Από το Άρδην τ. 90, Ιούνιος-Αύγουστος 2012
Εισαγωγή στην ιστορία της Δυτικής Θεολογίας: Πρόσωπα, διδασκαλία, θεώρηση από την άποψη της Ορθόδοξης Παράδοσης. Εναλλακτικές Εκδόσεις Αθήνα, 2012, σελ. 348
Κυκλοφορεί από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις το νέο βιβλίο του Γεώργιου Παναγόπουλου, στο οποίο επιχειρεί μια παρουσίαση ενός μείζονος κεφαλαίου της ιστορίας των θεολογικών ιδεών του δυτικού Χριστιανισμού, στη διάρκεια μιας περιόδου που εκτείνεται από τον ώριμο Μεσαίωνα και αγγίζει τις παρυφές της Νεωτερικότητας. Το πρωταρχικό και κύριο έναυσμα για τη συγγραφή του προήλθε από τον χώρο της διδακτικής και ερευνητικής διακονίας του στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Βελλάς / Ιωαννίνων.
Ο συγγραφέας παρουσιάζει τους κύριους Θεολόγους της Δύσης και τη διδασκαλία τους, ενώ προβαίνει και σε μία κριτική αποτίμηση των θεολογικών εξελίξεων της Δύσης, παράλληλα με τις θεμελιώδεις θέσεις της Ορθοδοξίας. Περιλαμβάνει κεφάλαια για τον Άνσελμο Κανταβρυγίας, τον Αβελάρδο, τον Ούγο και τον Ριχάρδο του αγίου Βίκτωρος, τον Μποναβεντούρα, τον Θωμά Ακυνάτη, τον Ιωάννη Δουνς τον Σκώτο και τον Μαρτίνο Λούθηρο. Σε ειδικό παράρτημα παρουσιάζεται η συνθεώρηση Ορθοδοξίας και Ρωμαιοκαθολικισμού.
Σύμφωνα με τον ίδιο τον συγγραφέα: «Το ανά χείρας πόνημα έχει χαρακτήρα εισαγωγικής δοκιμής. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι στερείται ιδιάζοντος στίγματος· κάθε άλλο: πέραν της πραγμάτευσης κύριων εκπροσώπων και τάσεων της δυτικής θεολογικής παράδοσης, θέτει, σχεδόν κατά λεπτόν, τα εκάστοτε εξεταζόμενα ζητήματα υπό την κριτική βάσανο της ορθόδοξης εκκλησιαστικής διδασκαλίας· και τούτο με την διττή στόχευση, αφ’ ενός της κριτικής οικείωσής μας με έναν τόσο γνώριμο «άγνωστό μας» και αφ’ ετέρου μια απόπειρα αυτογνωσίας μας μέσα από την ειδική σκοπιά της ιστορίας της θεολογικής σκέψης.
Η κριτική γνωριμία με την δυτική Ευρώπη είναι και παραμένει ανολοκλήρωτη στο βαθμό που αγνοείται ή υποβαθμίζεται η διαύγαση των πνευματικών και θεολογικών θεμελίων του πολιτισμού της. Και τούτο λέγεται στη βάση της εκτίμησης του Durkheim, σύμφωνα με την οποία το θρησκευτικό φαινόμενο αναδεικνύεται ως η δεσπόζουσα ορίζουσα της κοινωνικής συγκρότησης, αφού λειτουργεί ως άξονας δόμησης της ‘‘συλλογικής συνείδησης’’: Η θρησκεία είναι αυτό που καθιστά εφικτή την ανάδυση του κοινωνικού· και υπάρχει κοινωνία από τη στιγμή που η ίδια κατανοεί τον εαυτό της ως τέτοια.»
Ο Γεώργιος Δ. Παναγόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1966 και είναι Επίκουρος Καθηγητής Δογματικής της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην ΑΕΑ Βελλάς /Ιωαννίνων. Σπούδασε Νομική, Ορθόδοξη Θεολογία και Βυζαντινολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Μονάχου.
Το 2006 ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εργάσθηκε ως επιστημονικός συνεργάτης της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μονάχου και καθηγητής Μ.Ε. στην Ελλάδα.
Κυκλοφορούν ήδη δύο βιβλία του, ενώ μελέτες του έχουν δημοσιευθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει δώσει διαλέξεις και έχει συμμετάσχει σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια σε Ελλάδα, Ιταλία, Βέλγιο, Γερμανία, Ισπανία και Ρωσία. Είναι μέλος στις ακόλουθες επιστημονικές εταιρείες: Ελληνική Ιστορική Εταιρεία, Εταιρεία Μελέτης Νεοελληνικού Πολιτισμού, British Society for the Promotion of Byzantine Studies, IAODT (International).
