Αρχική » Το κόμπλεξ του φερμουάρ

Το κόμπλεξ του φερμουάρ

από Άρδην - Ρήξη
Του Μανώλη Μηλιαράκη από την Χριστιανική Δημοκρατία 
Το φερμουάρ, όπως είναι γνωστό, είναι ένας χρήσιμος και αναγκαίος υλικός μηχανισμός για να γίνουν κατάλληλα προς ένδυση ορισμένα μέρη του ρουχισμού μας. Υπάρχει όμως και το άυλο φερμουάρ, που χρησιμοποιείται για να κλείνουν το στόμα τους, σε κρίσιμες στιγμές και περιόδους για τον Άνθρωπο και την Κοινωνία, εκείνοι που λόγω της θέσης τους και κυρίως του αυτοπροσδιορισμού τους, ως διανοουμένων, φιλοσόφων και ανθρώπων του Πνεύματος, έπρεπε να έχουν στόμα ελεύθερο και ανυπότακτο και με θάρρος να παίρνουν ξεκάθαρη θέση, με την προσωπική τους στάση ζωής, απέναντι στα δρώμενα της εποχής, για να γίνονται φως και οδοδείκτες για τον λαό Παράδειγμα, γνωστός επιφυλλιδογράφος, την περίοδο της Απριλιανής Χούντας, σε εφημερίδα του γνωστού και εν πολλαίς αμαρτίες βιώσαντος Συγκροτήματος, της Χρήστου Λαδά και σήμερα στην ναυαρχίδα της μνημονιακής πολιτικής και της νέου τύπου κατοχής που βιώνουμε, ο Χρήστος Γιανναράς.Σε όλη την περίοδο της δικτατορίας είχε το στόμα του επτασφράγιστο. Και αν κάνω λάθος θα του ζητήσω χίλιες φορές συγνώμη. Αλλά ο τα πάντα γνωρίζων και ελέγχων, θεολόγος, φιλόσοφος και κριτής της οικουμένης κύριος Γιανναράς, ας μας πει πότε και πού, από την 21η Απριλίου 1967 μέχρι την 24 Ιουλίου 1974, έχει καταγγείλει, ως πνευματικός άνθρωπος, το προδοτικό, ξενοκίνητο και ξενόδουλο πραξικόπημα; Πού και πότε κατάγγειλε τις εξορίες, τις φυλακίσεις, τα φρικτά βασανιστήρια, χιλιάδων συμπολιτών μας; Πού και πότε εξεδήλωσε την συμπαράστασή του στα θύματα της Χούντας; Όταν δεκάδες προσωπικότητες, διεθνούς βεληνεκούς, όπως ο μακαριστός Ολιβιέ Κλεμάν, απαιτούσαν με κοινή δήλωσή τους, την απελευθέρωση, από τη Γυάρο του Νίκου Ψαρουδάκη, πού ήταν εκείνος;

Την ύπαρξη της δικτατορίας και τα δεινά που επισώρευσε στον τόπο με επίλογο την τραγωδία της Κύπρου, τα θυμήθηκε, ο κύριος καθηγητής, μετά την κατάρρευσή της. Και τώρα έρχεται χωρίς ίχνος αιδούς να χαρακτηρίσει «φαιδρή παρωδία» το εγχείρημα του Ψαρουδάκη» και μάλιστα, ω της αχρειότητας, να ταυτίσει τον καταξιωμένο αγωνιστή Ψαρουδάκη με τους αυτοπροσδιοριζόμενους ως φιλοχουντικούς και ακροδεξιούς Καρατζαφέρη και Γεωργιάδη, στην επιφυλλίδα του στην «Καθημερινή», στις 10/12/2017.

Αυτή η χυδαιότητα, που βρίσκεται στον αντίποδα της ελληνικότητας του Μακρυγιάννη, την οποία υποτίθεται ότι υπερασπίζεται ο επιφυλλιδογράφος, δεν εξηγείται παρά μόνο ως σύμπτωμα ενός κόμπλεξ από το οποίο πρέπει να διακατέχεται, από το αναμφισβήτητο γεγονός, ότι ο μεν Ψαρουδάκης, ένας απλός δάσκαλος και όχι διάσημος δικηγόρος, χωρίς τρανταχτούς τίτλους, με την προσωπική στάση του και με το Κίνημα Χριστιανική Δημοκρατία, που είχε ιδρύσει και ήταν πρόεδρός του, μαζί με ελάχιστους, δυστυχώς, χριστιανούς, συνεπείς με το ορθόδοξο δημοκρατικό και μακρυγιάννειο ήθος, όπως π.χ. ο αείμνηστος πατήρ Γεώργιος Πυρουνάκης, διέσωσαν την τιμή της χριστιανοσύνης και ακύρωσαν, εν τοις πράγμασι, την ύβρη του «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» της Χούντας, ενώ εκείνος είχε βάλει φερμουάρ στο στόμα του.

Τα άρθρα του Ψαρουδάκη, στη «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ», τα οποία είχαν την έγκριση του, παράνομα λειτουργούντος Πολιτικού Γραφείου της Χ.Δ., του «φαιδρού εγχειρήματος», μεταδίδονταν κάθε δεκαπενθήμερο από την Ντόυτσε Βέλλε, και αναπτέρωναν το αντιστασιακό φρόνημα του λαού μας. Ταυτόχρονα αποδείκνυαν ότι εκτός από τους συμβιβασμένους και υμνολόγους της Χούντας επώνυμους χριστιανούς, υπήρχαν και εκείνοι οι χριστιανοί που βίωναν το απελευθερωτικό και επαναστατικό πνεύμα του φτωχού και άσημου Ναζωραίου και της στρατιάς των Μαρτύρων Του, που θυσιάστηκαν αρνούμενοι να υποταχθούν στους κάθε μορφής δυνάστες.

Το ιστορικό αυτό γεγονός αποτέλεσε το όπλο της Νεολαίας της Χ.Δ., της ΕΧΟΝ, στη μάχη που δόθηκε, μεταδικτατορικά, για την εκλογή σας, ως καθηγητή στην Πάντειο Σχολή, και στην οποία αντιδρούσαν, με όλα τα μέσα, οι πανίσχυρες, τότε, μαρξιστικές φοιτητικές παρατάξεις, γιατί θεωρούσαν απαράδεκτο να διδάσκει φιλοσοφία ένας χριστιανός.

Αυτά προς το παρόν. Όσο για το, κατά Γιανναρά, «φαιδρό εγχείρημα Ψαρουδάκη», είναι βέβαιο ότι η ιστορία θα το παρουσιάσει, με τις αδυναμίες και τα λάθη του μεν, αλλά και ως τιμητική εξαίρεση, σε σχέση με την συμβιβασμένη και καιροσκοπική κατεστημένη αστοχριστιανική θεολογία του άμβωνα, του πανεπιστημιακού αμφιθεάτρου και του βήματος των Αδελφοτήτων.

ΣΧΕΤΙΚΑ

8 ΣΧΟΛΙΑ

Σαμάντης Κώστας 18 Δεκεμβρίου 2017 - 10:42

Επιτέλους κάποια πράγματα να αρχίσουν να λέγονται με το όνομά τους….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπάμπης 18 Δεκεμβρίου 2017 - 11:09

Νομίζω θα άξιζε μια αναφορά τουλάχιστον και στο θέμα της κατάπτυστης επιφυλλίδας του Γιανναρά, που είναι ότι δεν πειράζει να λιγοστέψουμε κι άλλο οι Έλληνες και να υπαχθούμε πάλι στους Τούρκους, αφού αυτό θα μας κάνει να επιστρέψουμε στην Ορθοδοξία και πάλι με χρόνια με καιρούς…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιώργος Π. 18 Δεκεμβρίου 2017 - 13:01

Η οξυδέρκεια του κυρίου Γιανναρά εξαντλήθηκε στα μάτια μου όταν …διέκρινε το “ταλέντο” του …τιτάνα της πολιτικής Αλέξη Τσίπρα.
Ίσως να είχε δίκιο βέβαια.
Ο Τσίπρας στο να καταλαμβάνει την εξουσία εν είδει αυτοσκοπού έχει “ταλέντο” και δη αστείρευτο.
Στο να αναζωογονεί με την πολιτική πράξη την χώρα και να προασπίζει την εθνική και κοινωνική συνοχή αποδείχθηκε σκράπας (το λιγότερο).
Αν τώρα ο κύριος Γιανναράς εννοούσε την πρώτη “ταλαντούχα” εκδοχή ή την δεύτερη, θα σας γελάσω.
Αλλά μάλλον την δεύτερη εννοούσε…

Πέραν τούτου, ουδέν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος 18 Δεκεμβρίου 2017 - 21:36

Άστοχη και αναίτια η αναφορά του Χ.Γ. στον Ψαρουδάκη, λάθος και υπερβολική η απάντηση της “Χρ.Δ.” και εντελώς ακατανόητη η αναδημοσίευση από το Άρδην. Τι ακριβώς εξυπηρετεί, δεν καταλαβαίνω.

Το καλύτερο που έχει να γίνει είναι να διαγραφεί η αναδημοσίευση και κάποιος από το κίνημα να φέρει σε επαφή τις δύο πλευρές, να δωθούν αμοιβαίες εξηγήσεις και να λήξει το ζήτημα, ήσυχα και απλά! Εδώ η Πατρίδα χάνεται και μαλλώνουμε περί όνου σκιάς. Έλεος …!!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σωκρατης 19 Δεκεμβρίου 2017 - 10:38

ΣΥΜΦΩΝΏ. ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΑΡΑ ΧΡΩΣΤΆΜΕ,ΣΤΟΝ ΒΑΘΜΌ ΠΟΥ ΑΓΩΝΊΣΤΗΚΕ ΏΣ ΔΆΣΚΑΛΟΣ ΌΣΟ ΧΡΩΣΤΆΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝΔΉΠΟΤΕ ΑΓΩΝΙΣΤΉ ΑΠΌ ΆΛΛΟ ΜΕΤΕΡΙΖΙ. ΟΙ ΑΣΤΟΧΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΆΘΗ ΕΊΝΑΙ ΑΝΘΡΏΠΙΝΑ. ΤΟ ΘΈΜΑ ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΏΝΟΝΤΑΙ. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΆ, ΘΑ ΕΊΧΑΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ ΤΟΥ ΣΉΜΕΡΑ ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
apollonios 18 Δεκεμβρίου 2017 - 23:53

Φαιδρός είναι ο ίδιος

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ανώνυμος 20 Δεκεμβρίου 2017 - 10:35

Συμφωνώ απολύτως με το post του Χρίστου, προχθές : παρελθοντολάγνα κόντρα ενός φθαρμένου/ξεθυμασμένου πια στοχαστή απ’ τη μια κι ενός γκρουπούσκουλου απ’ την άλλη.

“Ψόφιων αλόγων πέταλα”
ή
” Ο Εβραίος, αν φτωχάνει, τα παλιά τεφτέρια πιάνει” ή, αν προτιμάτε,
συζητήσεις για το φύλο των αγγέλων,
τη στιγμή που ο κόσμος τριγύρω καίγεται και η γενοκτονία που υφιστάμεθα (βιολογική, πολιτιστική, οικονομική), έχει πάψει πλέον να είναι light και μετατρέπεται σε γενοκτονία κανονική.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιώργος Παπαδόπουλος 21 Δεκεμβρίου 2017 - 08:13

Kαμιά σχέση ο Ψαρουδάκης με τους ελλαδέμπορους τύπου Γεωργιάδη και Καρατζαφέρη που θεωρώ ότι ανήκουν σε εκείνη την ομάδα των ανθρώπων που επιβιώνουν και πολύ καλά μάλιστα μεταλλασσόμενοι σε ότι τους εξυπηρετεί, αδιάφορο αν αυτοαποκαλούνται αριστεροί ή δεξιοί. Δύο από τις ασθένειες του δημόσιου βίου της χώρας είναι ότι νομίζουν αυτοί που είναι πάνω στο παλκοσέντονο ότι δεν υπάρχει μνήμη σε αυτούς που ακούν και βλέπουν από κάτω και ότι δεν μπορούμε να διακρίνουμε το αν υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσα στα επίθετα που χρησιμοποιούν και στο περιεχόμενο που αποκτούν από τις πράξεις τους, αυτό που λέει δηλαδή πολύ συχνά ο καθηγητής Κοντογιώργης

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ