Το Πάσχα είναι κάθε χρόνο η μεγαλύτερη ανεπιφύλακτα γιορτή για τον ελληνισμό, με πολλά έθιμα και πολλαπλή σημασία: Ανάσταση του Χριστού, ανάσταση του γένους, γιορτή της ανοιξιάτικης φύσης. Αυτήν την ιδιαιτερότητα και ομορφιά του ελληνικού Πάσχα δεν την έχουν οι Καθολικοί και οι Προτεστάντες, και όταν την γνωρίσουν σ’ εμάς δεν μπορεί παρά να μας ζηλεύουν.
Πασχαλιάτικα, λοιπόν, και συγκεκριμένα την Τρίτη του Πάσχα, 25-4-2006, έκανε επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα η Υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α., κ. Κοντολίζα Ράις. Και όπως ήταν αναμενόμενο συνάντησε σφοδρή λαϊκή αντίδραση στα συλλαλητήρια που οργανώθηκαν κυρίως στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη (Κ.Κ.Ε., Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, Πρωτοβουλία Αγώνα).
Ούτε τους καταπιεσμένους μαύρους των Η.Π.Α. εκπροσωπεί η κ. Ράις, ούτε και ενσαρκώνει κάποια ελπίδα για τις παραγκωνισμένες ουσιαστικά από την εξουσία γυναίκες της χώρας της. Αυτή η έγχρωμη γυναίκα έχει δείξει ξεχωριστές ικανότητες υλοποίησης της πολιτικής των πολεμοκάπηλων γερακιών των Η.Π.Α., γι αυτό και αναρριχήθηκε στη θέση της Υπουργού Εξωτερικών. Έτσι με τέτοια πολιτική το γεγονός ότι είναι έγχρωμη και γυναίκα δεν μας ξεγελά να δώσουμε εύσημα φιλελευθερίας – ισότητας – δημοκρατικότητας στις Η.Π.Α., αλλά μας προκαλεί θυμηδία και απέχθεια.
Τι ήρθε να μας πει πασχαλιάτικα η κ. Ράις, τι διαβουλεύθηκε με την Ελληνίδα ομόλογό της κ. Ντόρα Μπακογιάννη; Από ό,τι διέρρευσε δημοσιογραφικά, συζητήθηκαν διάφορα ζωτικά για την Ελλάδα θέματα:
• Το Κυπριακό, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ ζητήθηκε να συμβάλει η Κύπρος στην άρση της απομόνωσης της «Βόρειας Κύπρου», όπως προκλητικά αποκάλεσε τα κατεχόμενα εδάφη η κ. Ράις, χωρίς η Ελληνίδα Υπουργός να αντιδράσει.
• Τα Ελληνοτουρκικά, όπου μας ζητήθηκε να μην εμποδίσει η Ελλάδα την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τις απαιτήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κ.λπ. που πρέπει πρωτύτερα να εκπληρώσει η Τουρκία.
• Θέματα της Βαλκανικής, όπως η κρίση στο Κόσσοβο που οι ίδιες οι ΗΠΑ με τις τυχοδιωκτικές – τρομοκρατικές επεμβάσεις τους υποδαύλισαν.
• Θέματα γενικότερα, όπως ο νέος ρόλος του ΝΑΤΟ ως παγκόσμιου χωροφύλακα των συμφερόντων των Η.Π.Α., και η εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο που αποδυναμώνει την αμερικάνικη μονοκρατορία.
• Το θέμα της λήψης μέτρων κατά του Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Από όλα αυτά τα σημαντικά θέματα που απεργάζονται οι Αμερικανοί, ας σταθούμε λίγο στο θέμα του Ιράν, λόγω επικαιρότητας και λόγω του παγκόσμιου κινδύνου που μπορεί να περικλείει η έκβασή του.
Η Αμερικανίδα Υπουργός Εξωτερικών δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο της μονομερούς στρατιωτικής επέμβασης κατά του Ιράν, «ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν αποκλείει τίποτα», είπε χαρακτηριστικά. Και επειδή το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. δεν αποφασίζει στρατιωτική επέμβαση, λόγω αντιρρήσεων της Ρωσίας και της Κίνας και προθυμίας της Γαλλίας, οι Η.Π.Α. γνωστοποίησαν την πρόθεσή τους να σχηματίσουν μία «συμμαχία προθύμων» που θα αναλάβει στρατιωτική δράση κατά της Τεχεράνης. Όπως δηλαδή ακριβώς έκαμαν και κατά του Ιράκ.
Σ’ αυτήν την πολεμοχαρή πολιτική, συμπαραστάτες και συνέταιροι με τις Η.Π.Α. είναι οι Κυβερνήσεις της Βρετανίας και του Ισραήλ πάντα, και είναι πάντα σύμμαχος η Κυβέρνηση της Τουρκίας.
Οι Ιρανοί επίσημοι διαβεβαιώνουν ότι το πυρηνικό τους πρόγραμμα δεν έχει ούτε ποτέ είχε, στρατιωτικό σκοπό, αλλά μόνο την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, και απορρίπτουν την πολιτική των απειλών, λέγοντας: «Είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε πολιτική εμπιστοσύνης, αλλά δεν ανεχόμαστε πιέσεις».
Την ίδια στιγμή η γειτονική μας Τουρκία προκηρύσσει διεθνή διαγωνισμό για την κατασκευή του πρώτου τουρκικού πυρηνικού αντιδραστήρα, σε περιοχή της απέναντι από την Κύπρο. «Παρακολουθούμε αυτό το θέμα προσεκτικά», δηλώνει άπραγα ο Έλληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος, έχοντας προφανώς της άποψη ότι θα ακουγόταν φαιδρό να ζητηθούν απαγορεύσεις ή κυρώσεις κατά της Τουρκίας, προκειμένου να σταματήσει το πυρηνικό της πρόγραμμα. Απέναντι από την Κύπρο, το Ισραήλ έχει πυρηνικό πρόγραμμα όχι μόνο για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας αλλά και πυρηνικών όπλων, με τη συμπαιγνία βέβαια των Η.Π.Α. Και η γειτονική μας Βουλγαρία συνεχίζει κατά καιρούς να ρυπαίνει με ραδιενέργεια τον ελληνικό χώρο, από το πυρηνικό της εργοστάσιο στο Κοζλοντούϊ.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι οι Η.Π.Α. στην προσπάθειά τους να συγκροτήσουν τη «συμμαχία προθύμων» για πόλεμο κατά του Ιράν, έστειλαν στην Αθήνα της Υπουργό κ. Ράις. Μεταξύ άλλων τους χρειάζεται η βάση στη Σούδα της Κρήτης, όπως τους χρειάστηκε και χρησιμοποιήθηκε και στον πόλεμο κατά του Ιράκ. Εξ άλλου η ενδοτικότητα των ελληνικών Κυβερνήσεων μεγαλώνει τη λαιμαργία των πολεμοκάπηλων. Ας θυμηθούμε μερικά μόνο παραδείγματα από την άθλια αυτή ενδοτικότητα:
• Η προδοσία κατά του ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν και η παράδοσή του στους Τούρκους διώκτες του, το Φεβρουάριο 1999.
• Η απόβαση των Αμερικανών στο Πλατυκιάλι της Πιερίας στο βρώμικο πόλεμό τους κατά της Γιουγκοσλαβίας, το 1999.
• Η χρήση της βάσης της Σούδας στον πρόσφατο βρώμικο πόλεμό τους κατά του Ιράκ, το Μάρτιο και Απρίλιο 2003.
• Η συμπαιγνία, το 2004, κάποιων Ελλήνων αξιωματούχων υπέρ του φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν και κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Στην παρούσα συγκυρία για το θέμα του Ιράν, το ερώτημα που αναπόφευκτα μπαίνει για τον καθένα μας είναι:
Θα επιτρέψουμε να παγιδευτεί και η χώρα μας στη «ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΡΟΘΥΜΩΝ» για πόλεμο κατά του Ιράν; Θα αφήσουμε να διαπράξει η Ελληνική Κυβέρνηση μια καινούργια προδοσία κατά της ειρήνης της περιοχής; Και πόσο ανεχόμαστε την ενδοτικότητα, όπως κατάπτυστα δυστυχώς εκφράστηκε στις 25-4-2006 από τον Έλληνα Υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Βύρωνα Πολύδωρα: «Ευτυχώς που δεν κάνουν κουμάντο όσοι είπαν ότι η Κοντολίζα Ράις είναι «persona non grata» (πρόσωπο ανεπιθύμητο) στη χώρα μας»;
