Οδός Κομοτηνής

του Κ. Καραϊσκου, από το Άρδην τ. 52, Ιανουάριος-Μάρτιος 2005

Ἐ­πα­να­κάμ­πτου­με στή στή­λη μας μέ μί­α πλη­ρο­φο­ρί­α πού σας τήν με­τα­φέ­ρου­με μέ κά­θε ἐ­πι­φύ­λα­ξη: Ὑ­πάρ­χουν, λέ­γε­ται, δι­ε­φθαρ­μέ­νοι δι­κα­στές καί δε­σπο­τά­δες!
Ἐν­τά­ξει, πρό­κει­ται γιά μιάν ἐ­λά­χι­στη μει­ο­ψη­φί­α πού ἀ­μαυ­ρώ­νει τό τί­μιο καί ἀ­κέ­ραι­ο σύ­νο­λο. Κι εὐ­τυ­χῶς πού ὑ­πάρ­χει κι ὁ πο­λι­τι­κός κό­σμος τῆς χώ­ρας, γιά τόν ὁ­ποῖ­ον τό­σο και­ρό κα­νείς δέν προ­φέ­ρει κα­κιά λέ­ξη, καί ὁ ὁ­ποῖ­ος θά φέ­ρει τήν κά­θαρ­ση στούς ἄλ­λους προ­α­να­φερ­θέν­τες χώ­ρους.
Σύμ­φω­να μέ ὁ­ρι­σμέ­νους, τό τσου­νά­μι τῶν ἀ­πο­κα­λύ­ψε­ων ἔ­χει ἀ­πο­σπά­σει τήν προ­σο­χή τῶν νε­ο­ελ­λή­νων ἀ­πό τά μεί­ζο­να ζη­τή­μα­τα τῆς πο­λι­τι­κῆς (ἐ­ξω­τε­ρι­κῆς, οἰ­κο­νο­μι­κῆς…) καί ὅ­λοι ἀ­σχο­λοῦν­ται μέ τά τῆς δι­α­φθο­ρᾶς.
Αὐ­τό κα­τά τή γνώ­μη μας εἶ­ναι πο­λύ κα­λό. Πρῶ­τον ἐ­πει­δή πρό­κει­ται γιά τό βα­σι­κό­τε­ρο πρό­βλη­μα τῆς κοι­νω­νί­ας μας. Καί δεύ­τε­ρον για­τί δέν νο­μί­ζω ὅ­τι μέ τυ­χόν δη­λώ­σεις τοῦ Μι­χά­λη Λιά­πη ἤ μέ κά­ποι­α συ­ζή­τη­ση στόν μεγ­καν­τέ­να θά ἐ­πι­βρα­δύ­να­με τήν ἀ­να­γνώ­ρι­ση τοῦ Κο­σό­βου ἤ τήν ἐ­πι­δρο­μή κα­τά τοῦ Ἰ­ράν.
Στήν Κα­τε­χό­με­νη Ἀ­να­το­λι­κή Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ τό ἑ­βρα­ϊ­κό κρά­τος ἁρ­πά­ζει τίς πε­ρι­ου­σί­ες τῶν Πα­λαι­στι­νί­ων μέ τόν Νό­μο γιά τίς Πε­ρι­ου­σί­ες τῶν Ἀ­πόν­των. Ὅ,τι ἐ­φάρ­μο­σαν πρίν μι­σό αἰ­ῶ­να μέ τούς πρό­σφυ­γες τοῦ 1948, τό ξα­να­κά­νουν καί τώ­ρα πού …πᾶ­νε γιά «εἰ­ρή­νη» μέ τόν Ἀμ­πάς.
Ἐ­πί τῇ εὐ­και­ρί­ᾳ: Ἐ­πει­δή κά­ποι­οι θαρ­ροῦν ὅ­τι ἡ ἐ­κλο­γι­κή πα­ρά­στα­ση πού στή­θη­κε στά Κα­τε­χό­με­να (τῆς Πα­λαι­στί­νης μά καί τοῦ Ἰ­ράκ) θά ἐ­πι­φέ­ρει τήν εἰ­ρή­νη, τή δη­μο­κρα­τί­α καί τήν ἀ­πο­χώ­ρη­ση τῶν στρα­τευ­μά­των τοῦ εἰ­σβο­λέ­α, εὐ­χα­ρί­στως στοι­χη­μα­τί­ζου­με γιά τό ἀ­κρι­βῶς ἀν­τί­θε­το: Ἐ­μεῖς τήν πε­ρι­ου­σί­α μας κι ἐ­κεῖ­νοι 1 εὐ­ρῶ. Πά­ει;
Πό­σοι δη­μο­σι­ο­γρά­φοι στήν «με­γα­λύ­τε­ρη δη­μο­κρα­τί­α τοῦ κό­σμου» βρῆ­καν βί­αι­ο θά­να­το πέ­ρυ­σι λέ­τε; 68! Με­τα­ξύ αὐ­τῶν καί ὁ αὐ­το­κτο­νη­μέ­νος (μέ …δυ­ό σφαῖ­ρες!) G. W­e­bb πού εἶ­χε ἀ­πο­κα­λύ­ψει τό ναρ­κεμ­πό­ριό της C­IA στίς γει­το­νι­ές τῶν Μαύ­ρων τοῦ Λός Ἄν­τζε­λες.
Τήν «Λιμ­πε­ρα­σιόν» ἀ­γό­ρα­σαν οἱ Ρό­τσιλ­ντ. Ἔ, ἄλ­λο­τε τό ρο­λά­κι της τό ἔ­παι­ζε μό­νον στίς ἐ­πεί­γου­σες πε­ρι­πτώ­σεις (π.χ. τῆς ἐ­πι­δρο­μῆς κα­τά τῆς Σερ­βί­ας), τώ­ρα ἴ­σως ἀ­να­λά­βει καί πε­ραι­τέ­ρω ἁρ­μο­δι­ό­τη­τες στό σπί­τι τῶν ἀ­φεν­τι­κῶν: σφουγ­γά­ρι­σμα, ξε­σκό­νι­σμα, μπου­γά­δα…
Κα­τερ­ρί­φθη ἀ­με­ρι­κα­νι­κό ἐ­λι­κό­πτε­ρο στό Ἰ­ράκ μέ 31 πε­ζο­ναῦ­τες. Καί βρε­τα­νι­κό C-130 μέ 9 στρα­τι­ῶ­τες. Ναί, πά­λι­ω­σαν, ἀλ­λά ὡς εἰ­δή­σεις δι­α­τη­ροῦν τήν ψυ­χο­ευ­ερ­γε­τι­κή τους ἀ­ξί­α…
Στίς 31-1-05, στό K­a­n­al D, ὁ Τοῦρ­κος τ. ὑ­πουρ­γός Πο­λι­τι­σμοῦ Να­μίκ Κε­μάλ Ζε­ϊμ­πέκ ἰ­σχυ­ρι­ζό­ταν σο­βα­ρός σο­βα­ρός ὅ­τι ὁ Μω­ά­μεθ ἦ­ταν Τοῦρ­κος. Ὁ ὑ­πουρ­γός Πο­λι­τι­σμοῦ, ἔ; Σά νά δη­λώ­νει ὁ Βε­νι­ζέ­λος στόν Ἄλ­φα ὅ­τι ὁ Χρι­στός ἦ­ταν Ἕλ­λη­νας!
Κα­λός ὁ δι­ά­λο­γος γιά τήν Παι­δεί­α, τόν εἴ­χα­με πε­θυ­μή­σει τε­λευ­ταί­ως. Πεῖ­τε ὅ­μως ρέ καί κα­μιά κου­βέν­τα γιά κά­τι πα­νε­πι­στη­μια­κούς πού ξέ­ρουν λι­γό­τε­ρα ἀ­πό τούς φοι­τη­τές! Ἤ γιά ἄλ­λους πού πῆραν κά­πο­τε μιά κα­ρέ­κλα κι ἔ­κτο­τε δέν ξα­νά­νοι­ξαν βι­βλί­ο. Ἡ ἀ­που­σί­α τους ἀ­πό τίς αἴ­θου­σες δι­δα­σκα­λί­ας μό­νο μᾶς πει­ρά­ζει;
Εὐ­πρόσ­δε­κτη ἡ ἀ­πό­φα­ση τοῦ Ἀ­ρεί­ου Πά­γου γιά δι­ά­λυ­ση τῆς Τουρ­κι­κῆς Ἕ­νω­σης Ξάν­θης, ἀρ­κεῖ νά εἶ­ναι καί ἐ­παρ­κῶς δι­και­ο­λο­γη­μέ­νη, βά­σει τοῦ κε­μα­λι­κοῦ, ἀν­τι­δη­μο­κρα­τι­κοῦ της χα­ρα­κτή­ρα. Ἀλ­λι­ῶς στήν Εὐ­ρώ­πη θά χά­σου­με τή ρε­βάνς.
Καί μιά πού δι­α­βά­ζε­τε τή στή­λη τού­τη ἀ­πό και­ρό, λέ­με νά σᾶς ἐ­ξε­τά­σου­με γιά νά δοῦμε κα­τά πό­σον κερ­δί­σα­τε κά­τι μέ τού­τη τήν ἀ­νά­γνω­ση: Ἕ­νας σύλ­λο­γος στή Θρά­κη δη­μι­ουρ­γεῖ καί λει­τουρ­γεῖ πα-ρά-νο-μα στήν πε­ρι­ο­χή κά­που δέ­κα (­!) νη­πι­α­γω­γεί­α: Χω­ρίς ἄ­δει­ες λει­τουρ­γί­ας, χω­ρίς κα­νό­νες ἀ­σφά­λειας καί ὑ­γι­ει­νῆς, χω­ρίς νά δη­λώ­νει ἐρ­γα­ζό­με­νους, κτλ.
Ρω­τᾶ­με: 1) Τί θρη­σκεύ­μα­τος εἶ­ναι τά μέ­λη τοῦ συλ­λό­γου; 2) Ποι­ά Προ­ξε­νι­κή Ἀρ­χή ρί­χνει τό πα­ρα­δά­κι; 3) Ποι­ός εἶ­ναι ὁ ρό­λος τοῦ λε­γό­με­νου (καί ἁρ­μό­διου) νο­μάρ­χη;
Ὅ­ποι­ος ἀ­παν­τή­σει σω­στά εἶ­ναι νά ἀ­νη­συ­χεῖ: Εἶ­ναι τουρ­κο­φο­βι­κός καί ἐ­θνα­μύν­τωρ, σκέ­το βδέ­λυγ­μα.
Κα­θώς τά πράγ­μα­τα ἀλ­λά­ξα­νε, λί­γο λί­γο ὅ­λο καί κά­ποι­ος το­πι­κός ἄρ­χων τῆς Θρά­κης κα­τα­δι­κά­ζε­ται στά δι­κα­στή­ρια. Ἕ­νας δή­μαρ­χος κι ἕ­νας ἀν­τι­δή­μαρ­χος γιά ξε­κί­νη­μα κα­λά εἶ­ναι – κι ἀ­να­μέ­νε­ται ἀ­κό­μα κα­λύ­τε­ρη συ­νέ­χεια.
Εὐ­τυ­χῶς ὅ­μως κεῖ­νο πού συ­νε­χί­ζει τήν πο­ρεί­α του σάν τραῖ­νο στήν πε­ρι­ο­χή εἶ­ναι ἡ «ἀ­νά­πτυ­ξη». Κι ἐ­νῶ ἡ παν­θο­μο­λο­γού­με­νη κρί­ση τοῦ ἑλ­λη­νι­κοῦ του­ρι­σμοῦ κα­λά κρα­τεῖ, στό Φα­νά­ρι Ρο­δό­πης, ἐν­τός ζώ­νης πού προ­στα­τεύ­ε­ται ἀ­πό τή συν­θή­κη Ραμ­σάρ, σχε­δι­ά­ζε­ται πο­λυ­τε­λές ξε­νο­δο­χεῖ­ο 900 κλι­νῶν!
’ντα­ξει, δέν θέ­λου­με νά κά­νου­με πάν­τα τόν κα­κό καί τόν μί­ζε­ρο ἀλ­λά ἔ­λα πού ἡ ἐ­πέν­δυ­ση θά βα­σι­στεῖ –φυ­σι­κά– στά δι­κά μας λε­φτά, δη­λα­δή στήν ἐ­πι­δό­τη­ση! Κι ἔ­λα πού ξέ­ρου­με καί 2-3 ἑ­κα­τομ­μύ­ρια μέ­ρη ἀ­νά τῆ γῆ ἐλ­κυ­στι­κό­τε­ρα!…
Δέν γί­νε­ται ρέ σεῖς νά δώ­σου­με στόν ἐ­πεν­δυ­τή (καί στήν πα­ρέ­α του…) κά­τι λι­γό­τε­ρο καί νά μή χτί­σει τί­πο­τε; Δέν πει­ρά­ζει, θά τά κα­τα­φέ­ρου­με καί χω­ρίς τούς 100.000 του­ρί­στες του…

Κώ­στας Κα­ρα­ΐ­σκος
Δι­ευ­θυν­τής
τοῦ «Ἀν­τι­φω­νη­τῆ»