του Ν. Χόροβιτς, από το Άρδην τ. 42, Ιούνιος 2003
Αγαπητέ φίλε
Η αντι-αμερικανική αριστερά, η οποία έχει διαμορφώσει μια πέμπτη φάλαγγα σ’ αυτή τη χώρα ώστε να μας προδώσει εκ των έσω, στοχεύει παράλληλα και το Ισραήλ ως τον σύμμαχο των Αμερικανών στη Μ. Ανατολή. Το Ισραήλ είναι μια μικρή και ευάλωτη χώρα. Η Αριστερά δοκιμάζει τη δύναμή της στο Ισραήλ αλλά έχει ως τελικό στόχο τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτό που συμβαίνει στο Ισραήλ προφανώς θα συμβεί και στην ίδια την Αμερική. O Γιασέρ Αραφάτ δημιούργησε τα πρώτα στρατόπεδα εκπαίδευσης των τρομοκρατών. Ο Αραφάτ ήταν ο πλέον πιστός και αφοσιωμένος σύμμαχος του Σαντάμ κατά τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου. Παλαιστίνιοι τρομοκράτες πήραν μέρος στην βομβιστική επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου (WTC) το Φεβρουάριο του 1993 και στην καταστροφή του στρατοπέδου Khobar όπου 19 αμερικανοί στρατιώτες πέθαναν το 1998. Οι βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας ξεκίνησαν ως μια τακτική της τρομοκρατικής αριστεράς ενάντια στο Ισραήλ. Με αποκορύφωμα την 11η Σεπτεμβρίου.
Γνωρίζοντας το ενδιαφέρον σας για το Ισραήλ όπως και το ότι έχετε συνείδηση για τη φύση των εχθρών του τόσο στην Αμερική όσο και σε όλο τον κόσμο, σας ζητώ να με βοηθήσετε να πολεμήσω τις πρόσφατες επιθέσεις της αριστεράς ενάντια στον πιο πιστό υποστηρικτή της Αμερικής στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.
Θέλω να σιγουρευτώ ότι γνωρίζετε τη νέα αυτή τακτική και θέλω να ζητήσω τη βοήθειά σας ώστε να αποκαλυφθεί ο αποτρόπαιος αυτός σκοπός στο φως της ημέρας.
Αναφέρομαι στην κίνηση αποδυνάμωσης ή αποεπένδυσης.
Είναι μια εκστρατεία “χρησιμοποίησης” των κολεγίων και των πανεπιστημίων –πόλεων μικρών και μεγάλων– ώστε ασκώντας οικονομική πίεση να καταστρέψουν την οικονομία του Ισραήλ.
Εσωκλείω μια διαφήμιση η οποία θα βοηθήσει τόσο στο ν’ αποκαλυφθούν οι σκοποί αυτής της κίνησης όσο και στο ποιος βρίσκεται πίσω από αυτή. Θέλω να διαδοθεί σε εκατοντάδες εφημερίδες κολεγίων όλης της χώρας ξεκινώντας με τα κολέγια στα οποία η κίνηση αυτή έχει επικρατήσει . Οι στόχοι της αποδυναμωτικής αυτής εκστρατείας διαφέρουν από πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο. Όλες μαζί συνηγορούν στο να πουληθούν οι μετοχές των εταιρειών που πουλάνε όπλα ή στρατιωτικό εξοπλισμό στο Ισραήλ. Οι περισσότερες επίσης συνηγορούν στην πώληση των μετοχών όλων των αμερικανικών εταιρειών που κάνουν δουλειές στο Ισραήλ ή έχουν θυγατρικές στο Ισραήλ. Και πολλοί από τους υποστηρικτές αυτής της εκστρατείας συνηγορούν στο να μποϋκοτάρουν κάθε προϊόν που παράγεται στο Ισραήλ.
Είναι ενωμένοι σε αυτόν τον σκοπό . Θέλουν να απομυζήσουν το Ισραήλ οικονομικά υποτίθεται για να σταματήσει να πιέζει τον Παλαιστινιακό πληθυσμό σε αυτό που αυτοί αποκαλούν “κατεχόμενη Παλαιστίνη” όπως επίσης και στα ισραηλινά εδάφη κάθ’ εαυτά.
Να πως τοποθετείται το όλο θέμα από έναν από τους αρχηγούς της κίνησης ο οποίος έχει αποκηρύξει την Αμερική ως κράτος εγκληματιών και τρομοκρατών:
Οι ενδιαφερόμενοι πολίτες και κυβερνήσεις όλου του κόσμου θα πρέπει να οργανώσουν μια συστηματική εκστρατεία οικονομικής αποεπένδυσης και απόσυρσης από το Ισραήλ κατά τον ίδιο τρόπο που έκαναν στο πρώην εγκληματικό καθεστώς φυλετικού διαχωρισμού της Ν. Αφρικής. Αυτή η αυθεντική παγκόσμια εκστρατεία έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην απονομιμοποίηση του εγκληματικού καθεστώτος. Μάλλον για τους ίδιους λόγους η παγκόσμια αυτή εκστρατεία κατά του Ισραήλ θα παίξει έναν κριτικό ρόλο στην απονομιμοποίηση του εγκληματικού καθεστώτος κατά των Παλαιστινίων που ζουν στα κατεχόμενα όπως και στο ίδιο το Ισραήλ.
Francis Boyle
Αυτοί οι πολέμιοι της Αμερικής –και του Ισραήλ– αναφέρονται συνεχώς στην ρατσιστική πολιτική των Ισραηλινών με σκοπό να προκαλέσουν το ίδιο παθιασμένο μίσος για το Ισραήλ που οι φοιτητές των κολεγίων και των πανεπιστημίων συνήθιζαν να κρατούν απέναντι στη λευκή κυβέρνηση της Ν. Αφρικής. Ο αρχιεπίσκοπος της Ν. Αφρικής Ντέσμοντ Τούτου –ένας άνθρωπος που κατήγγειλε τον πόλεμο της Αμερικής κατά της τρομοκρατίας ως εκδικητικό– έκανε αυτό τον παραλληλισμό φανερό. Είπε: “Το Ισραήλ είναι σαν τον Χίτλερ και το απαρχάϊντ” και ξεσηκώνει τους σπουδαστές να αγωνιστούν για αποεπένδυση.
(…)
Οι Άραβες που ζούν στα κατεχόμενα δεν έχουν αυτά τα δικαιώματα του πολίτη. Είναι ορκισμένοι εχθροί του Ισραήλ και χρησιμοποιούν κάθε τρόπο για να σκοτώσουν Ισραηλινούς και να καταστρέψουν το έθνος του Ισραήλ: βομβιστικές ενέργειες αυτοκτονίας, ελεύθερους σκοπευτές και προπαγάνδα. Αυτοί οι Άραβες στερούνται πολιτικών δικαιωμάτων εξαιτίας των ενεργειών τους, όχι λόγω της φυλής ή της εθνικότητάς τους.
Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα πρότεινε στο Ισραήλ ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα να δώσει δικαιώματα σ’ αυτούς οι οποίοι προσπαθούν να την καταστρέψουν. Βέβαια αυτό ακριβώς εκπροσωπούν οι άνθρωποι της αποεπένδυσης. Θέλουν αυτοί οι εχθροί του Ισραήλ να κατέχουν πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Επιπλέον πιστεύουν ότι όλοι οι Παλαιστίνιοι πρέπει να έχουν το “δικαίωμα επιστροφής” – που σημαίνει ότι όλοι πρέπει να είναι καλοδεχούμενοι μέσα στο Ισραήλ για να ζήσουν. Και αυτό παράλληλα με την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους – μια χώρα από όπου όλοι οι Ισραηλινοί έποικοι θα μετακινηθούν για να το κάνουν απολύτως εκκαθαρισμένο από Εβραίους. Η εκστρατεία αποεπένδυσης δεν είναι ένα τοπικό κίνημα ανθρώπων που ενδιαφέρονται για την αντιμετώπιση των Παλαιστινίων από τους Ισραηλινούς. Είναι τμήμα του ίδιου διεθνούς αριστεριστικού κινήματος που χρησιμοποιεί κάθε ευκαιρία για να καταστρέψει την Αμερική και την Δύση. Και το Ισραήλ είναι στην κορυφή της λίστας τους ως το πιο ευάλωτο προπύργιο του δυτικού πολιτισμού. Τα αραβικά έθνη μποϋκοτάρουν το Ισραήλ εδώ και πολλά χρόνια. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι προωθούν την δικιά τους αποδυναμωτική εκστρατεία. Ο σκοπός τους δεν είναι η καλύτερη αντιμετώπιση των Παλαιστινίων. Είναι η ολοκληρωτική καταστροφή του Ισραήλ.
Τώρα η ριζοσπαστική αριστερά στην Αμερική έχει ενωθεί με την εκστρατεία των Αράβων – με τους ίδιους στόχους καταστροφής του Ισραήλ. Το κίνημα δεν έχει γίνει ακόμα μεγάλο και δυνατό αλλά αυτό δεν με καθησυχάζει. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να φτάσει παντού η εκστρατεία κατά του απαρτχάϊντ της κυβέρνησης της Ν. Αφρικής, αλλά όταν άρχισε να λειτουργεί απλώθηκε σαν άγρια φωτιά. Η κίνηση αποδυνάμωσης μεγαλώνει και δυναμώνει κάθε μέρα.
Και καθώς μεγαλώνει, δίνει ακόμη μια ευκαιρία στους εχθρούς του Ισραήλ να διασπείρουν ψέματα και να ξεσηκώσουν το μίσος για το Ισραήλ και τους Εβραίους.
Υπάρχουν ενεργές ομάδες αποεπένδυσης σε πάνω από 50 Πανεπιστήμια συμπεριλαμβανομένων πολλών προβεβλημένων πανεπιστημίων της Αμερικής: Χάρβαρντ, Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ΜΙΤ, Πρίνστον, Π. της Πενσυλβάνια, και Γιέιλ, για να αναφέρουμε μερικά από αυτά.
Οι αδιάκοπες επιθέσεις μισαλλοδοξίας κατά του Ισραήλ στους πανεπιστημιακούς χώρους προκαλούν την αναζωπύρωση του αντι-σημιτισμού σε τέτοιο βαθμό που δεν έχει ξαναπαρατηρηθεί στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Τα συνεχή χτυπήματα εναντίον του Ισραήλ στους πανεπιστημιακούς χώρους είναι μάλλον ο λόγος που, σε πρόσφατη ψηφοφορία, βρέθηκε ότι νεαροί ενήλικες δείχνουν περισσότερο προκατειλημμένοι απέναντι στους Εβραίους απ’ ότι οι μέσης ηλικίας Αμερικανοί. Σοκαρίστηκα διαβάζοντας τον προηγούμενο μήνα ότι το 23% των Αμερικανών ηλικίας 18 έως 35 συμφώνησαν στο γεγονός ότι οι Εβραίοι αποτελούσαν “απειλή” στον “ηθικό χαρακτήρα” της χώρας.
Αυτό, φίλε μου, είναι τρομακτικό. Και απλά θα χειροτερέψει αν δεν πάρουμε άμεσα μέτρα καταπολέμησης βγάζοντας προς τα έξω την αλήθεια.
Στα Κολέγια και στα Πανεπιστήμια, είναι εκεί που περισσότερο τα ψεύδη για το Ισραήλ συναντούν δεκτικό ακροατήριο. Πολλά Πανεπιστήμια, αντί να αναζητούν την αντικειμενική αλήθεια όπως οι επαγγελματικές τους αρμοδιότητες απαιτούν, έχουν αποδεχτεί την ατζέντα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Επηρεάζουν ευεπηρέαστους φοιτητές με το μίσος τους για τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και τον δυτικό πολιτισμό.
Αυτός είναι ο λόγος που η κίνηση αποδυνάμωσης επικεντρώνεται στα πανεπιστήμια. Και γι’ αυτό η εκστρατεία μας για να το αντικρούσει πρέπει επίσης να στοχεύσει εκεί.
Σε συνδυασμό με τις διαφημίσεις, συνεχίζω να επισκέπτομαι όσο πιο πολλά κολέγια και πανεπιστήμια μπορώ για να μιλήσω απ’ ευθείας στους φοιτητές και στις σχολές και να τους δώσω μια άποψη και τα πραγματικά γεγονότα που αφορούν το Ισραήλ και που ίσως μερικοί από αυτούς να αγνοούν.
Παρακαλώ, θα μου στείλετε μια συνεισφορά των 35$ ώστε να με βοηθήσετε να μεταφέρω την αλήθεια στα κολέγια και τα πανεπιστήμια; Χρειάζομαι τουλάχιστον 100.000$ στις επόμενες 28 ημέρες για να τοποθετήσω τις διαφημίσεις και να συνεχίσω την περιοδεία ομιλιών μου.
Εάν είναι δυνατόν, ζητώ να δώσετε 50$ ή ακόμα και 100$. Βέβαια όποιο ποσό κι αν στείλετε, θα βοηθήσει στο σκοπό μας. Παρακαλώ πατήστε εδώ1 για να κάνετε τη δωρεά σας τώρα.
Η πιο σημαντική μας δουλειά είναι να αποκαλύψουμε τον πραγματικό σκοπό των υποστηρικτών της αποδυνάμωσης. Υποστηρίζουν απλά ότι ενδιαφέρονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Αλλά αν αυτό ήταν αλήθεια, θα επιτίθονταν στον Γιασέρ Αραφάτ για την διαφθορά του και την άσπλαχνη διακυβέρνηση του λαού του.
Θα φώναζαν για το βασανιστήριο των Παλαιστινίων που αντιτάχθηκαν στο καθεστώς του Αραφάτ ή αυτών που προσπάθησαν να γίνουν φίλοι με το Ισραήλ. Θα μάζευαν λεφτά για να βοηθήσουν τον παλαιστινιακό λαό που κρατείται για δεκαετίες σε άθλια στρατόπεδα μεταναστών από τις αραβικές χώρες οι οποίες αρνούνται να τους αναλάβουν. Θα διαδήλωναν ενάντια στον τρόπο που η Παλαιστινιακή Αρχή κατάσχει την ιδιοκτησία των υπηκόων της, οι οποίοι προσπαθούν να ξεκινήσουν μια επιχείρηση και να καλυτερέψουν τις ζωές των ανθρώπων.
Όχι, καθόλου δεν ενδιαφέρονται για τους Παλαιστίνιους. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το μίσος τους για το Ισραήλ. Μερικοί από αυτούς είναι αντισημίτες, άλλοι φανατικοί αριστεριστές που μισούν οτιδήποτε έχει να κάνει με τον δυτικό πολιτισμό –ιδίως το Ισραήλ. Καλύπτουν βέβαια πολύ έξυπνα τα κίνητρά τους. Και τα μέσα ενημέρωσης τους παίρνουν τοις μετρητοίς, και εξυμνούν τις ενέργειές τους ως μια παραδοσιακή αμερικανική διαμαρτυρία. Από μας εξαρτάται να βγάλουμε την αλήθεια στην επιφάνεια. Βασίζομαι σε σας, σαν κάποιος που σας έχει ήδη δώσει να καταλάβετε πόσο ζωτικής σημασίας για το μέλλον της Αμερικής, του Ισραήλ και του δυτικού πολιτισμού είναι η αλήθεια.
Παρακαλώ, θα ήθελα ν’ ακούσω νέα σας σύντομα και με τη γενναιόδωρη συνεισφορά σας να μας βοηθήσετε να αποκαλύψουμε την αλήθεια για την εκστρατεία της αποδυνάμωσης και του πραγματικού σκοπού τους να καταστρέψουν το Ισραήλ.
Σας ευχαριστώ για ό,τι έχετε ήδη κάνει.
Δικός σας
Ντέϊβιντ Χόροβιτς
Πρόεδρος
Υ.Γ. Η επίθεση κατά του Ισραήλ είναι η μόνη “γλώσσα μίσους” που επιτρέπεται στα Πανεπιστήμια από τους πολιτικά ορθούς λόγους των υπευθύνων. Ο αντι-ισραηλινός λόγος και δραστηριότητα είναι διαδεδομένα και αναπτύσσονται στα κολέγια και τα πανεπιστήμια –οδηγώντας όλο και περισσότερο στον αντισημιτισμό με επιθέσεις σε Εβραίους φοιτητές και εβραϊκές οργανώσεις. Παρακαλώ βοηθήστε με να καταπολεμήσω την τρομολαγνεία αυτή. Πιέστε εδώ για να πραγματοποιήσετε την δωρεά σας των 50, 100, ή και περισσοτέρων δολαρίων, για να ενισχύσετε την προσπάθειά μου να διαδώσω την αλήθεια μέσω των πανεπιστημιακών εφημερίδων και των ομιλιών μου στους φοιτητές και τους πανεπιστημιακούς χώρους όλης της χώρας.
Ο David Horowitz, εβραιοαμερικανός συγγραφέας και ακτιβιστής (γεν. το 1939), έχει γράψει αρκετά βιβλία συμπεριλαμβανομένης μιας αυτοβιογραφίας, Radical Son, η οποία χαρακτηρίστηκε ως η “πρώτη μεγάλη αυτοβιογραφία της γενιάς του”, και η οποία περιγράφει την πορεία του από τον ριζοσπαστικό ακτιβισμό στις τωρινές του θέσεις ως ενός από τους ιδεολογικούς μέντορες των “νεοσυντηρητικών”. Ανάμεσα σε άλλα βιβλία του είναι τα The Politics of Bad Faith και The Art of Political War το οποίο χαρακτηρίστηκε από τον πολιτικό στρατηγό του Λευκού Οίκου, Karl Rove, ως “ο τελειότερος οδηγός για να νικήσεις στο πεδίο της μάχης”. Το τελευταίο του βιβλίο, Uncivil Wars, εκδόθηκε τον Ιανουάριο του χρόνου αυτού και αναφέρεται στην “σταυροφορία του κατά της μισαλλοδοξίας και του φυλετικού μακαρθισμού”, δηλαδή υπέρ του Ισραήλ και της λευκής φυλής στις σχολές των κολεγίων την προηγούμενη άνοιξη. Ο Χόροβιτς προερχόταν από οικογένεια κομμουνιστών (μελών του ΚΚ των ΗΠΑ) και στη δεκαετία του ’60 συμμετείχε στο κίνημα της Νέας Αριστεράς και ήταν συνεργάτης του ριζοσπαστικού περιοδικού Ramparts στην Καλιφόρνια. Τότε έγραψε και το βιβλίο Από τη Γιάλτα στο Βιετνάμ – έχει εκδοθεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις “Κάλβος”. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, συνεργάστηκε με τους Μαύρους Πάνθηρες. Από την εποχή του Τζίμυ Κάρτερ εγκαινιάζει μια πορεία που θα τον οδηγήσει μέχρι τις σημερινές ακραίες σιωνιστικές και νεο-συντηρητικές θέσεις. Το κείμενο που δημοσιεύουμε είναι όχι μόνο χαρακτηριστικό των σημερινών θέσεών του, αλλά και του τρόπου με τον οποίον συνδυάζει, από οικονομική άποψη, το τερπνόν μετά του ωφελίμου.