της Χριστίνας Σταματοπούλου, από το Άρδην τ. 66, Αύγουστος-Οκτώβριος 2007
Οι ακάματες προσπάθειες των ΗΠΑ και του σιωνισμού να δαιμονοποιήσουν τον πρόεδρο του Ιράν, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, μπορεί να δονούν τις ευαίσθητες χορδές των Ευρωπαίων και Αμερικανών υπερασπιστών των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», αλλά δεν φαίνεται να συγκινούν τους Εβραίους που ζουν στο Ιράν!
Πράγματι, στο Ιράν ζει, εδώ και 3000 χρόνια, μια κοινότητα Εβραίων που φτάνει τα 25.000 περίπου άτομα, και η οποία δεν φαίνεται να έχει επηρεαστεί καθόλου από τις υστερικές κραυγές των ιθυνόντων του Ισραήλ και των ΗΠΑ, ότι ο Αχμαντινετζάντ είναι ο «νέος Χίτλερ», που θα «σβήσει από τον χάρτη το Ισραήλ».
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κοινότητα Εβραίων που ζει σε χώρα της Μέσης Ανατολής εκτός Ισραήλ, έχουν έναν εκλεγμένο αντιπρόσωπο στη Βουλή και ασκούν ελεύθερα τη θρησκεία τους. Σημειωτέον ότι, εκτός από τον ισλαμισμό, ο ιουδαϊσμός στο Ιράν είναι επίσημη θρησκεία, μαζί με τον χριστιανισμό και τον ζωροαστρισμό. Στην Τεχεράνη υπάρχουν 30 συναγωγές και πολλά χασάπικα που πουλάνε κάσερ (το κρέας που τρώνε οι Εβραίοι). Πρόσφατα, μάλιστα, το γραφείο του Αχμαντινετζάντ έκανε μια δωρεά στο εβραϊκό νοσοκομείο.
Σίγουρα, δεν θα ισχυριστούμε ότι ζουν σε μια αγγελική κοινωνία ούτε ότι δεν έχουν υποστεί διακρίσεις, όπως και όλες οι μη μουσουλμανικές κοινότητες σε μια μουσουλμανική χώρα. Έχουν ελάχιστη επιρροή στη λήψη των αποφάσεων και δεν δικαιούνται να καταλάβουν ιθύνουσες θέσεις στον στρατό και τη δημόσια διοίκηση. Αλλά, εξίσου σίγουρα, η ζωή τους είναι πολύ καλύτερη από εκείνη των Παλαιστινίων που είναι πολίτες του Ισραήλ και μακράν ευτυχέστερη από εκείνη των Παλαιστινίων στη Γάζα και τη Δυτική όχθη. Άλλωστε, είναι ελεύθεροι να ταξιδεύουν στο Ισραήλ (σχεδόν όλοι έχουν συγγενείς εκεί), ενώ, πρόσφατα, και όσοι είχαν μεταναστεύσει στο Ισραήλ τις προηγούμενες δεκαετίες, απέκτησαν το δικαίωμα να επιστρέψουν και να εγκατασταθούν με τις οικογένειές τους (πράγμα που έχουν ήδη κάνει αρκετοί).
Ας ακούσουμε τους ίδιους: «Αν νομίζετε ότι ο ιουδαϊσμός και ο σιωνισμός είναι ταυτόσημοι, είναι σαν να λέτε ότι το Ισλάμ είναι ταυτόσημο με τους Ταλιμπάν, πράγμα που δεν ισχύει», λέει ο Σιαμάκ Μορσαντέγκ, ηγέτης της εβραϊκής κοινότητας του Ιράν και διευθυντής του εβραϊκού νοσοκομείου. Και προσθέτει: «Ο αντισημιτισμός δεν είναι ανατολικό φαινόμενο, δεν είναι ισλαμικό ή ιρανικό φαινόμενο. Ο αντισημιτισμός είναι ευρωπαϊκό φαινόμενο», υποστηρίζοντας ότι, ακόμα και στις χειρότερες περιόδους, οι Εβραίοι του Ιράν δεν υπέφεραν ποτέ αυτά που πέρασαν οι Εβραίοι στην Ευρώπη.
Παρά την απουσία οποιασδήποτε απειλής απέναντί τους, τα ισραηλινά ΜΜΕ αναφέρουν ότι η ισραηλινή κυβέρνηση προσπαθεί να βρει τρόπους να τους προσελκύσει προς το Ισραήλ. Η εφημερίδα Μααρίβ έγραφε ότι τα προηγούμενα σχέδια δεν βρήκαν πρόθυμους υποψήφιους. Όπως έλεγε, «οι χιλιάδες Ιρανοί Εβραίοι δεν δείχνουν καμία επιθυμία να φύγουν». Σύμφωνα με την εφημερίδα της Νέας Υόρκης Forward, μια εκστρατεία ανάμεσα στους Εβραίους του Ιράν για να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ, που διεξήχθη από τον Οκτώβριο του 2005 έως τον Σεπτέμβριο του 2006, είχε σαν αποτέλεσμα την αναχώρηση 152 ατόμων από τα 25.000, και αυτοί για οικονομικούς και όχι πολιτικούς λόγους.
Ενισχύοντας αυτές τις προσπάθειες, η κυβέρνηση του Ισραήλ υποστηρίζει μια κίνηση Εβραίων δωρητών και εγγυάται, για κάθε οικογένεια Εβραίων του Ιράν, 60.000 δολάρια, προκειμένου να εγκατασταθεί στο Ισραήλ, επιπλέον των οικονομικών κινήτρων που προσφέρονται ήδη στους Εβραίους που μεταναστεύουν από όλο τον κόσμο, όπως χαμηλότοκα επιχειρηματικά και στεγαστικά δάνεια.
Η ένωση των Ιρανών Εβραίων αντιμετώπισε με μεγάλη περιφρόνηση την προσφορά αυτή, δηλώνοντας ότι η εθνική τους ταυτότητα δεν είναι προς πώληση: «Η ταυτότητα των Ιρανών Εβραίων δεν είναι αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής, όποιο και αν είναι το ύψος της χρηματικής προσφοράς. Οι Ιρανοί Εβραίοι αγαπούν την ιρανική τους ταυτότητα και τον πολιτισμό τους, γι’ αυτό οι απειλές και αυτό το ανώριμο πολιτικό εγχείρημα προσέλκυσης δεν πρόκειται να πετύχει τον στόχο του να σβήσει την ταυτότητα των Ιρανών Εβραίων».
Αυτή ήταν και η πιο αποστομωτική απάντηση σε όσους προσπαθούν να παρουσιάσουν τον Αχμαντινετζάντ (δημοκρατικά εκλεγμένο από τον λαό του Ιράν, μας αρέσει, δεν μας αρέσει) σαν τον αιμοσταγή χιτλερικό, που διψάει για αίμα Εβραίων.
Και με όλα αυτά γίνεται φανερό ότι εκείνο που ενδιαφέρει το Ισραήλ δεν είναι η ευημερία των Εβραίων του Ιράν, αλλά πώς θα τους μετατρέψει σε εργαλείο προπαγάνδας για να πείσει ότι είναι αδύνατη η συνύπαρξη με τους μουσουλμάνους. Για τους υπέρμαχους της «σύγκρουσης των πολιτισμών», η ύπαρξη ενός τρισχιλιετούς πολιτισμού δεν είναι ένας θησαυρός που πρέπει να διαφυλαχθεί, αλλά ένα ακόμα εμπόδιο στον πόλεμο που ετοιμάζουν πυρετωδώς.
Χριστίνα Σταματοπούλου
Τα στοιχεία για το άρθρο αντλήθηκαν από κείμενο του ανεξάρτητου δημοσιογράφου Τζόναθαν Κουκ, που ζει και εργάζεται στη Ναζαρέτ, καθώς και από κείμενο του δημοσιογράφου Φράνσις Χάρισον, του ΒΒC News, στην Τεχεράνη.
1 ΣΧΟΛΙΟ
Τώρα άραγε τι συμβαίνει εκεί;Εξακολουθούν να είναι έτσι τα πράγματα;