Αναζητώντας το φύλο της Αντιγόνης

Γιατί αξίζει να σπουδάζουμε τα αρχαία ελληνικά; Γιατί είναι ένα έργο τέχνης!
Δεν μπορούμε να μπούμε στον Παρθενώνα γιατί είναι ερείπιο μετά τον βομβαρδισμό του από τον Βενετό Μοροζίνι, ούτε να δούμε ολόκληρα τα γλυπτά του, γιατί είναι κομμάτια επειδή δεν χωράγανε διαφορετικά στα κουτιά με τα οποία τα μετέφερε ο Έλγιν στο σπίτι του. Όμως τα κείμενα που σώζονται ολόκληρα μπορούν να μας μεταδώσουν την εμπειρία της κοινωνίας με τον πολιτισμό μας, όταν ήταν ελεύθερος και ανεξάρτητος. Εάν το κατανοήσουμε αυτό, θα καταλάβουμε πόσο ευγενείς είμαστε, με τίτλους ευγενείας πολύ παλαιότερους από τους τίτλους ευγενείας των Ευρωπαίων που βασίζονται στα αξιώματα των γερμανικών φύλων του ρωμαϊκού στρατού. Οι δικοί μας τίτλοι ευγενείας είναι συλλογικοί και βασίζονται στην τέχνη και τον πολιτισμό. Δεν είναι για να τους επιδεικνύουμε δεξιά κι αριστερά σαν ξεπεσμένοι ευγενείς, αλλά για να αποκτήσουμε εμείς αυτοπεποίθηση και αυτογνωσία και να σχεδιάσουμε επιτέλους ένα δικό μας μέλλον.
Αρχής γενομένης από τη γραμματική, αν συνειδητοποιήσουμε την αναλογία, τη συμμετρία και τη λογική στην κλίση του ρήματος, θα καταλάβουμε ότι μαθαίνοντας την κλίση αυτή μετέχουμε σε έναν ανώτερο νου, που κρύβεται μέσα στη γλώσσα. Μελετώντας το συντακτικό, θα βιώσουμε την αγαλμάτινη λογική του λόγου, το σεβασμό στην κοινή εμπειρία
(που είναι ο πυρήνας της ζωής στην πόλη, της πολιτικής ζωής), τη λογική διευθέτηση του νοήματος και την έκφρασή του με τη διαβάθμιση από το κύριο στη λεπτομέρεια. Η γραμματική και το συντακτικό είναι ήδη επιστήμες του λόγου, διατυπώμένες με λογική, σαν εισαγωγή στον ελληνικό λόγο, του οποίου εργαλεία αποτελούν. Τα κέιμενα αξίζει να τα διδάσκει και να τα διδάσκεται κανείς και στο πρωτότυπο και στην μετάφραση. Γιατί στη μετάφραση μπορείς να μετάσχεις στη δομή, την αρχιτεκτονική και το ολοκληρωμένο νόημα του κειμένου (και αυτός πρέπει να είναι ο στόχος και το κείμενο ολόκληρο και όχι κατακερματισμένο) και στο πρωτότυπο μπορείς να εντρυφήσεις και να μελετήσεις την υφή του κειμένου, τον τρόπο δημιουργίας του λόγου στο εργαστήριο του συγγραφέα. Θα ήταν ευχής έργο επομένως να διδασκόταν ο μαθητής παράλληλα το ίδιο κείμενο ολόκληρο σε μετάφραση και επιλεγμένα καίρια νοηματικά σημεία από το πρωτότυπο, για να διακρίνει πώς διατυπώνονται συντακτικά. Τότε θα καταλάβαινε ο μαθητής, αλλά και ο διδάσκων, ότι κρατάει στα χερια του έργα τέχνης πολύ σημαντικότερα από τα πανάκριβα διάφορα που αγοράζονται και πουλιώνται σαν προϊόντα στα διεθνή “χρηματιστήρια τέχνης”, γιατί αυτά αποτελούν μέσα παιδείας, που έθρεψαν πνευματικά γενεές και γενεές προγόνων του, αδιάλειπτα μέσα στους αιώνες και τους έκαναν έλληνες, δηλ. τους μετέδωσαν αυτές τις αισθητικές αξίες της αρμονίας, της ισορροπίας, της αναλογίας, της εύστοχης διατύπωσης της εσωτερικής εμπειρίας του ανθρώπου, που γίνεται έτσι ικανός διά της γλώσσας να επικοινωνήσει με τους ομοίους του. Οι δευτερεύουσες προτάσεις για παράδειγμα, δεν είναι ένα ακόμη βάρος στην πλάτη του δύστυχου μαθητή, αλλά άσκηση του μυαλού να ανιχνεύει την αιτία, το σκοπό, τον χρόνο, την αντίφαση ή ένα εκτεταμένο αντικείμενο, που συμπληρώνουν και διασαφηνίζουν το κεντρικό νόημα της κύριας πρότασης. Έχει σημασία να μάθεις να ξεχωρίζεις το κεντρικό νόημα από τα δευτερεύοντα. Είναι και αυτό μια πολιτική πράξη. Έχει σημασία να μάθεις να βιώνεις τη ζωή σου σαν έργο τέχνης. Αυτό μόνο ο ελεύθερος άνθρωπος έχει την πολυτέλεια να το κάνει. Η παιδεία μας θα γίνει αληθινά ελληνική όταν καταλάβει ότι έχει σκοπό να παιδαγωγήσει με τα ιδανικά του ελεύθερου πολίτη, όπως τα ενσάρκωσαν οι πιο δυνατές προσωπικότητες Ελλήνων από όλη την ιστορία μας, ως αισθητικές αξίες, ωραία δηλαδή. Η ομορφιά ανθιζει μέσα στην ανεξαρτησία, την ελευθερία, την εγκράτεια, την προσήλωση σε στόχους, την άμιλλα και τη φιλία κλπ, με ένα κεντρικό στόχο να είναι η ζωή όλων μαζί ωραία. Κανένας λαός δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τους ποιητές, γιατί αυτοί χαράζουν το δρόμο. Αυτοί γεννούν τα οράματα, αυτοί βλέπουν τον εσωτερικό κόσμο των ατόμων, αλλά και της κοινότητας, αυτοί δημιουργούν το λόγο και οι άλλοι τον επαναλαμβάνουν. Οι ποιητές μας, όλων των εποχών, είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε και μέσα σ` αυτούς βρίσκονται οι απαντήσεις. Αν καταφέρουμε να επιζήσουμε, θα είναι γιατί καταφέραμε να τους ξαναακούσουμε. Όχι με τα αυτιά του τάδε και του τάδε μελετητή, που στο κάτω κάτω της γραφής την καρριέρα του κάνει, αλλά εμείς, μέσα στην καρδιά μας. Αν δεν τους διδάξουμε στα παιδιά μας πώς καποια από αυτά, τα εμπνευσμένα, θα ακούσουν ξανά το λόγο μέσα τους;

Καλησπέρα και ευχαριστώ για την ανάγνωση.
Η Αναστασία Κότσιρα αρμόδια για το θέμα των θεματικών εβδομάδων στο Υπουργείο Παιδείας εξηγεί ( ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ ΕΔΩ: http://noys.gr/ntokoymento.mp3 ) εκ μέρους του Ινστιτούτου εκπαιδευτικής πολιτικής (ΙΕΠ) τον τρόπο με τον οποίο θα ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ οι «έκφυλες ταυτότητες» στα παιδιά μας μέσω περίεργων ΜΚΟ και απορρήτου τερατωδώς ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ «εκπαιδευτικού» υλικού.
Ηχογραφήθηκε από πατέρα που την στρίμωξε τηλεφωνικά και την έκανε να τα ΞΕΡΑΣΕΙ ΟΛΑ!!! Ακούστε μέχρι το τέλος! Η απόλυτη αλητεία από μεριάς των υπευθύνων του Υπ.Παιδείας! Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ΜΚΟ «Αντιγόνη» που φαίνεται να έχει πάρει την εργολαβία εκμαυλισμού των παιδιών μας διαβάστε στην ιστοσελίδα του «Παιδαγωγού» http://opaidagogos.blogspot.com.es/2017/05/blog-post_14.html