Της Ερμιόνης Γκρέιντζερ
Επιχειρούν να «δολοφονήσουν» (να κάνουν cancel) την Τζόαν Κ. Ρόουλινγκ, τη συγγραφέα του Χάρι Πότερ, γιατί είναι δήθεν τρανσφοβική. Απειλούν ότι θα τη χτυπήσουν, θα τη βιάσουν και θα της βάλουν βόμβα. Και όλ’ αυτά γιατί είπε ότι, μόνο όσες γεννήθηκαν βιολογικά γυναίκες, έχουν περίοδο.
Οι μανιακοί του δικαιωματισμού και της πολιτικής ορθότητας, που κρύβονται (και) πίσω από την οθόνη του τουίτερ και του φέισμπουκ και δολοφονούν χαρακτήρες ανθρώπων, σε λίγο θα «ακυρώσουν» όλους τους δημιουργούς που δεν θα υποκύψουν στην ορθότητά τους. Θα προσπαθήσουν να φιμώσουν όποιον διαφέρει και ξεχωρίζει, για μια λέξη απλώς που είπε. Θέλουν, οι δημιουργοί, να σταματήσουν· να σιωπήσουν· για να μείνουν μόνοι αυτοί που «δολοφονούν». Οι οποίοι δεν είναι δημιουργοί και γι’ αυτό μόνο γράφουν για δημιουργούς. Κι αυτοί που μόνο γράφουν για δημιουργούς θα βυθίζονται θριαμβευτικά στη μιζέρια και στην κακία και στο σκοτάδι της «πολιτικής ορθότητας». Αντί να κάνουν «ακύρωση», θα μπορούσαν να μιλούν και να γράφουν για την ευγένεια και την ανθρωπιά. Κάνουν cancel στην Αγγλία στον Ουίνστον Τσώρτσιλ, που 19 χρονών βγήκε στον δρόμο και στάθηκε δίπλα σε μια πορεία διαμαρτυρίας ιερόδουλων και φώναξε: «Υπερασπίζομαι τα δικαιώματα, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια αυτών των γυναικών!» Αυτοί που κάνουν cancel βγήκαν ποτέ στον δρόμο να φωνάξουν ή μόνο γράφουν σε οθόνες; Δεν είναι δημιουργοί. Μπορούν μόνο να γράφουν και «ακυρώνουν» δημιουργούς που δεν ταιριάζουν στην παγκόσμια πολιτική ορθότητα, την οποία θέλουν φασιστικά να επιβάλουν.
Δεν υπάρχει Χάρι Πότερ χωρίς τη Ρόουλινγκ. Οι πρωταγωνιστές θα ξεχαστούν. Εκείνη θα μείνει και μακάρι να συνεχίσει να γράφει. Ευτυχώς, σπουδαίοι ηθοποιοί, όπως ο Ρέιφ Φάινς, στέκονται στο πλευρό της. Και ο Ρόμπι Κολτρέιν, που υποδύθηκε τον Χάνγκριντ. Η κωμικός Έντι Λίζαρντ, που αυτοπροσδιορίζεται ως gender fluid δήλωσε: «Η Ρόουλινγκ δεν είναι τρανσφοβική». Ο Dave Chapelle το ίδιο· πενήντα Άγγλοι συγγραφείς, ανάμεσά τους και ο Ίαν ΜακΓιούαν, είπαν ότι η Ρόουλινγκ είναι θύμα μιας ύπουλης, αυταρχικής και μισογυνικής τάσης στα σόσιαλ μίντια. Οι φεμινίστριες σε όλο τον κόσμο στέκονται δίπλα στη Ρόουλινγκ και υποστηρίζουν: «Η Ρόουλινγκ δεν είπε τίποτα κακό! Δεν είναι τρανσφοβική!» Η ίδια έγραψε: «Στέκομαι δίπλα σε κάθε τρανς που έχει βιαστεί, κακοποιηθεί, από σύντροφο, εραστή και πελάτη. Είμαι δίπλα τους!» Στον κόσμο που ετοιμάζουν οι επικριτές και οι δολοφόνοι χαρακτήρα θα υπάρχει σκοτάδι. Και ομοιομορφία. Όλοι θα λένε και θα γράφουν τα ίδια· θα είναι ένας νέος Μεσαίωνας απαγορεύσεων λόγου.
Όταν κάνουν cancel στην Ρόουλινγκ, κάνουν cancel σε καθεμία από εμάς που βιάστηκε, που έχασε μωρό, που φοβάται όταν κάνει τεστ παπ γιατί έχει προδιάθεση για καρκίνο, και σε αυτήν που την πονάει το στήθος της.
Ξεχνούν ότι η Ρόουλινγκ έγραφε με πάθος κατά του μπρέξιτ και αγωνίστηκε για να παραμείνει η Αγγλία στην ΕΕ, γιατί πιστεύει στο ευρωπαϊκό ιδεώδες.
Αυτή η απειλή είναι η δικαιοσύνη και η αγάπη για την ειρήνη όσων κάνουν cancel; «Θέλουμε να πάψουν να πωλούνται τα βιβλία της!» φωνάζουν γεμάτοι μίσος. Ο νέος Μεσαίωνας της απαγόρευσης του ελεύθερου λόγου και της σκέψης δεν θα περάσει, αν τολμήσεις να μιλήσεις και να πεις αυτό που σκέφτεσαι, ξέροντας ότι θα σε απειλήσουν και θα σου ευχηθούν θάνατο. Γιατί αύριο θα κάνουν cancel σε όλους μας.
Η Τζόαν Κ. Ρόουλινγκ είναι η μεγαλύτερη συγγραφέας σήμερα. Έκανε γενιές παιδιών, που δεν άνοιγαν βιβλίο, να ξαναπιστέψουν στο βιβλίο. Θα μπορούσε να είναι δισεκατομμυριούχος και δεν είναι, επειδή έδωσε πάνω από τη μισή της περιουσία σε κακοποιημένες γυναίκες, σε παιδιά και σε γυναίκες με μονογονεϊκή οικογένεια. Σε φυλακισμένες γυναίκες. Έδωσε εκατομμύρια για ν’ ανακουφίσει πληγωμένους από τα λοκντάουν. Σε θύματα οικογενειακής βίας. Βοηθάει καταδικασμένες γυναίκες να γίνουν συγγραφείς. Βοηθάει την νευρολογική έρευνα. Μέσα στην πανδημία, έδωσε βήμα από το τουίτερ της σ’ εκατοντάδες, χιλιάδες παιδιά. Της έστελναν τις ζωγραφιές τους κι εκείνη τις δημοσίευε.
Η Τζόαν προέρχεται από οικογένεια με δύσκολο διαζύγιο. Η μητέρα της πέθανε και ο φρικτός πατέρας της πούλησε το αντίτυπο του Χάρι Πότερ με την αφιέρωση της κόρης του για να βγάλει λεφτά. Ο πρώτος της άντρας την έδερνε και την κακοποιούσε λεκτικά. Είχε ένα μωρό στην Πορτογαλία και είχε φτάσει ν’ ακούει βήματα στο σπίτι και τον ήχο της πόρτας τρέμοντας. Και τόλμησε, τον άφησε, πήρε το παιδί της και γύρισε στην πατρίδα της, την Αγγλία. Εκεί, πάμφτωχη και χωρίς θέρμανση, κατέφευγε σ’ ένα καφέ Στάρμπακς, για να έχει λίγη ζέστη και σύνδεση στο ίντερνετ, κι έγραφε το βιβλίο της.
Είμαστε με την Ρόουλινγκ, λοιπόν, κόντρα στην ολοκληρωτική πολιτική ορθότητα των δικαιωματιστών.
g
