Παραµονές τῆς πρωθυπουργοποίησης τοῦ Γιώργου Παπανδρέου, µέσῳ τῶν ἐκλογῶν τῆς 4ης Ὀκτωβρίου (ἤ τῶν ἀµέσως ἑπόµενων), κάνουµε ἀναπόφευκτα µερικές µαῦρες σκέψεις πού θέλουµε νά µοιραστοῦµε µαζί σας.
Τό τί ἀκριβῶς θά σηµάνει γενικά ἡ παραπάνω πολιτική ἐξέλιξη δέν εἴµαστε σέ θέση νά τό ποῦµε – καί, γιά νά ἀκριβολογοῦµε, δέν τολµᾶµε νά τό βάλουµε µέ τόν νοῦ µας. Εἰδικά ὅµως γιά τήν ἰδιαίτερη πατρίδα µας, τή Θράκη, δέν µποροῦµε νά µήν τό ἀναλογιστοῦµε.
Πρῶτον καί κύριον εἶναι οἱ σχέσεις µας µέ τήν Τουρκία καί τήν ὑποχείριά της µειονοτική ἡγεσία. Χρόνια τώρα τό ἐκσυγχρονιστικό ΠαΣοΚ ἔχει υἱοθετήσει πλήρως (τόσο στά λόγια – βλέπε π.χ. τίς θέσεις τοῦ ΙΣΤΑΜΕ – ὅσο καί στήν πράξη) τήν ἀτζέντα καί τίς περισσότερες θέσεις τῆς Ἄγκυρας. Ἡ µαζική ὑπερψήφιση τῶν πασόκων ὑποψηφίων (βουλευτῶν, δηµάρχων, νοµαρχῶν), µειονοτικῶν καί µή, δέν εἶναι καθόλου τυχαία. Σέ Ροδόπη καί Ξάνθη χρόνια τώρα αὐτό ἀποτυπώνεται στό πρασίνισµα τοῦ χάρτη τῶν ἑκάστοτε ἐκλογῶν, κάτι πού ἴσχυσε ἀκόµη καί στά τελευταῖα χρόνια τῆς νεοδηµοκρατικῆς ἰσχύος! Τό τί θά συµβεῖ λοιπόν στίς 4 Ὀκτωβρίου εἶναι ἀπολύτως δεδοµένο, καί µόνον ἕνας παράγοντας µπορεῖ νά τό ἐπηρρεάσει: Ἡ προσπάθεια τῆς Τουρκίας νά ἐξαφανίσει πολιτικά τόν Εὐριπίδη Στυλιανίδη, ἀβαντάροντας περαιτέρω τόν ἐσωκοµµατικό του ἀντίπαλο Ἀχµέτ Ἰλχάν, µέ τήν προσδοκία νά ἀποσπάσει ὁ τελευταῖος τήν µοναδική ἕδρα πού θά πάρει τό κυβερνόν κόµµα στόν νοµό Ροδόπης. Τά γαλάζια ψηφοδέλτια, δηλαδή, πού θά δεῖ ἀπό τή µειονότητα ἡ ΝΔ θά εἶναι ἐκεῖνα πού θά πασχίζουν νά θάψουν τό µοναδικό ὑπερέχον τοπικό στέλεχός της ἐδῶ καί δεκαετίες!
Ὁ ἴδιος προσωπικά ὁ Παπανδρέου εἶναι µία ἐγγύηση γιά τήν Ἄγκυρα ὅτι οἱ ἀντιστάσεις θά εἶναι οἱ λιγότερες δυνατές. Δέν ἀναφέροµαι στά φιλοµειονοτικά του µέτρα τοῦ παρελθόντος, κάποια ἀπό τά ὁποῖα ἦταν καί ἀναγκαῖα, µιλῶ γιά τίς µικρές µά καίριες ὑποχωρήσεις στά ἐλάσσονα ζητήµατα τῆς καθηµερινότητας. Κι ἀπό τήν ἄλλη τό στελεχιακό δυναµικό τοῦ χώρου ἔχει πλέον ἀποψιλωθεῖ ἀπό ἑστίες ἀντιστάσεως, µέ εὐάριθµες φωτεινές ἐξαιρέσεις (Πεταλωτής, Σγουρίδης…). Ἀντιθέτως, βρίθει ἀπό ἀπίθανους τύπους πού εἴτε ἔχουν µία προσέγγιση γιά τό θέµα λές καί µιλᾶµε γιά τό ἀντάρτικο τῶν Οὐαζίρων στό Πακιστάν εἴτε ἔχουν ἀναλάβει τήν ἁπλή διεκπεραίωση τῶν τουρκικῶν αἰτηµάτων πρός τήν ἑλληνική διοίκηση. Νά φανταστοῦµε καί µία κυβέρνηση ΠαΣοΚ µέ 152 βουλευτές, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ 2 θά εἶναι µειονοτικοί; Καθόλου ἀπίθανο καί …καθόλα τροµοκρατικό!
Μήπως ὅµως ὁ νέος πρωθυπουργός θά βοηθήσει τόν τόπο µας στά ἄλλα θέµατα; Ἀφήνω κατά µέρος ὅτι κατά κανόνα δέν µπορεῖ οὔτε τόν ἑαυτό του νά βοηθήσει σέ βασικά πράγµατα, καί προσπαθῶ, ὅλος αἰσιοδοξία, νά βρῶ ποῦ µπορεῖ νά κάνει κάτι παραπάνω ἀπό τό γαλάζιο τσοῦρµο τῶν ἀχρήστων πού φεύγει. Στόν θνήσκοντα ἀγροτικό τοµέα ὅπου ὅλα (καπνοκαλλιέργεια, τιµές ἀγροτικῶν προϊόντων, ἐπιδοτήσεις…) ἔχουν κριθεῖ ἐκτός συνόρων; Στόν χῶρο τῶν µικροµεσαίων ἐπαγγελµατιῶν ὅπου ξέσπασε ἡ κρίση µιᾶς παρασιτικῆς ἀπό τά γεννοφάσκια της οἰκονοµίας; Στόν τοµέα τῆς δηµόσιας διοίκησης ὅπου τό ΠαΣοΚ πρωτοέφερε τήν διάλυση; Ἤ µήπως στά µείζονα τοπικά θέµατα, ὅπως εἶναι οἱ ἑλληνορωσικοί ἀγωγοί;
Τί εἶπε σχετικά προχθές ὁ ΓΑΠ στήν Ἀλεξανδρούπολη; Ὅτι «ἡ διακρατική συµφωνία γιά τόν ἀγωγό Μπουργκάς – Ἀλεξανδρούπολης κατοχυρώνει τά συµφέροντα µόνο τῆς µιᾶς πλευρᾶς» κι ὅτι «θά ἐπιµείνει στή διασφάλιση τῶν περιβαλλοντικῶν ὅρων σέ ξηρά καί θάλασσα» ὥστε, λέει, «ἡ Ἑλλάδα νά διασφαλίσει τά συµφέροντά της, τόσο στήν κατασκευή ὅσο καί στή λειτουργία τοῦ ἀγωγοῦ αὐτοῦ»! Δηλαδή ἀφοῦ φάγανε 10 χρόνια (1994-2004) χωρίς νά βάλουν µία τελική ὑπογραφή (κάτι πού ἔκανε ὁ Καραµανλής), τώρα θά ἔρθουν νά ξανακάνουν «διάλογο», πετώντας πάλι τή µπάλλα στήν ἐξέδρα, µέχρι νά ἀγανακτήσει ὁ Ρῶσος συµπαίκτης µας καί νά φύγει! Κάθε ὁµοιότητα µέ τίς θέσεις τῆς ἀµερικανόστροφης νέας βουλγαρικῆς κυβέρνησης εἶναι ἀπολύτως τυχαία… Κι ἕνα τελευταῖο: Ὁ µέλλων πρωθυπουργός σας* εἶχε τό θράσσος νά µιλήσει καί γιά τό θέµα τῶν µαταιωθέντων χρυσωρυχείων, οἰκειοποιούµενος ξεδιάντροπα ξένους ἀγῶνες, κι αὐτό µάλιστα τή στιγµή πού κατεβάζει ὑποψήφιο βουλευτή τόν ὑπεύθυνο δηµοσίων σχέσεων τῶν Χρυσωρυχείων Θράκης! Προφανῶς ἦταν βέβαιος πώς ἀπευθύνεται σε χαχόλους…
- Ἄσε πού ὁ Μπορίσωφ δέν εἶναι καί …σοσιαλιστής
** Γελούσαµε µέ τούς γιάνκηδες πού εἶχαν πρόεδρο τόν κρετίνο Μπούς, ἔ; Ἐδῶ τώρα πού αὐτός θά κάνει καί κουµάντο, ἐλλείψει administration;