Τίτλος: Υπερπληθυσμός. Μήπως είχε κάποιο δίκιο ο Μάλθους;
Συγγραφέας: Δημήτρης Γ. Μπούσμπουρας
Σελ. 158
Κυκλοφορεί από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις. Για ηλεκτρονικές παραγγελίες πατήστε εδώ
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Όταν ο κόσμος έμοιαζε άπειρος το «αυξάνεστε και πληθύνεστε και κατακυριεύσατε την γη» ήταν το αυτονόητο βέλος της κίνησης του ανθρώπου προς το μέλλον. Ο άνθρωπος είχε μπροστά του την προοπτική της κυριαρχίας στον πλανήτη και η κατακυρίευση έμοιαζε σαν θεία εντολή.
Από πού, όμως, αντλεί ο άνθρωπος το δικαίωμα να περάσει, από την άμυνα απέναντι στην φύση, στην επιβολή; Φαίνεται ότι την αντλεί από την ικανότητά του να το κάνει και μόνο. Ικανότητα που ασκείται χωρίς ουσιαστική σκέψη για τις συνέπειες και χωρίς περιορισμό. Η ανθρώπινη κοινωνία δεν έχει αναπτύξει ακόμα μια ηθική για το μέλλον.
Στην Ελλάδα πολύ λίγα έχουν γραφτεί για το θέμα του υπερπληθυσμού. Με το βιβλίο αυτό επιχειρείται να δοθεί μία σφαιρική παρουσίαση των απόψεων του Μάλθους, καθώς και των συζητήσεων και των προβληματισμών που ακολούθησαν, για να καταλάβουμε την εποχή στην οποία διατυπώθηκε η «πληθυσμιακή αρχή», αλλά και τις σκοπιμότητες που κρύβονταν πίσω από τις θέσεις των υποστηρικτών ή των αντιτιθέμενων. Πρόκειται για ένα δύσκολο θέμα που αγγίζει θρησκευτικούς, φιλοσοφικούς, οικονομικούς, πολιτικούς και ηθικούς προβληματισμούς. Με οποιοδήποτε σύστημα αξιών και να εξετάσει κανείς το ζήτημα του υπερπληθυσμού θα βρεθεί ενώπιον σοβαρών αντιφάσεων.
Ο Δημήτρης Γ. Μπούσμπουρας γεννήθηκε στο Λευκοχώρι Αρκαδίας το 1962 και μένει στη Θεσσαλονίκη. Είναι βιολόγος με ενασχόληση στην καταγραφή, μελέτη και διατήρηση της πανίδας και στην διαχείριση προστατευόμενων περιοχών. Έχει συντονίσει προγράμματα οριοθέτησης και διαχείρισης περιοχών NATURA. Έχει διατελέσει για πολλά χρόνια πρόεδρος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και επιστημονικός σύμβουλος του Αρκτούρου. Έχει συντάξει πλήθος μελετών και βιβλίων για το περιβάλλον. Δραστηριοποιείται σε πολλές περιβαλλοντικές κινήσεις και είναι μέλος του Κινήματος «Άρδην» και της δημοτικής παράταξης «Μένουμε Θεσσαλονίκη».
6 ΣΧΟΛΙΑ
Συμφωνούμε, αυτό ειναι το προβλημα αρ. 1. Η ρύπανση εκει οφειλεται κυριως!
Παρακαλώ όσους το πάρουν να κάνουν μια σημαντική διόρθωση: στην σελίδα 144, στην υποσημείωση 122 παρακαλώ διορθώστε : από 500 εκατομμύρια έως 1 τρισεκατομύριο. Ο “δαίμων του τυπογραφείου” έβαλε το χέρι του.
ειναι προφανες ο,τι η ακωλυτη αυξηση του παγκοσμιου πληθυσμου εχει και θα εχει ως αποτελεσμα την καταρρευση του οικολογικου υποστρωματος του πλανητη οπως το γνωριζουμε σημερα και βεβαιως και την εξαφανιση του απτεροδιποδου που νομιζει οτι μπορει να καταφερει τα παντα χωρις συνέπειες. ισως και καλυτερα… μαλλον ειχε δικαιο ο Αισχυλος οταν έλεγε…. για τον ανθρωπο θα ειναι καλυτερα να μη γεννιεται… να μην υπαρχει….
Η ποιητική έκφραση του Αισχύλου και άλλων ποιητών εκλαμβάνεται από ορισμένους τοις μετρητοίς και αναπτύσσεται ένα ρεύμα αντιναταλισμού στην δύση – εναντίον των γεννήσεων και μάλιστα υπάρχουν φιλόσοφοι και οργανώσεις που υποστηρίζουν φανατικά κάτι τέτοιο, όπως η οργάνωση Εθελοντικής Εξαφάνισης του Ανθρώπου.
Ο καημός ενός ποιητή παλιότερα που δηλωνόταν με την έκφραση «γιατί να γεννηθώ;» περνάει σήμερα από λογική επεξεργασία. Αλλά στην πραγματικότητα, αυτή η διανοητική επεξεργασία αποκρύπτει μάλλον την αδυναμία αγάπης και την διάθεση αποφυγής της ευθύνης της μητρότητας και της πατρότητας.
Αλλά είναι άλλο θέμα ο έλεγχος του πληθυσμού με επίγνωση και άλλο να συμβαίνει αυτό στην δύση και μόνο ως αποτέλεσμα μιας new age αντίληψης ή ως σύμπτωμα του άγχους της διαβίωσης στις πολυάνθωπες πόλεις.
Ο Μάλθους έχει χωρίς αμφιβολία δίκιο, ο υπερπληθυσμός αποτέλεσμα των προόδων της ιατρικής και της γεωργίας είναι η αιτία των δεινών, αλλά η χώρα μας αντιμετωπίζει το φάσμα της πληθυσμιακής ερήμωσης λόγω υπογεννητικότητας, ενώ ο εξ ανατολών γείτονας επισείει την πληθυσμιακή του υπεροχή. Ζητούνται λύσεις….
Το βιβλίο αναλύει και αυτό το θέμα. Στην σκέψη πολλών ή και στην επιδίωξή τους είναι να υπάρχει υποκατάσταση του ελληνικού πληθυσμού από άλλους πληθυσμούς από την Ασία και την Αφρική. Η μετανάστευση είναι αποτέλεσμα του υπερπληθυσμού σε μερικές χώρες στην Ασία και την Αφρική. Το ζήτημα αναπτύσσεται στο βιβλίο και προτείνεται ένα πλαίσιο αντιμετώπισης.