από το Άρδην τ. 42, Ιούνιος 2003
Για το βιβλιο του Eric Schlosser Fast Food Nation
Κάθε μέρα, ο ένας στους τέσσερις Αμερικανούς επιλέγει ένα γρήγορο και φτηνό γεύμα σε ένα ταχυφαγείο, χωρίς καν δεύτερη σκέψη ως προς την ταχύτητά του είτε τη ποιότητα του. Τα ταχυφαγεία είναι πανταχού παρόντα και μοιάζουν πλέον ταυτισμένα με τον αμερικάνικο τρόπο ζωής και τόσο αβλαβή όσο ένα κομμάτι μηλόπιτα. H τάση της βιομηχανίας για τυποποίηση, ομογενοποίηση και ταχύτητα έχει μετασχηματίσει ριζικά τη διατροφή, το τοπίο, την οικονομία, και το εργατικό δυναμικό της Αμερικής, συχνά με καταστρεπτικές συνέπειες.
Ο Eric Schlosser, ένας βραβευμένος δημοσιογράφος, ανοίγει τη φιλόδοξη και καταιγιστική έκθεσή του με μια εισαγωγή στους εικονοκλάστες μαθητές που εγκατέλειψαν το γυμνάσιο, τον Sanders Harlan και τους αδελφούς McDonald, οι οποίοι εφάρμοσαν για πρώτη φορά τις αρχές της εργοστασιακής αλυσίδας παραγωγής σε μια… κουζίνα. Σύντομα όμως το βιβλίο περνάει πίσω από το ταμείο με τους καταπονημένους και ανεπαρκώς αμειβόμενους εφήβους, (π.χ., τα δύο τρίτα των υπαλλήλων στα φαστφουντάδικα της Αμερικής είναι έφηβοι), στα εργοστασιακά αγροκτήματα όπου παράγονται οι πατάτες και το βόειο κρέας, και στα σφαγεία που οργανώνονται από τις γιγαντιαίες εταιρείες επεξεργασίας του κρέατος οι οποίες δουλεύουν χωρίς κανένα ομοσπονδιακό έλεγχο.
Η τρομακτική απεικόνιση αυτής της βιομηχανίας θυμίζει σε ανησυχητικό βαθμό τη Ζούγκλα του Upton Sinclair, που γράφτηκε το 1906: εφιαλτικές νυκτερινές συνθήκες εργασίας, αντισυνδικαλιστικές πρακτικές και ανθυγιεινές συνθήκες που φέρνουν τα κολοβακτηρίδια και άλλους παθογόνους οργανισμούς στα εστιατόρια, τα δημόσια σχολεία και τα σπίτια. Η βιομηχανική διατροφή υπεισέρχεται σε όλες τις πτυχές της ζωής των παιδιών, ακόμη και στις σελίδες των σχολικών βιβλίων τους, κάνοντάς τους επιρρεπείς στην παχυσαρκία και την ασθένεια.
Ο Schlosser, χρησιμοποιώντας συχνά την Mc Donald’s ως πρότυπο, εξηγεί πώς η ανάπτυξη των εστιατορίων ταχείας εστίασης έχει οδηγήσει σε τυποποίηση του αμερικανικού πολιτισμού, σε εκτεταμένη παχυσαρκία, και σε παρακμή του αστικού χώρου, παράλληλα δε αντιμετωπίζει με πικρό σαρκασμό τις δηλώσεις των ανώτερων υπαλλήλων των φαστφουντάδικων που λένε ότι φροντίζουν για τους εργαζομένους και τους καταναλωτές. Το ζήτημα όμως είναι πως αυτή η αμερικανική συνταγή επεκτείνεται με φοβερή ταχύτητα σε όλο τον κόσμο και την Ελλάδα και απειλεί να διαμορφώσει έναν κόσμο των fast food world