Οι εποικισμοί

Μια με­γά­λη πλειο­ψη­φί­α των Ισ­ρα­η­λι­νών, η ο­ποί­α α­ντα­να­κλά­ται και στη σύν­θε­ση της Κνεσ­σέτ, ευ­νο­ούν την δια­τή­ρη­ση α­πό το Ισ­ρα­ήλ ό­λων των κα­ταυ­λι­σμών των ε­ποί­κων. Στις αρ­χές του 1999, του­λά­χι­στον 100 α­πό τα 120 μέ­λη της Κνεσ­σέτ, οι ο­ποί­οι πε­ρι­λαμ­βά­νουν ό­λα τα μέ­λη του Ερ­γα­τι­κού Κόμ­μα­τος, ε­ξέ­φρα­ζαν μια κα­θο­λι­κή στή­ρι­ξη αυ­τής της θέ­σης, πα­ρά τις μι­κρές δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις σχε­τι­κά με την μορ­φή της δια­τή­ρη­σής τους. Ό­λοι οι Ά­ρα­βες βου­λευ­τές της Κνεσ­σέτ α­ντι­τάσ­σο­νται στην δια­τή­ρη­ση των ε­ποι­κι­σμών. Έ­τσι το πο­σο­στό των Ε­βραί­ων βου­λευ­τών που εί­ναι υ­πέρ της θέ­σης αυ­τής γί­νε­ται α­κό­μη με­γα­λύ­τε­ρο απ’ ό,­τι μια πρώ­τη κα­τα­μέ­τρη­ση μπο­ρεί να κα­τα­δεί­ξει (…) Με­ρι­κές μι­κρές ο­μά­δες της α­ρι­στε­ράς α­ντι­τάσ­σο­νται σε ό­λους τους ε­ποι­κι­σμούς.
Η πλειο­ψη­φί­α των Ισ­ρα­η­λι­νών Ε­βραί­ων βλέ­πουν τη ζω­ή στους κα­ταυ­λι­σμούς της πε­ριο­χής της “ευ­ρύ­τε­ρης Ιε­ρου­σα­λήμ” ως κά­τι φυ­σιο­λο­γι­κό. Ζώ­ντας στην “ευ­ρύ­τε­ρη Ιε­ρου­σα­λήμ” ση­μαί­νει ό­τι ζεις σε έ­να μέ­ρος με λε­ω­φο­ρεια­κή σύν­δε­ση που ε­πι­τρέ­πει στους Ε­βραί­ους να πη­γαί­νουν με τα δη­μό­σια μέ­σα με­τα­φο­ράς στην Ιε­ρου­σα­λήμ για ψώ­νια ή για την βρα­δι­νή τους δια­σκέ­δα­ση και να ε­πι­στρέ­φουν στο σπί­τι τους μέ­χρι τα με­σά­νυ­χτα. Στις αρ­χές του 1999, πε­ρισ­σό­τε­ροι α­πό 250.000 Ε­βραί­οι  του Ισ­ρα­ήλ, πε­ρί­που το 5% του συ­νο­λι­κού πλη­θυ­σμού, ζού­σαν στην ευ­ρύ­τε­ρη (κα­τε­χό­με­νη Στμ) Ιε­ρου­σα­λήμ. Ο συ­νο­λι­κός πλη­θυ­σμός ό­λων των υ­πο­λοί­πων ε­ποί­κων στη Δυ­τι­κή Ό­χθη, στη Λω­ρί­δα της Γά­ζας και στα Υ­ψώ­μα­τα του Γκο­λάν εί­ναι πε­ρί­που 100.000.
Στους ε­ποι­κι­σμούς της “ευ­ρύ­τε­ρης Ιε­ρου­σα­λήμ”, η ε­κλο­γι­κή συ­μπε­ρι­φο­ρά δεν δια­φέ­ρει α­πό τον μέ­σο ό­ρο των Ε­βραί­ων, οι ο­ποί­οι κα­τοι­κούν πί­σω α­πό την Πρά­σι­νη Γραμ­μή. Στους θρη­σκευ­τι­κούς κα­ταυ­λι­σμούς, α­πό την άλ­λη, οι κά­τοι­κοι σπά­νια ψη­φί­ζουν α­κό­μη και το Λι­κού­ντ ή άλ­λο δε­ξιό κο­σμι­κό κόμ­μα. Α­ντί­θε­τα ψη­φί­ζουν τα θρη­σκευ­τι­κά κόμ­μα­τα και πο­λύ συ­χνά μό­νο το ΕΘ­Κ. Στην Κι­ρυάτ Άρ­μπα, στις ε­κλο­γές του 1992, για πα­ρά­δειγ­μα, τα 4 με­γα­λύ­τε­ρα  κο­σμι­κά κόμ­μα­τα –Ερ­γα­τι­κό, Λι­κού­ντ, Με­ρέ­τζ και Τσο­μέτ– έ­λα­βαν, ό­λα μα­ζί, λι­γό­τε­ρο α­πό 5% των ψή­φων. Σε ε­θνι­κό ε­πί­πε­δο τα κόμ­μα­τα αυ­τά έ­λα­βαν πε­ρί­που το 80%. Στις ε­κλο­γές του 1996, με σκο­πό την α­νά­δει­ξη πρω­θυ­πουρ­γού ο Νε­τα­νιά­χου έ­λα­βε 96,3% και ο Πέ­ρες μό­νο 3,6%. (Σε ό­λο το Ισ­ρα­ήλ τα πο­σο­στά ή­ταν α­ντί­στοι­χα 50,1% και 49,3%). H Μπελ­τ Ελ B εί­ναι έ­νας τυ­πι­κός, μι­κρός, θρη­σκευ­τι­κός οι­κι­σμός στον ο­ποί­ο ο Νε­τα­νιά­χου έ­λα­βε 99,6% στις ε­κλο­γές για πρω­θυ­πουρ­γό και ο Πέ­ρες μό­νο 0,3%). Στις ε­κλο­γές για την Κνεσ­σέτ τον ί­διο χρό­νο στο Μπελ­τ Ελ B, το ΕΘ­Κ έ­λα­βε 76,4% και το Μο­ντε­λέτ το πιο α­κρο­δε­ξιό κόμ­μα της Κνεσ­σέτ, με αυ­στη­ρά θρη­σκευ­τι­κές τά­σεις, έ­λα­βε το 14,5%. Ε­πο­μέ­νως, το ΕΘ­Κ και το Μο­ντε­λέτ, τα δύ­ο κόμ­μα­τα που μα­ζί κέρ­δι­σαν 11 έ­δρες α­πό τις 120 ή 9,1% το 1996, πή­ραν 90% στο Μπελ­τ Ελ B. Α­ντι­θέ­τως, στον κο­σμι­κό κα­ταυ­λι­σμό Άλ­φε­ϋ Με­να­σέ, ο Νε­τα­νιά­χου έ­λα­βε 71,5% και ο Πέ­ρες 28,4% των ψή­φων…
Οι πιο ε­κτε­θει­μέ­νοι και α­πο­μο­νω­μέ­νοι κα­ταυ­λι­σμοί εί­ναι αυ­τοί που κα­τοι­κού­νται α­πό θρη­σκευό­με­νους έ­ποι­κους… Σε αυ­τούς, μό­νο οι θρη­σκευό­με­νοι μεσ­σια­νι­κοί Ε­βραί­οι εί­ναι έ­τοι­μοι να ε­γκα­τα­στα­θούν. Κα­τά με­γά­λο μέ­ρος, αυ­τή εί­ναι η κύ­ρια αι­τί­α που ό­λες οι κυ­βερ­νή­σεις του Ισ­ρα­ήλ έ­χουν υ­πο­στη­ρί­ξει τους θρη­σκευ­τι­κούς μεσ­σια­νι­κούς κα­ταυ­λι­σμούς α­νε­ξάρ­τη­τα το πώς έ­χουν ψη­φί­σει οι κά­τοι­κοί τους. Η Νε­τζα­ρίμ βρί­σκε­ται στην μέ­ση της Λω­ρί­δας της Γά­ζας και α­πο­τε­λεί έ­να κα­λό δείγ­μα αυ­τού του εί­δους των κα­ταυ­λι­σμών. Στα βό­ρεια της Νε­τζα­ρίμ εί­ναι η πό­λη της Γά­ζας, στα νό­τια, κά­ποια α­πό τα με­γα­λύ­τε­ρα στρα­τό­πε­δα προ­σφύ­γων. Κά­θε προ­σφυ­γι­κό συ­γκρό­τη­μα έ­χει πε­ρί­που 200.000 κα­τοί­κους. Στα μι­σά του 1998, στη Νε­τζα­ρίμ ζού­σαν πε­ρί­που 120 οι­κο­γέ­νειες α­πό θρη­σκευ­τι­κούς μεσ­σια­νι­κούς Ε­βραί­ους έ­ποι­κους. (Την ε­πο­χή που υ­πο­γρά­φη­κε η συμ­φω­νί­α του Ό­σλο η Νε­τζα­ρίμ εί­χε πε­ρί­που 60 οι­κο­γέ­νειες). Με­ρι­κοί α­πό τους ε­νή­λι­κες άν­δρες που ζουν στη Νε­τζα­ρίμ περ­νούν τον πε­ρισ­σό­τε­ρο και­ρό τους με­λε­τώ­ντας το Ταλ­μούδ…

Το κεί­με­νο εί­ναι α­πό­σπα­σμα α­πό το βι­βλί­ο των Ισραέλ Σαχάκ και Νόρτον Μεζβίνσκυ, Jewish Fundamentalism in Israel, PlutoPress, Λον­δί­νο 1999, σ.σ. 58-62.