του Γ. Ρακκά, από το Άρδην τ. 29, Μάρτιος-Απρίλιος 2001
Abbie Hoffmann Επανάσταση για την κάβλα της, εκδόσεις Διεθνής Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2000, σελ. 304.
Το βιβλίο-μανιφέστο του κινήματος των Yippies διάλεξε να επανεκδώσει η “Διεθνής Βιβλιοθήκη”. Ο Άμπι Χόφμαν, όντας ένας από τους ηγέτες του κινήματος, ξεδιπλώνει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου εκείνο το εκρηκτικό μίγμα που πυροδότησε τη βραχύβια δραστηριότητα των yippies. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μια σύνθεση ανάμεσα στα χαρακτηριστικά του χίπικου κινήματος και τις επιρροές από την επαναστατική, άκρα αριστερά και τον αναρχισμό του Γαλλικού Μάη. Οι Yippies χτυπούν ανελέητα το αμερικάνικο κατεστημένο με κάθε μέσο. Συγκρούονται με την αστυνομία στο συνέδριο των Δημοκρατικών στο Σικάγο, εισβάλλουν στην Wall Street καίγοντας δολάρια, υποστηρίζουν την υποψηφιότητα του “Πήγασου”, ενός γου-ρουνιού, για τις προεδρικές εκλογές. Ειρωνεύονται, σαρκάζουν τις κυρίαρχες αμερικάνικες αξίες και συγκρούονται ανοιχτά με το πολιτικό καθεστώς. Η δράση τους σαφέστατα ενοχλεί τις αρχές. Μάλιστα οι ηγέτες του κινήματος συλλαμβάνονται και κατηγορούνται ως υπεύθυνοι των ταραχών του Σικάγο.
Ο Χόφμαν, με αυτό το βιβλίο του, θα οριοθετήσει τη μια τάση μέσα στο κίνημα τον Yippies η οποία θα ρέπει περισσότερο προς την πολιτική έκφραση και δράση. Οι έννοιες “επανάσταση”, “αλλαγή”, έχουν στον Χόφμαν μεγαλύτερο βάρος, είναι πιο συγκεκριμένες σε σχέση με τον έτερο ηγέτη του κινήματος, Τζέρυ Ρούμπιν, συγγραφέα του βιβλίου “Do it”, ο οποίος μπορεί να χαρακτηριστεί περισσότερο “ακραίος” και χαοτικός.
Παρόλα αυτά, αν και στον Χόφμαν, όπως είπαμε, υπάρχει μεγαλύτερη ισορροπία ανάμεσα στις επιρροές, οι Yippies θα συναντήσουν παρόμοια αδιέξοδα με τους Χίπις. Η ηδονιστική κουλτούρα, τα ναρκωτικά, σε συνδυασμό με την πτώση του αμερικάνικου κινήματος από τα τέλη του 1969, θα οδηγήσουν στην παρακμή. Μετά από μια σύντομη στάση στην Ανατολή και τον μυστικισμό, ο Ρούμπιν θα πραγματοποιήσει στροφή 180 μοιρών για να αφομοιωθεί ολοκληρωτικά στο αμερικάνικο κατεστημένο. Είναι η στιγμή που η βουλιμική στάση απέναντι στις ψυχοτρόπες ουσίες, ο ηδονισμός, ξεπερνούν την πολιτική κλιμακτήριο του παρηκμασμένου κινήματος, για να εκφραστούν με κοινωνική συμβατικότητα πλέον μέσω του καταναλωτισμού. Από την άλλη, ο Χόφμαν, περισσότερο “πολιτικός”, εμμένει στις απόψεις και τις ιδέες του. Η δεκαετία του 1970 τον βρίσκει στην παρανομία (είχε προηγηθεί μια σύλληψη για κατοχή ναρκωτικών), ενώ στη δεκαετία του ’80 ακολουθεί το οικολογικό κίνημα…
Η “Επανάσταση για την κάβλα της” έχει σήμερα ιστορική αξία. Είναι ένα ντοκουμέντο της δράσης ενός κομματιού του Αμερικάνικου ’68, του κινήματος της αμφισβήτησης που, ίσως όσο κανείς άλλος, προσπάθησε να εγκαθιδρύσει την “φαντασία στην εξουσία”…
