Τίτλος: Ρωσία, Αυτοκρατορία ή έθνος κράτος; Ο Πούτιν, ο Ντούγκιν και ο Ναβάλνι
Επιμέλεια: Γιώργος Καραμπελιάς. Κείμενα των: Σ. Αρκτούρκ, Σ. Γκλεμπόφ, Α. Κολέσνικοφ, Μ. Λαρυέλ, Μ. Μπασσίν, Γ. Ρακκάς, Μ. Σταμάτε, Φρ. Τομ, Δ. Τριανταφυλλίδης, Ζ. Φορ κ.ά.
Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία. Για ηλεκτρονικές παραγγελίες επισκεφτείτε το ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Η σημερινή πολιτική της Ρωσίας του Πούτιν είναι συνέπεια της αυτοκρατορικής-ευρασιατικής πολιτικής την οποία ακολουθεί. Τωόντι, ο μόνος τρόπος για να διατηρήσει τη θέση της η Ρωσία ως αυτοκρατορική δύναμη είναι να χρησιμοποιεί τις στρατιωτικές της δυνάμεις για να επεκτείνεται, τους ενεργειακούς πόρους για να εκβιάζει και τον επικοινωνιακό ανταρτοπόλεμο για να υπονομεύει τους αντιπάλους της. Στρατηγική που οδηγεί είτε στην εμπλοκή σε έναν μεγάλο ή και περισσότερους περιφερειακούς πολέμους, όπως συνέβη στην Ουκρανία, είτε στην κατάρρευση του καθεστώτος, είτε και στα δύο μαζί.
Αυτή η πολιτική θα μπορούσε να λάβει τέλος μόνο με την παραδοχή του γεγονότος ότι η Αυτοκρατορία έχει λάβει τέλος και ότι θα πρέπει η χώρα να αυτοαναγνωριστεί ως ένα ευρωπαϊκό έθνος-κράτος (όπως τονίζει ο Ναβάλνι), και να κερδίσει με την πολιτική της, εξωτερική και εσωτερική, την ένταξή της σε ένα ενιαίο ευρωπαϊκό σύστημα. Αντίθετα, η σημερινή πορεία είναι κυριολεκτικά αυτοκτονική και θα αποδειχθεί μοιραία, όπως επί Μπρέζνιεφ για τη Σοβιετική Ένωση.
Η επανασύνδεση με την Ευρώπη, όχι μόνο θα μείωνε τους κινδύνους πολεμικών αναφλέξεων αλλά και θα απέκλειε μία «επιστροφή» στο «μογγολικό παρελθόν», προς το συμφέρον της Ευρώπης, και της Ελλάδας κατ’ εξοχήν. Επιθυμία της Ελλάδας παραμένει η ενοποίηση της Ευρώπης (συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας) και όχι η στροφή της Ρωσίας προς το ισλάμ και την Κίνα (χαρακτηριστική είναι η στροφή του Ντούγκιν, από τη συμμαχία μεταξύ Ρώσων και Ελλήνων ορθοδόξων, στη συμμαχία της ρωσικής ορθοδοξίας με το τουρκικό ισλάμ).
Μετά όμως την εισβολή στην Ουκρανία, μια τέτοια προοπτική έχει πλέον ως προϋπόθεση τη ριζική αλλαγή ηγεσίας στη Ρωσία και την εγκατάλειψη του ευρασιανισμού. Μόνο μια νέα ηγεσία, με στόχο τη μεταβολή της Ρωσίας σε έθνος-κράτος και την εγκατάλειψη των αυτοκρατορικών ονειροφαντασιών θα μπορούσε να απεγκλωβίσει τη Ρωσία από την ευρασιατική στρατηγική. Και μόνο τότε η Ρωσία θα ήταν δυνατό να μεταβάλει στρατηγική και απέναντι στην Ελλάδα και την Τουρκία.
Σελίδες: 296
Σχήμα: 14χ21
ISBN:978-960-427-238-9
Εναλλακτικές Εκδόσεις 2022
Περιεχόμενα
Γ. Καραμπελιάς, Αυτοκρατορία ή έθνος κράτος;
Ο ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΡΩΣΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ
Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, Ο ρωσικός εξαιρετισμός και η θεοκρατία του Πούτιν
Φρανσουάζ Τομ, Ο Πούτιν, ή η παράλληλη ιστορία εναντίον της πραγματικής
Αντρέι Κολέσνικοφ, Η σταλινική φάση του Πούτιν
Έλενα Αστάφιεβα, Η γεωπολιτική της θρησκείας ή η γεωπολιτική μέσω της θρησκείας
Σενέρ Αρκτούρκ, Τα πέντε πρόσωπα της ρωσικής ήπιας ισχύος. Ακροδεξιά, ακροαριστερά, ορθόδοξα χριστιανικά, ρωσόφωνα, και εθνοθρησκευτικά δίκτυα
Γιώργος Ρακκάς, “Μασκιρόβκα” και “δόγμα Γκερασίμοφ” ή οι “φανταστικές Ρωσίες” στην υπηρεσία του ρωσικού ιμπεριαλισμού
ΕΥΡΑΣΙΑΝΙΣΜΟΣ: Η ΝΕΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΡΩΣΙΚΟΥ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΥ
Μ. Μπασσίν – Σ. Γκλεμπόφ – Μ. Λαρυέλ, Τι είναι ο ευρασιανισμός και ποιοι τον δημιούργησαν;
Μαρλέν Λαρυέλ, Αλεξάντρ Ντούγκιν: Ένα ιδεολογικό εγχείρημα
Μάριους Γκέραλντ Σταμάτε, Ο ρωσικός ευρασιανισμός ενάντια στην τουρκική Ευρασία;
Ζυλιέτ Φορ, Ο κοσμισμός, μία παλιά ρωσική ιδέα για τον εικοστό πρώτο αιώνα
Μαρλέν Λαρυέλ, Ο Αλεξέι Ναβάλνι και οι εθνοδημοκράτες: Ένας φιλοδυτικός εθνικισμός;
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Γιώργος Καραμπελιάς, Η Ρωσία και η Ελλάδα, από τη Μεγάλη Αικατερίνη… στη Ζαχάροβα
