Κολ­λέ­γιο Μπρυν Μωρ
Τμή­μα Κλασι­κής Αρ­χαιο­λο­γί­ας

Ε­ξο­χό­τα­τον κύ­ριο Κώ­στα Ση­μί­τη
Μέ­γα­ρο Μα­ξί­μου
Η­ρώ­δου Ατ­τι­κού 19
Α­θή­να 106 71

26 Φε­βρουα­ρί­ου
Ε­ξο­χό­τα­τε κύ­ριε Πρω­θυ­πουρ­γέ,

Ως Ι­τα­λί­δα, ό­ταν φοι­τού­σα στο Γυ­μνά­σιο και στο Πα­νε­πι­στή­μιο, με­γά­λω­σα με τον βα­θύ­τα­το σε­βα­σμό του Μα­ρα­θώ­νος ως συμ­βό­λου και ε­πι­το­μής της ε­λευ­θε­ρί­ας, του θάρ­ρους και της αν­δρεί­ας για ό­λον τον κό­σμο. Ό­ταν ή­μουν φοι­τή­τρια της Α­με­ρι­κα­νι­κής Σχο­λής Κλα­σι­κών Σπου­δών στην Α­θή­να, με ο­δή­γη­σαν οι κα­θη­γη­τές μου στην ί­δια την το­πο­θε­σί­α και ε­κεί στά­θη­κα ευ­λα­βι­κά, α­να­πο­λώ­ντας τους γεν­ναί­ους στρα­τιώ­τες που εί­χαν υ­πε­ρα­σπι­στεί την πα­τρί­δα τους πα­ρό­λη την συ­ντρι­πτι­κή υ­πε­ρο­πλί­α του ε­χθρού. Τέ­λος, ως α­με­ρι­κα­νί­δα υ­πή­κο­ος και κα­θη­γή­τρια της αρ­χαιο­λο­γί­ας στο Κο­λέ­γιο του Μπρυν Μωρ, μί­λη­σα σε δια­δο­χι­κές γε­νιές φοι­τη­τών για τον Μα­ρα­θώ­να και το τι ση­μαί­νει για ό­λους μας.
Α­ντι­λαμ­βά­νο­μαι ό­τι, εν συν­δυα­σμώ προς τους Ο­λυ­μπια­κούς Α­γώ­νες που ε­τοι­μά­ζο­νται για το 2004, έ­να Κω­πη­λα­το­δρό­μιο σχε­διά­ζε­ται στην πε­ριο­χή του Μα­ρα­θώ­νος και ε­πι­θυ­μώ να προ­σθέ­σω την φω­νή μου σε ε­κεί­νες των αρ­χαιο­λό­γων και των ι­στο­ρι­κών που α­ντι­τί­θε­νται σε αυ­τό το σχέ­διο. Εί­ναι πε­ριτ­τό να ει­κά­ζει κα­νείς αν ει­δι­κά η το­πο­θε­σί­α που ε­πε­λέ­γη για τα σύγ­χρο­να κτί­ρια εί­ναι α­κρι­βώς το ση­μεί­ο ό­που η Μά­χη ε­δό­θη – ο­λό­κλη­ρη η πε­ριο­χή του Μα­ρα­θώ­νος εί­ναι γε­μά­τη α­πό αρ­χαιό­τη­τες και α­κό­μη πε­ρισ­σό­τε­ρες μνή­μες. Ό­πως ο τα­ξι­διώ­της του Παυ­σα­νί­α στην α­κτή, έ­τσι κι ε­μείς νο­μί­ζου­με ό­τι μπο­ρού­με να δού­με τις σκιές των Μα­ρα­θω­νο­μά­χων, ν’ α­κού­σου­με την κλαγ­γή των ό­πλων και τα χλι­μι­ντρί­σμα­τα των α­λό­γων, μέ­σα στην η­συ­χί­α της πε­διά­δας. Αυ­τή την η­συ­χί­α και αυ­τή την πε­ρι­συλ­λο­γή πρέ­πει ά­ρα­γε να την α­ντι­κα­τα­στή­σει ο θό­ρυ­βος των λε­ω­φο­ρεί­ων και των αυ­το­κι­νή­των, μα­γα­ζιά πε­ρί­πτε­ρα με α­να­μνη­στι­κά, και μια σύγ­χρο­νη λί­μνη που θα κα­τα­στρέ­ψει πι­θα­νό­τα­τα με­ρι­κά α­πό τα αρ­χαί­α κα­τά­λοι­πα;
Η Ελ­λά­δα, πε­ρισ­σό­τε­ρο α­πό κά­θε άλ­λο έ­θνος, εί­χε α­νέ­κα­θεν και θα έ­χει πά­ντο­τε το βά­ρος μιας πα­ρά­δο­σης που ε­κτεί­νε­ται σε ό­λον τον δυ­τι­κό πο­λι­τι­σμό. Κα­τά την κρί­ση μου, αγ­γί­ζει τα ό­ρια της ιε­ρο­συ­λί­ας να σχε­διά­ζο­νται σύγ­χρο­νες κτι­ρια­κές ε­γκα­τα­στά­σεις στον Μα­ρα­θώ­να, και θα ευ­χό­μουν ο­λο­ψύ­χως να βρεί­τε μια ε­ναλ­λα­κτι­κή λύ­ση για την χω­ρο­θέ­τη­ση του Κω­πη­λα­το­δρο­μί­ου. Θα α­πο­τε­λού­σε ει­ρω­νεί­α αν αυ­τά τού­τα τα Ο­λυ­μπια­κά Α­γω­νί­σμα­τα που α­πο­τε­λού­σαν τό­σο ση­μα­ντι­κό μέ­ρος της κλα­σι­κής αρ­χαιό­τη­τος, α­να­βιού­με­να σή­με­ρα α­πο­βούν οι βε­βη­λω­ταί μιας α­πό τις ιε­ρό­τε­ρες το­πο­θε­σί­ες της Ελ­λη­νι­κής γης.

Υ­με­τέ­ρα
Brunilde Sismondo Ridgway
Κα­θη­γή­τρια Rhys Carpenter της Αρ­χαιο­λο­γί­ας (ο­μό­τι­μος)
Bryn Mawr College