Β. Γεωργιάδης- Γ. Μαρκάκης- Ν. Σαραντόπουλος, από το Άρδην τ. 48-49, Αύγουστος 2004
Δημοσιεύουμε το μεγαλύτερο μέρος από μια εκτεταμένη δήλωση τριών στελεχών του ΔΗΚΙ, τόσο διότι εξηγεί πολλά από όσα συνέβησαν πρόσφατα σε αυτό το χώρο όσο και γιατί εντάσεται στην ευρύτερη συζήτηση για τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού υποκειμένου.
Αθήνα 18 Ιουνίου 2004 Προς
Τα Μέλη της Κ.Π.Ε.του ΔΗ.Κ.ΚΙ, χα στελέχη, χα μέλη και του ς φίλους.
Φίλες και Φίλοι Συναγωνιστές,
Η απόφαση του Αρείου Πάγου για τον αποκλεισμό του ΔΗΚΚΙ από χις Ευρωεκλογές αποτέλεσε καθοριστικό γεγονός ανάδειξης του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει το κίνημα μας. [ ]
Τα τελευταία χρόνια, πολλές ήταν οι φωνές και οι ενστάσεις από συντρόφους και συναγωνιστές μας, που καταλόγιζαν έλλειμμα Δημοκρατίας στη λειτουργία του κινήματός μας.
Πολλοί μιλούσαν για αποφάσεις του ενός, δηλαδή του Προέδρου, και χρέωναν σ’ αυτόν την ευθύνη, εκτός των άλλων, για την αποτυχία των προσπαθειών για συνεργασία με άλλες προοδευτικές δυνάμεις και προσωπικότητες.
Όλοι μας, ή τουλάτισχον οι πιο πολλοί από εμάς, θέλαμε ένα κόμμα με αρχές, προσηλωμένο σε αξίες, με Δημοκρατική λειτουργία, διαυγή και κρυστάλλινη ιδεολογία και με συνεχές και αδιάπτωτο αγωνιστικό παρόν για τα εθνικά μας δίκαια, την πατρίδα μας και το Λαό μας.
Τα βασικά μας συνθήματα “Αντισταθείτε” και “Πάνω από όλα ο Ανθρωπος”, ήταν δηλωτικά του αγωνιστικού μας στόχου για Κοινωνική Δικαιοσύνη και Σοσιαλισμό.
Στα οκτώ χρόνια της πολιτικής παρουσίας του κινήματος μας, διατυπώσαμε πολιτικές θέσεις και απόψεις για όλα τα θέματα (οικονομία, παιδεία, πολιτισμός, εθνικά θέματα κ.λπ.) τις οποίες υπερασπιστήκαμε μέσα από μια ασυμβίβαστη αγωνιστική διαδρομή. []
Αμετακίνητος ήταν, και παραμένει, ο στόχος μας για ευρύτερη δυνατή συσπείρωση των προοδευτικών, αριστερών και πατριωτικών δυνάμεων, μοναδικός άλλωστε δρόμος αντίστασης και ανατροπής της νεοφιλελεύθερης και νεοταξικής πολιτικής που εφαρμόζεται από τους εκφραστές του δικομματισμού, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.
Μετά τις εκλογές του Μάρτη και όσα ακολούθησαν, ήρθε για όλους μας η ώρα της ευθύνης. Ο Δημήτρης Τσοβόλας επέλεξε τον δικό του τρόπο αναστολής της προσωπικής του πολιτικής δράσης, έχοντας την εντύπωση ότι είχε ορισθεί πολιτικός πληρεξούσιος για όλους όσους μαζί αγωνίστηκαν γι’ αυτές τις ιδέες, πίστεψαν σ’ αυτές και διάλεξαν τον δύσκολο δρόμο της συνέπειας, του πολιτικού ήθους και της αξιοπρέπειας.
Έτσι αποφάσισε, μόνο αυτός, να δεσμεύσει σφραγίδες και σύμβολα, να ανακοινώσει την αναστολή λειτουργίας του ΔΗΚΚΙ -ευτυχώς οι λαϊκοί αγώνες δεν αναστέλλονται με δηλώσεις και εντολές των αρχηγών-και να οδηγήσει όλα χα σχελέτη και μέλη του κινήματος σε υποχρεωτική πολιτική αποστρατεία. Αλλωστε η συνταγή αυτή διάλυσης με ιδιοκτησιακή αντίληψη είχε δοκιμασθεί με επιτυχία σε ανάλογες περιπτώσεις (Αβραμόπουλος κ.λπ.).
Όμως η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΔΗΚΚΙ είχε άλλη άποψη όχι μόνο για την απόφαση αλλά και για τον τρόπο που αυτή επιχειρήθηκε να παρθεί. Έτσι με την απόφασή της η Κ.Π.Ε., ως αρμόδιο όργανο σύμφωνα με το καταστατικό (11η σύνοδος), σχεδόν με παμψηφία, δεν έκανε δεκτή την πρόταση του Προέδρου για αναστολή της λειτουργίας του ΔΗΚΚΙ.
Ακολούθησε η προσφυγή για λήψη ασφαλιστικών μέτρων, σαν μόνο μέσο για την ακύρωση της μονομερούς πράξης του Προέδρου για τχη διάλυση του κόμματος και η απόφαση του Πρωτοδικείου δικαίωσε την προσφυγή της Διοικούσας Επιτροπής, δυστυχώς όμως χωρίς αντίκρισμα, γιατί ο Δ. Τσοβόλας είχε ήδη δρομολογήσει το κλείσιμο των γραφείων του κόμματος σε όλη σχεδόν την Ελλάδα.
Φίλες και Φίλοι Συναγωνιστές, 0α θέλαμε να θυμίσουμε όχι στην 12η (25/4/04) και 13η (18/5/04) σύνοδο της Κ.Π.Ε. καθορίστηκε με σαφήνεια το πλαίσιο της στρατηγικής του κινήματος και οι επιλογές ενόψει των ευρωεκλογών της 13ης Ιουνίου, στις οποίες αποφασίστηκε η συμμετοχή μας και πιο συγκεκριμένα:
Το ΔΗΚΚΙ θα έπαιρνε μέρος στις εκλογές αυτές με ένα μέτωπο συσπείρωσης προοδευτικών δυνάμεων με το μεγαλύτερο δυνατό εύρος, ώστε να περιλάμβανε δυνάμεις, κινήσεις και προσωπικότητχες που βρίσκονται στον προοδευτικό χώρο, μέχρι το χώρο της παραδοσιακής αριστεράς. [ ]
Τα πιο πάνω καθορίστηκαν κάτω από τη διαπίστωση ότι, η σημερινή πολιτική συγκυρία όπως διαμορφώθηκε και με το ΟΧΙ του Κυπριακού Ελληνισμού αλλά και του Ελληνισμού στο σύνολο του , στο σχέδιο ΑΝΑΝ, δημιούργησε ένα κλίμα απελευθέρωσης κοινωνικών δυνάμεων οι οποίες, ξεπερνώντας τις πολιτικές ηγεσίες, αναζητούσαν τη δική τους κοινή πολιτική έκφραση.
Εκτός αυτού, εκτιμάμε ότι και η ενέργεια αποχώρησης του Δ. Τσοβόλα, παρά τα όποια προβλήματα που είχε σαν συνέπεια, δημιούργησε και θετικές προϋποθέσεις για επαναδραστηριοποίηση μελών του κινήματος, καθώς και για συστράτευση και προσχώρηση νέων, και μάλιστα αξιόλογων, πολιτικών προσώπων, εξελίξεις που θα δημιουργούσαν μια νέα δυναμική.
Έτσι οι ευρωεκλογές του Ιουνίου ήταν ένα χρονικό σημείο ανάδειξης και αφετηρία γέννησης ενός μετώπου συσπείρωσης προοδευτικών δυνάμεων, που θα είχε πιο πέρα προοπτική για κοινή πολιτική δράση και θα αποχελούσε τη βάση για τη δημιουργία και συγκρότηση του λεγόμενου τρίτου πόλου.
Δυστυχώς όμως, τα όσα μέχρι σήμερα έχουν γίνει, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μια αδιέξοδη πορεία που θα έχει σαν κατάληξη τον πολιτικό μαρασμό και την πολιτική εξαφάνιση του κινήματός μας.
Γιατί προσωπικές μεθοδεύσεις, παρασκήνιο και ομαδοποιήσεις, μέσα από τη λογική διαμόρφωσης μηχανισμών που λειτουργούν με το σκεπτικό της μικροκομματικής διαχείρισης, οδήγησαν όχι μόνο στη μη συμμετοχή του ΔΗΚΚΙ στις ευρωεκλογές, αλλά και σε μια στείρα επιλογή της συνέχισης της μοναχικής πορείας και του απομονωτισμού.
Με λάβαρο έναν υπέρμετρο κομματικό πατριωτισμό, με παζάρια για θέσεις στο ευρωψηφοδέλτιο και σε μελλοντικά κομματικά αξιώματα, στελέχη του κινήματος εγκλωβίστηκαν στον άγονο δρόμο της κατοχύρωσης του τίτλου και των συμβόλων και της εμπλοκής σε ατελείωτες δικαστικές διεκδικήσεις.
Αποτέλεσμα των μεθοδεύσεων αυτών ήταν, πρόσωπα που εκπροσωπούσαν αριστερές προοδευτικές και αγωνιστικές δυνάμεις, να αρνηθούν τη συστράτευση μαζί μας στις ευρωεκλογές, αφού τους ζητήθηκε να τεθούν κάτω από την κομματική σημαία του ΔΗΚΚΙ και όχι με ένα μετωπικό ψηφοδέλτιο έκφρασης του ευρύτερου χώρου της κοινωνικής αριστεράς.
Δηλαδή, αυτά που καταλόγιζαν στον Δ. Τσοβόλα, έγιναν, και μάλιστα κατά άκομψο τρόπο, από τους διεκδικητές της συνέχειας. [ ]
Έτσι φτάσαμε σε ενέργειες και πράξεις σαν και αυτές που διαδραματίστηκαν στα γραφεία του κινήματος και είδαν το φως της δημοσιότητας (επεισόδια, διαπληκτισμοί, ύβρεις, μηνύσεις, προσαγωγές στην αστυνομία, αλλαγές κλειδαριών μετά τα μεσάνυχτα κ.λπ.) με συνέπεια τη μεταφορά στην κοινωνία μιας αρνητικής εικόνας η οποία οπωσδήποτε εξυπηρετεί εκείνους που επιθυμούν τη διάλυση και τη μη συνέχιση του ΔΗΚΚΙ.[ ]Εκτός όμως από τα πιο πάνω, η ανακοίνωση της Π.Γ. που εκδόθηκε στις 5 Ιουνίου σχετικά με τη στάση του κόμματος στις ευρωεκλογές, όχι μόνο έδωσε την εντύπωση ότι το ΔΗΚΚΙ “αβαντάρισε” το ΚΚΕ αλλά δημιούργησε σύγχυση και φαύλο κύκλο αντιφατικών δηλώσεων για στήριξη ψηφοδελτίων μεταξύ στελεχών και Π.Ο. με πιο πέρα εκφυλιστικές πολιτικές συνέπειες.[ ]
Φίλες και Φίλοι Συναγωνιστές, Ύστερα από όλα αυτά, δεν μπορεί να παραμείνουμε σιωπηλοί και απαθείς απέναντι στα διαδραματιζόμενα στο κίνημά μας.
Έχουμε χρέος να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στην Κ.Π.Ε., που αποτελεί το ανώτερο πολιτικό όργανο το οποίο μας έχει εκλέξει ως μέλη της Π.Γ., αλλά και απέναντι στα μέλη και τους φίλους του κόμματος.
Παραιτούμεθα από τα όργανα του κινήματος (Πολιτική Γραμματεία, Διοικούσα Επιτροπή, Κ.Π.Ε.) Αφήνουμε στο δικό τους δρόμο όσους θέλουν να διεκδικήσουν τη σφραγίδα, τους μηχανισμούς και τα εμβλήματα. Παραιτούμεθα διότι δεν θέλουμε έτσι να συνεργήσουμε, ώστε αυτό που δεν κατάφερε με την απόφασή του ο Δ. Τσοβόλας, να το καταφέρουν εκείνοι, και μάλιστα στο όνομα της συνέχισης της πορείας του κινήματος, να το οδηγήσουν στη διάλυση του. Δεν παραιτούμεθα όμως από τους αγώνες γιατί αυτοί μας ενδιαφέρουν, μας ανήκουν και μας αρκούν, δεν τους χαρίζουμε σε κανέναν, ούτε θα επιτρέψουμε την καπηλεία τους. Αυτούς τους αγώνες θα τους συνεχίσουμε μαζί με όλους τους συντρόφους και φίλους που εκφράζονται από τον πολιτικό και ιδεολογικό χώρο του ΔΗΚΚΙ.
Γι’ αυτό καλούμε όλους και τον κάθε ένα ξεχωριστά, στη συγκρότηση της πολιτικής πρωτοβουλίας Δημοκρατικό Κίνημα (ΔΗ.ΚΙ.).
Η πρωτοβουλία αυτή, στη σημερινή πολιτική συγκυρία, με ένα νεοσυντηρητικό και μεταλλαγμένο ΠΑ-ΣΟΚ που βυθίζεται σε βαθειά κρίση ύστερα από την απώλεια της εξουσίας, μια κυβέρνηση της Ν.Δ. που σύντομα θα δείξει το πραγματικό της νεοφιλελεύθερο και συντηρητικό πρόσωπο, με μια αριστερά που ξεδιάντροπα λέει ΝΑΙ στο σχέδιο ΑΝΑΝ (ΣΥΝ) ή παραδοσιακά επιμένει στην απομόνωση, με στόχο την ηγεμονία της αριστεράς (ΚΚΕ), μπορεί να αποτελέσει την αρχή και τη βάση για τη δημιουργία ενός ευρύτερου Προοδευτικού Λαϊκού Μετώπου που θα οδηγήσει στην ανατροπή του σημερινού αντιλαϊκού πολιτικού σκηνικού. Αυτός θα είναι ο στόχος της κίνησης και προς την κατεύθυνση αυτή θα γίνουν προσπάθειες και θα παρθεί κάθε πρωτοβουλία, ώστε να οδηγηθούμε σε μια ευρύτερη συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων ισότιμα, χωρίς κηδεμονίες και αποκλεισμούς.
Ιδεολογική πλατφόρμα της πρωτοβουλίας της Δημοκρατικής Κίνησης είναι οι διακηρυκτικές ιδεολογικές αρχές του ΔΗΚΚΙ και οι πολιτικές του θέσεις. []
Οι σημερινές συνθήκες έχουν ήδη ωριμάσει και οι καιροί δεν μπορούν πλέον να περιμένουν.
Αυτό που απομένει για κάθε έναν από εμάς, για κάθε συνεπή αγωνιστή, είναι να κάνουμε την Υπέρβαση. Ας το τολμήσουμε, ώστε μέσα από ανοικτές διαδικασίες πραγματικής συμμετοχικής Δημοκρατίας, να προχωρήσουμε στη μετεξέλιξη ώστε να προκύψει ο νέος πολιτικός φορέας. Ελάτε να συσπειρωθούμε, να ζωντανέψουμε και να αναδείξουμε πολιτικά αυτήν την πρωτοβουλία. Ελάτε να συγκροτήσουμε το “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ” (ΔΗ.ΚΙ.).
Επικοινωνήστε μαζί μας. (Τηλ. 6944 518107, 210 3219832, 6944 374196).
Με αγωνιστικούς και συντροφικούς χαιρετισμούς
Βασίλης Γεωργιάδης
(Μέλος της Π.Γ.)
Γιάννης Μαρκάκης
(Μέλος της Π.Γ. και της Δ. Επιτροπής)
Νίκος Σαραντόπουλος
(Μέλος της Π.Γ. και της Δ. Επιτροπής)
