συνάντησης όλων των ανθρώπων που αισθάνονται ξένοι στα καθεστωτικά σχήματα του παρασιτισμού. Το ζήτημα, επομένως, δεν είναι μόνο η δημόσια παρέμβαση αλλά και η διεύρυνση της συμμετοχής αυτών των ανθρώπων στη διατύπωση της άποψής μας και στην έκδοσή της. Τούτο σημαίνει πως αυτό το νέο έντυπο πρέπει να εκπληρώνει το κριτήριο της περιφερειακότητας, ν’ ανοίξει τις πύλες του σε ανθρώπους οι οποίοι ζουν και παρεμβαίνουν σε όσο το δυνατόν περισσότερες πόλεις της Ελλάδος.
Αυτό είναι ταυτόχρονα ένα πολιτικό κι ένα οργανωτικό στοίχημα. Πολιτικό, γιατί η διάθεσή μας να σπάσουμε τα ασφυκτικά δεσμά του αθηνοκεντρισμού πρέπει ν’ αποδειχθεί στην πράξη, ν’ αποτυπωθεί δηλαδή στη δομή του νέου μας εγχειρήματος. Οργανωτικό γιατί, προκειμένου να υλοποιηθεί η περιφερειακότητα, απαιτείται η υπέρβαση των τεχνικών και επικοινωνιακών δυσκολιών που υπάρχουν μέσα σε μια διαδικασία παραγωγής ενός εντύπου από ανθρώπους που μένουν σε διαφορετικές πόλεις. Αυτό το κείμενο αποτελεί ένα κάλεσμα σε όλους όσους μοιράζονται κοινούς προβληματισμούς και αγωνίες να συνδράμουν ενεργά αυτήν την πρωτοβουλία.
Παράλληλα, βέβαια, απαιτείται κι ένας στενός πυρήνας ανθρώπων οι οποίοι θ’ αναλάβουν τον συντονισμό αυτού του περιφερειακού δικτύου. Σ’ αυτό το επίπεδο προστίθεται ακόμα μία ανάγκη: η ανάγκη για νέους ανθρώπους που θα στελεχώσουν αυτό το δυναμικό.
Τελευταίο, αλλά όχι ελάχιστο, ζήτημα είναι και η εύρεση των απαραίτητων πόρων που θα διασφαλίσουν το εκδοτικό εγχείρημα στα πρώτα του βήματα. Δεδομένου μάλιστα ότι ένα εκδοτικό άλμα απαιτεί περισσότερους επαγγελματίες απασχολούμενους, η οικονομική διάσταση καθίσταται αποφασιστική. Η ενίσχυση του εγχειρήματός μας αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα, μιας και η οικονομική του ανεξαρτησία αποτελεί μία από τις καθοριστικές προϋποθέσεις για τον εναλλακτικό του χαρακτήρα. Η συμμετοχή σ’ αυτή την καμπάνια έχει καθοριστεί στο μίνιμουμ ποσό των 100 ευρώ, το οποίο θα αντιστοιχεί σε μία μετοχή του εταιρικού σχήματος το οποίο θα αναλάβει την έκδοση του εντύπου αυτού.
Η κατάθεση των χρημάτων μπορεί να γίνεται, κατόπιν επικοινωνίας, και στον λογαριασμό που έχουμε ανοίξει γι’ αυτόν τον σκοπό στην Εθνική Τράπεζα (αρ. λογ. 116/772277-01).
3 Δεκεμβρίου 2005
ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ
3 Δεκεμβρίου 2005
ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ