Από το liberal.gr
Η αιφνιδιαστική εισβολή της Ουκρανίας στην περιοχή Κουρσκ της Ρωσίας φαίνεται να πιέζει τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ωστόσο αυτό το Σαββατοκύριακο ο Ρώσος πρόεδρος ενδέχεται να γιορτάσει πιθανώς εδαφικά κέρδη πιο δυτικά – στη Γερμανία.
Τα φιλικά προς τη Ρωσία κόμματα σε τρία ανατολικά γερμανικά κρατίδια: Βρανδεμβούργο, Σαξονία και Θουριγγία – είναι έτοιμα να σημειώσουν σημαντικά κέρδη στις περιφερειακές εκλογές του Σεπτεμβρίου, δύο εκ των οποίων έχουν οριστεί για την Κυριακή.
Το φιλορωσικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έχει μεγάλες πιθανότητες να τερματίσει πρώτο και στα τρία κρατίδια, και η πρόσφατα σχηματισθείσα αριστερή Συμμαχία Σάχρα Βάγκενκνεχτ (BSW) που σημειώνει άνοδο, η Μόσχα πρόκειται να αποκαταστήσει ισχυρά ερείσματα σε μια ευρεία περιοχή της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, μια περιοχή που κυριάρχησε για δεκαετίες κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Εάν οι προβλέψεις επιβεβαιωθούν στην κάλπη, τα αποτελέσματα θα προκαλέσουν έντονη ανησυχία σε ολόκληρη τη Γερμανία. Μια υπερψήφιση των εξτρεμιστών θα αποκαλύψει το βαθμό στον οποίο απέτυχαν οι προσπάθειες του πολιτικού κατεστημένου της Γερμανίας να αποκαταστήσει το χάσμα Ανατολής-Δύσης της χώρας και θα κλονίσει τον ήδη ασταθή τριμερή συνασπισμό του Βερολίνου στον πυρήνα του.
Παράλληλα, μια τέτοια επικράτηση θα σηματοδοτούσε επίσης μια προσωπική νίκη για τον Πούτιν: Η δράση του Ρώσου προέδρου στη Δρέσδη ως κατάσκοπος της KGB τη δεκαετία του 1980, αποτέλεσε γι αυτόν αφορμή να διατηρεί το ενδιαφέρον του για όλες τις γερμανικές εξελίξεις. Ένας βιογράφος τον αποκάλεσε «ο Γερμανός στο Κρεμλίνο».
Συνολικά, τα φιλικά προς τη Μόσχα κόμματα, τα οποία κινούνται μεταξύ της άκρας δεξιάς και της αριστεράς του πολιτικού φάσματος, αναμένεται να συγκεντρώσουν τουλάχιστον το 50% των ψήφων σε όλες τις περιφέρειες, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Στη Θουριγγία, τα κόμματα προβλέπεται να λάβουν έως και 65%, με το AfD να τερματίζει πρώτο με περίπου 30%.
Αν και δεν είναι όλα τα κόμματα τόσο απροκάλυπτα φιλορωσικά όσο το AfD, μοιράζονται από κοινού δύο αφηγήσεις που προωθούνται από την ακροδεξιά: ότι το ΝΑΤΟ έχει μερίδιο ευθύνης για τον πόλεμο στην Ουκρανία και ότι μια ειρηνική λύση θα ήταν δυνατή μόνο εάν η Δύση έκανε σοβαρές προσπάθειες διπλωματίας.
Τα κυρίαρχα κυβερνητικά κόμματα της Γερμανίας σε εθνικό επίπεδο – οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), οι Πράσινοι και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) – έχουν μειωμένες δυνάμεις, λαμβάνοντας υπόψιν τις δημοσκοπήσεις πουπροβλέπουν αθροιστικό αποτέλεσμα περίπου 12% στη Σαξονία και τη Θουριγγία και 27% στο Βρανδεμβούργο. Ακόμη και αν συνυπολογιστεί η μεγαλύτερη κεντρώα δύναμη της Γερμανίας, οι συντηρητικοί Χριστιανοδημοκράτες (CDU), τα κυρίαρχα κόμματα δεν ξεπερνούν το 50%.
Αυτή είναι μια εξαιρετική πτώση για τα κεντρώα κόμματα που διαμόρφωσαν την πολιτική ζωή της ανατολικής Γερμανίας μετά την επανένωση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι κυρίαρχες δυνάμεις της Δυτικής Γερμανίας κυριάρχησαν στην Ανατολική Γερμανία. Ακόμη και σήμερα, περισσότερο από το 40% της ανώτερης πολιτικής τάξης στα ανατολικά κρατίδια της Γερμανίας προέρχεται από τη Δύση.
Η ταχεία άνοδος του AfD και άλλων λαϊκίστικων κομμάτων στην Ανατολική Γερμανία υποδηλώνει ότι αυτή η προσέγγιση απέτυχε. Τόσο οι Πράσινοι όσο και το FDP , το μικρότερο από τα τρία κόμματα στον εθνικό συνασπισμό της Γερμανίας, αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να αποκλειστούν και από τα τρία κρατικά κοινοβούλια, σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσκόπηση. Για να κερδίσουν έδρες, τα κόμματα πρέπει να συγκεντρώσουν τουλάχιστον 5% των ψήφων.
«Τα δημοκρατικά κόμματα, το SPD, το CDU, ακόμη και οι Πράσινοι, ποτέ δεν κατάφεραν να εδραιωθούν στην Ανατολική Γερμανία με τον ίδιο τρόπο που έκαναν στη Δύση και αυτό καθιστά πολύ πιο εύκολο φυσικά για ένα κόμμα όπως το AfD να κερδίσει ένα πλεονέκτημα σε ένα πιο ασταθές εκλογικό σώμα», δήλωσε ο Γιόχανς Κίεβ, κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας.
Παρόλο που η επανένωση μεταμόρφωσε θεμελιωδώς την οικονομία της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, ανεβάζοντας το βιοτικό επίπεδο, η δυσαρέσκεια για την de facto κατάληψη της χώρας από τη Δυτική παραμένει. Από την επανένωση, η περιοχή έχει χάσει το 15% του πληθυσμού της, καθώς πολλοί πρώην Ανατολικογερμανοί, ιδίως γυναίκες, μετακόμισαν δυτικά.
Οι δεκατίες αντιδυτικής προπαγάνδας
Ακόμα κι αν οι περισσότεροι Γερμανοί στην Ανατολική Γερμανία δεν έχουν αυταπάτες για τον Πούτιν, δεν έχουν ξεπεράσει ακόμη δεκαετίες αντιδυτικής προπαγάνδας. Για πολλούς, η Μόσχα δεν είναι χειρότερη από την Ουάσιγκτον, την οποία οι λαϊκιστές πολιτικοί κατηγορούν ότι εργάζεται στα παρασκήνια για να επιδιώξει τους δικούς της στόχους στην Ουκρανία.
«Οι ΗΠΑ είναι μια υπερδύναμη σε παρακμή που αγωνίζεται να διατηρήσει την παγκόσμια ηγεμονία της», δήλωσε τον περασμένο μήνα η Σάρα Βάγκενκνεχτ, που ηγείται της ομώνυμης BSW.
Ως επί το πλείστον, οι αριστεροί πολιτικοί στα ανατολικά της χώρας συμμετέχουν στις τάξεις του BSW και του Αριστερού κόμματος, τον διάδοχο του πρώην κομμουνιστικού κόμματος της Ανατολικής Γερμανίας, και είναι λιγότερο υπέρ του Πούτιν παρά υπέρ της ειρήνης.
Χρειαζόμαστε μια ευρωπαϊκή ειρηνευτική τάξη που να περιλαμβάνει τη Ρωσία», δήλωσε αυτόν τον μήνα ο Μπόντο Ράμελοου, ο σημερινός πρωθυπουργός της Θουριγγίας και μια από τις πιο επικριτικές φωνές προς τη Ρωσία στο κόμμα της Αριστεράς. «Όλες οι χώρες που συμμετέχουν θα πρέπει να συμφωνήσουν σε ένα σύμφωνο μη επίθεσης και να δημιουργήσουν μια κοινότητα άμυνας».
Οι επικριτές απορρίπτουν τέτοιες εκκλήσεις από την Αριστερά ως αφελείς. Το να πιέζεται η Δύση να τερματίσει τις αποστολές όπλων ενώ το να καλείται ταυτόχρονα η Ουκρανία να αναστείλει τον αγώνα της και να εκχωρήσει εδάφη λειτουργεί υπέρ της Μόσχας και νομιμοποιεί την εισβολή της στην Ουκρανία, λένε.
Η σημασία του Afd
Η μεγαλύτερη απειλή, ωστόσο, παραμένει το AfD, το οποίο θα προκαλούσε έναν πολιτικό σεισμό πολύ πέρα από τα σύνορα της Γερμανίας εάν το κόμμα κερδίσει και στα τρία κρατίδια, μια προοπτική που ορισμένοι λένε ότι είναι πιο πιθανή μετά την επίθεση με μαχαίρι της περασμένης εβδομάδας στο Ζόλινγκεν που φέρεται να διέπραξε Σύρος άνδρας με δεσμούς με το Ισλαμικό Κράτος.
Οι σύνδεσμοι του AfD με τη Μόσχα είναι ισχυροί. Πριν από τις ευρωεκλογές τον Ιούνιο, οι γερμανικές αρχές αποκάλυψαν επιχείρηση επιρροής της Ρωσίας στην οποία εμπλέκεται ένας από τους κύριους υποψηφίους του AfD. Ακόμα κι έτσι, το κόμμα τερμάτισε δεύτερο με 16% και είχε ιδιαίτερα καλή επίδοση στα ανατολικά της χώρας.
Πολλά ανώτερα στελέχη του AfD δεν κρύβουν τους δεσμούς τους με το αυταρχικό καθεστώς του Πούτιν.
Ο Björn Höcke, ο ηγέτης του AfD στη Θουριγγία, τον οποίο πολλοί θεωρούν ως πνευματικό νονό του κόμματος, έχει πει ότι αν γίνει ποτέ καγκελάριος της Γερμανίας, το πρώτο του ταξίδι θα είναι στη Μόσχα.
Σημειώνεται ότι, πριν επιδεινωθούν οι σχέσεις Μόσχας – Βερολίνου, ο Πούτιν επισκεπτόταν συχνά τη Γερμανία συμπεριλαμβανομένης της πρώην Ανατολικής.
«Θα είμαι ειλικρινής, έρχομαι στη Δρέσδη με ένα ιδιαίτερο συναίσθημα», είπε στο κοινό κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στην πόλη το 2009 για να λάβει το παράσημο του Αγίου Γεωργίου, ένα βραβείο για να εξέχουσες προσωπικότητες που «πολεμούν για το καλό στον κόσμο».
«Αυτό είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα κέντρα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, μια πόλη πλούσια σε ιστορία με τη δική της ιδιαίτερη γοητεία», είπε ο Πούτιν.
1 ΣΧΟΛΙΟ
Η επιρροή του Λόρδου Βόλντεμορτ στην πρώην Ανατολική Γερμανία είναι απλά το φανταχτερό κερασάκι σε μια δηλητηριασμένη τούρτα που μυρίζει υδρογονάνθρακες ένθεν και εκείθεν του Ατλαντικού.
Βασικοί τοποτηρητές του ακόμη και ο Μπιέρν Χέκε, ο maximo leader της Θουριγγίας, είναι φυτευτοί, πήγαν εκεί μετά την επανένωση από Ομόσπονδες Χώρες της πρώην Δυτικής Γερμανίας. Όλοι σχεδόν οι κατα καιρούς ηγέτες της AfD, από τον διαβόητο αντι-ΕΕ Libertarian πανεπιστημιακό οικονομολόγο Μπερντ Λούκε μέχρι τον Αλεξάντερ Γκάουλαντ, την την επιχειρηματία Frauke Petry, τον οικονομολόγο Jörg Meuthen και την Alice Weidel, (πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της Goldman Sachs στην Ελβετία και στέλεχος της Τράπεζας της Κίνας) είναι νυν ή πρώην Δυτικογερμανοί.
«H AfD δεν ιδρύθηκε σε κάποια φτωχή πόλη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, αλλά στο Oberursel», προάστειο της ευημερούσας Φρανκφούρτης επί του Μάιν. «Και από τους ανθρώπους που την ίδρυσαν, τουλάχιστον μερικοί πίστευαν ότι μόνον η έξοδος της Γερμανίας από την Ευρωζώνη θα έσωζε τα περιουσιακά τους στοιχεία στις τράπεζες. Και οι έρευνες του περιοδικού Spiegel έδειξαν ότι ο δισεκατομμυριούχος Άουγκουστ φον Φινκ (August von Finck Jr.) στήριξε οικονομικά την ίδρυση του ακροδεξιού κόμματος, αφού προηγουμένως με επιχορηγήσεις είχε εργαλειοποιήσει το φιλελεύθερο κόμμα FDP» (Ralph Bollmann, Anna-Sophie Kühne, Nike Mosa: «Wie weit rechts stehen die Reichen?» – Frankfurter Allgemeine, 02.06.2024)
Όποιος θέλει να εμβαθύνει στο τί διάολο συνέβη σε κάποιους σκληρούς φιλο«Δυτικούς» ιδεολόγους της πρώην Δυτικής Γερμανίας, καλά θα κάνει να μελετήσει και την ιστορία του Ομιλου Axel Springer. Αυτή η παραδοσιακή, πολύ συντηρητική «εθνικολαϊκή» αυτοκρατορία΄ Μέσων Ενημέρωσης στη Γερμανία (Bild, Welt, και από το 2014 το «έγκυρο» και …«φιλελελεύθερο» αγγλόγλωσσο Politico) ανήκει πια στην επενδυτική εταιρεία συμμετοχών (Hedge Fund) της Νέας Υόρκης Kohlberg Kravis Roberts & Co, εν συντομία KKR, απολύτως ειδικευμένη στην χρηματοδότηση του τομέα υδρογονανθράκων
Axel Springer SE, Politico, ρωσικό πετρέλαιο, ορυκτά καύσιμα – Και η ελληνική «βαριά βιομηχανία»
https://crisis-critique.blogspot.com/2024/06/axel-springer-se.html
Πώς στήνεται μια «πιο σοβαρή» Χρυσή Αυγή – Η προϊστορία του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD)
https://crisis-critique.blogspot.com/2020/10/afd.html
Η Διακυβέρνηση στην ΕΕ – Στον καιρό του Ουκρανικού πολέμου και της κλιματικής κρίσης
https://crisis-critique.blogspot.com/2024/06/blog-post_8.html