Ο Γιώργος Καραμπελιάς, μιλώντας στο CretePlus.gr εκθέτει τις βασικές αρχές του Πολιτικού Κινήματος «Άρδην»  που ιδρύθηκε τις τελευταίες ημέρες του Ιουνίου 2016 και απευθύνεται στους Έλληνες πολίτες ώστε να το πλαισιώσουν και να το συνδιαμορφώσουν.

 «Σήμερα βιώνουμε μια φαινομενική παραίτηση ενός μεγάλου μέρους των Ελλήνων, ως συνέπεια της αποκαρδίωσης τους από τις αλλεπάλληλες κοροϊδίες.

Επειδή όμως βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο, σε εκείνο το «τώρα ή ποτέ», που θα κρίνει το μέλλον το δικό μας και των επόμενων γενεών, είμαστε υποχρεωμένοι να αντιδράσουμε τώρα και να μη μπούμε στη λογική, ας περιμένουμε για «ευνοϊκότερες συνθήκες», διότι τότε θα είναι αργά:

Τα έξι χρόνια σαρωτικής εθνικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης υπήρξαν το επιστέγασμα μιας ολόκληρης περιόδου παρακμής: όλες οι πολιτικές δυνάμεις και οι ελίτ συναγωνίζονται ποιος θα διαψεύσει ταχύτερα τις προσδοκίες του λαού, µε αποκορύφωμα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ η Αριστερά, σύσσωμος ο «πνευματικός κόσμος», πλην ελαχίστων, οι επιχειρηματικές ελίτ. Ακόμα και η Εκκλησία αδυνατεί να παίξει ρόλο αποτελεσματικού αναχώματος.

Ποτέ άλλοτε, ακόμα και χωρίς ανεξάρτητο κράτος, δεν κινδυνεύαμε όσο σήμερα: Δημογραφική κατάρρευση, φυγή των νέων, οικονομική αποικιοποίηση, παραγωγική αποσάθρωση, πολιτισμική παρακμή, απειλή αλλοίωσης της εθνικής φυσιογνωμίας της χώρας, αποσύνδεση της παράδοσης από την ταυτότητά µας, γλωσσική αλλοτρίωση. Παράλληλα, ο νεοθωµανισµός –στην Κύπρο, το Αιγαίο και τη Θράκη– και οι τεράστιες γεωπολιτικές ανατροπές σε µία χώρα-σύνορο, Ανατολής και Δύσης, µας απειλούν άμεσα.

Μετά από τρεις μεγάλες εθνικές καταστροφές, την Μικρασιατική, την Κατοχή/Εμφύλιο, την  Κυπριακή Τραγωδία κινδυνεύουμε µε την οριστική απώλεια της δυνατότητας να επιβιώσουμε ως  αυτόνομο κράτος», επισημαίνει χαρακτηριστικά.

Και συνεχίζει: «Όμως παρά την σαρωτική κρίση µια εθνική πολιτική µε επάρκεια θα μπορούσε να αναβαθμίσει τη διεθνή θέση της χώρας, κομίζοντας µια νέα πρόταση για την Ευρώπη, τα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο. Με προϋπόθεση:

Να συσφίξουμε αποφασιστικά τις σχέσεις µας µε το δεύτερο «ελληνικό κράτος», την Κύπρο·

Να ενεργοποιήσουμε το μεγάλο δυναμικό του ελληνισμού της διασποράς και της πρόσφατης μετανάστευσης των νέων·

Να αναδείξουμε µια προοπτική χειραφέτησης της Ευρώπης με αποκλιμάκωση της έντασης µε τη Ρωσία με στόχο µια «Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια», και ισορροπία δυνάμεων.

Να αντιμετωπίσουμε τον ισλαμικό φονταμενταλισμού και τον νεοθωµανισµό, μαζί µε τους Σέρβους, τους Βούλγαρους, τους Κούρδους, τους Αρμένιους, τους Ιρανούς, τους προοδευτικούς Αλεβίτες κ.λπ..

Να ενισχύσουμε τις σχέσεις µε τα Βαλκάνια, ως φορέα του ορθόδοξου χώρου της Ευρώπης, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικότερα και τον ανιστόρητο επεκτατισμό Σκοπιανών και Αλβανών.

Να διαμορφώσουμε, τέλος, µια πολιτική που να συνδυάζει την εθνική επιβίωση µε την ανθρώπινη διαχείριση του προσφυγικού αδιεξόδου που απειλεί µε διάρρηξη της εθνικής και κοινωνικής συνοχής: Να καταγγελθεί η Τουρκία, να οργανωθεί η φύλαξη των συνόρων, να µπει τέλος στην ασύδοτη δράση αδιαφανών ΜΚΟ, να απαιτηθούν από Ευρώπη και ΟΗΕ πόροι για την οργάνωση προσωρινών κέντρων φιλοξενίας, να επαναπατριστούν όσοι μετανάστες εισήλθαν παράτυπα στη χώρα».

Μορφωτική/Πολιτισμική επανάσταση

Συμφωνα με τον κ. Καραμπελιά και τη διακήρυξη του ΑΡΔΗΝ μόνο μέσα από μια Μορφωτική/Πολιτισμική επανάσταση μπορεί να έρθει πραγματική λυση και σωτηρία για τη χώρα.

«Είναι όμως εφικτή µια εναλλακτική οικονοµική / κοινωνική στρατηγική παρότι χρεωμένοι μέχρι τον λαιμό, σιδηροδέσμιοι της γερμανικής Ε.Ε., έρμαιο της δικτατορίας των αγορών;

Ναι, αξιοποιώντας τις αντιθέσεις ανάμεσα στους λαούς και τις ολιγαρχίες των Βρυξελλών, ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο της ΕΕ, ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση της ευρωπαϊκής ηπείρου, ανάμεσα στο ΔΝΤ και την ΕΕ. Διεξάγοντας έναν διαρκή «ανταρτοπόλεμο», για τη μείωση του χρέους, για τις γερμανικές αποζημιώσεις, ενάντια στις απαλλοτριώσεις για τα κόκκινα δάνεια κ.λπ. κ.λπ.

Το ζήτημα της παραμονής µας ή όχι στη ζώνη του ευρώ θα λυθεί μόνο με την ενίσχυση της αυτοδυναμίας μας, και τη συνεργασία µε δυνάμεις μέσα και έξω από την ευρωζώνη και την ΕΕ.

Προφανώς, δε, το μεγάλο πολιτιστικό αλλά και οικονομικό µας πλεονέκτημα, είναι η παιδεία, ο πολιτισμός, το φυσικό µας περιβάλλον. Μόνο µέσω μιας μορφωτικής/πολιτισμικής επανάστασης μπορούμε «να κόψουμε δρόμο» προς την οικονομική και πολιτική αναγέννηση τροφοδοτώντας και την ανάπτυξη της παραγωγής, µε επικέντρωση στο ποιοτικό προϊόν», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Και καταλήγει λέγοντας: «Τα τελευταία χρόνια, το «σύστημα» μετακύλησε το μεγαλύτερο μερίδιο της κρίσης στα πιο ανυπεράσπιστα τμήματα της κοινωνίας µας, για να εξασφαλίσει τις μαφίες του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, τη διαπλοκή, την κομματοκρατία. Εκφύλισαν το δημόσιο σε δυνάστη του λαού και δημιούργησαν ένα καθεστώς ιδιωτικής διαπλοκής που λεηλατεί το κράτος, τους εργαζόμενους, το περιβάλλον.

Για να πάψουν λοιπόν τα λαϊκά στρώματα να σηκώνουν τα βάρη της κρίσης και να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια θα πρέπει να αναδείξουμε θετικές πολιτικές παραγωγής, σε µια στρατηγική ενδογενούς, αυτόκεντρης ανάπτυξης.

Να διαχωρίσουμε, επιτέλους, το παρασιτικό κράτος των κομμάτων, από το δημόσιο. Να ενισχυθεί η πρωτογενής και δευτερογενής παραγωγή, µε κίνητρα για τις μικρομεσαίες εγχώριες επιχειρήσεις, αποφεύγοντας την τουριστική μονοκαλλιέργεια. Να ενισχυθούν οι συνεταιριστικές και συνεργατικές δραστηριότητες.

Να χτυπηθεί, τέλος, αποφασιστικά  ο αθηνοκεντρισμός, το καρκίνωμα του νεώτερου ελληνικού κράτους, που υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της παρακμής και κύριος δίαυλος της εξάρτησης της χώρας.

 Είναι εφικτή µια εναλλακτική πολιτική πρόταση;

Η μικροπολιτική και ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός είναι υπεύθυνοι για όλες τις ήττες των λαϊκών κινητοποιήσεων, γι’ αυτό επιδιώκουμε τη συγκρότηση μιας συνολικής και ενιαίας πολιτικής πρότασης-κινήματος, που να στηρίζεται στην αυτο-οργάνωση των υγιών κυττάρων της κοινωνίας.

Αρνούμαστε τους ξεπερασμένους ιδεολογικούς διχασμούς. Αυτοκαθοριζόμαστε µόνο µε τα προτάγματά της πλειοψηφίας του λαού: την εθνική ανεξαρτησία  και τον πατριωτισμό, την κοινωνική δικαιοσύνη, την οικολογία, την άμεση δημοκρατία, την ενδογενή πνευματική και παραγωγική αναγέννηση του τόπου. Σε ένα ενιαίο πρόταγμα, εκσυγχρονισμού της παράδοσής µας.

Διότι οι ρίζες της ανημπόριας µας βρίσκονται στον βαθύτατο διχασμό ανάμεσα σε έναν εκσυγχρονισμό εισαγόμενο και ξενόφερτο και μια παράδοση αγκιστρωμένη αποκλειστικά στο παρελθόν. Και όμως ό,τι μεγάλο καταφέραμε πραγματοποιήθηκε, όποτε συνδέαμε την παράδοση µε το σύγχρονο, στην Επανάσταση του 21, με τον Βενιζέλο και την Εθνική Αντίσταση, τον Σολωμό και τον Σεφέρη, τον Ρίτσο, τον Χατζηδάκι και τον Θεοδωράκη.

Αποτινάζοντας αυταπάτες, δειλίες, και μικροσυμφέροντα, όσοι μείναμε μακριά από τις σειρήνες της παρακμής  είναι καιρός να βρούμε τη δική µας έκφραση… Γι’ αυτό αποφασίσαμε, μετά από μακρόχρονο προβληματισμό, να προχωρήσουμε στη συγκρότηση του πολιτικού κινήματος Άρδην.

Ξεκινάμε από τους ίδιους τους πολίτες και τους καλούμε να συνδιαμορφώσουμε ένα νέο κίνημα. Καλούμε τους πολίτες προνομιακά, όσους δεν έχουν αναμειχθεί με την πολιτική, διότι τα πολιτικά στελέχη και οι ελίτ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, όσοι δεν έχουν διαφθαρεί έχουν φθαρεί ανεπανόρθωτα. Διότι τα έργα όλων –αριστερών και δεξιών στην εξουσία– μοιάζουν μεταξύ τους σαν δύο σταγόνες νερό.

Καλούμε, λοιπόν, τους Έλληνες πολίτες να συνταχθούν μαζί µας, ώστε να βαδίσουμε από κοινού, στην αφύπνιση και αναγέννηση του έθνους και του λαού.

Τους καλούμε να συνυπογράψουν μαζικά το ιδρυτικό κείμενο-διακήρυξη του Άρδην, καταδεικνύοντας πως αυτές οι απόψεις δεν αποτελούν µια μεμονωμένη κραυγή, αλλά ένα ευρύ κοινωνικό και πολιτικό αίτημα.

Να στείλουν παρατηρήσεις και απόψεις, τόσο για το περιεχόμενο της διακήρυξης, όσο και για τα πρακτικά βήματα που μπορούν να ακολουθήσουν, ιδιαίτερα προς την κατεύθυνση συσπειρώσεων σε χώρους εργασίας, συνοικίες, πόλεις, περιοχές.

Να προχωρήσουν μαζί µας στην προετοιμασία της Ιδρυτικής Συνδιάσκεψης του Άρδην, το φθινόπωρο του 2016.

Άρδην λοιπόν, –εκ θεμελίων–, Άρδην, να αλλάξουμε ρότα· άρδην, να αποκαθηλώσουμε το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα· άρδην, για να γίνει και πάλι ο καθημαγμένος λαός νοικοκύρης στον τόπο του· άρδην, να θέσουμε τις βάσεις για μια κοινωνία δικαιοσύνης και ελευθερίας ταυτόχρονα…»

Σημειώνεται ότι το πλήρες κείμενο της Ιδρυτικής Διακήρυξης του Άρδην δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα http://localhost/ardinwps1/, όπου και περισσότερες πρακτικές πληροφορίες και όπου βρίσκονται καταχωρημένες οι πρώτες εκατοντάδες υπογραφές όσων συμμετέχουν στο εγχείρημα.